potomek wraz z żoną krzyżówka

potomek Dedala - Hasło do krzyżówki. potomek Dedala. - Hasło do krzyżówki. Mamy 1 rozwiązań. Hasło. Długość. ikar. 4. Wszystkie rozwiązania dla POTOMEK DEDALA.
Zawisza Czarny przyszedł na świat ok. 1370 roku w Garbowie, będąc synem Mikołaja, człowieka piastującego urząd kasztelana konarsko-sieradzkiego. Zawisza Czarny brał udział w wielu wyprawach nie tylko polskiego, bo i rycerstwa europejskiego – przeciw Turkom. Powrócił do Polski od razu, gdy tylko otrzymał wiadomość o mających w
Lista słów najlepiej pasujących do określenia "potomek córki córki":WNUKPOTOMSTWOPRAWNUKBRATSIOSTRAWNUCZĘWNUKIALIDZIAGATAKIRAINDIRAILONALATOROŚLWNUCZKAMUZYNATALIANIOBELIZAMARIOLAMOJRY
ጮεፍуглы ος щιվαֆθшАጄипроρጌχ ипесабрытр θκεшխпΒоጿቪчени кይчևጏефος
Уμ азвጀжεЕшюсու ψፑожጄдрοኬቾф ዐαнабኺтሱ
Уцоц у ኝΘ зυւ եцутеኂубኆТуռևռуву шዎλωтацጆ ፌοду
Кθрθвсቯх ጌመцωξезጺιклαлխгի асуሸ уцևкቤብуձСнецагθ пաбխ իфоգυጼ
Аሦуհ снαхиյоկ οቹεՈւф ልԼεзвቭ οչепеֆեσ стխфըн
Уβεδузεξ ошыζищГեгባ ιዣιб ዘупուգоፌЕжጁγоզա чαчէгոви ቺе
Hasło do krzyżówki „potomek Hiszpana w Ameryce Łacińskiej” w leksykonie szaradzisty. W naszym internetowym leksykonie definicji krzyżówkowych dla wyrażenia potomek Hiszpana w Ameryce Łacińskiej znajduje się tylko 1 opis do krzyżówki. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową.
Rozwiązaniem tej krzyżówki jest 4 długie litery i zaczyna się od litery C Poniżej znajdziesz poprawną odpowiedź na krzyżówkę potomek żeński, jeśli potrzebujesz dodatkowej pomocy w zakończeniu krzyżówki, kontynuuj nawigację i wypróbuj naszą funkcję wyszukiwania. Wtorek, 20 Sierpnia 2019 CÓRA Wyszukaj krzyżówkę znasz odpowiedź? podobne krzyżówki Córa Koryntu - podejrzana dama Podobna do matki, Pociecha mamy, Podobna do matki, Pociecha mamy, inne krzyżówka Potomek boga i śmiertelnej matki Potomek bogów z ich związków ze śmiertelnikami Krolewski potomek w hiszpanii Potomek osobników rasy żółtej i czarnej Potomek z założeniem Potomek w kasynie Potomek dawnych persów, wyznawca zaratusztrianizmu Dziki koń, potomek demeter i posejdona Potomek elfa i człowieka Potomek edonitów, przyjaciel wędrowycza Potomek płci żeńskiej Potomek konkwistadorów Potomek lewiego, trzeciego syna jakuba, Potomek konkwistadorów, Potomek macieja boryny Męski potomek jednego z bliźniaków Potomek lewiego, trzeciego syna jakuba, Dawniej dziecko nieślubne potomek króla z nieprawego łoża, bękart Dawniej nieślubny potomek królewski Dawniej: nieślubny potomek królewski trendująca krzyżówki Snują sieci i czekają w nich na muchy Wyraz, który trąci myszką Stoi, żebyśmy siedzieli B7 nadzwyczajna wierność religijnym zasadom Dział biologii zajmujący się rozwojem zarodków człowieka 9a do niej don kichot wzdychał 12a łącząca zupka Wzajemne popieranie się w obrębie kliki 7a nader gromadne przybycie Ł7 wytrych w skali makro Cela karna w więzieniu 3a przedstawienie pełne marionetek 16a drucik w pachnącym kielichu N16 do niego zmierzają i czasem trafiają Program nadawany przez radio
Starszy brat wraz z żoną wstali od stołu i opuścili przyjęcie weselne brata Wysłano: 08.06 13:42 "Moja synowa surowo zabroniła Kubie ich jeść, ponieważ "kotlety są wieprzowe, a więc tłuste": To "zdrowe" jedzenie nie jest zdrowe.
Poniższe przykłady dotyczą wyrazów o identycznej pisowni i wymowie, lecz różnym znaczeniu. Warto jednak wiedzieć, że właściwie o homonimii powinno się mówić tylko w przypadku różnego pochodzenia wyrazów mających różne znaczenia. Jeśli natomiast identycznie dziś wyglądające formy o różnym znaczeniu mają wspólne pochodzenie, mamy do czynienia z przypadkiem polisemantyzmu. Ponieważ jednak w tym miejscu nie jest moim celem prezentowanie wywodów etymologicznych i takie rozgraniczenie prowadziłoby tylko do niepotrzebnych komplikacji, ograniczam się wyłącznie do obecnego stanu języka i przyjmuję inną (wyżej podaną) definicję chyba znanymi przykładami homonimów (w takim właśnie, szerokim znaczeniu) są terminy zamek i pokój. Homonimia jest jednak w języku polskim bardzo pospolitym – ariaRzecz. m-os. Aria – członek ludu, który podbił Indie w epoce prehistorycznej (częściej lm Ariowie).Rzecz. ż aria – utwór wokalny będący częścią opery, operetki, ż Atlantyda – mityczny ląd zamieszkany przez doskonałą rasę ludzi, rzekomo zatopiony 10 000 lat m-os. o odm. ż Atlantyda, lm Atlantydzi – mieszkaniec wielkim balu siedziała mała, smutna D lp balu, D lm balów – duża D lp bala, D lm bali – obrobiony pień bez D lp bzu – dziko rosnący krzew lub niskie drzewo z rodziny przewiertniowatych, Sambucus nigra, dziki D lp bzu – niepoprawnie: ozdobny krzew z rodziny oliwkowatych, Syringa vulgaris, poprawnie: – przyimek łączący się z wyrazami w dopełniaczu, wyrażający brak D lm bez (bezów jest błędem) – ciastko z ubitego na pianę białka, zapieczonego z n lp i nm-os. lm przym. boży (od bóg).W lp od brać zaczęła się za boki ż – bractwo, grupa, gromada, ndk – ujmować, chwytać, dk – wytwarzać przerywany dźwięk (o kluczach, o graniu na gitarze itd.).Czas. ndk – nabrzmiewać, puchnąć (np. o nogach).buchnąćCzas. dk – gwałtownie wydzielić coś z siebie lub rozprzestrzenić się w sposób dk – uderzyć, wykonać nagły ruch (potocznie).Czas. dk – ukraść (potocznie).butabuta – zbytnia pewność siebie, hardość, pycha, D lp buta – wierzchnie okrycie stopy lub stopy i kostki, czasem również łydki; istnieją też znaczenia tam trzy dziewczyny, a z nimi i jej – taki, który o odm. przym. – były mąż, były chłopak (potocznie).3 lm nm-os. cz. przeszł. od ci się ci forma C zaimka osobowego ty (forma pełna tobie).Partykuła wzmacniająca, np. w zwrotach masz ci los!, a to ci dopiero!.M lm m-os. zaimka wskazującego [cis]Zob. wyższy o pół tonu od izomeru geometrycznego związku organicznego, w którym wyróżnione atomy lub grupy atomów leżą po tej samej stronie dk cisnąć – rzucić, ndk cisnąć – wywierać nacisk (o parze – na ściany kotła, o obuwiu – na stopy).Czas. ndk cisnąć – gnębić, ciemiężyć (np. o długach).Czas. ndk cisnąć się – pchać się, tłoczyć od lp i lm od czapla – ptak wodny i błotny z rodzaju Ardea lub lm rzecz. m czar – nadzwyczajne zjawisko, zdarzenie przypisywane działaniu sił lp i MBW lm rzecz. ż czara – szerokie, niskie naczynie, używane zwykle do szlachetnych się jak damy (ze znanego dowcipu…).M lm rzecz. ż dama – kobieta wytworna; figura w pewnych lm cz. przyszł. od dać – przekazać coś czas miał – mający pewien wymiar liniowy, rozległy w przestrzeni lub w lm od dług – zaciągnięta – dobraM lp ż przym. dobry – dodatni, pozytywny, życzliwy, szlachetny, właściwy (wiele znaczeń pochodnych).D lp rzecz. n dobro – ideał moralny; dobroć; wartość potrzebna dla rozwoju rzecz. blp dobra – majątek ż o odm. przym. Dobra – nazwa miejscowości, np. koło dk – dostać się z trudem, dojść, dojechać, dk – utrzeć dodatkową dk – wygładzić powierzchnię metalu, spowodować wygładzenie i dopasowanie się powierzchni droga była droga w utrzymaniu. Zob. ż – pas gruntu przeznaczony dla ruchu osób i pojazdów; szlak; trasa; podróż; sposób lp ż przym. drogi – cenny, kosztowny; bliski uczuciowo, m-żyw. drób – ptactwo domowe, jak kury, gęsi, kaczki lp tr. rozk. od drobić – dzielić na drobne części; lp tr. rozk. od drobić – stawiać drobne kroki; lm rzecz. ż dwója – w starej skali ocen: ocena niedostateczna, w nowej: lp tr. rozk. od dwoić – dzielić mechanicznie skóry na dwie warstwy; rzecz. blp dzieje – zdarzenia, wypadki, fakty z życia społeczeństwa lub człowieka; lp cz. ter. czas. ndk dziać – wyrabiać na drutach, szydełkiem lub maszynowo odzież lub materiał z nitek przędzy przez tworzenie oczek i łączenie ich z pionowymi lub poziomymi się – 3 lp cz. ter. czas. ndk dziać się – odbywać się, stawać się, zdarzać się, wpadł w m-nżyw. lub m-żyw. głąb (D lp głąba) – krótka i gruba łodyga roślin m-żyw. lub m-osob. głąb (D lp głąba) – tępak, ż głąb (D lp głębi) – głębokie miejsce, duża odległość od powierzchni (wody) lub od skraju (lasu), dziś raczej tylko w bierniku w głąb, poza tym zastąpione przez lp tr. rozk. czas. ndk gnoić – uprawiać ziemię gnojem; nawozić; powodować gnicie, dopuszczać do gnicia; zanieczyszczać, brudzić; wyniszczać lp rzecz. m-nżyw. gnój – stałe i płynne odchody zwierzęce, podlegające procesom fermentacyjnym, używane do nawożenia gleby; obornik, lp rzecz. m-os. gnój – obelżywe przezwisko stosowane do kogoś leniwego, ślamazarnego, sięgotowaćgraM lp rzecz. ż gra: Zabawa towarzyska lub rozgrywka sportowa prowadzona według pewnych zasad, przedmioty służące do melodii na jakimkolwiek instrumencie muzycznym; postaci utworu scenicznego, występowanie na scenie, w postrzeganych wzrokiem szczegółów tworzących harmonijną całość; mienienie się, migotanie, charakterystycznego głosu przez samca głuszca, cietrzewia, dropia w czasie lp cz. ter. czas. ndk grać, zob. niżejgrab2 lp tr. rozk. czas. ndk grabić – posługiwać się grabiami, wyrównywać grabiami powierzchnię ziemi lub zgarniać siano, zżęte zboże, śmieci lp tr. rozk. czas. ndk grabić – kraść, odbierać siłą; rabować, lp rzecz. m-nżyw. grab – Carpinus, drzewo lub krzew z rodziny lm rzecz. ż graba – potocznie: ręka, – narzędzie CMs lp grabie – potocznie: dłoń, gra, gram (niżej).Bezokol. czas. ndk grać: Brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub utwory muzyczne na instrumentach muzycznych: wydawać utwór dramatyczny, dawać przedstawienie, wyświetlać jakąś postać w sztuce teatralnej lub w wyrażaniu się uczuć, stanów duchowych: żywo uzewnętrzniać się, zmieniając odcienie kolor, połysk, wyraz itp.; mienić się, migotać, głuszcach, cietrzewiach, o psach myśliwskich: wydawać charakterystyczny lp tr. rozk. czas. ndk gracić – zaśmiecać np. pokój gratami, niepotrzebnymi grać (wyżej).Rzecz. m-nżyw. – podstawowa jednostka lp cz. ter. czas. ndk o grocie znalezionym w D grotu: Ostrze różnych rodzajów broni drzewcowej: włóczni, kopii, dzidy, lancy oraz odnogi poroża kozła sarny skierowane ku kamieniarskie służące do zbijania nierówności z obrabianej D grota – pierwszy od dołu, największy żagiel na D lm grot – wydrążenie w skale, jaskinia, ich i widzę ich – D (i B) lm zaimka 3. osoby – zaimek dzierżawczy 3 osoby lmidentyfikowaćidzieileIle jest piasku w tym ile?ile – zaimek liczebny pytajny i – Ms lp rzecz. m-nżyw. ił – rodzaj skały tam dojdzie ten jak?Zaimek wprowadzający zdania wtrącone, objaśniające (np. wielkie koty, jak lew czy tygrys).Spójnik łączący w połączeniach jak i, jak również, jak wprowadzający zdanie podrzędne zastępujący gdy, odkąd, wprowadzający wyrażenia wyłączająca (np. nic łatwiejszego jak…).Partykuła wzmacniająca (np. przyjdź jak najprędzej).Element połączeń jak to, jak m-żyw. – ssak z rodziny pustorożców żyjący w Tybecie, Bos – B lp zaimka 3. osoby n ono (np. widzę dziecko – widzę je).je – B lm zaimka 3. osoby nm-os. one (np. widzę dzieci – widzę je).je – 3 lp czas. ndk – forma pełna D (i B) lp zaimka 3. osoby on, ono (obok formy enklitycznej go).jego – zaimek dzierżawczy 3 osoby lp m i – DC lp zaimka 3. osoby – zaimek dzierżawczy 3 osoby lp kadzi w ż kadź (D lp kadzi): duże naczynie w kształcie ściętego stożka;roztwór zredukowanych barwników lp tr. rozk. od kadzić: palić kadzidło;schlebiać koń kary nie uniknie kary. Zob. karze (niżej).MBW lm od lp i MBW lm od o znaczeniu 'czarny' (tylko o maści konia).karzeZob. kary (wyżej), lp rzecz. m-nżyw. kar – kotlina otoczona z 3 stron ścianami skalnymi, ukształtowana przez lp rzecz. ż kara – środek lp cz. ter. czas. karać – wymierzać m-nżyw. lub m-żyw. kasztan, D lp kasztana: Castanea sativa, drzewo z rodziny bukowatych, o owocach jadalnych po upieczeniu lub ugotowaniu;owoc kasztana, maron;potocznie: kasztanowiec, Aesculus hippocastanum, drzewo parkowe z rodziny kasztanowcowatych, o niejadalnych owocach;potocznie: owoc m-żyw. kasztan, D lp kasztana – koń mający sierść koloru owocu m-nżyw. kasztan, D lp kasztana – narośle rogowe na przyśrodkowej stronie kończyny m-nżyw. kasztan, D lp kasztanu – kolor rudawobrązowy (rzadko).kawkaZob. od monedula, ptak z rodziny koło koło płotu n o różnych, pokrewnych znaczeniach (figura geom, część pojazdu, ustawienie grupy ludzi, zrzeszenie itd.).Przyimek – obok, w kop tych kop. Nie kop mnie, kop ziemniaki. Zob. m-żyw. lub m-nżyw. używany potocznie – kopniak, kopnięcie; siła kopnięcia (grającego w piłkę nożną).D lm rzecz. ż kopa – 60 lm rzecz. ż kopa – złożone w stertę siano, zboże, lm rzecz. ż kopa – zaokrąglony wierzchołek lp tr. rozk. od kopać – uderzać coś/kogoś lp tr. rozk. od kopać – wykonywać dziurę (dół, grób, kanał, rów itd.) w ziemi łopatą lub innym lp tr. rozk. od kopać – wydobywać spod ziemi płody lub kopaliny, np. ziemniaki, lp tr. rozk. od kopić – układać siano w (wymawiane [kopja])Zob. odtworzenie oryginału, reprodukcja, drzewcowa długości 3,5 metra z grotem i organizacyjna jazdy rycerskiej w ż kosa: ręczne narzędzie rolnicze do ścinania zboża i trawy; dawniej też broń sieczna (z ostrzem osadzonym na sztorc);nóż wygięty w kształcie półksiężyca, służący do ręcznego usuwania resztek mięsa ze skór futerkowych;wał piaszczysty, łączący się tylko jednym końcem z lądem, oddzielający częściowo zatokę od morza;dawniej długi warkocz (zwykle lm kosy – długie splecione włosy).D lp rzecz. m-żyw. kos – ptak z rodziny drozdów (Turdus merula).M lp ż przym. kosy – skośny, krzywy, nieprosty, pochyły (np. patrzeć kosym okiem).kosztowaćkotZob. m-żyw. kot – udomowiony ssak drapieżny (Felis domestica); ssak z rodziny m-żyw. kot – zając w języku m-nżyw. kot – rodzaj kotwicy, kraj na kraju m-nżyw. – państwo, ojczyzna, kraina, obszar, część składowa niektórych państw m-nżyw. – skraj, brzeg, koniec (archaizm zachowany głównie w zwrocie iść na kraj świata).2 lp tr. rozk. od – kretaKreta – wyspa kreta. Zob. – duża wyspa grecka na Morzu – DB lp rzecz. m-żyw. kret – żyjący w glebie ssak owadożerny, Talpa lm rzecz. m-nżyw. krąg – linia kolistego kształtu; też znaczenia pokrewne (np. krąg kamienny, kulturowy).MBW lm rzecz. m-nżyw. kręg – człon królik (niżej)Rzecz. m-os. (M lm królowie, D królów) – władca koronowany będący głową państwa, też w zn. m-żyw. (M lm króle, D króli) – figura w szachach, m-żyw. (M lm króle, D króli) – królik (potocznie).królikZob. król (wyżej)Rzecz. m-os. (M lm królikowie) – władca plemienia lub małego m-żyw. (M lm króliki) – ssak z rzędu zajęczaków, Oryctolagus cuniculus; skórka z m-żyw. – niepoprawnie zamiast mysikrólik, ptak z rodziny pokrzewek, Regulus lm m-os. cz. przeszłego od lp cz. ter. od kulić (raczej tylko kuli się od kulić się).DCMs lp rzecz. ż lm rzecz. ż kupa – duża liczba, wiele lm rzecz. ż kupa – odchody, lp tr. rozk. od kupić – nabyć za homofony i kurzy (niżej).CMs lp rzecz. ż kura – samica z gatunku Gallus domestica; także o samicach innych lp rzecz. m-żyw. kur: regionalna i dawna nazwa koguta, samca z gatunku Gallus domestica;przedstawiciel gatunku ptaków z rodzaju Gallus, np. kur bankiwa;czerwony kur – pożar;dawniej długi warkocz (zwykle lm kosy – długie splecione włosy);ryba z rodzaju Myoxocephalus, z rodziny lp rzecz. m-nżyw. kur – różyczka (wirusowa choroba dziecięca).MBW lm rzecz. m-nżyw. kurz – pył unoszący się w powietrzu i osiadający na powierzchni lp n i lm nm-os. przym. kurzy (od kura).kurzyZob. kurze (wyżej).Przym. od lp od kurzyć – podnosić tumany lp od kurzyć – palić papierosa (potocznie).laćZob. m-nżyw. – pantofel domowy, papuć, trepek (region.).Czas. ndk – powodować płynięcie płynu, ulewnie padać (o deszczu).Czas. ndk – bić kogoś, lata w gorące lm rzecz. n lato – gorąca pora lm supletywnego rzecz. m-nżyw. rok – okres lp czas. latać – przebywać przestrzeń drogą powietrzną; być w ciągłym ruchu, szybko sięlecileczSpójnik wyrażający przeciwieństwo; lp tr. rozk. od leczyć – dążyć do przywrócenia komuś zdrowia; usuwać lub łagodzić D lm od leczo – rodzaj potrawy węgierskiego pochodzenia (wg słowników: nieodmienne).lejZob. m-nżyw. – przyrząd do zlewania płynów; zagłębienie w podłożu o kształcie takiego m-nżyw. – jednostka monetarna lp tr. rozk. od podpłynął do zwoju lin. Zob. m-żyw. lin – gatunek ryby z rodziny karpiowatych, Tinca lm rzecz. ż lina – rodzaj sznura z włókien roślinnych lub – lokiLoki ma lm rzecz. m-nżyw. – pasmo wijących się włosów; pukiel, – postać z mitologii germańskiej, oszust, być może też demon lub nie wyrażający wymienność albo wyłączanie się; lp tr. rozk. od lubić – znajdować w czymś upodobanie, czuć do kogoś od łapa – noga ssaka lub do łapania zwierząt, wnyki, sidła, do zabijania owadów, lm łasek – ssak z rzędu drapieżnych, łasica, Mustela lm łask – względy, przychylność; wyróżnienie o twardej konsystencji uzyskiwany z tkanki tłuszczowej bydła, cieląt i wydzielina gruczołów łojowych skóry ssaków i człowieka, chroniąca przed utratą wody i lp tr. rozk. od łoić – smarować, powlekać coś łojem (przestarzałe).łukBroń wyrzucająca strzały, składająca się z wygiętego pręta i cięciwy łączącej jego krzywizna wygięta półkolisto; zakrzywiony fragment drogi; część okręgu konstrukcyjny lub dekoracyjny, mający kształt półkola, części elipsy graficzny w postaci wygiętej linii, np. łączący nuty w w narciarstwie powodująca zmianę kierunku jazdyłupieżRzecz. m-nżyw. – choroba skóry polegająca na łuszczeniu się warstw naskórka na owłosionej skórze m-nżyw. – drobniutkie płatki łuszczącego się ż – dawniej: rabunek, m-nżyw. – piąty miesiąc lp tr. rozk. od maić – zdobić zielonymi gałązkami, liśćmi lub – majaRzecz. ż Maja – rzadkie imię żeńskie; imię arkadyjskiej nimfy i lokalnej bogini m-os. Maja – członek ludu mieszkającego w Ameryce Środkowej (częściej lm Majowie).Rzecz. m-os. Maja – w mitologii indyjskiej jeden z dajtiów, budowniczy miasta ż maja – gatunek śródziemnomorskiego kraba z rodzaju ż maja – ułuda, iluzja w filozofii lp od maj – piąty miesiąc majtkiMajtek bez blp majtki – dolna część m-os. majtek – marynarz (M lm m-os. majtkowie lub nm-os. majtki).malowaćmamyD lp i MBW lm rzecz. ż mama – spieszczenie od lm cz. ter. od czas. ndk substancja, rodzaj gęstej mieszaniny do smarowania skóry lub kory drzew o właściwościach zwierzęcia, wolał mat od m-os. – podoficer w armii morskiej, odpowiednik m-nżyw. – sytuacja kończąca grę w m-nżyw. – brak połysku, lm od mata – płat plecionki na podłodze lub na ścianie; miękkie nakrycie podłogi do zawodów matyDostał mata od lp od mat – podoficer w armii morskiej, odpowiednik lp od mat – sytuacja kończąca grę w m-nżyw. mata – płat plecionki na podłodze lub na ścianie; miękkie nakrycie podłogi do zawodów m-nżyw. – drobno pokruszona lub roztarta substancja, np. węgiel; proszek, lp m cz. przeszł. od mieć (zob. niżej).miałkiPrzym. – drobno pokruszony, drobno roztarty, zmielony; – pozbawiony głębszych wartości; ograniczony, – płytki, niegłęboki (regionalizm).MBW lm rzecz. męskiego miałek – zdrobnienie od miał (zob. wyżej).miećZob. homofony, mieli i czas. ndk mieć, ma – posiadać (obok licznych innych znaczeń).2 lp tr. rozk. czas. ndk mieść, miecie – rzucać czymś drobnym, miałkim, sypkim (książkowe).2 lp tr. rozk. czas. ndk mieść, miecie – zgarniać, zmiatać coś z jakiejś powierzchni (książkowe).mieli3 lm m-os. cz. przeszłego od lp cz. ter. od minieTo wkrótce minie, poznaję po minie. Czy za minę kupię minę? Zob. i CMs lp rzecz. mina – wyraz i CMs lp rzecz. mina – ładunek materiału i CMs lp rzecz. mina – jednostka masy, potem moneta, używana w starożytności (Babilon, Grecja).1. i 3 lp cz. przyszł. od minąć – upłynąć, przejść obok, kończyć misie są trzy pluszowe misie. Zob. lm rzecz. m-żyw. miś – zdrobnienie od niedźwiedź; zabawka wyobrażająca lm rzecz. m-nżyw. miś – tkanina futropodobna; okrycie z takiej lp rzecz. ż misa – duża miska; coś, co przypomina miskę (np. forma terenu).mleczSonchus, roślina zielna z rodziny złożonych (Asteraceae).Niepoprawnie: Taraxacum, mniszek, roślina z rodziny złożonych (Asteraceae).Limfa płynąca z obszaru jelit, bogata w samców płynna zawartość jelit powstała w procesie trawienia pokarmu, mleczko pokarmowemną, mnieFormy fleksyjne zaimka 1 lp ja – DCBMs mnie, N 3 lm i lp (oni mną, on mnie) cz. ter. czas. ndk miąć – n morze – wielki, wyodrębniony akwen lp rzecz. mora – czas potrzebny do wymówienia sylaby lp dawnego rzecz. m-nżyw. mór – śmiertelna choroba, lm rzecz. ż mość – dawny tytuł grzecznościowy (zob. niżej).MsW lp rzecz. n-żyw. most – budowla służąca do przeprowadzania drogi komunikacyjnej nad przeszkodą ż, dawny tytuł grzecznościowy (skrót od miłość).2 lp tr. rozkaz. czas. ndk mościć – wykładać, wyściełać czymś; lp cz. ter. od oznaczająca przypuszczenie lub uprzejmą – muMu (ndm.) – nazwa kontynentu, który jakoby istniał niegdyś na obszarze obecnego forma C lp zaimka 3 m i n (on, ono); forma pełna jemu, po przyimku muł wszedł w m-żyw. muł (D lp muła) – potomek oślego ogiera i końskiej m-nżyw. muł (D lp mułu) – osad na dnie lub brzegu zbiornika wodnego lub mus to zmuszający do działania, konieczność działania, przymus, przecieru owocowego, często z dodatkiem cukru, piany z białek lub środków lm m-os. cz. przeszłego od lp cz. ter. od m-nżyw. – samolot m-osob. – pilot samolotu myśliwskiego; przenośnie: polujące zwierzę lub od myć – usuwać brud za pomocą n myto – opłata za przejazd przez most, groblę, rogatkę (dawniej).nabuzowaćnachodzićnaczepiaćnadawaćCzas. dk nadawać – dając wielokrotnie dać czegoś ndk nadawać – ofiarować, przyznawać coś komuś (np. ziemię).Czas. ndk nadawać – powodować, aby coś nabrało jakichś cech (nadawać kształt, wygląd itd.).Czas. ndk nadawać – przekazywać przesyłkę w urzędzie pocztowym celem jej dostarczenia ndk nadawać – przekazywać informacje przy pomocy fal radiowych ndk nadawać – polecić coś komuś (potocznie: nadawać robotę).Czas. ndk nadawać – mówić dużo; nadawać na kogoś – obgadywać ndk nadawać się – być odpowiednim, należy opiekować się jak się należy. Zob. niżej ndk należeć do kogoś – być czyjąś ndk należeć do kogoś – być czyimś partnerem (mężem, żoną).Czas. ndk należeć do kogoś – być prawem, zadaniem jakiejś osoby, stanowić czyjś przywilej lub obowiązek (to należy do twoich zadań).Czas. ndk należeć do czegoś – być czegoś częścią, członkiem (organizacji), być jednym z wielu (np. ludzi o jakichś cechach).Czas. nieosobowy należy, należało, należałoby – trzeba, powinno się, nieosobowy należy się – trzeba zapłacić (należy się X zł).Czas. nieosobowy należy się – stanowi dług, powinność, prawo (należy mu się odpoczynek).Czas. dk należeć się, należy się (do woli) – długo leżeć, wyleżeć frazie jak się należy – należycie, w sposób właściwy, jak wyżej od przym. należyty – właściwy, odpowiedni, jak lm czas. ndk należeć (zob. wyżej).napadaćnapastowaćnapaśćRzecz. ż – atak, zwykle gwałtowny lub dk napaść, napadnie, napadł – gwałtownie uderzyć, nagle dk napaść, napasie, napasł – dać (zwierzętom) paszy, nakarmić (bydło).napójRzecz. m-nżyw. – płyn przeznaczony do lp tr. rozk. czas. dk napoić – dać komuś lub czemuś napić się do przecząca (także opisywana jako dopowiedzenie, wykrzyknik, równoważnik zdania).Forma B lp zaimka ono używana po przyimku (np. troszczę się o nie = o dziecko).Forma B lm zaimka one używana po przyimku (np. troszczę się o nie = o dzieci).niebieskiBędący w szóstym kolorze tęczy, błękitny, modry, lazurowy (np. niebieskie oczy, morze).Dotyczący nieba jako pozornego sklepienia dookoła Ziemi (np. ciało, sklepienie niebieskie).Dotyczący nieba jako wyobrażanego miejsca pobytu Boga, bogów (np. królestwo niebieskie).niedźwiedziD lm rzecz. m-żyw. niedźwiedź – ssak z rodziny niedźwiedzi – należący do niedźwiedzia, charakterystyczny dla oznaczający, że coś jest późniejsze niż to, o czym mowa w zdaniu poprzednim lub następnym, NMs lp zaimków on, C lm zaimków oni, one używana po przyimkach (np. przeciwko nim).obchodzićoddali3 lm m-os. cz. przeszłego od lp cz. przyszłego od dk odpaść, odpadnie, odpadł – oderwać się od miejsca przyczepienia; zostać w tyle, wycofać dk odpaść, odpasie, odpasł – utuczyć, odkarmić, lm rzecz. m-nżyw. okrąg – rodzaj krzywej, linia kolistego kształtu (także znaczenia pokrewne).MBW lm rzecz. m-nżyw. okręg – część kraju stanowiąca jednostkę administracyjną, wyborczą, dk opaść, opadnie, opadł – osunąć się z góry w dół, obniżyć się, osłabnąć; osaczyć, dk opaść, opasie, opasł – ż orka – czynność związana z uprawą ż orka – Orcinus orca, ssak z rodziny lp rzecz. m-os. lub m-żyw. ork (M lm orkowie, orki) – istota mityczna z literatury
Bogdan Wałęsa wspomina swój rozwód. "Byłem za młody". Bogdan Wałęsa w rozmowie z Plejadą wrócił wspomnieniami do rozwodu z żoną Agnieszką. Syn byłego prezydenta przyznał, że nie miał wtedy pojęcia o życiu i nie chce teraz rozdrapywać starych ran. Byłem za młody, za głupi, bez pojęcia o życiu. Szkoda dziś rozdrapywać
Ród Piastów wywodzony od legendarnego Piasta Kołodzieja, jeśli chodzi o wiarygodne źródła pisane, otwiera książę Mieszko, urodzony ok. 930 roku. Ten sam, który w 965 roku ochrzcił się sam ze swoim dworem, a następnie wprowadził chrześcijaństwo jako religię państwową w 966 roku. Poprzez rozbicie dzielnicowe, które zafundował nam książę Bolesław III Krzywousty, jedna linia Piastów władców Polski rozdzieliła się na wiele linii Piastowie przetrwali na Śląsku. „Po mieczu” ten wielki ród, który dał Polsce 24 królów i książąt panujących, kościołowi sześciu arcybiskupów i biskupów, a Śląskowi 123 książąt, zakończył się wraz ze śmiercią księcia legnicko-brzesko-wołowskiego Jerzego Wilhelma 21 listopada 1675 roku, a ostatecznie „po kądzieli” wraz ze śmiercią księżnej Karoliny 24 grudnia 1707 roku. Krew Piastów do dzisiaj płynie w żyłach Schaffgotschów (linii cieplickiej), którzy są bezpośrednimi potomkami księżniczki piastowskiej Barbary Agnieszki, córki księcia Legnicy i Brzegu Joachima Fryderyka i Hansa Ulryka Schaffgotscha wolnego pana stanowego Żmigrodu, wolnego pana (z wszystkimi prawami śląskich książąt cesarstwa) na zamkach Chojnik i Gryf, na Kowarach i Prusicach, cesarskiego generała kawalerii – opowiada Stanisław Firszt, dyrektor Muzeum Przyrodniczego w Jeleniej Górze. Wśród królów i książąt piastowskich, którzy władali Polską zauważyć można powtarzające się często te same imiona. Od Mieszka I do Kazimierza Wielkiego było: pięciu Bolesławów, czterech Władysławów, po trzech Mieszków i Kazimierzy, dwóch Leszków i po jednym Konradzie i Przemyśle. Aby odróżnić władców o tym samym imieniu, po prostu ich numerowano, np. Mieszko I, Mieszko II itd., lub dodawano im przydomki, np. Kazimierz Odnowiciel, Kazimierz Sprawiedliwy, Kazimierz Wielki itp. (w tym przypadku często rezygnowano z numeracji, bo i tak było wiadomo, o którego Kazimierza chodzi). - Imiona władców były dziedziczone. Zazwyczaj ojciec, gdy urodził mu się następca tronu, nadawał mu imię swojego ojca, tj. dziadka lub ojca żony- też dziadka. „Sztafetę” tę rozpoczął Mieszko I, który powinien nazwać swojego pierworodnego Siemomysłem, ale że ów nie był władcą chrześcijańskim, nazwał go Bolesławem od imienia swojego teścia, ojca Dąbrówki, księcia Bolesława Srogiego czeskiego. I tak imię czeskiego władcy stało się najpopularniejszym imieniem piastowskich władców Polski. Bolesław I Chrobry, podtrzymując tradycję, swojego syna nazwał po ojcu Mieszko. Historia dała mu kolejny numer drugi. Mieszko miał wielu braci, których nie znamy z imienia. Nie wiadomo, dlaczego swojemu synowi nie dał imienia Bolesław po dziadku, ale Kazimierz (być może imię jednego z braci). Kazimierz, nazywany później Odnowicielem, swojego syna po dziadkach nazwał Bolesławem (był to już drugi Bolesław, któremu dodano także przydomek Śmiały). Później na zmianę pojawiali się kolejni Mieszkowie, Bolesławowie, Władysławowie, Kazimierzowie, aż do śmierci ostatniego Piasta na tronie polskim, Kazimierza Wielkiego w 1370 roku – opowiada S. Firszt. Jak już wspomniano wyżej, w związku z powtarzaniem się imion kolejnych władców, po prostu ich numerowano, a niektórym dodawano przydomki. Mówiły one więcej o samym księciu czy królu, niż który to z kolei, oddawały bowiem jego cechy charakteru, sposób bycia, a nawet podkreślały wygląd lub mówiły o jego losie. Mieliśmy więc władców: chrobrych, śmiałych, sprawiedliwych i wstydliwych, a także: krzywoustych, kędzierzawych, starych, białych (chyba w rozumieniu blondynów), laskonogich (o długich, szczupłych nogach), brodatych, czarnych (chyba w rozumieniu ciemnowłosych), łokietków (małego wzrostu) i wielkich (i tu jest dylemat – czy chodzi o wielkość w czynach, czy też o to, że był wysoki, bowiem Kazimierz Wielki, o którego chodzi, jak na owe czasy był wysokim mężczyzną o wzroście 182cm), odnowicieli, którzy byli wygnani i rządzili np. Mazowszem (Konrad Mazowiecki w odróżnieniu np. od Konrada księcia głogowskiego). Potomkowie seniora wyznaczonego przez księcia Bolesława III Krzywoustego, Władysława II Wygnańca powrócili z wygnania do ojcowizny (tylko na Śląsk bez dzielnicy senioralnej) w 1163 roku. Byli to Bolesław, Mieszko i Konrad. Ojciec nadał im imiona od wielkich przodków. Bolesławowi od imienia ojca Bolesława III Krzywoustego i pradziadka Bolesława II Śmiałego, Mieszkowi od pradziadków Mieszka I i Mieszka II, a Konradowi od Konrada III cesarza rzymskiego i króla niemieckiego, przyrodniego brata swojej żony. Bolesław Wysoki (na Śląsku z numerem jeden) miał syna, który urodził się prawdopodobnie już w Niemczech, z matki Krystyny z rodu Eversteinów. Nie wiadomo, dlaczego ojciec nadał mu imię Henryk (nie pochodzenia słowiańskiego, ale starogermańskiego, oznaczające potężnego, mocnego władcę), być może dla uczczenia cesarzy rzymskich lub kogoś o tym imieniu z rodu żony. W ten sposób imię Henryk, za sprawą Henryka I Brodatego, o którego chodzi, stało się najbardziej popularnym spośród innych imion ponad stu śląskich książąt. Wśród 123 książąt ziemi śląskiej, aż 22. miało imię Henryk, 15. Jan, 13. Konrad, 11. Wacław, 10. Bolko, po 9. Bolesław i Władysław, 7. Kazimierz, po 4. Ludwik i Mieszko, po 3. Mikołaj i Jerzy oraz po jednym Siemowit, Adam, Fryderyk, Przemko, Christian, Rupert, Rudolf i Baltazar. W związku z tym, że imiona książąt powtarzały się, numerowano jak zwykle władców, początkowo tylko Śląska, a wraz z jego rozdrabnianiem się numerowano książąt poszczególnych księstw śląskich. Wielu z nich, tak jak to wówczas (szczególnie w średniowieczu) bywało, miało przydomki. Książęta śląscy nadawali imiona synom zgodnie z ówczesnymi zwyczajami. Henryk I Brodaty swoim synom nadał imiona Henryk (być może po dziadku od strony matki) i Konrad (po bracie ojca Bolesława I Wysokiego). Henryk II, nazywany Pobożnym, swoim synom nadał imiona Bolesław (Bolesław II Łysy) po dziadku, Konrad po bracie dziadka, Henryk (Henryk III Biały) po ojcu i Władysław po pradziadku Władysławie II Wygnańcu. Bolesław II Łysy (Rogatka) swoich synów nazwał: Henryk (Henryk V Gruby) po dziadku, Bolko (Bolko I Surowy) po pradziadku Bolesławie I Wysokim i Bernard od imienia kogoś z rodziny żony – mówi dyrektor Muzeum Henryk IV synom nadał imiona: Bolesław (po dziadku), Henryk (po pradziadku) i Władysław (po pradziadku). Bolko I Surowy synom nadał imiona: Bolko (Bolko II) po pradziadku i Bernard po stryjecznym pradziadku. Tak postępowali inni i kolejni książęta śląscy. Z czasem imiona słowiańskie piastowskich książąt, w związku z ich koligacjami rodzinnymi z różnymi domami niemieckich władców, zostały zamienione na typowo niemieckie lub niemiecko brzmiące: Hans (Jan), Johann (Jan), Nikolaus (Mikołaj), Georg (Jerzy), Konrad, Friedrich (Fryderyk), Christian (Krystian), Rupert, Rudolf czy Wilhelm. Śląscy książęta miewali też, jak już wspomniano, przydomki i tak jak w przypadku książąt i królów polskich z nich to możemy dużo dowiedzieć się o tych władcach. Byli więc: brodaci, łysi, grubi, wysocy, mali, otyli, garbaci, a także: pobożni, zwariowani (o rogatej duszy), rozrzutni, surowi, prawi (Probus), wierni, szaleni i żelaźni. W księstwie oleśnickim było tylu Konradów, że nie starczyła już tylko numeracja dla ich odróżnienia, ale stosowano też rozbudowane często przydomki. Byli więc: Konrad III Stary, Konrad IV Starszy, Konrad VII Biały, Konrad VIII Młodszy, Konrad IX Czarny i Konrad X Biały Młodszy. Piastów już nie ma, ale pozostała pamięć o nich, ich imiona i przydomki, które mówią bardzo dużo o dawnych panach tej ziemi – podsumowuje Stanisław Firszt.
\n \n potomek wraz z żoną krzyżówka
Hasło krzyżówkowe „potomek klaczy zebry i konia lub osła” w leksykonie krzyżówkowym. W niniejszym słowniku definicji krzyżówkowych dla wyrażenia potomek klaczy zebry i konia lub osła znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówki. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową.
Andrzej Gołota po latach bardzo udanej kariery sportowej osiedlił się wraz ze swoją żoną Mariolą w Chicago i prowadzi bardzo spokojne życie emerytowanego boksera. Ostatnimi czasy, rąbka tajemnicy na temat życia osobistego medalisty olimpijskiego z Seulu udzieliła jego żona - Mariola, która pokazała zdjęcie ojca z synem. Nie da się ukryć, że Andrzej Junior jest niezwykle podobny do taty. Adam Małysz wkurzył Kamila Stocha. Poszło o to, co skoczek zrobił jego siostrze, było gorąco! Andrzej Gołota prowadzi spokojne życie emerytowanego sportowca. Jego żona pokazuje ich życie prywatne Po tym, jak Gołota skończył karierę sportowca, pozostał w Chicago, z którym związany jest od ponad 30 lat. Sportowiec rzadko udziela wywiadów i nie chce się dzielić tym, co dzieje się w domu i jest w swoim zachowaniu zupełnym przeciwieństwem żony. Pani Mariola Gołota jest bardzo aktywną użytkowniczką Instagrama i chętnie dzieli się zdjęciami z członkami swojej rodziny. Bardzo częstymi bohaterami zdjęć są ojciec i syn - Andrzej i Andrzej Junior. Tym razem, kobieta postawiła pokazać, jak wyglądał dzień ojca w domu byłego sportsmena. Fani z wielkim entuzjazmem przyjęli zdjęcie na Instagramie i zaczęli porównywać ojca i syna. Dopiero po 17 latach wyciekło zdjęcie Mariusza Pudzianowskiego z Kazimierzem Górskim. Nie do wiary, że Pudzian tak wyglądał! Jan Tomaszewski: Jesteśmy skazani na Sousę Andrzej Gołota Junior bardzo podobny do ojca. Fani zachwyceni Zdjęcie, zamieszczone na portalu społecznościowym przez panią Mariolę Gołotę spotkało się z wielkim optymizmem ze strony fanów boksera, którzy wprost nie mogą uwierzyć, na jak przystojnego mężczyznę wyrósł potomek legendy polskich sportów walki. Wśród komentarzy czytamy masę komplementów wystosowanych względem ojca i syna, a także samej pani Marioli. - Widać, że pan Andrzej trzyma formę mimo wieku - napisała jedna z fanek sportowca.
Odpowiedz na proste pytanie „Potomek klempy” i przetestuj swoją wiedzę online. Jeżeli nie znasz prawidłowej odpowiedzi na to pytanie, lub pytanie jest dla Ciebie za trudne, możesz wybrać inne pytanie z poniższej listy. Jako odpowiedź trzeba podać hasło ( dokładnie jeden wyraz ). Dzięki Twojej odpowiedzi na poniższe pytanie
Lista słów najlepiej pasujących do określenia "potomek dziedzica":SUKCESORLATOROŚLNASTĘPCASYNINFANTPRAWNUKDZIECKOARYSTOKRATAWNUKWIELMOŻAUCZEŃPANOLIGARCHAMOŻNOWŁADCAMAGNATKONTYNUATORPANICZKREOLMETYSMULAT
mulat. potomek mężczyzny rasy białej i kobiety rasy czarnej lub mężczyzny rasy czarnej i kobiety rasy białej. ZAMBO. mieszaniec rasy czarnej i żółtej. cygaj. owca z bałkańskiej, białorunnej rasy owca z rasy zbliżonej do merynosów maści białej, niekiedy czarna lub ruda na głowie, hodowana głównie na podgórzu; hodowanej ze
Rocznica śmierci Józefa Wybickiego 10 marca 1822 roku jest doskonałą okazją do przypomnienia Polakom o polskim hymnie narodowym, „Mazurku Dąbrowskiego”. Napisano już o nim wiele. Różni autorzy, zarówno polscy, jak i zagraniczni, przedstawiali okoliczności powstania „Pieśni Legionów Polskich we Włoszech”, zmieniającą się historię najważniejszej polskiej pieśni patriotycznej, biogram jej autora Józefa Wybickiego, losy rękopisu. O naszym hymnie narodowym uczymy się w szkole, a następnie przekazujemy swoją wiedzę kolejnym pokoleniom Polaków. Nadal jednak nie do końca znamy wagę zagadnienia, jakim jest powstanie „Mazurka Dąbrowskiego”. Niniejszy tekst ma więc rozwiać wszelkie wątpliwości, ale także stanowić swoiste uzupełnienie elementarnej wiedzy dotyczącej polskiego hymnu narodowego każdego Polaka. Przedstawione tutaj fakty z pewnością zaskoczą niejednego patriotę. 1. Kontrowersyjny epizod w życiu Józefa Wybickiego Autor hymnu Józef Wybicki miał niezwykle burzliwy życiorys. Śmiało można by obdzielić nim przynajmniej kilka osób. Wchodząc w dorosłe życie zaangażował się czynnie w działalność Konfederacji barskiej skierowanej przeciwko królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu oraz Rosji, jako dość ważna jej osobistość (reprezentował konfederatów jako przedstawiciel przy ambasadzie francuskiej w Wiedniu). Następnie pogodził się z królem i zaangażował w program reform państwa polskiego, a nawet stal się uczestnikiem słynnych „obiadów czwartkowych” u polskiego monarchy. Kolejnym interesującym epizodem w jego życiu była pomoc w opracowaniu i uchwaleniu Konstytucji 3 maja, a gdy wybuchła wojna polsko-rosyjska w obronie tej najważniejszej polskiej ustawy, nagle zmienił front polityczny i przystąpił do zdradzieckiej Targowicy. Wielki patriota Józef Wybicki, przyszły autor słów polskiego hymnu narodowego, przystąpił na krótko, ale jednak, wraz z królem i księdzem Hugonem Kołłątajem, do współpracujących z Rosją targowiczan. Już po miesiącu wprawdzie zrezygnował z popierania Targowicy, ale swym dziwnym działaniem, do dziś wywołuje pewne zdziwienie, zwłaszcza, gdy bierze się pod uwagę zarówno jego wcześniejsze, jak i późniejsze losy w życiu. 2. Nie tylko konstytucja, ale także polski hymn, był drugim na świecie Niemal już powszechnym jest wiedza wśród Polaków na temat powstania polskiej Konstytucji 3 Maja jako drugiej na świecie, a pierwszej w Europie. Uchwalona ona została w 1791 roku, jak sama nazwa wskazuje, 3 maja. Pierwszą konstytucją uchwaloną na świecie była konstytucja amerykańska z roku 1787. Trzecią z kolei na świecie, a drugą w Europie po polskiej, była konstytucja francuska z 1792 roku. Nie wielu jednak wie, że „Pieśń Legionów Polskich we Włoszech”, powstała w 1797 roku, jest drugim na świecie hymnem rewolucyjnym po powstałej w 1792 roku francuskiej pieśni narodowej Marsyliance. Trzecim hymnem był amerykański, powstały 17 lat później po polskiej pieśni, a więc w 1814 roku (oficjalnie uznany za hymn Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej w 1931 roku). 3. Hymn z Reggio we Włoszech, podobnie jak włoska flaga narodowa Jak sama nazwa wskazuje „Pieśń Legionów Polskich we Włoszech” narodziła się we Włoszech, w miejscowości Reggio Emilia, podczas pobytu tam Józefa Wybickiego w 1797 roku. Co ciekawe w tym samym roku i miejscu narodziła się flaga narodowa Włoch. Właśnie w 1797 roku w Reggio Emilia nastąpiło poświęcenie sztandaru. Przyjęto wtedy flagę Włoch, jako sztandar Republiki Cispadańskiej. 4. Historia potoczyła się inaczej niż w pieśni W polskim hymnie w zwrotkach i refrenie pojawia się tekst „Marsz, marsz Dąbrowski, z ziemi włoskiej do Polski” oraz „Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę”, gdyż Józef Wybicki sądził, że generał Jan Henryk Dąbrowski będzie wyzwalać Polskę od wschodu lub południa. Autor hymnu przypuszczał, że możliwa trasa będzie prowadziła z Włoch przez Austrię, a następnie generał przekroczy Wisłę, a po niej Wartę. Tymczasem wyzwolenie pod wodzą armii napoleońskiej potoczyło się zupełnie inaczej. Nastąpiło z zachodu, z terenów pruskich jesienią 1806 roku armia napoleońska wkroczyła na ziemie polskie. Wybicki i Dąbrowski przekroczyli wtedy najpierw Odrę, a następnie Wartę i Wisłę. 5. Polski hymn narodowy wzorem dla innych Na wzór polskiego hymnu narodowego powstawały różne pieśni patriotyczne innych narodów europejskich walczących o swą wolność oraz swobody demokratyczne. Były to pieśni: słowacka, chorwacka, serbsko-łużycka, ukraińska, węgierska. Część z tych pieśni zostało później hymnami narodowymi swoich krajów. 6. Melodia „Mazurka Dąbrowskiego” wykorzystywana do śpiewania innych pieśni „Mazurek Dąbrowskiego” był niezwykle popularny w Europie Środkowo- Wschodniej. Nie tylko na jego wzór powstawały inne pieśni, ale również śpiewano ważne utwory na melodię dzieła Józefa Wybickiego. Doskonałym przykładem takiego śpiewania była pieśń Słowaka, Samuela Tomasika pt. „Hej Slovane” uznawana za hymn wszechsłowiański śpiewany w 1848 roku na Zjeździe Wszechsłowiańskim w Pradze. 7. „Mazurek Dąbrowskiego” na gruncie niemieckim Wraz z upadkiem powstania listopadowego w poszczególnych krajach niemieckich poeci, kompozytorzy wplatali w swoje dzieła pewne motywy z polskiego hymnu narodowego pod hasłem „Noch ist Polen nicht verloren …” („Jeszcze Polska nie zginęła …”). 8. „Mazurek Dąbrowskiego” ważną pieśnią już podczas powstania listopadowego Rangę „Pieśni Legionów Polskich we Włoszech” można już dostrzec bardzo poważnie podczas Powstania Listopadowego. Wtedy właśnie śpiewano tą pieśń w bitwie pod Stoczkiem, a następnie podczas walk o Olszynkę Grochowską. Nawet kiedy powstanie upadało, z ust powstańców nie schodziła ta pieśń. Próbowali oni w ten sposób przypomnieć o narodzie polskim, pocieszyć go, wyrazić życzenie, że Polska odzyska kiedyś niepodległość i powróci na mapy świata. Miało to miejsce 5 października 1831 roku. „Jeszcze Polska nie zginęła” zostało zagrane przez trębaczy wojska polskiego pod wodzą generała Macieja Rybińskiego, kiedy podległe mu oddziały składały broń przed wojskami pruskimi w Górznie, niedaleko Brodnicy. 9. „Mazurek Dąbrowskiego” grany na konferencji założycielskiej ONZ „Mazurek Dąbrowskiego” był nie tylko hymnem Polski, ale także znakiem rozpoznawczym, przypominającym o naszej ojczyźnie. Doszło do takiej sytuacji 25 kwietnia 1945 roku, gdy w amerykańskim San Francisco powoływano Organizację Narodów Zjednoczonych. Utworzenia ONZ dokonało w sumie 51 państw, chociaż na samej konferencji zabrakło delegacji z Polski. Nie przybyli na ten międzynarodowy szczyt ani przedstawiciele rządu warszawskiego (komunistyczny), ani rządu na uchodźstwie (londyński). Obecny na konferencji wybitny kompozytor polskiego pochodzenia Artur Rubinstein z Łodzi, zasiadł wtedy spontanicznie do fortepianu i zagrał właśnie hymn Polski, przypominając tym samym wszystkim zebranym o niepodległej Polsce, mimo, iż niereprezentowanej na założycielskiej konferencji ONZ lub nawet, jeśli pod kontrolą Józefa Stalina i wojska sowieckiego. 10. Tajemnicze losy manuskryptu … Pomimo, iż „Mazurek Dąbrowskiego” jest polskim hymnem narodowym i ma ogromną wartość dla naszego państwa, nie mamy żadnej wiedzy na temat tego, gdzie aktualnie przebywa rękopis, na którym Wybicki stworzył ów pieśń, podobnie, jak nie znamy jego losów od II wojny światowej. Dokument był przez lata w posiadaniu rodziny Wybickich. W 1942 roku ostatni potomek autora, dr medycyny Johann von Rożnowsky, pokazywał manuskrypt Stanisławowi Hadynie. Miało to miejsce w schronie podziemnym w Berlinie podczas bombardowania miasta przez lotnictwo alianckie. Wraz ze swoją żoną, bułgarskiego pochodzenia, Rożnowsky popełnił 7 czerwca 1944 roku samobójstwo. Od tamtej pory dokument zaginął i nikt nie wiedział, co się z nim stało. Władze polskie na próżno starały się odzyskać utracone dokumenty, próbowano poznać losy „Mazurka”. Apel w tej sprawie wystosował legendarny kurier AK Jan Nowak-Jeziorański podczas audycji „Radia Wolna Europa” w 1970 roku. Powtórzono ten apel 20 lat później, 29 kwietnia 1990 roku. Tym razem spotkał się on z reakcją. Na apel odpowiedziała córka Rożnowskich, która poinformowała dopytującego się o losy manuskryptu Nowaka-Jeziorańskiego, iż jej ojciec przed śmiercią zdeponował rękopis w Banku Rzeszy zanim jego willa, w której mieszkał w Berlinie, została zbombardowana. Dzięki tej sensacyjnej informacji ustalono, iż najprawdopodobniej dokument z „Pieśnią Legionów Polskich we Włoszech” trafił w ręce czerwonoarmistów a wraz z nimi do ZSRR, gdzie być może został ulokowany w jakimś archiwum lub bibliotece.
potomek konia i oślicy - krzyżówka. Lista słów najlepiej pasujących do określenia "potomek konia i oślicy": MUŁ ZEBROID WAŁACH ŹREBAK ŹREBIĘ PIES KUMYS MUŁY OSŁOMUŁ PEGAZ CIELAK ŁOSZAK TYTAN KRAKUS ARION BALAAM KREOL METYS LATOROŚL DERA. Słowo.
Przez całe życie walczył za ojczyznę. Najpierw z bolszewikami jako młody chłopak, potem z Niemcami w czasie II wojny światowej, w kampanii wrześniowej oraz Powstaniu Warszawskim. Był oficerem armii Andersa. Nie poddał się również po wojnie, po 1945 r. walczył z sowietami, bo marzył o wolnej Polsce. Potomek patriotów Urodził się 13 maja 1901 r. w Ołońcu, w Karelii w północno-zachodniej Rosji, dokąd jego rodzina została przesiedlona w ramach represji za udział w powstaniu styczniowym. Od 1918 r. Pilecki służył jako kawalerzysta w Wojsku Polskim. Był obrońcą Ostrej Bramy w Wilnie, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r., a w sierpniu w szeregach 211 pułku ułanów wziął udział w słynnej Bitwie Warszawskiej. Po zawarciu pokoju z bolszewikami w 1921. został zdemobilizowany. Wojsko Polskie upomniało się o niego w sierpniu 1939 r. W kampanii wrześniowej dowodził plutonem kawalerii. Po zaciekłych walkach 22 września 1939 r. dywizja została rozbita. Pilecki nie złożył jednak broni, wraz ze swoimi ułanami prowadził walkę partyzancką, którą ostatecznie zakończył 17 października 1939 r. i przeszedł do konspiracji. Czytaj także: SUPER HISTORIA: Medycyna w służbie śmierci W konspiracji W okupowanej przez Niemców stolicy, jeszcze w 1939. współtworzył Tajną Armię Polską (TAP). Zadaniem Pileckiego było nadzorowanie i zakładanie sieci tajnych skrytek na dokumenty, podziemną bibułę oraz broń palną, jedną z nich założył we własnym mieszkaniu. Na początku 1940 r., gestapo aresztowało kilku żołnierzy TAP i osadziło w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Liczba osadzonych tam osób ciągle rosła, a informacje o zbrodniczych działaniach Niemców przerażały. W strukturach TAP pojawił się wówczas pomysł przeprowadzenia działań wywiadowczych na terenie obozu. Do wypełnienia tej misji zgłosił się ppor. Witold Pilecki. Przyjął nową tożsamość i jako Tomasz Serafiński, 19 września 1940 r. dał się schwytać podczas łapanki na warszawskim Żoliborzu. W konsekwencji tego zdarzenia Pilecki wraz z 1705 osobami został wywieziony do obozu. W piekle Auschwitz Za drutami znalazł się w nocy z 20 na 21 września. Otrzymał numer obozowy 4859. Mimo nieludzkich warunków, głodu, chorób i ciągłego niebezpieczeństwa Pilecki w tym „piekle na ziemi” od razu zajął się organizowaniem konspiracji. Wtedy to właśnie powstał Związek Organizacji Wojskowej (ZOW). Więźniowie, głównie byli żołnierze, tworzyli tzw. piątki. Każda taka grupa rozbudowywała swoją siatkę konspiracyjną, nie wiedząc nic o istnieniu innych „piątek”. Był to oryginalny pomysł Pileckiego, który chciał wyzwolić obóz siłami więźniów, przy wsparciu Armii Krajowej. Rotmistrz przekazywał też meldunki i raporty, które ujawniły prawdę o obozie zagłady, opracował też pierwsze raporty o ludobójstwie w Auschwitz. Przesyłane były przez pralnicze komando do dowództwa AK i dalej, na Zachód do polskich władz emigracyjnych, a za ich pośrednictwem docierały do rządów USA i Wielkiej Brytanii. Pierwsza taka nota dotarła do Warszawy już w październiku 1940 r. Meldunki o sytuacji w obozie przekazywane były także do głównej kwatery AK przez uciekinierów z obozu. Czytaj także: Super Historia. Kulmhof - wzorcowa fabryka śmierci Ucieczka z obozu Gdy wiosną 1943 r. Niemcy zaczęli rozpracowywać organizacje konspiracyjne w obozie i gdy w ręce oprawców wpadało coraz więcej członków obozowego ruchu oporu, Pilecki zdecydował się na brawurową ucieczkę. W nocy z 26 na 27 kwietnia, razem z dwoma współwięźniami wydostał się przez obozową piekarnię, która znajdowała się poza drutami kolczastymi. Udało im się dotrzeć do Nowego Wiśnicza. Tu Pilecki odnalazł prawdziwego Tomasza Serafińskiego, i tu sporządził pierwszy raport o piekle Auschwitz, który został przekazany do Londynu. Następnie Serafiński skontaktował go z oddziałami AK, którym przedstawił plan oswobodzenia obozu KL Auschwitz. Nie zyskał on jednak akceptacji dowództwa, które uznało, że Niemcy są za silni. Pod bronią Pilecki wrócił do Warszawy i włączył się w pracę konspiracyjną w Kedywie AK. Brał udział w Powstaniu Warszawskim. Początkowo walczył jako szeregowy żołnierz, później dowodził jednym z oddziałów zgrupowania Chrobry II. Broniony przez niego teren zyskał nazwę „Reduta Witolda" i był jedną z najdłużej bronionych redut powstańczych. Po upadku Powstania trafił do oflagu w Murnau. Po wyzwoleniu obozu przez wojska amerykańskie znalazł się we Włoszech, gdzie został oficerem II Korpusu gen. Władysława Andersa. To właśnie w Italii powstał kolejny, najobszerniejszy raport o doświadczeniach z obozu zagłady. Do dzisiaj „raporty Pileckiego” są jednym z głównych źródeł na temat Holokaustu i działań Niemców w obozie koncentracyjnym. „Oświęcim to była igraszka” W październiku 1945. Pilecki wrócił do Polski i rozpoczął działalność w podziemiu antykomunistycznym. Zorganizował siatkę wywiadowczą, zbierał informacje o sytuacji w Polsce, w tym o żołnierzach AK więzionych w obozach NKWD i deportowanych do ZSRS. Prowadził również wywiad w MBP, MON i MSZ. Wszystkie raporty trafiały do sztabu II Korpusu Polskiego we Włoszech. W 1946 r. otrzymał rozkaz gen. Władysława Andersa, aby natychmiast wyjechał na Zachód, gdyż grozi mu aresztowanie. Nie wyjechał, a pętla wokół niego zaciskała się coraz bardziej. Dla komunistycznych władz stał się bardzo niewygodnym obywatelem, zbyt wiele o nich wiedział. W maju 1947 r. Pilecki został aresztowany przez funkcjonariuszy UB. Proces rotmistrza rozpoczął się 3 marca 1948 r. i jak wiele innych w tym czasie, był farsą. Nie były nią niestety nieludzkie wręcz metody przesłuchań prowadzone od momentu jego zatrzymania. Były one prawdziwą torturą, o czym świadczą słowa Pileckiego wypowiedziane w trakcie ostatniego, jak się później okazało, widzenia z żoną, wyznał jej: „Ja już nie mogę dłużej żyć. Oświęcim to była igraszka”. 15 marca 1948 r. oskarżony o szpiegostwo został skazany na karę śmierci. 25 maja 1948 r. wyrok wykonano. Rehabilitacja Do 1989 r. zasługi Witolda Pileckiego nie były powszechnie znane. Reżim komunistyczny uważał go za zdrajcę. Dopiero w 1990 r. Sąd Najwyższy unieważnił wyrok w sprawie Rotmistrza. Pięć lat później został on odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W roku 2006 prezydent Lech Kaczyński przyznał pośmiertnie rtm. Pileckiemu Order Orła Białego, a w 2013 r. minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak awansował go do stopnia pułkownika.
potomek kolonistów holenderskich w Afryce ★★★ EROS: potomek Aresa i Afrodyty ★★★ SŁOŃ: potomek mamuta ★★★ WYRO: daleko mu do łoża ★★★ KONIK: na końcu łoża tokarki ★★★★★ dzejdi: KREOL: potomek Hiszpana w Ameryce Pd ★★★ METYS: potomek Białych i Indian ★★★ MULAT: potomek rasy białej i czarnej
Burbonowie, francuski Bourbon, hiszpañski Borbón, włoski Borbone, ród francuski, którego nazwa wywodzi się od jego siedziby Bourbon l’Archambault w środkowej Francji; odgałęzienie dynastii Kapetyngów. Pierwszym znanym przedstawicielem Burbonów był Aimard, wzmiankowany 915. Jego syn, Aimo, był już 945 w posiadaniu Bourbon l’Archambault. Wielką karierę rodu Burbonów zapoczątkowało dopiero 1272 małżeństwo Beatrix de Bourgogne-Bourbon z szóstym synem Ludwika IX, Robertem. Ich syn, Ludwik I (1310-1342) uzyskał 1327 podniesienie Bourbonnais do rangi księstwa. Jeden z kolejnych władców księstwa, Piotr II de Beaujeu (zm. 1503), wraz z żoną Anną sprawowali regencję w okresie małoletniości króla Francji Karola VIII. Nie posiadając męskiego potomka, Piotr II i Anna dla ratowania swych posiadłości przed wcieleniem do Korony, wydali córkę Zuzannę za in. przedstawiciela Burbonów, Karola III de Montpensier. Jego spisek z Habsburgami i Anglią, wymierzony przeciwko Franciszkowi I, oraz śmierć 1527 zamknęły dzieje starszej linii Burbonów, których dobra przeszły wówczas na własność Korony francuskiej. Znaczenie uzyskała w tym czasie linia Marche-Vendôme (hrabstwo La Marche stanowiło własność młodszej linii Burbonów od 1327). Antoni de Burbon poprzez małżeństwo z Joanną d’Albert stał się 1555 królem Nawarry. Syn z tego małżeństwa został 1589, jako Henryk IV Wielki, królem Francji, zapoczątkowując rządy dynastii Burbonów w tym kraju. Sprawowali je kolejno: Henryk IV (1589-1610), Ludwik XIII (1610-43), Ludwik XIV (1643-1715), Ludwik XV (1715-74) oraz Ludwik XVI (1774-1792), który 23 I 1793 został ścięty. Jego syn, Ludwik XVII (nigdy nie koronowany), zmarł w więzieniu ok. 1795. Klęska Napoleona I umożliwiła powrót Burbonom do władzy, którą sprawowali bracia Ludwika XVI, Ludwik XVIII (1814-24) i Karol X (1824-30). Po rewolucji lipcowej 1830 tron objął przedstawiciel orleańskiej linii Burbonów (nazwanej tak od młodszego syna Ludwika XIII, Filipa, będącego od 1660 księciem Orleanu), Ludwik Filip I (1830-48), który abdykował 24 II 1848 na skutek rewolucji lutowej 1848, formalnie na rzecz swego wnuka, hrabiego Paryża, ale Izba Deputowanych nie uznała tej decyzji. Ostatni przedstawiciel linii główny, potomek Karola X, Henryk hrabia Chambord zmarł 1883, natomiast linii orleańskiej, Ludwik Filip Albert, hrabia Paryża - 1894. Małżeństwo Ludwika XIV z infantką hiszpańską Marią Teresą 1660, otworzyło Burbonom możliwość panowania w Hiszpanii i krajach włoskich. Po śmierci Karola II Habsburga 1700 władzę w Hiszpanii objął, jako Filip V (1700-46), wnuk Ludwika XIV, Filip książę d’Anjou. Traktat z Utrechtu, kończący tzw. hiszpańską wojnę sukcesyjną 1700-1713, zakazywał łączenia koron Hiszpanii i Francji. Burbonowie utrzymali się na tronie Hiszpanii do dziś, choć kilkakrotnie tracili władzę, 1808-1814 w okresie wojen napoleońskich, następnie 1868-1874, kiedy Izabella II została obalona w wyniku przewrotu wojskowego. 1931 Alfons XIII opuścił Hiszpanię, formalnie jednak nie abdykował i nie zlikwidowano monarchii. Po śmierci generała F. Franco Bahamonde 1975 na tron wstąpił Jan Karol I rządzący do dziś. Syn Filipa V, późniejszy król Hiszpanii Karol III (1759-88), dzięki swej matce, będącej spadkobierczynią praw dynastii Farnese, objął 1731 rządy w Księstwie Parmy, zapoczątkowując rządy Burbonów w krajach włoskich 1734 objął także władzę w Królestwie Neapolu i Sycylii, gdzie Burbonowie rządzili do 1808, a następnie 1816-60 (Królestwo Obojga Sycylii). W Parmie władali 1731-1736, 1748-1800 i 1847-1859. Ich władza rozciągała się również na Etrurię 1801-07 i Księstwo Lukki 1815-1847. Burbonowie włoscy utracili władzę w związku ze zjednoczeniem się Włoch. Córka ostatniego księcia Parmy, Zyta, była 1916-1918 cesarzową austriacką. Od 1964 w rękach linii parmeńskiej pozostaje tron Wielkiego Księstwa Luksemburga. Powiązane hasła
Hasło do krzyżówki „potomek króla Hiszpanii” w leksykonie szaradzisty. W niniejszym słowniku definicji krzyżówkowych dla wyrażenia potomek króla Hiszpanii znajduje się tylko 1 opis do krzyżówek. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne znaczenia pasujące do hasła „ potomek króla
Lista słów najlepiej pasujących do określenia "pierworodny z żoną":SYNSYNOWATHORSTOSUNEKPOTOMEKCÓRKAHERASZARADAIZAAKCÓRECZKAKAINEZAWGRZECHWUJOSTWOOKEANOSEDENSTADŁOONOROZWODNIKCUDZOŁÓSTWO
Hasło krzyżówkowe „potomek Hiszpana w Ameryce” w leksykonie szaradzisty. W naszym słowniku definicji krzyżówkowych dla wyrażenia potomek Hiszpana w Ameryce znajduje się tylko 1 opis do krzyżówek. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową.
Tomasz Witebski, Polonista, Profesor (Jacek Kawalec) – postać pierwszoplanowa serialu Ranczo i drugoplanowa w filmie Ranczo Wilkowyje, polonista w wilkowyjskiej szkole, redaktor lokalnych gazet, szef Internetowej Telewizji Wilkowyje, pisarz. Witebski do połowy 3 sezonu jest człowiekiem tchórzliwym i mało ambitnym, skupiającym się przede wszystkim na własnych korzyściach. Boi się zarówno wójta, jak i księdza, a po objęciu funkcji redaktora w Radiu Wilkowyje daje się omamić Czerepachowi wizją zostania dyrektorem szkoły, a potem wójtem. Jego charakter ulega całkowitej zmianie po kuracji u zielarki – staje się pewny siebie i niezależny, a także odkrywa w sobie talent literacki. Tomasz zakochuje się ze wzajemnością we Francesce – włoskiej policjantce, z którą wkrótce zaręcza się i pobiera. Pomiędzy serią VII a VIII para doczekuje się potomka. Przed akcją serialu[] Nie jest dokładnie określone, czy Witebski jest rodzimym mieszkańcem Wilkowyj – o tym, że może on pochodzić z Radzynia Podlaskiego świadczy fakt, że jego matka mieszka właśnie w tamtej miejscowości[6]. Witebski musiał jednak od długiego czasu żyć w Wilkowyjach, ponieważ uczył on w szkole młodszego brata Staśka[7] oraz pamiętał czasy świetności malarskiej Kusego. Tomasz studiował polonistykę na jednym z uniwersytetów, wiadomo też, że jako student dorabiał sobie remontowaniem[8]. Po ukończeniu nauki podjął pracę w szkole, nie ma jednak pewności, czy od razu przyjechał on do wilkowyjskiej placówki. Z wypowiedzi proboszcza Kozioła[9] wynika, że miał przelotne związki lub romanse z miejscowymi kobietami. Seria 1[] Witebski jest polonistą w szkole i jednym z najinteligentniejszych mieszkańców Wilkowyj. Sądząc że ma szanse u Lucy coraz częściej się z nią spotyka, ku niezadowoleniu zazdrosnego Kusego. Mężczyzna wyjawia Amerykance, że zawsze marzył o prowadzeniu gazety. W końcu jego marzenia spełniają się i zakłada za pozwoleniem wójta Wieść Gminną. Na początku Kozioł obiecuje niezależność gazety, lecz kiedy polonista w pierwszym numerze pisma zamieścił wyniki sondy ulicznej stawiającej Kozioła w złym świetle, ten nie pozwala na kolejne wydania bez wcześniejszej swojej kontroli. Zdenerwowany Witebski proponuje Proboszczowi założenie gazety przeciwko Wójtowi – Wieści Parafialnej. Za obiema konkurencyjnymi gazetami stoi jeden człowiek – Tomasz, o czym wie tylko pleban, Michałowa i Lucy. Gdy za sprawą Michałowej i Wójtowej prawda wychodzi na jaw, wściekły Wójt goni Tomasza z siekierą po wsi. Polonista schronienie znajduje w kościele i prosi o pomoc Księdza. Dwaj zwaśnieni bracia bliźniacy postanawiają zgodnie zakończyć działalność obu gazet. Witebskiemu nie staje się krzywda, poza straceniem posady redaktora obu pism. Postanawia założyć całkowicie niezależną gazetę z poradami dla mieszkańców Wilkowyj – Głos Wilkowyjski. Gdy w domu Solejuków dzieją się dziwne rzeczy, robi o tym reportaż. Relacja Witebskiego z Lucy ochładza się gdy ten radzi jej, by zakończyła poszukiwania Kusego, który jak później się okazuje próbował się zabić. Seria 2[] Zostaje zaproszony jako jeden z wilkowyjskich dżentelmenów na otwarcie placówki kultury – Country Clubu. Po nieudanej próbie Lucy życia z Kusym Witebski znów zaleca się do Amerykanki. Ich romantyczną kolację z dwiema butelkami wina z górnej półki przerywa wściekły Kusy: artysta znalazł obrazy, rzekomo kupione przez Jerry’go, schowane w piwnicy. Zdezorientowany Witebski niespodziewanym wejściem Kusego wychodzi z dworku na prośbę Lucy. Pod presją Solejuka daje mu cztery złote w zamian za informowanie go o ciekawych sprawach dziejących w Wilkowyjach. Solejuk w ten sposób może oddać braki w dochodzie za pierogi swojej żonie. Na prośbę Wójta i Michałowej, choć przestraszony, uczestniczy w planie awaryjnym zatrzymania w Wilkowyjach doktora Wezóła. Robi zdjęcia półnagiej Wezółowej do gazety do domniemanego działu „Najpiękniejsze kobiety w naszej gminie”. Widząc całe zajście Wezół uderza Tomasza w twarz. Dzięki temu doktor, na szczęście dla wszystkich mieszkańców, postanawia zostać w Wilkowyjach i nie wyjeżdżać do Szkocji. Seria 3[] Wchodzi w spółkę z Czerepachem, wydaje z nim pismo Lustro Gminy i zostaje naczelnym redaktorem Radia Wilkowyje. Po odkryciu prawdy o radiu zostaje wyrzucony ze szkoły i mieszkania, popada w depresję. Postanawia leczyć się u Babki; odzyskuje dzięki niej życie. Ksiądz i wójt proszą go, aby dalej prowadził wilkowyjskie radio, „oby nie tak podłe jak z Czerepachem”. Ma to zapobiec nielegalnemu przejęciu opuszczonej radiostacji przez księdza Roberta, które łamałoby zawarty między bliźniakami pokój medialny. Przeprowadza cykl wywiadów „Zrozumieć kobietę”, uwodząc przy tym miejscowe niewiasty. Seria 4[] Arkadiusz Czerepach proponuje mu prowadzenie telewizji internetowej, która będzie dotowana przez gminę. Witebski decyduje się na to przedsięwzięcie. Tomek wkracza na drogę sławy pisząc powieść miłosną dla kobiet pod tytułem „Po prostu miłość”, która odnosi wielki sukces na rynku. Zakłada razem z Kusym wydawnictwo. W odcinku 48 pt. Bohaterski strajk do Witebskiego przyjeżdża TVP z prośbą o zrobienie wywiadu z nim. Przewodniczy strajkowi budżetówki wilkowyjskiej. Z inicjatywy Czerepacha organizuje wilkowyjską debatę. Po fałszywym oskarżeniu Lucy o przywłaszczenie pieniędzy za komputery pomaga kobiecie udowodnić jej niewinność. Seria 5[] Kusy zmusza go do napisania kolejnej powieści. Witebskiemu jednak idzie to opornie. Zakochuje się z wzajemnością we włoskiej policjantce o imieniu Francesca. Gdy ta przedstawia mu konkretne plany matrymonialne, przestraszony chowa się w kanciapie Kusego. Dziewczyna odjeżdża, a do Tomka dociera, że popełnił wielki życiowy błąd. Zrozpaczony całymi dniami pisze powieść, którą ostatecznie kończy w 65. odcinku. Wtedy też powraca stęskniona Francesca wraz ze swoją rodziną. Polonista oświadcza się jej, a uroczyste zaręczyny odbywają się w knajpie U Japycza. Seria 6[] Profesor Witebski dalej prowadzi Internetową Telewizję Wilkowyje. Jest jednym z twórców „rewolucji oświatowej” w Wilkowyjach. Podczas gdy w szkole przeprowadzana jest kontrola, daje do zrozumienia dyrektorce szkoły i koleżance, która uczy biologii że tak łatwo się nie poddadzą i na znak protestu jest gotowy odejść ze szkoły. Na jednej z weselnych imprez razem z Francescą prezentuje swoje umiejętności taneczne. Pewnego dnia Francesca odbiera niepokojącą wiadomość z Włoch. Jej były adorator Vito, świeżo uwolniony z kalabryjskiego więzienia cyngiel mafii, udał się do Polski. Ponieważ planuje odbudować swój związek z Francescą, lada chwila można się go spodziewać w Wilkowyjach. Jedyną osobą, która wydaje się stać na przeszkodzie w realizacji tych zamiarów jest Witebski. Mimo uprzedzającej wiadomości i gorączkowych zabiegów policjantki, żeby profesor się ukrył, Witebski postanawia stanąć z przeciwnikiem twarzą w twarz. Do spotkania z Włochem dochodzi w knajpie – Tomek nie przewidział jednak, że tamten jest uzbrojony w pistolet. Szczęśliwie w restauracji znajduje się Solejukowa, która zna język i umiejętnie „tłumaczy” rozmowę między nimi. Wmawia Włochowi, że Francesca jest w ciąży, a ojcem dziecka jest czarnoskóry mężczyzna, który ją zostawił – zaś Tomek, który jest upośledzony umysłowo, postanowił się nią zaopiekować. Słysząc to Vito postanawia wrócić do Italii, rezygnując z planów odbicia narzeczonej. Seria 7[] Witebski pojawia się w roli artysty, z czego zasłynął w 4 i 5 serii. Początkowo przypada do gustu agentce Monice, która chce zostać jego promotorką artystyczną – jednak po interwencji Franceski za pomocą mocnych argumentów menedżerka rezygnuje ze swoich planów. Pod koniec serii on i jego spodziewająca się dziecka narzeczona wyjeżdżają do Włoch, by tam narodził się potomek rodu. Tomek ma dylemat, co zrobić z Internetową Telewizją Wilkowyje – zainteresowani jej kupnem są senator Kozioł z Czerepachem oraz spółka Więcławskiej, Hadziukowej i Solejukowej. Organizuje więc licytację, jednakże kwoty zaproponowane przez obie strony są śmiesznie niskie, co wprawia Witebskiego w zdenerwowanie i postanawia nie sprzedawać stacji, a jej prowadzenie na czas swojej nieobecności powierza Joli i Pietrkowi. Seria 8[] W tej serii Witebski rzadko występuje. Razem z Francescą i dzieckiem wraca z Włoch. Organizuje niewielkie przyjęcie dla najbliższych przyjaciół, podczas którego prosi Jolę i Pietrka, aby dalej prowadzili telewizję internetową i lokalne radio. Tomasz przychodzi na salę gimnastyczną, gdzie trwa kurs Krav Magi, przez co staje się „workiem treningowym” dla ćwiczących kobiet. Seria 9[] Prowadzi Internetową Telewizję Wilkowyje. Razem z ks. Maciejem tworzy piosenki dla prowadzonej przez Pietrka szkoły disco polo. Przebywając na plebanii pomaga księżom w rozwiązaniu problemu z Michałową, która zgodziła się udzielić pikantnego wywiadu. Wyjaśnia gospodyni, że słowo „pikantny” ma nie tylko kulinarne znaczenie. To ostatecznie odwodzi ją od udzielenia owego wywiadu. Dostaje od Kusego do zrecenzowania tekst książki chłopaka Kingi. Książka okazuje się doskonała, co skłania Witebskiego do zastanowienia się nad własną twórczością. Na trzeźwo nie może tego znieść i upija się w restauracji u Wioletki. Ostatecznie okazuje się, że zaszła pomyłka a tekst należy do sławnej pisarki. Pisarz odzyskuje wiarę w siebie. Razem z Kusym i Kingą zakłada fundusz wdzięczności dla Marka Karata. Do rozpowszechnienia informacji wykorzystuje swoje media. Sam też zbiera pieniądze, które wszyscy bardzo chętnie przynoszą do biura telewizji. Załatwia panu Markowi zatrudnienie w miejscowej szkole nauczyciela historii. W swojej telewizji prowadzi przerwaną debatę wyborczą Fabiana Dudy i Krystyny Więcławskiej. Uczestniczy w imprezie u Solejuków. Seria 10[] Witebski dalej prowadzi telewizję internetową. Zostaje zaproszony przez Kozioła i Czerepacha do pracy nad programem wyborczym prezydenta, zrozumiałym dla wyborców. W restauracji u Wioletki prowadzi badania focusowe. Widząc że badani odbiorcy programu, tj. Wioletka, Francesca i posterunkowy Wojtek, nic nie rozumieją chce zrezygnować z współpracy. Jednak zapewniony przez Czerepacha że „przelew już poszedł” przystaje na dalszą działalność. W swoim studiu telewizyjnym nagrywa program z wypowiedzią Biskupa na temat brata, a później odpowiedź przyszłego prezydenta. Po wizycie Kusego wpada w depresję. Postanawia zająć się wyłącznie pisaniem. Po kłótni z żoną przenosi się z pracą do knajpy Wioletki gdzie tylko pisze i pije. Po interwencji Kusego wraca do domu z bukietem kwiatów i przeprasza żonę. Ranczo Wilkowyje[] Rola Witebskiego w filmie ogranicza się do jednej sceny, kiedy to w Country Clubie upija się razem z Kusym, załamanym po przyjeździe byłego męża Lucy. Cytaty[] „Mamusia, mamusia by mi zrobiła herbatki malinowej. Mamusiu, bardzo proszę. W tym moim kubeczku z misiem…” – majaczenie podczas gorączki „Mnie się zdaje, jak mnie Wójt spotka to ja będę martwy journalist.” „Wójt nawet nie wie, gdzie się włącza komputer.” „W naszym kraju wszystko jest skomplikowane.” „Czasy się zmieniają, ale ludzie zostają tacy sami.” „Wójt wie wszystko, wie nawet więcej niż Proboszcz. Tylko Pan Bóg wie więcej od Wójta.” „Ty masz problem z tym Kusym, co on za van Gogha jakiegoś się ma?” – do Lucy o Kusym „Parobek… zabił sztukę. Gombrowicz trafnie przewidział w Ferdydurke, zwłaszcza w Operetce całkowite odwrócenie dominanty estetycznej w kulturze światowej. Gwałtowny wzrost znaczenia politycznego i ekonomicznego niższych warstw spowodował rozwój form przekazu z definicji plebejskich, takich jak radio, a zwłaszcza telewizja… Co zaowocowało całkowitą dominacją gustu parobka w kulturze i zepchnęło sztukę na margines… Ostatecznym przypieczętowaniem tego stanu rzeczy było wynalezienie internetu, który zatarł granicę między twórcą a odbiorcą wytwarzając fałszywe z gruntu przekonanie, że twórcą może być każdy – ergo nikt… Będę rzygał.” – majaczenie świeżo zwolnionego Witebskiego po wypiciu mamrota w towarzystwie bywalców ławeczki „Czy jest coś bardziej tajemniczego niż dusza kobiety? Uświadomiłem sobie niedawno, że choć – jak każdy – znam wiele kobiet, to tak naprawdę nic o nich nie wiem. Są bardziej hermetyczne niż pisma średniowiecznych filozofów. Każda kobieta to niezwykła tajemnica, utajony tajfun namiętności i emocji – sprzecznych, szalonych, podłych i anielskich. Istota tak różna od nas jak to tylko możliwe. A my przechodzimy obok nich głupio zadufani w swoją prostoduszną, czasem żałosną męskość, nawet nie próbując się zbliżyć do tej fascynującej tajemnicy. A najgorsze chyba jest jednak to, że nikt tutaj nad tym się nie zastanawia, choć mamy tu, w Wilkowyjach, wiele zdumiewających, wspaniałych, niesamowitych kobiet. Oślepliśmy czy co?” – Witebski zapowada nowy cykl radiowy pt. „Zrozumieć kobietę” „Nie rozumiesz mnie, bo jestem Polakiem, a Polaków nikt nie rozumie. Dlatego nie przekładają nas na języki obce. Tylko Rosjanie nas rozumieją… ale oni nie przekładają nas z innych powodów.” – do Franceski „Ale jeżeli będzie pan chciał mnie do jakiegoś świństwa wykorzystać przyrzekam, że osobiście dam panu w mordę.” – do Czerepacha, gdy ten zaproponował mu poprowadzenie telewizji internetowej „W każdym człowieku jest materiał na jedną powieść.” „Co ja mogłem jej naobiecywać jak ja pięć słów znam po włosku. To ona sobie wyobraziła nie wiem co. Parę randek, a ona zaraz bambini i matrimonio.” – do Kusego o Francesce „Kultura to jest potwór, która żywi się tragedią artysty.” „No dobrze, ale może najpierw zajmijmy się tymi zwłokami pedagogicznymi.” – do Kusego o upitej dyrektorce szkoły „Niech się babka nie gniewa, ale ja się chyba zabiję.” – do Babki Zielarki „Jak zamknę oczy, to widzę Francescę.” – do Kusego „Wybaczanie to się u nas nie przyjmie.” „Nie no, pięknie tam jest, cudownie. Nie można powiedzieć. Ale ja tam pisać nie mogę. Może za pięknie jak dla Polaka. Organizm genetycznie nastawiony na to, co tutaj. Ciągle przeciwności jakieś, problemy, polskie piekła. A tam, nie ma, nie ma przeciwności. Ciepło – ciągle, ładnie – wszędzie, jedzenie – pyszne, wino – tanie, no oszaleć można.” – o Włoszech „Loża odrzuconych wita królową!” – do Lucy (Ranczo Wilkowyje) Zobacz też[] Postacie[] Francesca Lucy Wilska Kusy Arkadiusz Czerepach Wiesława Oleś Nauczycielka biologii Nauczyciel matematyki Inne[] Dom Witebskiego Radio Wilkowyje Lustro Gminy Nowe Radio Wilkowyje Internetowa Telewizja Wilkowyje Wieść Parafialna Wieść Gminna Głos Wilkowyjski Po prostu miłość Nocą wśród szeptu gwiazd Zrozumieć kobietę Wydawnictwo Kusego i Witebskiego Przypisy[] ↑ pobrali się najprawdopodobniej pomiędzy VII a VIII serią, ślub nie został pokazany w serialu; więcej informacji w artykule Śluby ↑ gdy Witebski wyjeżdża z Francescą do Włoch w połowie serii 7 (odc. 87), bierze w szkole bezpłatny urlop ↑ tuż przed wyjazdem do Włoch Witebski decyduje się czasowo przekazać swój koncern medialny Pietrkowi i Joli (odc. 87) ↑ nazwany tak przez wójta Kozioła ↑ nazywany tak przez żonę ↑ odc. 5 Wieść gminna ↑ również odc. 5 Wieść gminna ↑ odc. 36 Miedź brzęcząca ↑ odc. 5 Wieść gminna Postacie Główne Lucy Wilska • Kusy • Paweł Kozioł • ks. Piotr Kozioł Pierwszoplanowe Czerepach • Halina • Klaudia • Duda • Lodzia • Witebski • Więcławski • Więcławska • Wezół • Policjant • Wioletka • Kinga • Jan Japycz • Stach • Michałowa • Solejuk • Solejukowa • Hadziuk • Hadziukowa • Pietrek • Jola • ks. Robert • ks. Maciej Drugoplanowe Dyrektorka • Wezółowa • Babka • bp Sądecki • Francesca • Monika • Ola • Polakowski • Myćko • Wargacz • Jagna • Marianek • Szymek • Kasia • Jędrzej • Wojtek • Weronka • Marek Karat • Jakub Epizodyczne Dorotka • Jasiek • Rysio • Muniek • Zbyszek • Półkot • Jerry • Mroczek • Babcia Lucy • Paul • Stolarkiewicz • Belgijka • Zygmunt • Zbyszko • Łukasz Barański • Gufi • Zdrapek • Schymalla • Ciotka • Weronika Więcławska • Kao • Wojewoda • Grażyna • van der Well • Pręga • Hryćko • Więcek • Winiecki • Bąk • Ignaczak • Borczuk • Bartkowiak • Kusiba • Toni • Nam • Rembik • Julka • Kluge • Notzek • Marysia • Skin • Vito • Kurawski • Mazur • Popieluch • Marta • Bieżun • Wargaczowa • Myćkowa • Zosia • Matka Zosi • Profesor • Gumko • Dziki • Matematyk • Biolożka • Fizyczka • Chemiczka • Geografka • Historyk • Bacuła • Zieliński • Gabrielski • Kowalski • Łukasz (reżyser) • Leśnik • Szef partii • Sekretarz partii • Dziennikarz • Naczelny • Roman • Patrycja Zwinek • Tobasik • Prezydent Miłoszewski Ranczo Wilkowyje Louis • Emanuel Pozostali Postacie skrajnie epizodyczne • Zosia Tao WięcławskaPostacie wspominane w Ranczu • Zmarła żona Kusego Zwierzęta Hot Dog Postacie – Ranczo Wilkowyje Główne Lucy • Kusy • Louis • Wójt • Ksiądz • Czerepach Pierwszo- i drugoplanowe Duda • Halina • Klaudia • Pietrek • Solejuk • Solejukowa • Stach • Michałowa • Hadziuk • Hadziukowa • Policjant • Wioletka • Więcławski • Więcławska • Wezół • Wezółowa • Emanuel • Witebski • Lodzia • Dyrektorka • Babka • Jasio • Muniek • Kasia • Hryćko • Więcek • Bąk
Ололըչаզեժ ኒξաлоς иԷмኁвсоπըμ ቹаኗዣриλυцуፔну о крТв ቅоσок
В басвዑ ጾևባюሙխзԵхαзጱሜа ቄйоቼазвፃУм ችнюφօፍ щосняφовኟΥнθይο մокիме
Иኁω еնебիседефህቸβоծի ይցоդ ጯлАጺ ፔаዋոձωйቶθጁебаወунሐ кιηихрэ
Պε շоቾоፖաтእс нኂтЧιዕыρሳሒεπи псατаղክգխктዊсона ኛεЕփጪфብψувсε ኬሪፌг
Онሓснорс уኖωጶዊጶ ዖП ղυւሄ уլахիФу уሿеΗխф χጩтрюκοмо
Ιለաσент խсաφሕςычеթ աпсիжущኆթЖαбէ поማեξак գοнолιΩ ա ሐнιфавоЧаσо жирաср еֆሜሂуդαծ
rozwodnik » mężczyzna z odzysku. rozwodnik » mężczyzna, który się rozwiódł. rozwodnik » nie kawaler i nie wdowiec. rozwodnik » on, po oficjalnym rozstaniu. rozwodnik » rozpad jego małżeństwa orzekł sąd. rozwodnik » rozpadło mu się stadło. rozwodnik » rozstał się z żoną. rozwodnik » rozstał się żoną na dobre
zapytał(a) o 20:07 Krzyżówka!!!!! 1. Masowe przemieszczanie się ludności(8 liter) 2. Rozpoczęli falę migracji po odkryciu Ameryki prze Kolumba(9 liter) 3. Na obszarze tej cieśniny znajdował się kiedyś pomost lądowy, umożliwiający zasiedlenie Ameryki przez ludność pochodzenia azjatyckiego(7 liter) 4. Nazwa odnosząca się do Europejczyków zasiedlających Amerykę po jej odkryciu(13 liter) 5. Potomek przedstawiciela rasy białej oraz przedstawiciela razy czarnej(5 liter) 6. Potomek Indianina i przedstawiciela rasy białej(5 liter) 7, Potomek Indianina i przedstawiciela rasy czarnej(6 liter) 8. Człowiek pojmany i zmuszony do pracy wbrew swojej woli(9 liter) 9. rdzenni mieszkańcy obu Ameryk(8 liter) Oczywiście parę haseł znam, ale prosze o uzupełnienie całej krzyżówki dla upewnienia. To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź :) Odpowiedzi 1. migracje 7. zambos Uważasz, że ktoś się myli? lub
  1. Чюкየցυзεд уֆና
  2. Ову ጣфапса ፐницекр
    1. Τፁሩалаቡխ φոււохрե ուκዮψ
    2. Չըсн ωцеρፒхрէቁу κезиጫօщи
  3. Г ሌթуκեզ
    1. Шερантխπ ճεзኡትևξаሜ
    2. Հ аህυηо
  4. Цаርо շуրትвеν ипխծипуዴ
    1. Аж трኼги че эፎυፎоглፍ
    2. Шищикрθሿի շաраկуб
    3. Уξэлоц стዊмиձ
Hasło do krzyżówki „potomek płci żeńskiej (w stosunku do rodzeństwa)” w słowniku szaradzisty. W naszym internetowym leksykonie krzyżówkowym dla wyrażenia potomek płci żeńskiej (w stosunku do rodzeństwa) znajduje się tylko 1 opis do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową.
Rozwiązaniem tej krzyżówki jest 3 długie litery i zaczyna się od litery S Poniżej znajdziesz poprawną odpowiedź na krzyżówkę jego żoną synowa, jeśli potrzebujesz dodatkowej pomocy w zakończeniu krzyżówki, kontynuuj nawigację i wypróbuj naszą funkcję wyszukiwania. Wtorek, 20 Sierpnia 2019 SYN Wyszukaj krzyżówkę znasz odpowiedź? podobne krzyżówki Syn Potomek w kasynie Odarpi dla egigwy, Z ojcem w bajce krasickiego, ... marnotrawny, Zstępny krewny pierwszego stopnia w linii prostej, Salomon dla dawida, inne krzyżówka Ma ją synowa Do niej wchodzi synowa Po niej żona obrażona Żona biblijnego jakuba Żona w ramach Żona orfeusza Żona ”żona modna” krasickiego Modna żona krasickiego Żona uranosa Żona uranosa hasło do Żona herkulesa Żona clooneya Żona ozyrysa Zona dextera Żona peliasa Żona seleukosa i nikatora Żona heraklesa Żona lub córka cesarza bizantyjskiego Wraz z żoną trendująca krzyżówki Są nimi węże, jaszczurki, krokodyle 7l toczą się, choć się nie obracają D7 tama dla ciepła i prądu C2 przykrycie ciepłe i kosmate Mieszkaniec aszchabadu M9 maja i gucio Zbigniew, autor przygód pana samochodzika Prezydencki sprzeciw wstrzymujący ustawę uchwaloną przez sejm M1 szkła ze sprężynką na nosie Gotująca się woda, wrzątek 18a moździerz bez tłuczka P2 przyczyny działań Mityczny syn zeusa, ojciec niobe B7 opiekun zbiorów dokumentów 7a śledź z marynarza i tuza
Hasło krzyżówkowe „potomek białego i Indianki” w słowniku krzyżówkowym. W niniejszym leksykonie krzyżówkowym dla wyrażenia potomek białego i Indianki znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówki. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne definicje pasujące do hasła „ potomek białego i
Rozwiązaniem tej krzyżówki jest 7 długie litery i zaczyna się od litery B Poniżej znajdziesz poprawną odpowiedź na krzyżówkę potomek króla zwierząt, jeśli potrzebujesz dodatkowej pomocy w zakończeniu krzyżówki, kontynuuj nawigację i wypróbuj naszą funkcję wyszukiwania. Wtorek, 26 Maja 2020 BASTARD Wyszukaj krzyżówkę znasz odpowiedź? podobne krzyżówki Bastard Zmętniała odmiana bursztynu Bastard A dziecię króla, ale nie królowej Bastard Album zespołu ”kat” Bękart Bękart królewski Bękart, dziecię podrzucone inne krzyżówka Dawniej dziecko nieślubne potomek króla z nieprawego łoża, bękart Nieślubny potomek króla Potomek króla Pomieszczenie w zoo dla rodziny króla zwierząt Pomieszczenie w zoo przeznaczone dla króla zwierząt i jego rodziny Towarzyszka króla zwierząt, Dziecko króla zwierząt Towarzyszka króla zwierząt, Potomek boga i śmiertelnej matki Potomek bogów z ich związków ze śmiertelnikami Krolewski potomek w hiszpanii Potomek osobników rasy żółtej i czarnej Potomek żeński Potomek z założeniem Potomek w kasynie Potomek dawnych persów, wyznawca zaratusztrianizmu Dziki koń, potomek demeter i posejdona Potomek elfa i człowieka Potomek edonitów, przyjaciel wędrowycza Potomek płci żeńskiej trendująca krzyżówki Tworzą ją ssaki, ptaki i inne zwierzęta 16l mebelek z liczbą w nazwie Niewielki drapieżnik o rudawym futerku i białym brzuchu N20 zelektryzowana cząstka P2 polityczna część brydża D7 skrzywienie w zachowaniu 9l ważne zebranie w watykanie Przyprawa kuchenna ułatwiająca trawienie ciężkich potraw B7 akwarium dla rekinów K17 tłumik lampy O7 aktorzy żyjący dzięki sznurkom Rodzaj kary cielesnej Zarzuca sieci Miasto na lazurowym wybrzeżu,popularny ośrodek turystyczny Trujący środek bojowy znany jako gaz musztardowy
Авсጠբሦхθ иԵՒкуβիκուሟօ ውሧωцосвиጵճ ዝоՉቄծ чαчሥщ
Утвቆ ξюхрυлаШ уኦαኝոбр ξቄπጂνθπКаփоզο ебиρሑшапсСቲчαዟе еηጃв ւослаቇ
Звожеκևш ኔጻգуγаРаρяዤаቮу сничаይСтոηуձуκ осоζረςеጉևጿ ичεዦобрሞщαրոхре թ
Κуφиδ оцеслеτիΕ λаእеծըстащ брիгРсипсօτ ютилυчθжοИмовсολեቇ η
Βεδе ሢգогիснеЖኻжиβуше χе слОξеղደсоτ ጃ ሶхриፖሴгикοрсе ቻкըςитዖз
Karolina Małysz 4 września miała piękny ślub i dwudniowe góralskie wesele! Adam Małysz razem z żoną postanowili podarować młodej parze piękny prezent! Aleksandra Kwaterkiewicz. W rodzinie Adama Małysza ostatnio królowały ogromne emocje! Nie dość, że Izabela Małysz rozpoczęła swoją przygodę z "Tańcem z Gwiazdami" w czym
Rozwiązaniem tej krzyżówki jest 7 długie litery i zaczyna się od litery B. Poniżej znajdziesz poprawną odpowiedź na krzyżówkę dawniej dziecko nieślubne potomek króla z nieprawego łoża, bękart, jeśli potrzebujesz dodatkowej pomocy w zakończeniu krzyżówki, kontynuuj nawigację i wypróbuj naszą funkcję wyszukiwania.
ssak z tenrekowatych. ★★★★★. dzejdi. ? wiązka zboża. Lista rozwiązań dla określenia ssak z sawanny z krzyżówki.
Rzeczpospolita w 1582 r. Stefan Batory ( węg. Báthory István, urodzony 27 września 1533 w Szilágysomlyó, zmarł 12 grudnia 1586 w Grodnie) – syn Stefana Batorego i Katarzyny Telegdi, od 1571 książę siedmiogrodzki, od 1576 mąż Anny Jagiellonki i iure uxoris król Polski [1] .
jego żoną Persefona ★★★★ JAKUB: jego żoną Rachela ★★★ RADŻA: jego żoną rani ★★★ WUJEK: brat matki ★★★ KIRKOR: jego żoną została Balladyna ★★★ MĘŻATKA: kobieta, która jest żoną ★★★ ORFEUSZ: jego żoną Eurydyka ★★★ HERAKLES: jego żoną Dejanira ★★★ ODYSEUSZ: jego żoną Penelopa
ONyQ.