Forum > psycholog dziecięcy Autor: anna suligowska 22:13 psycholog dziecięcy Z chęcia podzielę się z Państwem swoim skromnym doświadczeniem z gabinetu psychologa dziecięcego, prowadzę także terapię rodzinna. Jeżeli ktoś z Państwa miałby pytania to zapraszam, lubie spedzac czas w necie, mam swoje gg 1058221 wyślij odpowiedź Autor: dagaada 19:29 Lęk Moja 3,5 letnia córka od września chodzi do przedszkola i przez pierwsze 2 tygodnie płakała przy rozstaniu ze mną, ale na następny dzień chętnie wstawała rano i wychodziła z tym okresie bez problemów zostawała w od tygodnia córka płacząc pyta po sto razy czy ją odbiorę(zawsze odbieram ją zaraz po objedzie i nigdy się nie spóżniłam) w domu gdy wyjdę do drugiego pokoju lub łazienki zaraz płacze kiedy wyjeżdzała z dziadkami na 3 dni teraz aby została 10 min trzeba ją o radę jak z nią postępować. wyślij odpowiedź Autor: 13:38 Odp:psycholog dziecięcy Witam. Moja córa 2,1 bez problemu woła sisiu na nocnik. Kupkę - nie. Chowa się w kąt lub pod stół, skupia się - bardzo widocznie - wówczas próbujemy ją zachęcić żeby poszła na nocnik - to się denerwuje i płacze. Jakie delikatne metody perswazji i "sztuczki" można by zastosować w tej sytuacji? wyślij odpowiedź Autor: MONIKA 14:13 Odp:psycholog dziecięcy mamą 5 letniego Kuby .Syn od roku jest przdszkolakiem i świetnie sobie jakiegoś czasu zauważyłam coś co mnie mogę nazwać tego jąkaniem , ale syn chcąc powiedzieć szybko i dużo kilkakrotnie powtarza jeden mu uwagę aby mówił wiem czy to pytanie akurat do psychologa ale będę wdzięczna za opinię i wyślij odpowiedź Autor: anna suligowska 18:19 Odp:Odp:psycholog dziecięcy witam myślę że żadnej perswacji bo moze to przynieść wręcz odwrotne skutki. W trakcie rozwoju dziecko przechodzi tkz trening czystosci czyli robienie kupki i siusiu do nocnika, czas w którym to się dzieje jest indywidualny dla każdego dziecka, dlatego nie można tego procesu ani przyspieszać ani popędzać. Co można zrobić: kupić piękny kolorowy i grający nocnik,któtym na początku córka będzie się pewnie bawić, zaglądać, sprawdzać. Trzeba chwalić za wszystkie próby siadania na niego, niezaleznie czy kupka będzie czy nie. Natomiast jak widzi pani że już zaraz, to nie czekac na ostatni moment, tylko posadzić ją na ten nocnik, niech sobie ponaciska grające guziki, niech coś tak zagra a zadaniem pani jest ją za to wszystko chwalić, za to ze usiadla itd, z duzym spokojem i cierpliwością. Jasne ze moze byc tak ze posiedzi na tym nocniku, nie zrobi nic a za moment trzeba będzie ją przebierać bo zrobi w majtki. Wazne jest aby w zadnym razie nie krzyczec, po prostu spokojnie przebrac i czekac na nastepny moment jak się "zbierze" Gwarantuje ze jezeli da jej pani jeszcze troche czasu i zacheci ją pani to będzie efekt. pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: mama trzylatka 20:46 Odp:psycholog dziecięcy A co zrobić z trzylatekim, który zawsze jest na "nie"? O co bym go nie spytała to zawsze jego pierwsza odpowiedź brzmi "nie". Dopiero potem zastanawia się i bywa, oczywiście jeśli jest to po jego myśli, że zmienia zdanie ale z reguły jest "nie". Czasem mam wrażenie, że on chce mi zrobić na złość ale czy tak małe dziecko umie już robić na złość? wyślij odpowiedź Autor: dana 22:59 do mamy 3 latka dzieci w tym wieku tak mają:) sprawdzają dorosłych na ile mogą sobie pozwolić, dobrze, że uczy się mówić "nie" to mu się przyda w przyszłości; ale syn musi wiedzieć gdzie jest granica, że nie zawsze wszystko bedzie się działo po jego myśli (jak w życiu); staraj się być konsekwentna, nie ustępuj mu za każdym razem, przecież Ty też możesz powiedzieć "nie":) Może to wyglądać na szantaż, ale czasem to skutkuje:)Dziecko może i powinno uczyć sie wyrażać swoje zdanie, ale przecież inni też mają do tego prawo i nie zawsze wszystko musi być tak chce dziecko; wyślij odpowiedź Autor: Dorota 21:40 Odp:psycholog dziecięcy mamą 3,5 letniej córki. od września chodzi do przedszkola jednak nie jest kolorowo. prawie codziennie płacze ( a na pewno idzie smutna i apatyczna) i ciągle mnie pyta czy po nią przyjdę chociaż ani razu nie zdarzyło się żeby odebrał ją ktoś inny albo żebym się spóźniła. w przedszkolu radzi sobie całkiem dobrze ale ostatnio zdarza się jej płakać w ciągu mam robić? czy już szukać pomocy u specjalisty? wyślij odpowiedź Autor: Elżbieta Łukomska 17:57 Nocna histeria 3,5-letniego dziecka Jestem bezradną mamą 3,5-letniej dziewczynki, która wstaje nocami z histerycznym płaczem. Jej pretekstem do pobutki mnie, męża oraz sąsiadów w bloku jest "siusiu i picie". Zaczęło się to 2 miesiące temu, gdzie wstając płacze, że chce siusiu bądź pić pomimo, iż nocnik oraz kubek z piciem stoi w jej pokoiku. Wcześniej radziła sobie sama nikogo nie budząc przy tym. Teraz zdarza się to kilkakrotnie w nocy. Wstajemy więc w nocy i pokazujemy jej , że picie oraz nocnik stoi w pokoju i wychodzimy. Wówczas wpada w histerię. Trwa to godzinę a czasami dwie. Czasami staramy się nie reagować na jej prośby wówczas również wpada w histerię. Boję się, iż mąż spowoduje kiedyś wypadek samochodowy, gdyż pracuje całymi dniami siedząc za kierownicą, a noce nie przesypia bo "walczy" z dzieckiem aby zrobiło swoje potrzeby i poszło spać. Ja natomiast jestem w 15 tygodniu ciąży i jestem kłębkiem nerwów i często płaczę. Zdarzyło się raz też tak, że w nocy do nas zapukała policja otrzymawszy skargę o płaczącym dziecku. Jej niestety płacz budzi sąsiadów. Kopie w drzwi, ściany, rzuca się na podłogę. Mieszkamy w Wielkiej Brytani a ściany tutaj są papierowe więc słychać ją aż na parterze, gdzie nasze lokum znajduje się na 3. Boję się częstszych odwiedzin policji i tego, że nam odbiorą dziecko. Nie bijemy naszej córki i może 3 razy zdarzyło się, iż dostała od nas klapsa. Bardzo ją kochamy i naprawdę dużo czasu poświęcamy jej. Nie wiem w czym jest problem. Często obwiniamy się sami bo wiem, że w dużej mierze wina stoi po stronie rodziców tylko, że ja nie wiem, w którym momencie zawiniłam lub mąż. Proszę Panią o podpowiedź albo jakieś wskazówki. Za wszelką pomoc będę ogromnie wdzięczna. wyślij odpowiedź Autor: anna suligowska 06:33 Odp:Nocna histeria 3,5-letniego dziecka dzien dobry wysylalam dla pani odp. na priva wyślij odpowiedź Autor: anna suligowska 06:49 Odp:Odp:psycholog dziecięcy Czy to jest tak że pani córka jest od wrzesnia w przedszkolu a mamy styczen a ona nadal czasami placze? jest to zdecydowanie za dlugi okres i konieczne byloby zastanowienie sie nad tym, byc moze emocjonalnie nie jest ona w stanie zniesc rozłaki z panstwem, a byc moze w samym przedszkolu jest tak ulozony program, ze dziecko nie jest zainteresowane. Jest jeszcze inne wyjasnienie gdyż zarówno u małych dzieci jak i doroslych zdarza się ze nie lubią być w duzych grupach ludzi i sie tam po prostu nie odnajduja, a grupa przedszkolna liczaca do 30 dzieci z cala pewnoscia do takich nalezy. Do wielu rzeczy dziecko musi dojzeć, czasami lepiej spóbować może innej formy, na przykład opiekunki na kilka godzien, babci a potem stopniowo i powoli wprowadziac znowu chodzenie do przedszkola. prosze wyslac mi na priva jak ta sytuacja sie zakonczyla pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: mama trzylatka 20:25 Odp:Odp:Odp:psycholog dziecięcy Czy dobrze zrozumoałam? Jeśli dziecko (3,5 roku) od września poszło do przedszkola, a nadal płacze (z tym, ze w międzyczasie byał dwumiesięczna przerwa spowodowana chorbą) to czy powinnam zreygnować z posyłania go do przedszkola? wyślij odpowiedź Autor: anna suligowska 23:15 Odp:Odp:Odp:Odp:psycholog dziecięcy witam hmm , chyba wczesniej nie doczytalam o tej dwumiesieczniej przerwie, bo to troche zmienia postac rzeczy, nie miałam na myśli rezygnacji z przedszkola, bo domyślam się że czasami jest to z oczywistych wzgledow niemozliwe, a raczej myslalam o dokladniejszym przyjzeniu sie sytuacji, na przyklad u psychologa dzieciecego blisko panstwa zamieszkania. pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: mama trzylatka 10:32 mama trzylatka hm, nie doczytała Pani o przerwie bo ja jestem drugą mamą pytającą o ten sam temat... No więc tak, byłam u psychiatry dziecięcego (bo taka jest u nas kolejność przyjmowania, najpierw psychiatra, a dopiero potem psycholog) ale lekarka powiedziała, że nie widzi żeby dziecko nie było w stanie przystosować się do przedszkola, ale... no właśnie, powiedziała to niezamieniając z synem ani jednego zdania tylko obserwując go tylko podczas mojej z nią rozmowy. Faktycznie w tym czasie syn był aniołkiem, zajął się sam sobą, bawił się zabawkami, grzecznie wypił sok i nie przeszkadzał ale przecież to nie jest adekwatne do tego jak się zachowuje i co czuje kiedy idzie do przedszkola. Co prawda na koniec powiedziała, że gdyby jednak mógł zostać w somu to lepiej byłoby gdyby do początku przyszłego roku szkolego posiedział w domu, ale mam wrażenie, że powiedziała to tylko dlatego, że myślała, że ja tego oczekuję. Podjęłam decyzję, ze wyślę syna do przedszkola tylko na 3,5 godziny dziennie. Bardzo mi to odpowiada bo syna spędza z dziećmi czas, co wiąże się z tym, że przystosowywuję się do życia w grupie, uczy się nowych rzeczy (w ciągu miesiąca nauczył się samodzielnie rozbierać i ubierać oraz korzystać ze zwykłego kubeczka). Widzę jeszcze kilka plusów. Oczywiście są też minusy. Ale tu pojawia się moje kolejne pytanie czy jeśli on i tak, pomimo tak krótkiego czasu jaki spędza w przedszkolu zdecydowanie odmawia chodzenia tam, co rano płacze, że nie chce, żebym go tam nie zostawiała i że bardzo tęskni (to wszystko jego słowa) to czy mam dać sobie spokój? Może gra nie jest warta świeczki? Może takim stresem robię straszną krzywdę dziecku, które w konsekwencji zamknię sie w sobie i nie będzie ufało sowim odczuciom? Bardzo proszę o poradę... wyślij odpowiedź Autor: Joanna Gago 15:24 Babcia przedszkolaczki 21 stycznia napisała pani psycholog, że jeżeli dziecko po czterech miesiącach płacze, to zdecydowanie za długi ores i, być może nie jest w stanie znieść rozłąki lub nie jest zainteresowane programem. Podobnie wygląda sytuacja mojej wnuczki. Wprawdzie nie płacze, ale Pani ma wiele zarzutów. Dziecko zbyt szybko wykonuje polecenia i wstaje od stołu, idzie do łazienki lub chowa się w kącie i czyta książkę. Tak, czyta, nauczyła się sama. Kiedy szła do przedszkola umiała czytać, liczyć do stu, dodawać i odejmować (o czym mama dziecka poinformowała). Faktycznie dziecko jest bardzo wrażliwe, boi się, gdy ktoś NAGLE wejdzie z ciemnego pomieszczenia lub głośno na Nią krzyknie. Sztywnieje wówczas i zastrzeżeń nie ma. Rodzice poświęcają Jej cały wolny czas. Ma bogaty księgozbiór, dużo zabawek edukacyjnych. Do przedszkola chodzi chętnie. Poza przedszkolem bawi się z różnymi dziećmi; w przedszkolu tylko z wybranymi. Owszem, nieraz trzeba Jej i dwa lub trzy razy powtórzyć, aby posprzątała zabawki. Pani martwi się o Jej przyszłość w szkole, nie wyjaśniając o co konkretnie chodzi. Dodam tylko, że dziecko chętnie rano wstaje i idzie do przedszkola. Wychowawczyni zaproponowała wizytę u psychologa lub pedagoga. Z faktu tego wynika, iż nie zna sytuacji rodzinnej dziecka. Jedno z rodziców jest pedagogiem, drugie psychologiem. wyślij odpowiedź Autor: Dorota P. 14:05 2,8 latek w przedszkolu. Witam! Moj syn ma 2 lata i 8 zaprowadizłam go pdo jest z babcia w domu z powodu poczatku bardzo zle spał, potrafił obudzic sie w nocy z placzem,ze nie chce isc do mimo,ze nie był 1,5 tygodnia ciagle to przezywa i powtarza ze dzis nie pojdziemy do sie na ile jest to wymuszanie a na ile sygnał,ze cos jest nie tak?Czy to za wczesnie? warto by było napisac,iz wychowuje syna sama i nie mamy zbyt wielu mozliwosci do konatktow z innymi dziecmi czy tez dziecko nie ma odruchow splecznych, nie bawi sie z dziecmi robic? pchac go czy zostawic w domu? Bezradna mama Kubulka. wyślij odpowiedź Autor: Małgorzata 12:03 Mama sześciolatka. Witam!Jestem mamą 6-cio letniego chłopca. Ponieważ mieszkam na wsi, dziecko nigdy nie chodziło do przedszkola,mało tez bawiło się z rówieśnikami ze względu na to, że nie pozwalałam na zabawy poza naszym podwórkiem(z różnych względów).1 września 2007r. mały poszedł do zerówki. Od początku przezywaliśmy razem z nim traumę. Przyjeżdżał do domu smutny i płacząc opowiadał, że pani na niego krzyczała, że dzieci dokuczają itp. Bardzo przeżywał, kiedy pani mówiła do niego:oj Mateusz, Mateusz, znowu nie wiesz...Rozmawialiśmy z jego panią, że on nigdy nie dostawał nawet klapsa, że dla niego kara jest jak nakrzyczę na niego, że jest bardzo wrażliwy itp. Pa kilku tygodniach okazało się, że pani nie może sobie z nim poradzić, bo on odstaje od grupy, słabo czyta, słabo rysuje, ma niewyrobioną rękę, jest powolny, nie jest samodzielny, bo nie potrafi zawiązać sobie butów, czy zasunąć spodziewałam się tego, ponieważ w domu jest wesoły, chętnie spędzamy czas na czytaniu, rysowaniu(chociaż rzeczywiście słabo mu to wychodzi), chętnie koloruje malowanki, gra w gry edukacyjne. Wysłała nas pani do psychologa. Po żmudnym dwu-godzinnym teście, pani stwierdziła, że może dobrze by mu było odroczyć zerówkę, tzn. żeby chodził do zerówki jeszcze jeden rok, bo rzeczywiście ta ręka jest słaba i on jest jeszcze dziecinny. Mały w domu świetnie dodaje i odejmuje w granicy dwudziestu, wydaje nam się, że jest bystry, chociaż ponoć nie zna wiele określeń(jak wynika z testu), ale problem ma jeszcze z głoskowaniem dłuższych dodać, że od kiedy chodzi do zerówki, to często choruje i opuszcza szkołę. Co mamy robić?Czy rzeczywiście odroczyć zerówkę? Jesteśmy w szoku, ponieważ dla nas jest bardzo rozgarnięty, ułożony, w jego pokoju panuje nienaganny porządek, umie posługiwać się komputerem, tzn. chodzi o robić?Czy jest szansa na nadrobienie z nim zaległości, na to żeby wreszcie zaczął chętnie chodzić do szkoły i nie pytać mnie co rano, czy da sobie radę w szkole?Jaką lekturę można polecić rodzicom w takiej sytuacj?Dodam, że ja zajmuję się domem i szóstką dzieci w tym troje jako rodzina wyślij odpowiedź Autor: mama Aga 22:09 Odp:Mama sześciolatka. podziwiam...... wyślij odpowiedź Autor: Gabriela 09:30 problemy w przedszkolu Witam. Jestem mamą 4,5 letniej Oli. Ola już od drugi rok chodzi do przedszkola. W pierwszym roku chodziła w kratkę, bo dużo chorowała. W tym roku jesst już znaczna poprawa, choć nadal zdarzają się okresy absencji. I właśnie w poniedziałek nasze dziecko poszło do przedszkola po 1,5 tyg nieobecności. Mała za przedszkolem nie przepada i zwykle rano jest marudzenie. Zdarza się, że płacze próbując wymusić na nas, żeby jej nie puszczać do przedszkola. Jednak w ten poniedziałek to marudzenie było trochę inne: nie chciała wyjść z łóżka, na próbę wyjęcia jej z łóżka reagowała histerycznym płaczem, mówiła, że ją boli główka. Potem, gdy już udało nam się ją przekonać, żeby wyszła z łóżka cały czas popłakiwała, ale nie był to taki płacz, jak wcześniej, gdy próbowała coś wymusić, tylko takie żałosne popłakiwanie. Do przedszkola poszla ze spuszczoną główką. Wczoraj bylo to samo. Czułam, że jest coś nie tak. I miałam rację, bo wczoraj po południu mieliśmy rozmowę z wychowawcą, że Ola od dwóch dni zachowuje się dziwnie: po wejściu na salę nie bawi się z dziećmi tylko kładzie się spać. Potem już przez cały dzien. Nie bawi się z dziećmi. Nie chciała też ćwiczyć na rytmice, bo jak twierdziła bolą ją paluszki. Nawet powroty z przedszkola są inne, bo wcześniej pomimo, że też były problemy wracała z przedszkola pełna radośći. Teraz wraca ze spuszczoną główką. Jednak już w domu wszystko wraca do normy: jest radosna, pełna energii, chętnie się bawi, dużo opowiada. Ale o przedszkolu nie chce mówić za chętnie. Siedzieliśmy cały wieczór i analizowalismy, czy coś się ostatnio wydarzyło wyjątkowego, co mogło by mieć przełożenie na takie zachowanie dziecka, ale na nic nie wpadliśmy. Jesteśmy szczęśliwą rodziną. Zdarzają nam się drobne sprzeczki, ale staramy się by nie robić tego w obecności dziecka. Oboje poświęcamy jej dużo uwagi i czasu. Sama nie wiem, co z tym wszystkim począć? Iść do psychologa dziecięcego? Dzisiaj spanikowałam i nie wysłałam jej do przedszkola. Pewnie to błąd, ale nie wiem co począć w tej sytuacji. Szukam właśnie w internecie jakiś porad, co zrobić w podobnej sytuacji. Jeszcze o tym, jak przebiegał dzisiejszy ranek. Ola gdy się obudziła zawołała mnie, ale schowała się pod kołdrę i nie chciała wyjść. Znów twierdziła, że boli ją głowa. gdy dowiedziała się, że nie idzie do przedszkola powiedziała, że żartowala, że boli ją głowa. Była cała szczęśliwa. Zaczęła biegać po domu w poszukiwaniu swoich ulubionych zabawek. Nie powiedziałam jej oczywiście że nie idzie do przedszkola, bo płacze tylko dlatego, że musimy iść zrobić wkładki na płaskostopie, tak jak kazał jej ortopeda. Co dalej? Szukać pomocy u psychologa? Zmienić przedszkole? Wynająć opiekunkę? Proszęę o pomoc. wyślij odpowiedź Autor: ren 14:03 do Gabrysi Bardzo Ci Gabrysiu wspolczuje z powodu zachowan twojej córeczki ale moze postaraj się bardzo spokojnie porozmawiac z potrzeba troche czasu zeby mała sie otworzyła i powiedziała co ją gryzie,i wydaje mi sie ze chyba nie powinnas narazie jej prowadzac,gdyz moze wpasc w jeszcze wieksza cierpliwosci a zobaczysz ze niedługo mała sama zacznie o tym mam 3,5 coreczke ktora chodzi od wrzesnia do przedszkola w kratke ale uwielbia tam chodzic,a jak nie moze isc bo jest chora to wtedy moze przyczyny trzeba szukac w przedszkolu? moze ktos na nią krzykną i sie tak porozmawiaj tez z paniami w na siłe,bo przeciez dobro dziecka jest wyślij odpowiedź Autor: magda przedszkolanka 07:41 Odp:problemy w przedszkolu spróbuj pobawić się z nią "w przedszkole", weźcie lalki i wcielcie się w osoby z przedszkola: panią, ulubione koleżanki, ta mniej ulubione, kolegów, woźną, dozorcę.... możesz jeszcze poprosić o narysowanie przedszkola: tego co w nim lubi najbardziej i tego czego nie lubi przyczyna ewidentnie tkwi w środowisku przedszkolnym może jakiś łobuziak czymś ją nastraszył, a może niechcący usłyszała jakąś rozmowę i nie do końca zrozumiała o co chodzi i wzięła do siebie.... wszystko jest możliwe, konsultacja z psychologiem na pewno nie zaszkodzi a moze wiele pomóc wyślij odpowiedź Autor: Gabriela 09:58 Problemy w przedszkolu Dziękuję serdecznie za rady. Na pewno z nich skorzystam. Dziś wysłałam Olę do przedszkola i nie było już tak tragicznie jak przez poprzednie dwa dni. Stwierdziliśmy wczoraj wieczorem, że zobaczymy jak będzie reagować rano i jeżeli będzie bez zman to nie pójdzie do przedszkola. Ale okazało się, że nastawienie się trochę zmienilo. Nadal brak entuzjazmu, ale już nie było takiego żąlosnego popłakiwania przez cały czas. Było kapryszenie, że te rajstopki to nie takie i bluzka nie taka itp. Generalnie dostosowaliśmy się do jej potrzeb, by nie komplikować sprawy. Trochę pożartowaliśmy, by poprawić nam wszystkim nastrój i jakoś to powoli poszło. Ola znów w przedszkolu i czekamy na wieści, jak minął dzisiejszy dzień. Wczorajszy dzien wykorzystalyśmy na długi spacer, bo stwierdziłam, że może to być pomocne. Dużo słońca i ruchu każdemu dobrze robi. Okazywaliśmy jej więcej zainteresowania, bo wszystko inne może zaczekać. Zobaczymy co dalej...? Dziś rano tata rozmawiał z drugą wychowawczynią, bo chciał usłyszeć jej opinię na temat zachowania Oli. Pani stwierdziła, że przyczyna być może tkwić w tym, że Ola często chorowała i opuszczała zajęcia, grupa w tym czasie się zintegrowała i ona teraz trochę odstaje od grupy. No cóż może tak i jest, ale według mnie od tego jest wychowawca, by tak kierować dziećmi, by podobne problemy znikały. Przecież nie mamy tu do czynienia z nastolatkami z wyrobionymi postawami. Sama pracowałam w nauczaniu początkowym, z trochę wprawdzie starszymi dziećmi, i wiem, że dużo zależy od postawy nauczyciela. Czy zachęca "odstające" od grupy dziecko do włączenia się do wspólnych zabaw i działań. Czy reaguje na szykany innych dzieci wobec takiego dziecka itd Nie zrzucam tu całej winy na przedszkole, ale wiem, że wiele zależy od postawy wyychowawców. Zwłaszcza gdy mamy do czynienia z małymi dziećmi, które są tak podatne na wpływ autorytetu nauczyciela. Muszę tak jak radzicie porozmawiać z dzieckiem. Pobawić się z nią w przedszkole. Może w ten sposób czegoś się dowiem. wyślij odpowiedź Autor: monika maziarz 22:17 Odp:psycholog dziecięcy co mam robić?moja3,5lcórka kompletnie się nie słucha,ja mówie nie rób tego posłuchaj , a ona robi i tak swoje,a jak nie jest po jej mysli to zaczyna wrzeszczeć czasami to az zachodzi sie z płaczu ,ale i tak nieustopi mósi być po jej,widać że jest strasznie nerwowa i jak mam z nia postepować boje sie ze wpedze ja w jakas nerwice,ale wiem ze na dalsze jej kaprysy niemoge pozwolic,bo mnie wpedzi do mam z nia dalej postepowac ,prosze o porade. wyślij odpowiedź Autor: mama czterolatki 20:38 problemy w przedszkolu moja córka ma cztery lata od września chodzi do przedszkola, bez problemu zawsze zostawała, czasem miała gorsze dni wtedy mąż nie zostawiał jej tylko w miarę możliwości woził do babci lub sam się nią opiekował. ostatnio po feriach zimowych które spędziła w domu wróciła do przedszkola i po tygodniu zaczęły sie problemy. mała płakała w przedszkolu, potem nie chciała zostawać, i potrafiła 4 godziny płakać za mama i tatem twierdząc że tęskni. skończyło sie na tym że zrobiłam jej dwa tygodnie przerwy bo nie chciała sie ode mnie oderwać. to samo było niestety w domu gdy szłam do pracy to płakała za mną mimo że była z tatem. teraz jej przeszło ale obawiam się że znowu nie będzie chciała chodzić, bo w rozmowie raz chce iść a innym razem twierdzi że nie chce chodzić tylko być w wiem co w tym przypadku robić, przeczekać jej płacz i zostawiać na siłę w przedszkolu czy przeczekać i dać jej trochę luzu w domu, choć to niestety jest problem z opieką. wyślij odpowiedź Autor: Halina 21:57 Odp:Odp:psycholog dziecięcy Mój syn ma 3,5 wieku 3 lat zaczął sam się się to ''bez bólu''po prostu,wukorzystując porę letnią powiedziałam mu,że jest dużym chłopcem i powinien to robić tak jak reszta rodziny,przestałam mu zakładać pieluchę,mieszkamy na wsi więc całe dnie spędzał na dworze co ułatwiło sprawę i wszystko było około 2 miesiącach zaczął się brudzić, sika bez zastrzeżeń, ani razu nie zmoczył się w nocy,tylko kupę robi w majtki,chowa się wtedy do kąta nie pozwala na siebie patrzeć a gdy go pytam co robi odpowiada,że odpoczywa,często nie pozwala się skusić go nagrodą nic to nie się o pomoc. wyślij odpowiedź Autor: anna p 12:23 Płacze nocne u 4-latki Witam. Mam 4-letnią córkę, która do niedawna spała sama w swoim pokoju, bez lampki nocnej (sama ją wyłączała). Ostatnio sami zabraliśmy ją do naszej sypialni, bo z powodu choroby pęcherza często siusia w nocy (woła, że chce siusiu), a nam łatwiej jest ją wysadzić na nocnik, niż ganiać do jej pokoju. Ponieważ nasze łóżko małżeńskie jest 2 osobowe, a nasza córcia jest spora, jedno z nas , na zmianę, śpi w innym pokoju. Od niedawna mała budzi się w płaczem i wiecznie domaga się, żebym to tylko ja z nią spała. Męża odtrąca, choć w czasie dnia bardziej toleruje tatę niż mnie. Jakiś miesiąc temu powiedzieliśmy jej, że mama wyjeżdża na dłużej zagranicę (3 miesiące poza domem).Chcieliśmy ją przygotować do rozłąki i świadomości, że zostanie z Tatą i może z Babcią. Czy te nocne płacze, często kończące się zawodzeniem, mogą być przyczyną tej rozmowy? Czy 4 letnie dziecko jest na tyle rozwinięte, aby rozumieć rozstanie, zanim do niego dojdzie? Jestem w kropce, bo moja córka jest osóbką bardzo zaradną i samodzielną. wyślij odpowiedź Autor: ellle 17:06 Trening czystości Mamy problem z robieniem kupy na nocnik,sedes itp. Syn ma już 3,5roku siusiu woła a nawet sam chodzi do niestety cały czas ląduje w chowa się gdzieś w kącie lub pod go wtedy wysadzać ale kończ się to tylko płaczem na nocniku, kilkunastominutowym siedzeniem na nim ale bez żadnego efektu, po czym niezauważony gdzieś w ciszy załatwia potrzebę w potrafimy go przekonać prezentami a tym bardziej robić?dodam ze syn od września uczęszcza do przedszkola i jego problem pomału nie jest do zaakceptowania. wyślij odpowiedź Autor: Ewa Ziemniak 00:51 tiki Serdecznie panią witam. Jestem mamą 4 letniej dziewczynki. Mamy powaszny problem. Około 2 miesięcy temu zauwaszyliśmy u naszej córki tiki np: rószanie noskiem, kręcenie głową w prawo i oczami w tę sama stronę, chrzakanie, otwiernie buzi. Poszliśmy do pani neurolog kyóra po zbadaniu córki stwierdziła że neurologicznie nic się nie dzieje ale przepisała lek o nazwie Thionizdorin. Ja jej tego leku nie podałam. Byliśmy równiez u psychologa dziecięcego z córka. Pani psycholog stwierdziła ze nic się nie dzieje , jest normalnie rozwijającą się dziewczynką a tiki same z nią nie rozmawiała. Faktycznie tiki na dwa tygodnie ustały poczym powróciły pod postacią kręcenia głową ruszaniem ramionami, otwieraniem buzi,skubaniem paznokci u nóg i dłubaniem w nosie. Zauwaszyliśmy że kręcenie głową i ruszanie ramionami nasila się gdy ogląda bajki np: tabakugę lub inne i nie tylko. Nie wiemy czy to tiki czy nawyki, poniewaz wyczytałam że kręcenie głową dłubanie w nosieto nawyki Nie wiemy czy mamy zwracać uwagę czy nie tak jak przy tikach i jak długo to może ponownie iść do psychologa ale nie wiemy czy jest taka potrzeba może poczekać?. Dodam tylko że nie zabardzo wiemy co robić, żeby wyeliminować czyniki które spowodowały tę jest pogodnym dzieckiem i nie widać żeby byłjakiś problem. Nie chodzi do przedszkola, jest ze mną w domu i nie ma problemów z nawijązywaniem kontaktów z rówieśnikami. Sama pyta np: o imię nową koleżankę, wię nie do końca wiemy gdzie tkwi przyczyna i jak jej pomóc. Proszę o radę i opinię. Napiszę jeszcze tylko żę robiliśmy jej badania na pasożyty ale ich nie ma i byliśmy u laryngologa też nic. Ewa z łodzi Mój adres gg to 10385005 lub eziemniak@ Z góry dziękuję. wyślij odpowiedź Autor: Mama Monika 17:31 Czy pójśc do psychologa - wybuchy histerii Witam! Byłam dziś umówic się na wizytę z psychologiem, ale trochę cena mnie przerasta, może dostanę od Pani jakieś wskazówki. Syn 3i8miesięcy jest kochanym i słodkim chłopcem. Potrafi się pięknie bawic, ma bujną wyobraźnię i dużo ciekawych pomysłów. Jest jednak strasznie UPARTY, potrafi urządzac niebotyczne histerie z według nas byle powodu, np. nie takiej łyżeczki, otwarcia pudełka nie w tym miejscu, zamykania bramki(musi byc otwarta, bo nie wleci statek)itp. O ile na wiele jego pomysłów jesteśmy w stanie się zgodzic i zrozumiec jego argumenty wynikające z fantazji to niktórym "uporom" mówimy nie. Pediatra stwierdziła, że takie histrie są dozwolone, ale u młodszych dzieci, a jego reakcje - wybuchy krzyku, płaczu, nawet gryzienia są nieadekwatne do wieku i sytuacji. Dodam że histerie przechodzą tak szybko jak się zaczynają, a nasz synek nagle staje się najsłodszym dzieckiem nawet gdy nie dostanie tego, co chce. Pozwolic mu się wykrzyczec? niereagowac(serce boli)? "na siłę" wyciszac i uspokajac? już wiemy że nie krzyczec, bo to tylko "nakręca" sytuację. A może jednak wizyta u psychologa? Proszę o pomoc. Pozdrawiam! wyślij odpowiedź Autor: mamunia Kubunia 00:38 obstrukcja pozabiegowa witam, mamy probem z 2,5 rocznym synkiem. 2 tygodnie temu przeszedł zabieg odklejenia napletka. dolegliwości pozabiegowe były dla niego bardzo bolesne, staraliśmy się łagodzić cierpienia przy załatwianiu się, ale cóż - dziecko swoje przeszło. od tego czasu synek ma problem z wypróżnianiem się. do tej pory mieliśmy wyłącznie odwrotne sytuacje, zaparcie u niego to dla nas przykra nowość, spowodowana najwyraźniej traumą. dieta nie działa, podajemy mu syrop rozluźniający i do tego czopki glicerynowe, ale na siłę potrafi powstrzymać parcie, te środki nie dają żadnego skutku. sytuacja robi się niewesoła, nie wiemy jak mu pomóc. problem zdecydowanie leży w psychice a synek jest na tyle mały, że tłumaczenie na niewiele się zdaje. próbujemy różnymi sposobami, nowy nocniczek (choć dopiero niedawno zaczął do niego siusiać i wciąż nosi pieluszki), masaże, dużo ruchu, rozmawiamy z nim dużo, przekonujemy, prosimy - na nic. proszę o podpowiedź, jesteśmy już bezradni. pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: Renata 15:05 psycholog dzieciecy witam mam problem z moja 2,5 letnia coreczka otoz od wrzesnia poslalam ja doprzedszkola pierwsze 4 dni byly super mala chciala chodzic i zostawac polakiwala tylko przed moim przyjsciem . od trzech dni moja corka niechce zotawac i placze praktycznie caly dzien co mam robic zeby przekonac ja do chodzenia do przedszkola pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: ana 13:57 anna suligowska Czy nikt nie zwrócił uwagi, że "pani psycholog" ma w nosie rozpoczęty rok temu wątek? znalazłam 4 odpowiedzi tej pani, ostatnia z chyba rozmiar problemów wychowawczych przerósł tę panią. pozdrawiam mamy, mające problemy z maluszkami i życzę szybkiego ich rozwiązania wyślij odpowiedź Autor: Monika 13:36 PILNE!! czy powinnam iść do psychologa Jestem mamą dwulatka. Mały jest bardzo grzeczny i nie mamy z nim większych problemów. Martwią mnie u niego dziwne napady autoagresji. W niektórych sytuacjach nie potrafi znieść odmowy lub zakazu. Biegnie wtedy i rzuca się na podłogę uderzając kilka razy głową(również w ścianę) nie wiemy jak reagować czy mamy to ignorować? Mały ogólnie jest spokojnym dzieckiem(poza tymi napadami), potrafi leżeć na podłodze i na okrągło układać samochody jeden za drugim, układa to z dużą precyzją niemal co do minimetra wystarczy jeden ruszyć i wtedy on od razu go mnie to bo słyszałam że takie zachowanie jest objawami autyzmu. Czy powinnam iść do lekarza jeżeli tak to do jakiego? wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka 05:49 Dwulatek trudno jest zdiagnozować autyzm Pani synek jest jeszcze mały i moim zdaniem nie radzi sobie jeszcze z emocjami jak każdy dwulatek wyślij odpowiedź Autor: mama Monika 19:43 do Moniki Autyzmu raczej nie diagnozuje się u tak małych dzieci, można mówic o cechach utystycznych, ale nie popadajmy w przesadę. Z tego co Pani pisze to mały reaguje na zakazy, a więc nie stuka głową dla "zabawy', bez powodu, dla zabicia czasu. Osoby z autyzmem mają obniżony próg wrażliwości , to co zdrowemu sprawia ból, im nie, nie czują słabych bodźców,np głaskania,dotyku i stymulują się z większą siłą. Albo są nadwrażliwe i już bardzo dalikatny dotyk sprawia im ból i dlatego boją się wody, nie dotkną mąki, itp. Poza tym mają trudności z utrzymaniem kontaktu wzrokowego, nie szukaja go, unikają. Wydają się unikac innych osób, nie potrzebowac bliskości fizycznej, dotyku, pieszczot, czułości. Lubią powtarzac konkretne czynności, ruchy (stereotypie), słowa, sylaby, dźwięki, powtarzac usłyszane słowa,teksty np z bajek (eholalia). Ten uporczywy porządek to faktycznie, lubią pewną stałośc, niezmiennośc, wręcz czasem "maniakalnie". Ale proszę Pani, to tylko tak pokrótce, proszę pamiętac, że autyzm to wiele bardzo złożonych symptomów, zachowań i różnych u każdego chorego i z różnym natężeniem. proszę nie zadręczac się autyzmem i nie doszukiwac sie na siłę choroby. Może poszuka pani wiadomości z psychologii rozwojowej małych dzieci (nie poradzę niestety nic fachowego) albo poczyta na forum o podobnych zachowaniach dziaci. I proszę pamiętac, że dzieciaki to małe cwaniaki i szybko się uczą jak najlepiej zwrócic na siebie uwagę lub wywalczyc co chcą. Ale też dwulatek jest na tyle mały, że nie potrafi radzic sobie z emocjami. Powodzenia!!! wyślij odpowiedź Autor: Aneta 09:19 Odp:Odp:Mama sześciolatka. Witam!Mam problem z sześcioletnim synem,który jest dzieckiem pobudzonym potrafi usiedzieć w miejscu,nie potrafi się na dłużej przedszkolu wysłuchuje codziennie że był niegrzeczny,nie słuchał,nie tym roku szkolnym odeszła jedna z pań nauczycielek,która mówiła mi,że była takim samym brykającym dzieckiem jak on i ona potrafi zrozumieć jego także,że ona nie ma z nim problemów-poprostu należy wziąć go za rękę,dużo tłumaczyć oraz dawać mu różne zadania do mi się,że Panie w tym przedszkolu mają jeden szablon dla wszystkich dzieci-siedzenie z rękoma na ławce i wykonywanie mam reagować na uwagi nauczycielek,co robić z dzieckiem aby bardziej skupić jego uwagę na wykonywanej czynności???? wyślij odpowiedź Autor: mamamonia 21:57 Odp:Odp:psycholog dziecięcy Jąknie się dzieci w tym wieku jest rozwojowe. Zdarza się to dosyć często i nie wymaga pomocy. Wystarczy cierpilwie czekać, aż dziecko powie, co ma do ta zanika tak samo szybko i nagle, jak się pojawia. wyślij odpowiedź Autor: Ilona 23:01 Pracuje w przedszkolu Pracuj e w przedszkolu gdzie chodzi mój syn, moja mama jest tam równiez 30 letnia nauczycielką. Mały bije i dusi dzieci. Jutro jest zwołana rada nadzwyczajna w jego sprawie. Rycze od kilku gof=dzin:((( wyślij odpowiedź Autor: mama Oli 09:58 Odp:psycholog dziecięcy mam córke która chodzi od dwuch miesiecy do żłobka na poczatku Ola mowila mi ze bije dzieci mowilam jej ze tak nie wolno i pytalam pani czy to prawda powiedziala mi ze czasem Ola denerwuje sie jak jakies dziecko placze to potrafi podejsc i udezyc ale nie jest tak zle. Teraz natomiast Panie mi powiedzialy ze bardzo bije dzieci i gryze potrafi sciagnac buta i butem bic co bardzo mnie zdziwilo bo w domu napewno tego nie widziala , rzadzi dziecmi zabiera im zabawki i odstawia na pólki rozkazujie im cos robic. Tlumacze ze niemozna bic i grysc w domu od czasu do czasu zdazy sie ze jak sie zdenerwuje to podniesie reke ale nie nagminnie niewiem co robic wyślij odpowiedź Autor: 13:33 Dorota mieszkamy zagranica,w niemczech gzie wychowujemy dwoch synkeczkow 3,5 lat i 1,5 latek. Z chlopcami rozmawiamy tylko po polsku poniewaz za pare lat chcemy wrocic do kraju gdzie dzieci pojda do szkoly. Od stycznia chccemy starszego synka poslac do przedszkola gdzie wszyscy rozmawiaja w jezyku dla niego obcym. Boje sie bardzo ze synek moze sie bardzo przestraszyc cala sytuacja. Na placu zabaw bawi sie tylko z wybranymi przez niego dziecmi, pozatym jest bardzo wesolym i pogodnym dzieckiem. Moze ktoras z Was miala podobna sytuacje i jak radziliscie sobie. Z gory dzieki za odpowiedzi. wyślij odpowiedź Autor: ania suligowska 20:16 Odp:Dorota witaj dorota dzieci bardzo szybko się odnajdują w środowisku i nawet jak nie znają języka obcego to bardzo szybko się dogadają w "swoim" języku zabawy, a to że bawi się z wybranymi dziecmi to co w tym złego? przecież my dorośli też dokonujemy takich wyborów że np. idziemy się bawić z tymi którzy nam odpowiadają, z dziecmi jest podobnie. pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: Edyta 21:22 Odp:Odp:psycholog dziecięcy Witaj, przede wszystkim zachowaj spokój i za każdym razem tłumacz, że tak nie że w tej chwili czujesz się bezradna, a matki "pobitych" dzieci pztrzą na Ciebie z wyrzutem, że nie potrafisz dziecka wychować. Taka nasza rzeczywistość. Też to przerabiałam. Ale byłam konsekwentna: nie biłam dziecka tylko tłumaczyłam. Inne "idealne" matki pouczały mnie. że powinnam dać małemu w skórę, bo one tak robiły. Teraz, kiedy dzieci podrosły, mój syn się wyciszył, w końcu dotarło do niego (po pół roku), co wolno a czego nie wolno... a dzieciom "idealnych" matek nadal zdarza siękorzystać z rozwiązań siłowych;-) wyślij odpowiedź Autor: mamadarii 21:01 córeczka budzi się w nocy, ma 6 lat Witam. Od 2 roku życia córka śpi sama w swoim pokoiku, od około 3 tygodni zaczęła budzić się w nocy, siadać na łóżku i jęczeć "boję się" lub wołać mamo,gdy nie reaguję. Nie potrafi jednak odpowiedzieć mi na pytanie czego się boi. Chce,żebym z nią spała i przytulała ją przytulę i uśnie wracam do swojego łóżka, ale ona to wyczuwa i sytuacja się powtarza. Co mam robić?! Już nie mam siły, proszę o radę. wyślij odpowiedź Autor: gosia 14:42 Odp:psycholog dziecięcy Mój 4-letni synek Jaś jest ogólnie rzecz biorąc pogodnym i grzecznym dzieckiem. Są jednak dwa problemy, które mnie bardzo niepokoją. Problemy te pojawiły się około 1 roku temu, jak Jasio poszedł do przedszkola. Pierwszy problem to popuszczanie kupy do majtek. Nie wiem z czego to wynika, jak pytam synka, to on najczęściej nic nie odpowiada i jest zawstydzony. Powiedzmy że 3 razy w tygodniu robi kupe do sedesu, i 3 razy w majtki. Drugi problem jest bardziej złożony i polega na tym, czego Jaś nie lubi. Więc Jaś nie lubi: nigdzie wychodzić z domu (do przedszkola, do sklepu, do babci, na plac zabaw itp. - Jaś chce iść, ale jak dochodzi do wyjścia to dostaje ataku szału, agresji), nie lubi wracać do domu - po przekroczeniu progu domu jest to samo - histeria, nie lubi nowych ubrań, nowych zabawek (oczywiście z początku, bo potem stają się jego ulubionymi rzeczami), nie lubi jak mu sprzątam w pokoju, nie lubi jak coś mu przestawie w inne miejsce. Ogólnie rzecz biorąc nie lubi zmian. Jest dzieckiem bardzo mądrym, szybko uczącym się, bardzo uczuciowym i lubiącym przytulanie. Nie wiem, czy powinnam udać sie do psychologa, czy psychiatry, jedno jest pewne sama nie wiem jak mu pomóc. Dodam jeszcze, że Jaś jest bardzo wstydliwy. Do przedszkola chodzi od roku i ze swoją Panią zamienił jedno słowo - odpowiedział RAZ - "tak". W domu jest bardzo wygadany. Proszę o pomoc. wyślij odpowiedź Autor: Anna Cieślak 21:45 Aniołek Witam serdecznie odnosze sie z taka sprawą moje dziecko ma 8 lat,dzisiaj zauwazyłam u niej cos bardzo mnie osobiście nie pokojącego mianowicie,wyszłam do ogródka na nie spełna 20 minut gdy wróciłam moje dziecko siedziało pod stołem zastawione krzesłami,potraktowałam to jako zabawe,ale za czas jakis sytułacja sie powtórzyła w ten sam sposób martwie się i prosze o jaką rade czym to może być spowodowane wyślij odpowiedź Autor: Anna 08:07 Odp:Aniołek A może martwisz się na zapas? Czy nie rozmawiałaś z dzieckiem? Zapytaj DLACZEGO tak robi. Może odczuwa lęk będąc sam w domu, może rzeczywiście jest to zabawa, a może.... zamiast "gdybania" najlepiej zapytać samo dziecko. Myslę, że osmiolatek potrafi to wyjaśnić. wyślij odpowiedź Autor: mama Ewa 14:06 9-latek Witam. Mam syna, który ma już 9 lat więc nie jest już dawno przedszkolakiem ale zachowuje sie jakby nim był. Otóż potrafi wpadać w złość jeśli na coś się mu nie pozwala patrzeć o na bajkę i gdy mu się odmawia to potrafi wylać herbatę na podłogę. Gdy mu coś nie wychodzi np. nie umie zadania to rzuca czym popadnie(zeszytem, książką). Poza tym jest bardzo zdolnym dzieckiem, jest najlepszym uczniem w klasie, w szkole nie ma żadnych kłopotów z nauką ani z relacjami między kolegami. Dadam jeszcze że w złości potrafi strasznie przeklinać. Byłam u psychologa, który stwierdził, że tak rozładowuje swoje emocje i nie należy mu tego zabraniać. Ale ja już naprawdę nie mam siły. Na dodatek patrzy na to jego 3letnia siostra. Bardzo proszĘ o radę. Jak ja mam z nim postępować? wyślij odpowiedź Autor: Monika 17:28 odp. 9-latek Mamo Ewo! Nie jestem psychologiem, ale tak sobie myślę, że może trzeba pokazac synowi, jak radzic sobie ze złością, z emocjami. Każdy z nas ma inny temperament i inaczej wyraża swoje emocje, jedan zaciśnie tylko zęby i wszystko trzyma w sobie, drugi się rozpłacze, a inny musi wszystko "wyrzucic" z siebie, krzyknąc, tupnąc, stuknąc pięścią w stół. Różnica polega na tym, że dorośli wiedzą, że wypada się kontrolowac, a dzieci nie. 9 latek, w dodatku inteligentny, może wspólnie z Tobą podczas rozmowy ustalic jak można się zachowac, a jak nie, np nie można niszczyc, czy stosowac przemocy wobec innych. Może (rady jak u super niani) niech drze gazety, bazgrze po kartce, wyjdzie na dwór i pobiega... Też wydaje mi się, że chłopcu, który ma dużo zajęc "umysłowych" przyda się ruch. Może zapiszesz syna na jakieś zajęcia sportowe to naprawdę pomaga "się rozładowac" w sposób kontrolowany i zdrowy. Przy okazji warto spojrzec, jak Wy reagujecie w sytuacjach stresowych. A może syn czuje "presję" bycia najlepszym i czasem sobie z tym nie radzi, "boi się" byc w czymś gorszym, zawieśc Was? To takie moje przemyślenia... Napewno trzeba z synem rozmawiac. Powodzenia! wyślij odpowiedź Autor: mama Ewa 14:34 Odp:odp. 9-latek Dziekuję bardzo za odpowiedż. Rozmawiam dużo z synem ale jak wpada w złość to zapomina o ustalonych regułach, niestety... wyślij odpowiedź Autor: Dorota 15:15 Odp:psycholog dziecięcy Witam Mam problem z moim 7- letnim synem. Od jakiegoś czasu wyrywa sobie włosy z głowy, tylko w jednym miejscu. Nie wiem co z tym zrobic. Proszę o pomoc wyślij odpowiedź Autor: Magdalena Cyrek 08:41 nocna histeria Witam! Mój 2 letni synek praktycznie co noc budzi się i wpada w straszną histerię. Kiedy próbuję wziaść go na ręce, przytulic to kopie i bije mnie, wyrywa się. Czasami kładzie sie na podlodze i tam dalej krzyczy. trwa to około godziny, az w końcu zmęczony zasypia. Bardzo proszę o radę bo już nie wiem co mam robić. Serce mnie boli gdy on tak płacze jakby go ktoś ze skóry obdzierał. wyślij odpowiedź Autor: mama 5 latka 17:06 czy mam sie już martwić????? witam:jestem mamą 5 letniego chłopca,i mam chyba pewien ponad pół roku moje dziecko lubi się bawić w dziewczynke,notorycznie przybiera postacie bajkowe lub książkowe i mówi że jest np różowym autobusem Zuzią lub ze lubi kolor różowy itd..pojawia sie to zbyt często,nawet panie w przedszkolu to zauważyły:(W domu ma dużo zabawek typowo chłopiecych,ale zabawa w dziewczynke zaczyna mnie lekko przerazać..i nie wiem czy mam powód do zmartwień czy zaczynam jego zabawowe postacie mają żeńskie imiona i jak maluje dla mnie obrazki to sa przeważnie różowe..czy to zwierzatko czy księżniczka z bajki to ciągle jest dziewczynka,do tego stopnia że ostatnio ciągle pod byle pretekstem płacze i nawet mnie zapytał z pretensjami dlaczego sie nie urodził dziewczynką..nigdy wcześniej tak sie niezachowywał i nie wiem co mam robić:(POMOCY!!!! wyślij odpowiedź Autor: jagoda 22:35 dziwne wyrażanie radości Witam! mój synek ma 22 miesiące i bardzo martwi mnie pewne jego dziwny sposób okazuje swoje widzi jakąś rzecz,która mu się podoba,otwiera buzię tak jakby chcialcoś powiedziec,cały się napina i tak jakby drży przez nie robi tak te objawy nasilają się go cos boli(ząbkowanie)lub gdy jest zmęczony tej pory cały czas mysleliśmy ,ze to dlatego,ze jeszcze nie za duzo mówi i nie potrafi wyrazic swoich emocji w inny od pewnego czasu zastanawiamy się z mężem czy to nie tik nerwowy i czy nie wybrac się do prosze o wyślij odpowiedź Autor: alina gulczynska 09:50 do Jagódki.. Nic się nie martw Jagódko,to co opisujesz jest raczej zupełnie normalne..Znam wiele dzieci,które tak robią w sytuacjach,kiedy np sa czyms podniecone,lub zenerwowane..Ot,taka chwila wzmozonego napięcia-dokładnie jak opisalas.. Moja córcia ma trzy latka i tez czasem jej się to zdarza..Syn przyjaciól rowniez tak samo czasem okazywał emocje,zwłaszcza jako dziecko młodsze (obecnie ma 3 latka..) Pozdrawiamy. wyślij odpowiedź Autor: Elżbieta 13:51 Odp:czy mam sie już martwić????? Myślę, że nie, ale nie jestem psychologiem. Twój synek swoim zachowaniem jakby chciał zaprzeczyć temu, że jest chłopcem. Wygląda to tak jakby ktoś powiedział malcowi, że dziewczynki są lepsze i synek wybiera to co jest związane z żeńską płcią. Może porozmawiaj z synkiem, dlaczego chciałby byc dziewczyką? Tylko spokojnie i z usmiechem, bo zdenerwowanie na nic się nie przyda! wyślij odpowiedź Autor: Ginger 12:41 Odp:psycholog dziecięcy Szanowna Pani, 2 miesiące temu podjęlam decyzję o rozstaniu z męzem, Po tym jak w zlości mnie uderzył. Do tej pory w złości krzyczał, rzucał przedmiotami I trzaskal drzwiami tak, że spadały przedmioty ze ścian. Nieraz świadkiem tego był niestety nasz trzyletni syn. Teraz ojiec widuje się z nim dwa razy w tygodniu po pracy I w sobote lub niedzielę ( teoretycznie o 2 tydzień ale czasem co tydzień). Ojcu bardzo zalezy na tych kontaktach ale ja zaobserowałam dziwną sytuacje. Po tych krótkich spotkaniach w tygodniu syn wraca zadowolony natomiast te dłuższe weekendowe spotkania kończą sie płaczem, budzeniem w nocy, taka zlością w trakcie płaczu na granicy histerii. Teraz ojciec proponuje by zabrac go na cały weekend a ja boję się, jak to wpłynie na zachowanie syna. Nie wiem skąd u niego tyle żalu, złości, płaczu nawet agresji Po dniu spedzonym z tatą. Syn bardzo cieszy się na spotkania z tatą I nie ma oporów, by z nim wyjsc z domu. Proszę o pomoc. wyślij odpowiedź Autor: 15:19 Odp:psycholog dziecięcy Witam !!! Mam duży problem, i nie bardzo wiem do kogo mam się zwrócić. Moja trzy letnia córka jest wychowywana bez smoczka,i z tej przyczyny(tak sobie to tłumaczę)od samego początku,przynajmniej od kiedy skończyła pół roku wyrywa sobie włosy,w momęcie kiedy jest zmęczona,bierze ją senność,jak również kiedy śpi,to jednej ręki trzyma palce w buzi,a drugą ręką wyrywa sobie włosy. Wygląda strasznie. Chłopcy mają od niej dłuższe włoski,i muszę zakładać jej chustki na włosy,bo wstydzę się jej włosów powyrywanych. Bardzo Panią proszę o poradę,ponieważ jestem naprawdę bezradna! wyślij odpowiedź Autor: 15:25 Moje 3 letnia córka wyrywa sobie włosy ! Witam !!! Mam duży problem, i nie bardzo wiem do kogo mam się zwrócić. Moja trzy letnia córka jest wychowywana bez smoczka,i z tej przyczyny(tak sobie to tłumaczę)od samego początku,przynajmniej od kiedy skończyła pół roku wyrywa sobie włosy,w momęcie kiedy jest zmęczona,bierze ją senność,jak również kiedy śpi,to jednej ręki trzyma palce w buzi,a drugą ręką wyrywa sobie włosy. Wygląda strasznie. Chłopcy mają od niej dłuższe włoski,i muszę zakładać jej chustki na włosy,bo wstydzę się jej włosów powyrywanych. Bardzo Panią proszę o poradę,ponieważ jestem naprawdę bezradna! wyślij odpowiedź Autor: ola 19:07 Odp:Moje 3 letnia córka wyrywa sobie włosy ! Witaj Bozeno, nie wiem czy ktoś tutaj na forum może Ci pomóc. ale powinnaś zgłosić się z małą do psychologa i di pediatry. A w ogóle jakim cudem żaden lekarz do tej pory tego nie zauważł??????????? Myślę że powinnaś jak najszybciej poszukać pomocy, trzymam za Was mocno kciuki wyślij odpowiedź Autor: Elżbieta 11:13 Bożeno Może zaproponuj córci jakąś przytulankę (np. misia, lalkę szmaciankę). Może posiedź przy jej łóżku do czasu aż zaśnie, głaszcz ja po główce, śpiewaj lub czytaj, a może przytul. Poza tym idź do psychologa, np. w Poradnii Pedagogiczno - Psychologicznej, gdzie Twoja malutka zostanie objęta pełną opieką a w razie potrzeby terapią. Pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: Agata 10:47 do Ginger Nie jestem psychologiem, ale każdy pewnie zauważy, że synek jest trochę "rozdwojony": kocha i Ciebie i tatę, dlatego cieszy się na spotkanie z nim, a później odreagowuje na Tobie to, czego nie rozumie, że nie jesteście już razem, że nie widzi taty cały czas, że Ty mu pewnie stawiasz wymagania, a spotkania z tatą są "świętem", które się skończyło itp. Nie wiem co Wam radzic, poza tym, że tłumacz, rozmawiaj, nie przedstawiaj ojca w czarnych barwach, przytulaj, chwal i poświęcaj małemu dużo czasu i ...chyba dobrze zrobiłaś odchodząc od męża. Nie jestem też prawnikiem, ale powiem Ci, że mój znajomy po rozwodzie z żoną mógł spotykac się z synem do póki mały nie skończył 5 lat tylko w obecności byłej żony-mamy chłopca. Jesteście wszyscy w bardzo trudnym momencie życia, powodzenia! wyślij odpowiedź Autor: Agata 10:56 Odp:Moje 3 letnia córka wyrywa sobie włosy ! Bożenko! Nie wydaje mi się,żeby tu był winny tylko brak smoczka. Moje dzieciaki też "bezsmoczkowe". Synek przyjął to bez żadnych niepokjących oznak, a córcia zdecydowanie od smoczka woli własnego palca! Przy zasypianiu ssie palca prawej ręki, a w lewej lubi trzymac coś, przeważnie jakiś materiał (sukienkę lalki, kokardkę misia, apaszkę, poszewkę swojej podusi itp), który jest lekko śliski, ewentualnie sznureczek, tak się wycisza i zasypia (jeszcze ssie "cyca", więc przy jedzeniu i zasypianiu też lubi miętosic coś sobie). Może więc coś takiego zaproponujesz córci zamiast włosków? Niepokojącym jest to, że mała nie czuje (na to mi wygląda) bólu, gdy wyrywa sobie włoski. Według mnie wizyta u psychologa to dobry pomysł. Powodzenia! wyślij odpowiedź Autor: ANITA RICHTER 19:45 Odp:psycholog dziecięcy Witam mam problem z córką jest wspaniałym dzieckiem ale tylko w przedszkolu w domu jest bardzo niegrzeczna nie słucha mnie i męża wciąz płacze z byle powodu ma 5 lat i wydje mi sie że powinna być grzeczniejsza ale jest coraz gorzejteraz doszły problemy z częstym oddawaniem moczu ale tylko w dzień w nocy śpi i nie czuje potrzeby siusiania. Odwiedziłam wielu lekarzy i nikt nie potrafi nam pomóc. Prosze o pomoc. wyślij odpowiedź Autor: Monika F. 23:13 Odp:psycholog dziecięcy Witam! Mam na imię Monika i mam problem z 4-letnią córką, która właśnie zaczęła chodzic do przedszkola. Wiem ,że płacz na początku to rzecz normalna, ale u nas to jest dosłownie furia, panika, nie wiem jak nazwac. Emilka wrzeszczy, tupie nogami, dosłownie szał. Kiedy wraca do domu, cały czas mówi, że nie czce chodzic, nie lubi. Tysiąc razy dziennie, monotematycznie. Czuję się jak na torturach psychicznych. Ja nie jestem silną osobą. Czasem mam wrażenie, że przechodzę większy koszmar, niz Emi. Budzę się z bólem brzucha, biegunką, bo z trudem znoszę to, co u nas dzieje się w domu. Przygotowałam ją na przedszkole, nastawiałam pozytywnie od długiego czasu, wydawało się, że będzie dobrze. Zabieram Emi już o żeby jej się nie dłużyło, żeby powoli się dostosowywała. Tłumaczę ciągle, że jesteśmy w pracy, że tak musi rozumie, ale robi swoje. Prawie nic nie je, ma napady agresji bez powodu(np. siedząc w wannie). Nie wiem, co mam robic, co mówic, żeby do niej trafic, wydaje się , że zadne argumenty nie trafiają. Jestem udręczona. Co mam robic. Emi ma silny, ciężki charakter, jest nieufna, często niegrzeczna, niemiła dla innych, jakby nikogo nie darzyła szacunkiem. Wielką wartośc widzi w rzeczach, naciąga mnie na zabawki, drobiazgi. Nie pozwoli nikomu pobawic się jej rzeczą. Wiem, że ją trochę rozpieściliśmy, zwłaszcza ja, ale myślałam ,że wychowywanie dziecka w spokoju i miłości da lepszy efekt niż wojskowa dyscyplina. Dzisiaj wiem, że trzeba byc twardszym, nie kupowac spokoju za kolejną bajkę na "mini mini"( był już czas, że u nas leciały tylko bajki). Czy jeszcze można pomóc mojemu dziecku stac się wrażliwym człowiekiem, który dostrzeże też innych, a nie tylko siebie i tylko swoje potrzeby? I co ja mam zrobic z tą paniką przedszkolną! Bardzo proszę o dobrą radę. wyślij odpowiedź Autor: AG 14:19 Odp:Trening czystości Mam ten sam problem, z tym że mojemu synkowi kupy w majtkach zaczeły juz przeszkadzać, w przedszkolu stara sie nie robic tylko trzymać i tak potrafi popuscic ze 2-3 razy, poczym robi sie zatwardzenie i wtedy to juz w ogóle kupy by nie robił, bo boli...panie przedszkolanki sa bezradne, psychologa dzieciecego przedszkole nie posiada:( wyślij odpowiedź Autor: anna suligowska 22:02 Odp:Odp:psycholog dziecięcy pani Anito, czytam ze pani córka zaczeła się moczyc w nocy, ma 5 lat, wiec problem jak nie jest medyczny czyli pediatra ani nefrolog nic nie stwierdza, to dobrze byłoby udac sie na wizyte do psychologa. tak mi sie wydaje wyślij odpowiedź Autor: anna k. 18:12 Odp:psycholog dziecięcy Witam z chęcia chciałabym porozmawiac o zachowaniach moje corki która ma skonczone trzy latka i w obecnosci babci zachowuje sie skandalicznie. Co robic gdzie o pomoc ...... wyślij odpowiedź Autor: dorota kotarska 00:38 dorota kotarska wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka C. 09:57 histeryczny płacz w nocy Witam, jastem mamą 2,5 letniego Kacperka. Kacper był przykładem wzorowego dziecka do momentu drugich urodzin. Jego podstawowym słowem stało się "NIE" , histeryczny płacz kiedy mu czegoś odmówimy no i bardzo często się na nas zamierza. Ale to podobno bunt dwulatka i mam nadzieję że minie. Jednak ostatnio mój synek budzi się ok. 2-godz. w nocy i zaczyna histerycznie płakać, rzuca się na łózku, kopie nogami , nawet nie da się przytulić trwa to około pół godziny i zasypia... co mamy robić? Sąsiedzi nie śpią, mąż zaczyna mnie obwiniać za to co dzieje się w naszym domu bo przecież to ja jestem z nim większość czasu. Uważa że mały powinien dostać porządnego klapsa a nie ja jeszcze staram się go "głaskać". Ja szukam pomocy bo chce poznać przyczyne tego zachowania i wiedzieć co mam robić??? Chcę jeszcze wspomnieć że maluch w chwili tego ataku jest świadomy i nie śpi...ratunku. wyślij odpowiedź Autor: Beata - nauczycielka przedszkola 20:46 histeryczny płacz w nocy Oglądałam jakiś czas temu program "Super Niania".Chłopiec chyba 3- letni wywalczał wszystko krzykiem, Wyglądało to strasznie, rzucała się na podłodze jak w ataku padaczki krzyczał łapał się za gardło twierdząc, że się oczywiście oczywiście natychmiast uspakajała go a on wiedział, ze ten sposób świetnie zaleciła, aby w chwili histerii nie zwracać w ogóle poskutkowało, oczywiście nie od pewnym momencie leżąc tak na podłodze przestał krzyczeć i zapytał się czemu się tak patrzycie nie widzicie,ze ja się to będzie trudne, ale warto spróbować, przecież sama Pani pisze,ze w takich momentach stara się go uspokoić, wie,ze to dobra metoda wymuszania i domagania się każdej płacz może być odzwierciedleniem córka w ciągu dnia była cudownym spokojnym i posłusznym dzieckiem, ale kiedy przychodziła noc zaczynały się nocne kłopoty- wierzganie nogami i ciągły mi uwierzyć,ze zanim ukończyła 3 lata nie przespała żadnej nocy bez budzenia, pytałam się jej czego chce, czy ją coś boli, twierdziła, ze nie lekarz nie potrafił mi podać wówczas jeszcze jedynaczką a więc nie wchodziła w grę minęło a ja nigdy nie dowiedziałam się jaka była warto zacząć ignorować jego krzyki, może się podda zauważy ,ze nie warto bo nikt nie zwraca na to to być ciężkie i będzie mnóstwo krzyku, ale mi się wydaje,ze to obecnie w grupie chłopca, który krzykiem, tupaniem, rzucaniem się na podłogę terroryzuje rodzinę, wszyscy boją się jego wrzasków i dla spokoju spełniają mną próbował tego samego, ale nie krzyczy,nie rzuca się na podłogę doszedł do wniosku,że jego krzyki nie robią na mnie się zauważyć ogromną zmianę często sobie w przedszkolu przypominamy sobie jak zachowywał się na początku a jak wytrwałości. wyślij odpowiedź Autor: tynior katarzyna 22:49 powrót do smoczka??!! witam mam problem z 2,5 letnia córka od jakiegoś czasu mała domaga sie smoczka, pomomo ze rozstalismy sie z nim rok temu, smoczek sie poniewieral i byl do zabawy dla lalek jednak od pewnego czasu mala znow sie nim zainteresowala kiedy to zobaczylam od razu wyrzucilam, jednak teraz jest placz szczegulnie gdy corka sie zdenerduje zestresuje lub gdy jej czegos zabronie itp wola o cycusia i potrafi tak pol dnia marudzic niewiem co mam robic? widac ze ma potzrebe ssania go ale czy jest mozliwosc ze znowu sie przyzwyczai?na co dzien jest bardzo zywa i ruchliwa wesola oraz super sie rozwija gdy dorwala smoka potrafila przesiedziec spokojnie poł dnia jak by dziecka w domu nie bylo... wyślij odpowiedź Autor: ewa 21:15 Odp:psycholog dziecięcy witam jestem nauczycielem z ponad 20-letni stażem pracy w oswiacie . mam w tym roku dziewczynke juz prawie 7 -letnią .uczęszcza do grupy 6 -latków ( oddział 5-godzinny . dziewczynka jest . zapytana przez osobę dorosłą , nie odzywa się ,jedynie zasłania twarz ręką . nie uczestniczy w zabawach grupowych . po przyjsciu do p-la , przez ok. godzine stoi i obserwuje dzieci , potem siada sama i rysuje , bądx dołącza do tylko wybranych koleżanek . Na zajęciach nie odpowiada na żadne pytanie . przy stoliku czasami się do mnie odezwie . często bez powodu opuszcza zajęcia w p-lu . rozmowy z mamą nie odnoszą skutku . Proszę o pomoc . wyślij odpowiedź Autor: agnieszka czech 10:42 NOCNE HISTERIE U 2,3LATKI Witam, moja córeczka ma 2,3lata ostatnio zdarza się, że budzi sie w nocy i dostaje napadu histerii, nie da sie utulic, dotknac, a jednoczesnie jak odlozę ja łóżka wybucha jeszcze większym płaczem; chodzi do żlobka od ponad roku i czasem też zdarzały sie takie napady a potem ustawały, teraz przeniesliśmy ją do przedszkola, była juz 2 razy i boje sie że te napady placzu moga byc dlatego; martwi mnie że podczas placzu bije mnie , kopie, a nawet drapie sie po buzi,prosze o pomoc, i porady czy to jest normalne zachowanie u malego dziecka? wyślij odpowiedź Autor: izabela kozicka 11:34 palec w buzi moj 4,5 letni synek zasypia z palecm w wiem jak go tego oduczyc tłumaczenia nic nie daja,kupiłam w aptece specjalny lakier do paznokci bo myslałam ze przestanie go brac niestety nie ze to jest nie zdrowe dla jego ząbków moze ktos wie jak go tego oduczyc?? wyślij odpowiedź Autor: Aneta Wojtalik 16:54 Paniczny lek przed przedszkolem Witam, mam straszny problem. Mieszkam w Norwegii, moja corka 2 lata 2 mies zaczela chodzic tu do przedszkola / przyjmuja tu dzieci od 1 mies, takie przedszokle i zlobek w jednym, podzielone na grupy wiekowe/. Chodzi tam od miesiaca, ale strasznie to przezywa. Placze, krzyczy, prosi zeby jej nie zostawiac. Nawet jak jestesmy w domu i mowie, ze ubieramy sie i idziemy na spacer ona nie chce, zaczyna plakac bo mysli, ze musi idc do przedszkola. Kiedy budze ja rano zaczyna plakac, mowi ze nie chce isc, po drodze jeszcze gorzej. A najgorsze zaczyna sie kiedy jestesmy na miejscu. Prawdziwa histeria. Oddaje ja pod opieke pani i wychodze. Przez okno widze, ze juz sie uspokoila. Wracam, biegnie do mnie i prosi zebym wiecej jej tu nie zostawiala. Pewnie głownym problemem jest to, ze nie zna norweskiego i nie rozumie co do niej mowia. A nastepna sprawa to to, ze zaczeła chorowac. Wiem, ze dzieci czesto choruja kiedy ida do przedszkola, ale mam dziwne wrażenie, ze ona choruje z nerwów. W sobote wspomnialam, ze w poniedzialek w przedszkolu beda urodziny chlopca, zaczela sie histeria, bo tak reaguje na slowo - przedszkole, chwile pozniej zaczela wymiotowac. I tak caly dzien. W niedziele wieczorem powiedzialam, ze musimy juz isc spac bo nie wstanie rano do przedszkola i znowu placz i krzyk. Obudzila sie dzisiaj rano z goraczka. Nie chce jesc, lezy caly dzien, jest smutna, oslabiona. Od czasu do czasu mowi- nie pujdziemy do przedszkola mamo, tak? Prosze mi cos poradzic bo juz nie wiem co robic. N wyślij odpowiedź Autor: Martyna 14:12 W przedszkolu nie mówi Witam. Jestem mamą przedszkolaka w wieku 4,9. Od roku i 6 miesięcy chodzi do przedszkola. Jest zadowolona lubi swoje panie i koleżanki i kolegów. Jest młodsza o rok od innych dzieci w swojej grupie ale świetnie daje rade z ćwiczeniami, umie czytać i pisać. Jest jednak problem od początku czyli 18/stu miesięcy nic nie powiedziała jeszcze do Pań swoich i innych Pań w przedszkolu. Umie mówić do koleżanek normalnie mówi. Proszę o radę co tu robić. wyślij odpowiedź Autor: Dagmara 17:05 lęk przed jedzeniem Witam, mam 3-letnią córeczkę, która ma problem z jedzeniem. Zawsze miała apetyt do jedzenia jadła prawie wszystko. Gdy nagle tydzień temu jadła cukierki zakrztusiła się i od tej pory kompletnie nic nie je, tylko pije kakao i różne napoje, lecz nic innego nie przełknie bo się boi. Co robić? proszę o rade. wyślij odpowiedź Autor: hania 00:38 Odp:Płacze nocne u 42,4latka Autor: ania 10:42 NOCNE HISTERIE U 2,4LATKA Witam, mój syn ma 2,4lata. 2 razy zdarzyło mu się, obudzić w nocy z histerycznym płaczem, przez pół godziny /trwającej wieczność/ nie potrafiliśmy go z mężem utulić, uspokoić, na nasze pytania reagował złością i jeszcze większą histerią i większym płaczem; syn niekontaktował się werbalnie krzyczał i piszczał, po całym zajściu min uspokoił się i zasnął. Podczas płaczu nie dawał się przytulić, wyglądało to jakby wyrzucał z siebie całą złość. Syn jest spokojnym dzieckiem i wrażliwym, chociaz po odstawieniu smoczka intensywniej okazuje swoje niezadowolenie i złość, jest wtedy jednak w stanie określić problem, prosze o pomoc i poradę w tej sprawie, wiem że bywają takie zachowania u małych dzieci? Co jest powodem takiego zachowania, jak pomóc dziecku w takim stanie? wyślij odpowiedź Autor: Patrycja 21:32 złośliwa 4-latka Witam. Mam dwie córeczki, Ida rok i trzy miesiące i Klaudia, 4 latka. Klaudia była zawsze ciepłą, bardzo miłą osóbką, lubianą przez wszystkich, bardzo, bardzo odważna, kontaktowa i naprawdę inteligentna. Gdy zaszłam z drugim dzieckiem w ciąże, tłumaczyłam Klaudii ze niedługo będzie miała siostrzyczkę, bardzo się cieszyła i nie mogła się doczekać. Niestety gdy urodziła się Ida wszystko się popsuło, zmieniło. Po porodzie i powrocie ze szpitala Klaudia była bardzo chora (miała ostrą anginę, zapalenie spojówek), Klaudia bardzo chciała być przy swojej siostrze, dotykać ją, całować, ale niestety lekarz kategorycznie zabronił nawet zbliżać się do niej, to było bardzo straszne dla Klaudii nie potrafiła tego zrozumieć, bardzo to przeżyła. Czuła się odrzucona i nie kochana, muszę zaznaczyć ze karmiłam piersią i dużo czasu byłam z małą ale nie zapominałam o Klaudii, gdy miałam chwilkę to oczywiście poświęcałam jej ten czas. No i od tego czasu Klaudia się zmieniła i to bardzo, przede wszystkim jest bardzo złośliwa dla Idy i w życiu, nie słucha nas, ignoruje nasze prośby, histeryzuje na każdym kroku i o byle co, co doprowadza nas do obłędu, dużo tłumaczymy, rozmawiamy a kary które stosujemy nie robią na niej większego wrażenia. Nie wiemy już co robić, czy stosować kary, jak dalej postępować, jak poprawić, zbudować relacje między córkami. Bardzo proszę o pomoc. wyślij odpowiedź Autor: Justyna 14:37 Rozpieszczone dziecko 6,5 lat Witam, Mam problem ze swoją siostrzenicą. W wieku gdy miała 1 roczek jej rodzice rozwiedli się. Teraz ma 6,5 lat. Obydwie strony (mama jak i tata) bardzo dbają o dziecko. Ona prawie w ogóle nie odczuwa ze rodzice się rozwiedli. Niestety matka z racji owej sytuacji chciała dziecku wynagrodzić rozwód i kupowała jej wszystko na co miała ochotę. Posiada zabawki wszystkie jakie tylko znajdują się w sklepach. Również kupuje jej bardzo dużo ciuchów i mówi że jest księżniczką. Dziecko nie szanuje zabawek. Niczym się nie bawi tak naprawdę. Nie ma ulubionej zabawki. Sama nie potrafi się bawić. Zabawa trwa parę minut. Często mówi że się nudzi. Nie potrafi się skupić. Nie umie jeździć na rowerze nawet na 4 kółkach. Nie chce się jej pedałować. Na basen chodziła przez 3 lata i na schodach siedziała, nawet do brodzika nie weszła. Ani pływać nic ze sportu. Boi się spać sama. Śpi z mamą. Powtarza cały czas ze ona nie umie nie potrafi. Nie uczy się. Na zadawane pytania odpowiada ze nie pamięta. Po prostu moi zdaniem jest leniwa i wygodniej jej jest tak powiedzieć. Mówi że jest księżniczką i nic nie musi robić. Nie sprząta po sobie jej mama robi sama wszystko wokół niej. Wszystko wymusza płaczem a raczej histerycznym płaczem. Jak się uderzy to w całym budynku słychać ją mimo że nic jej nie jest. Dopiero z pół roku temu nauczyła się sama ubierać. Brak jej samozaparcia i powiedzenia sobie że inne koleżanki np potrafią jeździć na hulajnodze to ja też się nauczę. Po prostu dziecko jest kaleką. A i ciągle ogląda TV u mamy. Jak jest u taty to tam uczy się samodzielności (sama się ubiera, kąpie się, sprząta po sobie) oczywiście wszystko to robi jak się ją upomni. Tata próbował nauczyć ją jeździć na rowerze ale niestety histerycznie płakała i mówiła że ją strasznie nogi bolą. Ciągle powtarza że jest księżniczką i jest najważniejsza. Dodam również że dziecko jeszcze sepleni. Co zrobić aby dziecko przynajmniej nabrało chęć do nauki czegokolwiek np jazdy na rowerze, stało się mniej leniwe, i nie powtarzało ciągle ja nie umiem, nie potrafię, nie pamiętam. wyślij odpowiedź Autor: gosia 05:59 Odp:Rozpieszczone dziecko 6,5 lat Problem trzeba by chyba zaczac rozwiazywac od rozmowy z jej mama. Wspolna praca wszystkich stron odnioslaby skutek tylko jezeli mama dziewczynki zacznie rozmawiac z dzieckiem. Wiele bledow zostalo juz popelnionych. Dziecko jest zagubione miedzy rodzicami i tak roznym ich podejsciem, wiec rekompensuje sobie problemy z sama soba uzywajac argumentow mamy "jestem ksiezniczka". Mysle ze mama dziewczynki powinna porozmawiac z dzieckiem i powiedziec jej ze z ksiezniczki juz wyrosla. Moga usiasc i poczytac jakas ksiazke o ksiezniczce, po zamknieciu ksiazki ustalic ze ksiezniczka pozostala w ksiazce a dziewczynka juz jest duza i teraz musi byc jak inne dziewczynki w jej wieku. Nic na sile ani z dnia na dzien nie da sie zrobic ale malymi kroczkami. Wciagac dziecko w pomoc przy lekkich pracach domowych, kucharzeniu, poprosic o pomoc przy pisaniu listu bardzo "waznego", ktory rzeczywiscie bedzie zawieral tresci podobne do zadan ze szkoly. To dziecko powinno obmyslac jak rozwiazac zadanie. Jezeli sie wciagnie w rozwiazywanie zadan na pewno ich nie zapomni. A pomagajac w pracach "doroslych" bedzie sie czula starsza i to potwierdzi ze wyrosla z ksiezniczki. Trzymam kciuki za powodzenie. wyślij odpowiedź Autor: Justyna 19:00 Odp:psycholog dziecięcy Kilka dni temu zuważyłam że mój 6 letni syn podczas zabawy z mlodszym 3 letnim bratem ciotecznym dotyka ustami jego rozmowie z nim przyznał się że kilka miesięcy temu przypadkowo w komputerze obejżał film pornograficzny i od tej pory siedzi mu ta myśl w głowie. Nie wiem co mam w tej sytuacji zrobic. Może mogłaby pani mi pomoc. Pozdrawiam Justyna wyślij odpowiedź Autor: patrycja filipiak 13:51 Odp:psycholog dziecięcy Dzien dobry mam ogromny problem z moja 5letnia corka od wrzesnia poszla do angielskiej szkoly nie zna chce zostac w szkole placze histeryzuje gdy jest czas rozstania ze ze mam ja zabrac do domu cala sie trzesie jednak musi chodzic do szkoly bo tutaj dzieci od 5tego roku zycia maja obowiazek chodzenia do szkoly probowalam juz wszystkiego prosze o pomoc co ja mam zrobic?boje sie zeby sie nie rozchorowala wyślij odpowiedź Autor: Margot 17:14 Problem w przedszkolu Dzień dobry, Mój syn, 3 lata i 3 miesiące, od września poszedł do przedszkola. W dom zazwyczaj bardzo grzeczny, woła, ze chce mu się siusiu, robi sam, woła również na kupkę, przy czym muszę go posadzić sama na toalecie, bo jest za wysoko. Ale robi sam i woła, jak skończy. Potrafi sam zdjąć majteczki i spodnie, jak również je założyć. Przy jedzeniu zawsze grzeczny, jak nie chce już jeść, to mówi ze już jest najedzony i dziękuje. Do przedszkola zaadoptował się bardzo dobrze, zostawiam go około a odbieram o Dzisiaj w przedszkolu poinformowano mnie, ze stanowi on duży problem, bo rozrzuca jedzenie z talerza, bije jednego z rówieśników (zawsze był bardzo miły dla innych dzieci), posiusiał całą toaletę i zrobił kupkę na podłogę. Zasugerowano mi, ze może jest za wcześnie na przedszkole, bo ma problem w relacjach z innymi dziećmi oraz nie jest samodzielny w zaspokajaniu swoich potrzeb fizjologicznych. Mój instynkt mówi mi, ze w ten sposób próbuje zwrócić na siebie uwagę, tak jakby nie potrafił zrobić tego prosząc zwyczajnie o pomoc. Mam również wrażenie, ze jest za bardzo pozostawiony sam sobie w przedszkolu, jest to jego pierwszy miesiąc i może potrzebuje większego zainteresowania i pokierowania nim. Co mam robić, jak z nim rozmawiać i jak się bronić przed przedszkolankami, które sugeruja, ze mój syn ma problemy rozwojowe? wyślij odpowiedź Autor: Marta 17:30 Problem w przedszkolu "Mój syn, 3 lata i 3 miesiące, od września poszedł do przedszkola. W dom zazwyczaj bardzo grzeczny, woła, ze chce mu się siusiu, robi sam, woła również na kupkę, przy czym muszę go posadzić sama na toalecie, bo jest za wysoko. Ale robi sam i woła, jak skończy"- pani powtarza,że siku i kupę robi sam, a czy jest inna możliwość chyba musi to zrobić sam, przecież pani się za niego nie wysika i to drugie też. Poza tym pisze pani ,ze jak zrobi kupę to woła a i tu jest problem, bo w przedszkolu ma się obsłużyć sam a nie wołać. Oznacza to,ze w ogóle nie jest samodzielny, nie umie sam usiąśc na muszli, nie umie wytrzeć pupy, czyli nie jest przygotowany do przedszkola. Niestety trzeba z dzieckiem popracować i nauczyć go podstawowych czynnosci samoobsługowych np. w toalecie. Nie wie pani,ze dziecko przychodzac do przedszkola ma mieć opanowane takie czynności. Nie dziwię się nauczycielkom,ze się zbuntowały nie zna pani przepisów i zasad panujacych w przedszkolu. wyślij odpowiedź Autor: Ela 08:48 Furia i strach 8-laki Witam mam duży problem z córką chodzi do 2 klasy boi się iść sama do szkoły , zostać na chwile w domu nie mogę nawet śmieci wynieść .Tatę swojego traktuje jak kolegę fakt że on dużo jej się psoci ale jak widzę kiedy ona podnosi na niego rękę to aż mnie doszło do sytuacji że musieliśmy z mężem na chwilkę szybko wyskoczyć .Zostawiliśmy jej telefon i powiedzieliśmy że w każdej chwili ma dzwonić. Mała tak wpadła w furię , płakała , krzyczała ,,nie chce być sama " . Stało się tak że nie załatwiliśmy tego co powinniśmy . Załamuje ręce nie wiem co robić bardzo proszę o radę . wyślij odpowiedź Autor: anna feliniak 13:59 Odp:W przedszkolu nie mówi witam przypadkiem przeczytałam jaki ma pani problem sama też się borykam z podobnym a może to mutyzm wyślij odpowiedź Autor: justyna 12:19 Problem z sikaniem Witam jestem mama 4 letniej Emilki. Od ok miesiąca dziecko cały czas woła siku. odstępy między wizytami w toalecie wynosiły ok 10 minut. Nie sika ale cały czas jej się wydaje że zaraz się zesika. przez ostatni tydzień było lepiej, ale od wczoraj sytuacja wróciła. Byłyśmy u lekarza badania moczu wyszły dobrze. Pani w przedszkolu też się niepokoi tą sytuacją. A ja jestem zrozpaczona. wyślij odpowiedź Autor: poradapsychologa@ 21:29 porada psychologa Witam, jestem psychologiem z kilkuletnim doświadczeniem w pracy z dziećmi. ponieważ nie chce ingerować w wątek koleżanki, zapraszam rodziców z problemami do kontaktu mailowego : poradapsychologa@ jestem z krakowa, od kilku lat pracuje z dziećmi, tymi zdrowymi i tymi, które potrzebują więcej troski. chętnie pomogę, jeśli tylko moje doświadczenie i wiedza pozwolą. pozdrawiam! wyślij odpowiedź Autor: aneta 19:24 problem córka ma prawie 7 lat w przeczkolu bawi się sama jak twierdzi dzieci nie chcą się z nią bawić a nauczycielka mówi co innego że usiądzie sama w kąciku i sama się bawi albo się myślę że jeśli dzieci nie chcą się z nią bawić to bawi się sama i jest jej przykro i pewnie dla tego cxzasem się zamyśli a pani nauczycielka nic nie robi z tym tylko mówi że jest za cicha i taki co mam o tym o porade. wyślij odpowiedź Autor: ewelina 20:05 do psychologa dzieciecego dobry wieczór mam 15 miesiecznego synka jak miał 10 miesiecy to ja poszłam do szpitala na 4 tyg i podczas mojej nieobecnośći dziecko zmieniło swoje zachowanie nie reaguje na swoje imię nie muwi nic i jest nie obecny żyje tak jakby w swoim świecie nie wiem co mam z tym robić a przed pujściem do szpitala to syn był bardzo ze mna zrzyty bardzo prosze o odpowiedz wyślij odpowiedź Autor: x 18:32 odp:do psychologa dzieciecego O rety co za błędy jak ci nie wstyd. wyślij odpowiedź Autor: xxx 20:01 psycholog szukam dobrego psychologa dziecięcego z okolic grodziska co zechciałby pomóc mojemu 8-latkowi przezwyciężyć strach( generalnie strach przed wszystkim) wyślij odpowiedź Autor: Ania 21:06 Odp:problem Witam. Niestety też mam ten problem ze swoją nie chciała pomóc, to nie jej problem. Gdyby jej dziecko było w takiej sytuacji toby ziemię i niebo poruszyła ale to tylko obce dziecko. Są wspaniałe nauczycielki w tym przedszkolu ale moja Klaudia gorzej trafić nie mogła. Pani się nic nie chce. Nie ma czasu porozmawiać z rodzicami, nie przychodzi na dyżury, nie organizuje wycieczek, jasełek, dnia babci itp. Pracuj eod pięciu lat i już wypalona. wyślij odpowiedź Autor: Barbara 15:19 sikanie 6-latka Witam! Mój syn Kuba w lipcu skończy 6 lat i sika w majtki. Nie sika jednak w nocy, nie sika też gdy jest 8 godzin w przedszkolu. Sika tylko gdy jest w domu. Syn jest po operacji spodziectwa, bez powikłań. Miał robione badanie moczu i USG nerek, wszystko jest w porzadku. W przedszkolu raczej nie chodzi sam sikać tylko jak panie każą. Czasami chodzi w domu sam ale generalnie jest na to zbyt sie w domu jakby nie zdawał sobie sprawy,z tego, ze sika w majtki, nie wie kiedy ma mokro. Ogólnie Kuba jest bardzo energicznym ale przy tym wesołym, 6-latkiem. nie mamy z nim absolutnie żadnych problemów wychowawczych. Proszę o pomoc co mam robić. wyślij odpowiedź Autor: Barbara 15:14 sikanie 6-latka do poprzedniej wypowiedzi. zapomniałam napisac, że Kuba jest po operacji spodziectwa zakończonej powodzeniem, bez powikłań. Nie mówiłam jednak lekarzowi o sikaniu i zastanawiam się teraz czy operacja może mieć związek wyślij odpowiedź Autor: Wioleta 21:41 Lęk przed snem i w trakcie snu - Trzylatek Witam! Mam problem. Martawię się o moją trzyletnią córeczkę. Otórz problem zaczyna się w porze wieczornej. Kąpiel oraz ubieranie się w piżamkę przebiega spokojnie i bez problemu. Kolejne czynności u Nas to: 1) odprowadzam córkę do pokoju do jej lóżeczka, 2) czytam bajkę, którą sobie wybierze 3) dajemy sobie buziaka 4) mówię jej dobranoc i chcę wyjść spokoju Niestety gdy tylko wyjdę zaczyna płakać, wracam się tam kilkanaście razy aż zaśnie. Po pewnym czasie już śpi spokojnie, ale ten spokój nie trwa długo. Przebudza się - za każdym razem w inny sposób: 1) najczęściejk samym płaczem 2) dwa razy zdarzyły się drgawki+płacz, nie mogliśmy jej uspokoić - po tym zdarzeniu usnęła. 3) raz weszłam do niej gdy płakala w nocy i zobaczylam ze idzie z zamknietymi oczami do lozeczka - to mnie najbardziej wystraszylo. Nie umiemy jej pomoc, staram sie z calych sil byc dobra matka, mysle ze mi sie to udaje. Jednak bardziej zastanawiamy sie nad tym czy winy nie szukać w pokoju córki? Czy kolor scian, lub za duzo zabawek moze miec zwiazek z tym co się dzieje z naszą córeczką? Proszę o pomoc!!! wyślij odpowiedź Autor: JUSTYNA DYSZKIEWICZ 11:16 Odp:Nocna histeria 3,5-letniego dziecka MAM TEN SAM PROBLEM PROSZE O POMOC wyślij odpowiedź Autor: Mama 11:40 Odp:Lęk przed snem i w trakcie snu - Trzylatek Witam ! Sprawa wygląda na poważną,ale w pweien sposób możemy dziecku zminimalizować stres ilość i jakość niestety w telewizji BAJKI Do i też z małą oglądać bajki i w sytuacji trudnej przytulić ją i wytłumaczyć córka( l.)wystraszyła się Gimbusa z bajki i płakała w nocy,do tego stopnia,że musiałam zabrać ją do naszego łóżka(zdarza się to sporadycznie). Wieczorem włączam płytę z kołysankami dla niemowląt "na Okrągło"-Polecam ten sposób,u nas się sprawdza. wyślij odpowiedź Autor: Mama 11:49 Odp:Odp:Lęk przed snem i w trakcie snu - Trzylatek Zapomniałam dodać,że w kontakcie włączona jest mała (przez noc) ledowa lampka,która rozjaśnia ciemności. wyślij odpowiedź Autor: Wioleta 15:41 Odp:Odp:Odp:Lęk przed snem i w trakcie snu - Trzylatek Dziękuję za poradę! Napewno się przyda. Myślę, że córka ogląda łagodne bajki odpowiednie dla Jej wieku - edukacyjne, np; Świnka Peppa, Supercyfry, Klub Przyjaciół Myszki Miki, itp... Też dużo jej czytam bajki, dużo przytulam. Jeszcze raz dziękuję, napewno skorzystam z porady! wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka G 09:00 Lęki czterolatka witam. Mam problem z prawie czteroletnim synkiem. Od dłuższego czasu ma problem zasypianiem. Po położeniu go do łożka potrzeba jeszcze jakichś 10 wizyt na piciu, siusiu i mama a ja Ci coś opowiem. Od trzech nocy budzi się z wrzaskiem, boi się ciemności choć w pokoiku ma zapaloną nocną lampke. Domaga się przytulania, całusów i trzymania rączki. Trwa to ok 2 godzin. Nie pomagaja tłumaczenia, klapsy sprawia wrażenie jakby kompletnie nie słuchał i czerpał przyjemność z tego, że się denerwuję z drugiej strony mówi,że bardzo mu smutno, że jestem zła. Wszystko zaczęło się od pewnej nocy, gdy został sam z moim narzeczonym (mieszkamy razem juz sporo czasu) zabrakło pradu i Mały bardzo się przestraszył. Bardzo proszę o pomoc serce mi peka jak budzi się w nocy z krzykiem a ja nie potrafię mu pomóc. Nie chce go brac do swojego łóżka bo wiem, że robiłby to już na pewno co noc. bardzo dziękuję za jakąkolwiek poradę. pozdrawiam serdecznie wyślij odpowiedź Autor: Alicja Kaniowska 14:37 Odp:psycholog dziecięcy Witam,mam córeczkę która we wrześniu skończy jej ojcem rozstałam się ponad rok temu i on wcale się z nią nie kontaktuje,nie dzwoni,nie przeważnie nie mówi tylko krzyczy,łatwo się denerwuje a jak gdzieś z nia pójdę to zle sie zachowuje,jak małe dziecko,udaje że nie słyszy co do niej mówie, ma w nosie co mówię i robi co swoim tacie cały czas dobrze mówi,że on nie dzwoni bo nie ma czasu lub nie ma telefonu,próbuje to jakoś sama sobie ja nie wiem czemu ona sie tak zachowuje?Co jest tego powodem? wyślij odpowiedź Autor: Mama 19:29 Odp:Odp:Odp:Odp:Lęk przed snem i w trakcie snu - Trzylatek Na wstępie;cieszę się,że moja wypowiedź mogła pomóc. Co do bajek,to jako rodzice nie do końca jesteśmy w stanie przewidzieć,co może przestraszyć nasze dziecko ! Musimy być czujni i naprawdę dużo im z pozoru nic nieznaczący(dla nas) epizod(obrazek ducha na plecaku),może być przyczyną nocnych łez dziecka i nieprzespanej nocy rodziców. wyślij odpowiedź Autor: Magdalena Strzelecka 18:07 brak reakcji i powtarzanie Witam! mam problem z 3,5 letnia córką. Otóż na początkuu zaznaczę, że dziecko od 7 miesiaca życia bierze deppakine poniewaz stwierdzono u niej eilepsje miokloniczną. Po lekach jest znaczna poprawa. Moim problemem jest to, że do końca nie wiem czy rozwój dziecka jest prawidłowy. Dziecko od małego bardzo lubi ogladać bajki typu telettubisie, bobranicny ogród, myszka miki itd. Ciągle powtarza po nich teksty, nawet w momencie najmniej odpowiednim potrafi cos o nich mówić i nasladować. Mam wrażenie, że dziecko ma też słabą reakcję. Ciągl powtarza, na zadane pytanie np. idziesz spać? odp:- idziesz spać? Czy to jest autyzm? Czy moze lek, który bierze ma jakiś wpływ? Prosze o jakąkolwiek poradę? dziękuję wyślij odpowiedź Autor: ewa 18:31 3 latek nie mowi witam moj syn za 2 tyg skonczy 3 latka a jego slownictwo jest bardzo ubogie ...;/umie ,powiedziec jesc ,pic ,isc, mama, tata ,nie ,..nie chce powtarzac raczej robi to rzadko ;/od poczatku mielismy problemy ze spaniem i do tej pory nie przesypia calych nocek budzi sie i wola pic ...?inny problem to to ze robi straszne histerie nie wiem czy to bunt czy co ale mam dosc ;/ nie slucha sie ,wszystko wymusza itp zas jak go zostawimy z kims innym na poczatku jest histeryczny placz i lament aq potem uspokoaja sie po ok5 minutach ale to juz nie jest to samo dziecko jest cichy ,niechce sie bawic ,jest smutny i wyraznie widac ze teskni za nami kiedy wracamy i nas widzi jest placz potem jest spokojny przez ok 1-2 h a potem znow wariuje przy samo w przedszkolu jak mamy go zostawic to jest placz i histeria a po 5 minutach od naszego wyjscia jest ok ...zas kiedy wracamy znowu jest to samo placz i histeria dopiero w domu sie upokoja ;/i co tu robic wyślij odpowiedź Autor: mama 19:46 Odp:brak reakcji i powtarzanie Mowa echolaliczna jest cechą autystyczną, brak reakcji tez. Pani dziecko ma echolalię bezpośrednią i odroczoną. Nalezy dziecko zbadać w kierunku autyzmu w specjalistycznym ośrodku. Pozdrawiam. wyślij odpowiedź Autor: mamusia 09:33 Powtarzanie Witam! Czy echolalię da się całkowicie wyleczyć u 4 lotka? wyślij odpowiedź Autor: mama 17:39 Powtarzanie Echolalia jest naturalnym etapem rozwoju mowy, występującym u niektórych dzieci. Jednak normą jest do końca 3 Później powinna zaniknąć. Myślę, że dobry logopeda badając dziecko odpowiedziałby na Pani pytanie. Ja mogę powiedzieć tyle, że echolalia zanika nawet u dzieci ze złożonymi problemami rozwojowymi. wyślij odpowiedź Autor: mamula 14:04 ruchliwy prosze mi poradzic co mam zrobic z dzieckiem ma 3 lata od 2 tygodni chodzi do przedszkola pani sie skarzy ze bije i popycha dzieci jest strasznie ruchliwy nikoo nie slucha nawet mnie ucieka gdy ide z nim na spacer w sklepie biega i zrzuca wszystko z pulek prosze mi pomuc jestem zalamana do tego mam depresje i jestem na lekach wyślij odpowiedź Autor: mamula 14:12 ruchliwy naprawde nie wiem juz co mam z nim zrobic on nawet bije mnie i pluje rece mi opadaja boje sie z nim gdziekolwiek wychodzic ze znowu cos zrobi nie mam juz sily do niego myslalam ze w przedszkolu sie zmieni ze bedzie grzeczny ze troche odpoczne ale teraz pewnie nie beda go chciec w przedszkolu dzis nawet rure urwal pod umywalka w przedszkolu znowu musialam sie wstydzic wyślij odpowiedź Autor: MAma 16:20 Odp: Witam ! Na początek proponuję zmianę podejścia do dziecka. Rozumiem i zdaję sobie sprawę,że łatwo nie będzie !Postara się pani ŁAGODNIEJ go traktować,wierzę że dziecko zauważy różnicę w Pani zachowaniu i powoli zacznie się zmieniać. Jednak co do wspólnych wyjść(zakupy,spacer etc.),proszę zabierać osobę towarzyszącą:ojca dziecka,babcię,ciocię( kogoś kogo lubi).Pani zajmie się zakupami a druga osoba z takim dzieckiem można się już na coś umówić( spacerze idziesz za rękę,nie uciekasz itp) i skutecznie pilnować wcześniejszych WSPÓLNYCH ustaleń !( wprowadziłabym też prosty system kar i nagród z przewagą tych drugich),chwalić go za każde najdrobniejsze dobre zachowanie !!! Jeśli chodzi o bicie Pani,to uprzedzać jego ruch i ew. gdy planuje uderzyć-przytrzymać jego rękę w nieco mocniejszym uścisku,a następnie mu to powiedzieć,że:Nie akceptuje pani takiego zachowania ! To także proszę robić przy każdej próbie ataku !! POWODZENIA wyślij odpowiedź Autor: mamula 17:17 ruchliwy dziekuje za rade tylko nie bardzo mam na kogo liczyc juz nawet znajomi nie bardzo chca do mnie przychodzic ze wzgledu na moje dziecko boje sie ze on moze miec ADHD kiedy musze gdzis z nim jechac autobusem to on nawet nie moze usiedziec tylko musi chodzic wszystko wymusza krzykiem sama nie daje sobie rady moze powinnam do psychologa sie z nim wybrac moze on cos pomoze bo ja tak dalej nie moge zyc przez to zamklam sie w sobie nawet nie chce mi sie z domu wychodzic wyślij odpowiedź Autor: MAma 17:55 Odp:ruchliwy Jeśli czuje Pani taką potrzebę,to może warto skonsultować się z psychologiem dziecięcym. Najlepiej w poradni przedszkolu powinni mieć adres do takiej poradni. Życzę powodzenia ! wyślij odpowiedź Autor: mama m. 14:48 czy to autyzm? Jeżeli dziecko nawiązuje kontakt wzrokowy z otoczeniem, ale nie zawsze odpowiada na zadawane pytanie i zwykle powtarza wyrazy i zadane mu pytania może świadczyć o autyżmie? zazanaczam, że dziecko ma 3,5 roku. dziecko nie izoluje się od innych, w przedszkolu Pani mówi, że zachowuje się odpowiednio, ale ja mam wrażenie,że coś jest nie tak. W przedszkolu wykonuje polecenia wychowawcy, natomiast w domu nie reaguje na polecenia, powtarza i nie zawsze udziela odpowiedzi na zadane pytania! proszę o pomoc? CZy to może być autyzm? wyślij odpowiedź Autor: Bezsilna mama 17:51 2 LATEK BIJE o pomoc Bezsilna mama 2 i 3 m-ce Mateuszka prosi o pomoc. Mateuszek jest bardzo żywym i kochanym dzieckiem. Lecz kiedy wychodzę z nim na pl. zabaw(gdzie kol wiek gdzie znajdują się dzieci) zaczyna się koszmar. Podbiega i bije je po twarzy, głowie, plecach itp. (nie jest to walka np.: o zabawkę, potrafi przyjść do piaskownicy wziąć łopatkę i bić dziecko po głowie).Za każdym razem jest mu zwracana uwaga : NIE BIJ! TO BOLI DZIECKO, zobacz płacze, NIE WOLNO itp…. Jest też karany kątem, ale nic nie pomaga wraca z kąta przeprasza dziecko (podając rączkę) a za chwilę to samo, potrafi ścigać dziecko aby je uderzyć. Razem z mężem nie bijemy synka bo to nie jest rozwiązanie. Jestem bezsilna płacze już z bezsilności  Jestem teraz w 6 m-cu ciąży i wykryto u mnie raka. Muszę jak najszybciej przygotować synka do życia z dziećmi, chcę go posłać do przedszkola lecz w tym okresie urodzi się dzidzia a po narodzinach wiem że na pewno ze względu na chorobę musze iść do szpitala. Proszę o pomoc Mama wyślij odpowiedź Autor: Bezsilna mama 18:06 Odp:2 LATEK BIJE o pomoc dodam iż proceder zaczął się u synka w wieku 1,5 i narasta (ja jestem w domku na wychow.) nas synek nie bije. wyślij odpowiedź Autor: mama 21:01 Problem 5 letnia córka od prawie roku popuszcza w majtki, i sika w nocy w przedszkola chodzi już 2 rok i wcześniej nie mieliśmy takich problemów w dzień tylko nocnego siusiania jeszcze jej nie zrobione badania moczu 3 razy w odstępach czasowych i nic nie u znajomego urologa ,zrobił jej usg i też wszystko tabletki na nocne moczenie u dzieci 1,5 miesiąca przyjmuje ten lek i jest poprawa bo córka potrafi cały tydzień nie zmoczyć majteczek ale są dni kiedy cały dzień jest co chwile przebierana. Nie mogę zrozumieć dlaczego potrafi tyle dni się nie zsiusiać a nieraz nadrobi to z nawiązką do tego stopnia że ostatnio byliśmy u znajomej córka zsikała się całkowicie ,przebrałam ją a ona po 5 minutach zrobiła to samo i w domu jeszcze 2 nocy sika nadal chociaż zdarza się sucha o radę co robić. wyślij odpowiedź Autor: mama 22:36 Odp:2 LATEK BIJE o pomoc Witam Panią. A może warto przed wyjściem z domu ustalać pewne zasady w sposób prosty i zrozumiały dla dwulatka (zawiłego potoku słów dwulatek nie zrozumie). Proszę powiedzieć: pamiętaj synku, jeżeli będziesz bił dzieci, to... np. wrócimy do domku. I jeżeli powtórzy się takie zachowanie, to oczywiście trzeba być konsekwentnym i wrócić do domu. Mam wrażenie, że konsekwencja jest bardzo potrzebna Pani synkowi (z resztą każdemu dwulatkowi). Proszę też pamiętać, że dwulatek nie potrafi bawić się z dziećmi tylko obok nich (obserwuje dzieci), dlatego uderzenie innego dziecka może też być bardzo nieumiejętną próbą wejścia w kontakt z innym dzieckiem. Hm... ale myślę, że Pani synkowi zdarza się to zbyt często. I wreszcie może chodzić o to, że Mały rozładowuje swoje negatywne emocje w ten sposób. Dwulatek jest targany bardzo różnymi emocjami, których nie do końca rozumie. Oczywiście dziecko ma pełne prawo przeżywać tzw. negatywne emocje, ale nie ma prawa wyładowywać ich na ludziach. Nie napisała Pani, czy synek jest wściekły jak to robi, czy zadowolony. Nade wszystko proszę być konsekwentną. Jeżeli tak będzie, to jestem pewna, że zanim Pani synek pójdzie do przedszkola, to jego trudne zachowania się skorygują. Z całego serca życzę Pani pomyślności w każdej sprawie. wyślij odpowiedź Autor: Bezsilna mama 23:07 Odp:Odp:2 LATEK BIJE o pomoc Witam, i dziękuję za szybką odpowiedź. Kiedy synek uderza inne dziecko np: na pl. zabaw to nie jest zły nie robi tego ze złości, jest raczej obojętny a nawet czasami zadowolony może rzeczywiście próbuje w ten sposób zwrócić na siebie uwagę bo na pierwszy rzut jest dość nieśmiałym dzieckiem chowającym się za spódnicą (moje rozwiązanie było-zwrócenie uwagi i ewent. kąt na pl. zabaw). Ale wypróbuje Pani metodę.(i wracamy do domu...)Za każdym razem kiedy wychodzimy z domu jest mu mówione, że nie wolno bić dzieci, lecz nic z tego raczej nie robi. A jak karać dziecko kiedy sytuacja jest w domu np: u znajomych lub w swoim własnym domu(kiedy dzieci odwiedzają), w przedszkolu, w sklepie, na ulicy. Ciężko uzyskać odp. na nurtujący problem bo żadne z dzieci znajomych, sąsiadów nie miało problemu, a czekać i marzyć, że może problem sam zniknie- też nie jest rozwiązaniem. Dziękuję raz jeszcze za pomoc wyślij odpowiedź Autor: MAma 23:26 Odp:Odp:Odp:2 LATEK BIJE o pomoc Witam ! niech synek przeprosi to poszkodowane dziecko a następnie na chwilę go historia się szybko nie powtórzyła,zainteresować go ciekawą zabawką,zdarzeniem itp. cokolwiek,co na dłuższą chwilę zajmie jego znajomych warto zabierać własną atrakcyjną,lecz nie kosztowną zabawkę lub wypożyczyć takową od dziecka znajomych.(cudze zabawki są dużo bardziej pożądane od swoich-znam to)albo się wymienić na czas przedszkolu-zasada jak na ,cierpliwości i wytrwałości ! wyślij odpowiedź Autor: MAma 23:26 Odp:Odp:Odp:2 LATEK BIJE o pomoc Witam ! niech synek przeprosi to poszkodowane dziecko a następnie na chwilę go historia się szybko nie powtórzyła,zainteresować go ciekawą zabawką,zdarzeniem itp. cokolwiek,co na dłuższą chwilę zajmie jego znajomych warto zabierać własną atrakcyjną,lecz nie kosztowną zabawkę lub wypożyczyć takową od dziecka znajomych.(cudze zabawki są dużo bardziej pożądane od swoich-znam to)albo się wymienić na czas przedszkolu-zasada jak na ,cierpliwości i wytrwałości ! wyślij odpowiedź Autor: mama 13:49 Odp:Odp:Odp:2 LATEK BIJE o pomoc No widzi Pani, bardzo możliwe, że synek szuka kontaktu z dziećmi, ale jest jeszcze mały i dlatego mu to nie wychodzi. To typowe dla dwulatka. Proszę być konsekwentną i myślę, że to "minie z wiekiem". W 100% zgadzam się z Panią MAmą, że tzw. odwrócenie uwagi to dobry sposób, aby pomóc Pani synkowi. Warto to robić, bo te trudne zachowania wtedy szybko nie wracają i się nie utrwalają. Pisała Pani, że trwa to od wieku 1,5 roku, tak więc te zachowania na pewno się trochę utrwaliły, dlatego proszę nie spodziewać się zmiany natychmiast(choć życzę Pani, aby tak się stało). Myślę, że z czasem Pani zaobserwuje u synka zmiany na lepsze. Powodzenia. wyślij odpowiedź Autor: Bezsilna mama 00:44 Bezsilna mama Dziękuję za uwagi, będę je stosować. Zastanawiam się, nad zabieraniem zabawki dziecka do znajomych, czy nie zwiększy agresji i bicia? zazwyczaj kiedy odwraca się uwagę dziecka np: u znajomych za chwilę pojawia się dziecko znajomych, które również jest zainteresowane jego zabawką (która miała odwrócić jego uwagę i powstaje konflikt ponieważ jednocześnie chcą się bawić 2 osoby 1 zabawką, jest szarpanie i bicie. Wiem, że kolejnym bardzo ważnym chodź trudnym dla 2 latka jest dzielenie się. Na dzień dzisiejszy jest wszystko jego. Czy to nie wzmorzy agresji dziecka? wyślij odpowiedź Autor: Monika Budnik 14:39 Odp:psycholog dziecięcy problem z synkiem,ma dwa latka i 8 miesięcy,nie mówi, ma(mąż wyjechał za granice) I więcej nic,cos tam po swojemu...najgorsze jest to,że nie wykonuje polecen,jakby nie psa,którego syn uwielbia...dręczyć.. mimo zakazów na każdym kroku,On jakby tego nie rozumiał,proszę Go zeby podał i dam Mu pić to nie reaguje(jeżeli chce pić,bierze swój kubek i przynosi i szturcha mnie zeby mu nalać,chociaz czasem kubek nie jest w zasięgu jego ręki i się nie upomni...Byłąm z Nim na bilansie dwulatka i doktor stwierdziła,ze jest energicznym dzieckiem i przyjdzie jeszcze czas na mówienie,,że teraz ma tyle energii,że musi ją cały czas łobuzuje,jeżeli budujemy cos z klocków i cos mu nie wychodzi,rzuca wszystkim,złości się.. z drugiej strony potrafi słuchać bajek,które czytam,opowiadam,ma dobrą pamieć i podam na przykładzie wierszaS. 18:14 Odp:psycholog dziecięcy Mam 3-letnią córeczkę ,która jest bardzo reaguje na nie otrzyma tego co chce ,krzyczy nawet przez 50 nawet odda mocz,drapie siebie, babcie i mnie. Rano gdy się budzi to najpierw się tuli a za chwilę bez powodu mnie szczypie ,drapie i gryzie. Jestem zrozpaczona bo zachowuje się jak potwór. Gdy chcę ją przytulić ,kopie mnie gryzie ,drapie i drze się że słychać w całym osiedlu. Są chwile że jest wesoła , śpiewa,liczy,czyta literki ,zna cały alfabet. Jestem zdecydowana jechać do psychiatry dziecięcego. Jesteśmy wyczerpani i fizycznie i psychicznie . wyślij odpowiedź Autor: kamila konrad 20:54 Agresja u mojego synka również jest bardzo podobnie. Niezwykle inteligentny, przeważnie grzeczny, słuchający się. Ni stąd ni zowąd budzi się w nim diabeł...również myślałam o wizycie u psychiatry dziecięcego. wyślij odpowiedź Autor: Aga 22:55 spać sama? nie! Witam. Moja córeczka w listopadzie skończy 5 lat, od września idzie do zerówki. A wciąż muszę przy niej siedzieć do póki nie zaśnie. Przeszliśmy bardzo trudny okres, pobyty córki w szpitalu, zabieg po urodzeniu, trzęsłam się nad nią. Zdaję sobie sprawę że to moja wina. Ogólnie mówiąc moja córka nikogo do siebie nie dopuszcza, muszę być zawsze i wszędzie ja. Jestem w ciąży i boję się co to będzie kiedy pójdę rodzić. A córka potrafi wpaść w taką histerię jak mnie nie ma że tylko ja ją uspokoję. Nasz wieczór wygląda tak: kąpiel, kolacja, bajka, mycie ząbków, kremik i do łóżeczka (swojego), czytanie (bajka długa lub dwie krótkie), potem siedzę przy jej łóżeczku czasem nawet godzinę zanim zaśnie, nigdy nie zasypia wcześniej niż po pół godziny, chyba że jest wykończona po wycieczce. Czy zacząć uczyć samodzielnego zasypiania po czytance? Jak przygotować ją do mojego pobytu w szpitalu i przekonać że z tatusiem i babcią jest bezpiecznie i fajnie? Dodam jeszcze że córka lubi bawić się z tatusiem, babcią i nawet na kilka minut mogę wyjść niedaleczko do sklepu, ale moja nieobecność nie może trwać zbyt długo. Pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: ewelina b. 03:43 zawzieta pieciolatka Moja corka dwa miesiace temu skonczyla 5 lat. Od zawsze byla typem indywidualistki, ktora musi decydowac o sobie. Lubi rzadzic i narzucac zasady. Jednak problem mamy z tym, ze jest bardzo negatywnie nastawiona perfekcjonistka - kiedy cos rysuje i nie wyjdzie jej tak jak chce, jest wtedy wielki krzyk i zlosc. Gdy idziemy na plac zabaw jest jedyna osoba ktora placze i wrzeszczy bo chce przejsc przez drabinki i robic fikolki jak jej kolezanki a nie wychodzi jej to od razu. Nie daje sobie w tym pomoc i nie chce zrezygnowac. Staram sie byc spokojna i nie odbierac jej szansy na to zeby cwiczyla wiec chodzimy dalej na ten plac zabaw. Jest mi wstyd przy tym, a jak juz "miarka sie przebiera" i decyduje, ze idziemy na inny plac zabaw albo do domu to konczy sie atakiem szalu. Nie wiem co robic.... Bardzo prosze o porade. wyślij odpowiedź Autor: Martyna Kraska 21:05 Problem w zerówce Moja córka ma 5 lat i własnie poszła zerówki (wczesniej nie chodziła do przedszkola, były próby, niestety nie udane histeria i zanoszenie). Teraz jest stroszkę lepiej. 1 dnia płakała i mąż był cały dzień z nią w sali. Od nastepnego dnia siedzi na korytarzu, nie wchodzi do sali. Ona wie że on tam jest i dlatego jest w środku nie płacze bawi, co jakiś czas tylko wygląda upewnić się że jest. W domu natomiast jest strach, przerażenie i płacz. Co jakiś czas sobie przypomina i płacze i mówi że się boi, pytam czego przecież jest tam fajnie itd ona na to że nie wie i tak w kołko. Wiem że gdyby nie było nikogo na korytarzu byłaby histeria. Co mamy robić, jak zakończyć to czekanie na korytarzu? czy lepiej od razu czy niech się oswoi bardziej. Proszę o pomoc. Dodam że w domu też boi się być sama musi ktoś być,nie można nawet na podworko wyjść. Ogólnie jest bardzo mądrą, żywą dziewczynką, kontaktową, lubi bawic się z dziećmi. Tylko ten strach jak go pokonać. wyślij odpowiedź Autor: ewa Zaremba 22:25 nie wiem co robić Mój syn ma trzy latka niedawno poszedł do przedszkola w pierwsze dwa dni było wporzadku a potem nie chciał już chodzić do przedszkola. Ale nie to jest problemem. Już dwa razy mi się zdarzyło że mój syn dostał spazmatycznych pierwszy dzień był problem "ja nie chcę się ubierać "ale dzisiaj chciałam przebrać go w pizamkę a on dostał jakiegoś amoku spazmatyczny płacz, rzucanie Wszystkim w domu, ugryzł mnie, sikał na podłogę mimo że dawałam mu nocnik, płakał że chce na nigdy się tak nie zachowywał to zaczęło się od pójścia do przedszkola. Nie wiem co robić. Zawsze był grzeczny. Pomocy wyślij odpowiedź Autor: ewa Zaremba 22:27 nie wiem co robić Mój syn ma trzy latka niedawno poszedł do przedszkola w pierwsze dwa dni było wporzadku a potem nie chciał już chodzić do przedszkola. Ale nie to jest problemem. Już dwa razy mi się zdarzyło że mój syn dostał spazmatycznych pierwszy dzień był problem "ja nie chcę się ubierać "ale dzisiaj chciałam przebrać go w pizamkę a on dostał jakiegoś amoku spazmatyczny płacz, rzucanie Wszystkim w domu, ugryzł mnie(rzucał czym popadnie) , sikał na podłogę mimo że dawałam mu nocnik, płakał że chce na nigdy się tak nie zachowywał to zaczęło się od pójścia do przedszkola. Nie wiem co robić. Zawsze był grzeczny. Pomocy wyślij odpowiedź Autor: Aurelia 22:22 Czy to ADHD? Witam, jestem mamą 4,5-letniego chłopca, który nieźle daje się w kość i jest bardzo chodzi do przedszkola (już drugi rok) to mamy wrażenie że jest jeszcze przedszkolu biega, rozrabia, wyrywa innym dzieciom zabawki, nie słucha przedszkolanki, wygłupia się, bije. W domu nie słucha ani mnie ani męża, robi głupie miny, pyskuje, krzyczy jak mu sie coś niespodoba, nawet uderzy, czy pokaze język. Najgorzej jest jak gdzies wychodzimy (np. na msze do koscioła) biega, śpiewa, gada na głos, wygłupia się, popisuje przed innymi ludzmi, po prostu jest mi za niego strasznie wstyd i nie pomaga proszenie zeby sie uspokoił, mówił ciszej czy szeptem, nie biagał bo przeszkadza innym, nic nie pomaga, nawet jak go trzymam już mocno za reke i nie chce puscic to sie wyrywa, kładzie na ziemi i krzyczy pusc mnie. Najgorsze w tym wszystkim jest niesłuchanie nas. O cos go prosimy a on i tak robi po swojemu,jakby do niego nie docierało co sie mówi. Zaczyna nawet kłamać jak pytam jak było w przedszkolu czy był grzeczny, to mówi że tak, po czym słysze że był niegrzeczny i rozrabiał. Mamy juz z mezem zszarpane nerwy, bo mamy wrazenie ze go nie wychowujemy tylko z nim walczymy, zeby nas posłuchał. Strasznie tez popisuje sie przed jakimis krewnymi czy kolegamiz przedszkola, nie mozna go wtedy uspokoic, skacze, wygłupia sie, stroi głupie miny. Prosze o opinie, czy to moze byc ADHD? Boje sie jak o będzie z nim w szkole, czy pojsc z nim do psychologa? wyślij odpowiedź Autor: Marlena Grzelak 10:28 dziecko boi się innych dzieci Witam, jestem mamą dwuletniego chłopca, który ma problem z kontaktami z rówieśnikami. Nie chce się bawić, np. podczas zabawy w piaskownicy jak przychodzą inne dzieci to on ucieka tak jakby bał się, że cos mu grozi, chowa się do mnie i nie chce się już bawić albo całkiem idzie się bawić w inne miejsce. Nie wiem jak mam go przekonać do zabawy z innymi dziećmi. Jest jedynakiem i może dlatego nie umie się bawić z innymi? Ale znam jedynaków, którzy potrafią się bawić z dziećmi. Czy z moim dzieckiem jest cos nie tak? I jeszcze jedna kwestia - nocniczek. Nie chce robić siku do nocnika. Owszem usiądzie na nocnik ale jak ma pieluchę na sobie. Na dworzu też ściągnie pieluszkę ale nie zrobi siku. Chyba się boi. Nie wiem jak mamy sobie z tym radzić. Ja i mąż już nie mamy żadnych pomysłów. A boimy się, że przez to nie pójdzie za rok do przedszkola. Bardzo prosimy o pomoc!!! wyślij odpowiedź Autor: I214 22:33 Odp:Mama sześciolatka. Witam. Proszę niech mi Pani napisze jak się potoczyły losy Pani synka. Mi na zebraniu Pani przedszkolanka oświadczyła to samo: nie umieliczyć, nie umir rysowac,nie umie wycinać nożyczkami. A ja jestem w szoku ze 4-letnie dziecko ma umieć takie rzeczy. wyślij odpowiedź Autor: Rafał szubert 14:06 Dziecko boi się chodzic do przedszkola Witam mam 3letniego syna od września tego roku zaczął chodzić do przedszkola ale długo nie był bo zachorował,z początku chciał bardzo do dzieci ale już po pierwszym dniu pobytu płakał i mówił że nie chce bo się był pierwszy dzień po chorobie próbowałem go uspokoić co mnie i matkę dziecka zaskoczyło to wielkie pretensje do nas że dziecko zmoczyło 2razy spodnie i w takich też wrócił chociaż można było założyć od piżamy na ten dziecko znów mamy chore a do tego nauczyciele mówili nam że będą uczyć maluchów wszystkiego a tu masz jest co innego ich zdaniem dzieci powinny same poslugiwać się widelcem i wszystkie mają chodzić do syna wczoraj widziała jaka jest toaleta ze dziecko wpaść może bo cieżko załatwić nakładke czy coś innego?Każą dać papier pościel i inne przybory,a zapomniał bym dodać że miała jedna z opiekunek pretensje ze dziecko zasikało dywan troche lub lezak!Prosze o porade bo nie wiemy co mamy robić? wyślij odpowiedź Autor: zszokowana 19:28 Dziecko boi się chodzic do przedszkola A to niby co przedszkole ma nauczyc dziecko samoobsługi, nauczyc jeść, myć zęby, korzystać z toalety? A to co w takim razie rodzice maja do roboty? Matka ma 1 czy 2 dzieci i nie nauczy podstawowych rzeczy a nauczycielka jedna na cała grupe ma za was to zrobić? A niby jak i dlaczego? Prawda jest taka,że to wasz obowiazek i nie zwalajcie tego na nauczycieli. Nie uczycie dzieci samoobsługi , dzieciak do ostatnich dni chodzi w pampersie i wysyłacie takiego nieprzygotowanego do przedszkola. Nie potrafia posługiwac sie łyżką, widelcem, krztusza sie przy jedzeniu , bo im podajecie papki itp, co to za filozofia nauczyc dziecko jedzenia widelcem , opuszczania majtek i wytarcia pypy? To nie żłobek jak wam nie wstyd?A pan niech nauczy dziecko a nie szuka porad , bo to z dzieci nieporadne kaleki, kto to słyszał, aby 3- latek nie potrafił sam w tym trudnego? Najlepiej wynając niańkę i nie żalić sie na przedszkole, bo nauczyciel to nie kon pociagowy, który ma odwalić za was cała dziecko to nie problem , ale trzeba go umiec wychowac i nauczyc kilku prostych rzeczy zanim wypuscicie z domu. No rece opadaja . wyślij odpowiedź Autor: rtk 10:00 R Powiem to tak nie każde dzicko ma chec chodzić do przedszkola syn jak na 3lata potrafi duzo ale uważam że przedszkole to nie wojsko że dzieci mają na zawołanie sikać!Nauczyciel jest też od tego aby malca zachęci do samodzielności ale i rodzić tez dziecko moje układa puzle dla latków umie rozóżniać kolory mówi gdzie mieszka ile ma lat i skąd jest więc uważam że lęki dziecka mogą być spowodowane tym że dzieci nie siwadomoie coś zrobią to nauczyciel podniesie głos!Ciekaw jestem czy twoje dziecko jest takie idealne że samo sie ubierze majac 3lata i zrobi to co każą trzeba zwracać szczególną uwagę co robią nauczyciele bo nie każdy jest z powołania a dziecko jest dzieckiem i nie można mu nakazywać wszystkiego bo od tego owszem jest rodzina ale też i nauczyciel aby zachęcał malca a nie podnosił głos bo zdarzają się takie pArzypadki!!!!A jak chcesz wiedzieć dziecko umie powiedzieć Dziękuję Dzień Dobry i wiele innych poprawnych słów!Chdziło o to rodzicom jak przekonać malca aby chciał chodzić a nie bał twoje dziecko jest takie idealne to może wyślij na studia bo widać czasem ludziom rozumu zabrakło i nie potrafią zrozumieć cóż kiedyś się szanowano wszędzie dziś pomiata się na każdym kroku,dziecko może być słabsze może czegoś nie umieć ale nie można zaraz krytykować że rodzina jest winna?Bo rodzić będzie się starał a co się dzieje pod nieobecność rodziców tego nie wiemy!!!Także zastanów się czy słowa które kierujesz do obojętnie kogo mogą nie urazić!!!!!! wyślij odpowiedź Autor: wolf 10:15 Odp:Dziecko boi się chodzic do przedszkola Może pani dziecko wszystko umie brawo powinna pani mieć nagrodę ale nie każde dziecko jest takie samo,jak się nie pamięta jak się samemu chodziło to proszę się spytać swojej rodziny jak było a nie krytykować bo powiem to tak jesteśmy narodem krytykującym za byle co,a dziecko nie powinno być krytykowane czy rodzić bo nie wie Pani co może być lękiem przed pojściem do przedszkola?Panitak chętnie wszystko robiła i nauczyli wszystkiego?Wątpię?Dzieci są dziećmi a my mamy ich wspierać a nie krytykować je i rodzinę bo każdy stara się tak jak umie!!!!!! wyślij odpowiedź Autor: Karolina M. 07:27 Odp:psycholog dziecięcy Witam, jestem nauczycielem klasy 0 , w której są również 5-cio latki. Mam jedynie roczne doświadczenie z pracy w szkole klasy 1-3, natomiast nie pracowałam z takimi dziećmi. Jest w mojej grupie chłopiec, który trzyma się dosłownie mamineuj spódnicy. Jest dosyć "cwanym" dzieckiem o niezbyt dziecinnym charakterze jak na swój wiek. Nie łatwo go "oszukać"i namówić na coś. Wychowuje się z rodzeństwem w wieku gimnazjalnym i z takimi osobami spędzał wolny czas. Nie bawi się z dziećmi tylko z młodzieżą. Nie chce chodzić do przedszkola tylko iśc do gimnazjum. Mama przychodziła z nim do szkoły i dalej niż ona nie wszedł bo po prostu uciekał. Potem chorowali oboje jakieś 2 tyg i teraz wrócili ale mama znów siedzi z synem w ławce! Bo inaczej ucieka. Nie płacze tylko w ogóle nie słucha i biegnie za nią nawet do jej , że siedzenie w ławce pogarsza jego sytuację, pokazuje mu w ten sposób , ze to on za tym nie jest zainteresowany jakąkolwiek pracą , mówi że to bez sensu, nudne i chciałby tylko się bawić. W zabawie też dokucza, często bije się i prowokuje innych. Nie wygląda na złego chłopca ale ma bardzo zły charakter. Kiedy mama zostawia go w domu to krzyczy w niebogłosy. Podpowiedziałam jej , żeby zostawiała go częściej samego w domu, tłumacząc za ile wróci. A potem zaczęła to praktykować w przedszkolu. tata z tego co wiem jest tylko w weekendy i wtedy mama juz mu nie jest potrzebna. Nie interesują go kary typu zakaz dostawania prezentów, które wcześniej otrzymywał raz w tygodniu, zakaz słodyczy , Tv o jakąś radę, bo to ciężka też nie mogę pozwolić, żeby mama uczęszczała na zajęcia. wyślij odpowiedź Autor: mama 11:41 Odp:psycholog dziecięcy problem z 6 latkiem witam wszystkie mamy mam problem z synkiem :(od kiedy trafiłam do szpitala 2 tygodnie przed porodem z naszym synkiem zaczeło się dziać coś złego chociaż mówimy mu że go kochamy ma wszystko co zapragnie pomaga w opiece nad siostrą (4 miesiące)mamy problem w szkole nasz synek bije i zaczepia inne dzieci mimo zakazów i rozmów 2 dni jest ok a zachwilę to samo wyślij odpowiedź Autor: Marta 13:40 Dziecko nie mówi w przedszkolu Dziecko ma 3 latka, rozwija się super, wszystko mówi, dużo umie, ma dobrą pamięć, samo się załatwia, ubiera itd. jest energiczne, wesołe itd. Niestety od kiedy poszło do przedszkola nie odzywa się do nikogo w przedszkolu, jest wycofane, tylko obserwuje, nie mówi, że chce do toalety, i jeżeli Panie w porę nie wychwycą tego momentu nie zapytają to robi w majtki. Co zrobić, żeby dziecko przestało się bać dzieci i Pań i zaczęło mówić i się bawić, jak przezwyciężyć ten lęk? wyślij odpowiedź Autor: Monika D 15:37 mama 2,5 rocznego dzieciaczka Mam córke w wieku 2,5 i ogromny problem z nocnikiem. Od maja chodzi do żłobka i bardzo to lubi. W domu zachowuje się jak mały terrorysta buntownik o wszystko krzyczy i płacze trudno nad nią zapanować (Wspomnę że 2 miesiące temu urodziła się jej siostra). Największy problem jest z nauką korzystania z miała zaparcia i problem był spory trwał około miesiąca. Teraz nie chce nocnika i kibelka oglądać na oczy. Wpada w histerię na samo słowo nocnik. Próby sadzania to jedna wielka masakra, tak się pręży i sztywnieje że dajemy w końcu spokój. W żłobku wszystlkie dzieci korzystają z łazienki lub nocnika. Proszę po pomoc wyślij odpowiedź Autor: Patrycja Topo 12:50 mama 3 letniego synka Witam, Wychowuję sama 3 letniego synka, który od jakiegoś czasu ciągle płace bez powodu. Na początku zaczął wymuszać płaczem i jęczeniem wszystko czego chciał teraz płacze dosłownie o wszystko. Jest to strasznie frustrujące szczególnie wśród ludzi, w sklepie, na placu zabaw itd. Tłumaczenia, zakazy i kary nie pomagają :(. Dodam, że w Przedszkolu również nie słucha się Pań i zdarza się że bije dzieci. Proszę pomóżcie, wiem że jak teraz nad tym nie zapanuję to dziecko wejdzie mi na głowę a ja zwariuję jak kolejne dni nie obejdą się bez jęczenia i z byle powodu płaczu. Proszę o odpowiedź a maila: pattit@ wyślij odpowiedź Autor: Ewa Gajda 20:45 Odp:psycholog dziecięcy Co robić, gdy czterolatka podczas kapieli wariuje , robi mi na złość, zasmiewajac się do rozpuku. To dla niej swietna zabawa, gdy wariujac pod prysznicem doprowadza mnie do szału. Od pewnego czasu dzień w dzień. wyślij odpowiedź Autor: marta miarka 13:43 Odp:psycholog dziecięcy Witam serdecznie,piszę poniewaz mamy z rodzicami w szkole pewien problem,otórz w tym roku przyszedł do zerówki pewien chłopczyk,który bije i terroryzuje dzieci i nawet pani nie raz od niego córka jak i inne dzieci boja sie chodzic do szkoły gdyz rzuca wszystkim,klnie,dzieci maja siniaki,ślady po kredkach wbitych,dziewczynki wyszarpane włosy,nawet pani dostaje bicie,a jak wpadnie w złość gdy pani nie zwraca na niego uwagi to przewraca dziecko i kopie po twarzy pani niemoze zajac sie innymi dziecmi bo skupia uwage tylko na mnim,targa dziecia zeszyty i ksiazki dzieci sie go boja,przestawaja sie z nim bawic,a jak zaczna sie bawić to od niego dostawają,pani mowiła zeby rozmawiac z dziecmi zeby z nim zaczeły sie bawic,to wszystkie sie boja nawet siedziec kolo niego a jak siedza to tak mocno trzymaja zeszyty zeby im nie potargał,rozmawiałysmy z jego mama ale to nie przynosi rezultatu,wrecz odwrotnie to ona twierdzi,ze jej syn jest bity przez inne,co jest nawet zgłosiłyśmy cała sprawe do pani dyrektor,bo czekałysmy ze moze troche jak miedzy dziecmi bedzie to sie zmieni a bezskutecznie mineły 3 miesiace i przestał tylko klnąć,a i dyrektorka bez zgody rodziców tego dziecka nie moze nic zrobić,a gdy miała umówiona wizyte do poradni dla dzieci to nie poszła na nią,umywa ręce prosze o pomoc w tej sprawie bo jak stanie sie nieszczescie to bedzie za pozno,gdzie mozemy to zgłosic zeby ktos nam pomogł prosze o pomoc z góry bedziemy wdzieczne. wyślij odpowiedź Autor: marta j 17:08 Odp:psycholog dziecięcy Witam . Jestem mama 4 letniego kopie krzyczy placze az sie dusi niewiadomo z jakiego powodu. Probowałam go zaprowadzic do przeczkola zaczoł plakac niechciał do nikogo isc po 40 minutach zadzwonili z przeczkola po mnie to jeszczze w domku plakal i sie dusil prosze o pomoc wyślij odpowiedź Autor: bozena 13:45 mam 14 letnią corke moczącą sie w nocy. Witam. Moja curka zuzanna ma 14 lat i od zawsze jeden problem. Od dziecka moczy luzko. Nie wiem co robic. Dlatego zgaszam sie tutaj. Nie polecajcie mi tylko zadnych lekarzy bo bylysmy wiele razy. Ciogle to samo. Tabletki. Tabletki ktore nic nie pomogly. Pieluchy nosila jak byla w 2 podstawowce. Wiec poprosze cos oryginalnego bezpiecznego i co najwazniejsze cos skutecznego. Dziekuje. wyślij odpowiedź Autor: magdalena kwiatkowska 23:29 Odp:psycholog dziecięcy witam! mam 6 latka który rządzi wszystkim i wszystkimi potrafi krzyczeć na mnie jak mu każe coś zrobić np odrobić lekcje! mam też dwuletnią córkę którą syn bez przerwy bije! potrafi mnie też uderzyć nawet przy gościach trzaska wszystkim kopie rzuca mam już sił jest go wszędzie pełno i jest hałaśliwy proszę o pomoc. wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka Kogut 08:44 przedszkole Witam, od stycznia mój synek 2 lata i 7 m-cy idzie do przedszkola. Do tej pory wołał ładnie siku i kupę, wpadki zdarzały się sporadycznie. Od jakiegoś czasu tłumacze mu że pójdzie do przedszkola i tam nie będzie mamy ani babci(ja pracuję i zajmuje w tym czasie się nim moja mama)i od tego czasu synek zaczął robić kupę w majtki. Nie wiem czy to wina stresu, tłumaczę mu cały czas i on wie że trzeba wołać i robić na ubikację ale nie woła. Stresuję się tym bo warunkiem przyjęcia do przedszkola jest samodzielność w toalecie( to grupa 3 latków. Czy możliwe że to pprzejściowe kłopoty? wyślij odpowiedź Autor: julia mailo 01:42 Odp:psycholog dziecięcy Witam, jestem mama 3 dzi-ci, Wiktoria 4 latka i blizniaczki 2latka i 7 m-cy. od 2 lat mieszkamy w Niemczech. Wiki bardzo dobrze rozumie niemiecki, gdyz od sierpnia 2013 odwiedza przedszkole, lecz ogromne trudnosci sprawia jej mowienie. od ponad m-ca placze wieczorami, ze chce byc znowu mala i nigdy nie byc duza a najlepiej by mogla wrocic do mamy brzuszka. Nie wiem dlaczego i nie wiem, jakiej odpowiedzi mam udzielic... Prosze o pomoc wyślij odpowiedź Autor: ciocia 10:39 Problem z 8-latkiem Witam, Jestem ciocią 8-letniego chłopczyka, od jakiegoś czasu zauważyłam niepokojące zachowanie u dziecka... A mianowicie: W sobotę nie mogłam nic zrobić w mieszkaniu, bo dziecko ciągle wołało " Ciocia chodź się przytul" i tak pół dnia... kiedy zakończyłam wszystkie porządki domowe, nadszedł czas przytulania. w momencie kiedy się młody przytulał, widziałam że bawi się siusiakiem. Przeraziłam się i wstałam z pretekstem zrobienia sobie kawy. Chwilę później babcia mówi bym poszła się przytulic bo dziecko bardzo poszłam... znów ta sama sytuacja podczas przytulania. Rączka chłopczyka wędrowała na genitalia. Lubi dotykać stóp i przy tym też widać że coś mu przeszkadza w spodniach... ciągle się tam dotyka. Problem jest jeszcze w tym że rodzice biorą wspólnie kąpiel (nago) to chyba nie normalne?? Czytałam dużo o onanizowaniu się dzieci w ty wieku, ale moje przerażenie wzięło górę. Nie wiem jak mam się zachować kiedy młody ma chęć na przytulanie, bo wiem że za chwilę siusiak mu stanie :( martwi mnie to... Babcia twierdzi że to młodzieńcza miłość, no ale... aż tak? Proszę o pomoc... Czy mam porozmawiać z jego mama? jeśli tak to w jaki sposób by jej nie urazić? wyślij odpowiedź Autor: Marta M 11:30 problem z niesmialoscia u 5 latka Witam. Moj 5 letni synek juz drugi rok uczeszca do szkoly. W zeszlym roku chodzil do przedszkola , pracowal na zajeciach sluchal pani, ale wogole nie odzywal sie do dzieci nie mowiac juz o jakiejkolwiek zabawie z nimi. Nawet sam sie nie bawil, siedzial z boku na krzeselku i obserwowal jakby sie ich bal. W tym roku jest to samo. Pracuje tylko z pania , ale nie chce brac udzialu w zajeciach grupowych. Nie wiem co mam robic, nie pomagaja z nim zadne nasze rozmowy, tlumaczenia. W domu natomiast jest zupelnie innym dzieckiem. Wygadany, usmiechniety, chetny do zabawy. Nie mamy problemu z nim w towarzystwie naszych znajomych, popisuje sie przed nimi jakby znal ich od dawna, no chyba ze w poblizu znajdzie sie jakies dziecko, wtedy nie ruszy sie o krok. Dodam ze zadne dziecko nie dokuczalo mu i nie zrobilo krzywdy. Jak mu wytlumaczyc i co zrobic zeby nie bal sie dzieci . wyślij odpowiedź Autor: Biernat Małgorzata 10:12 Odp:psycholog dziecięcy Witam!Jestem mamą 5 letniej dziewczynki! Ania pierwszy rok chodzi do zerówki i jest bardzo wrażliwa. Ciężko jest jej zostać w szkole, często płacze jak wychodzę, najgorzej jak jest jakaś dłuższa przerwa np. ferie! Jednak bardziej niepokoi mnie fakt,że Ania boi się grających zabawek głównie lalek,dostała na urodziny z melodyjką lalkę i musiałam ją schować! Nie wiem czym ten lek jest spowodowany,staram się jej tłumaczyć, że to tylko zabawka, która nic jej nie zrobi, wyjęłam baterie, ale i tak nie chce tej zabawki. Co robić w takiej sytuacji , czy to minie z czasem? wyślij odpowiedź Autor: Joanna Rosiek 14:00 but 2,5 letniej córki i pojawienie się rodzeństwa Witam. Jestem mamą 2,5 letniej dziewczynki. Jeszcze przed ukończeniem przez nią 2 lat rozpoczął się u niej bunt, ale wszystko było do zniesienia, do czasu pojawienia się niespełna 4 miesiące temu młodszego rodzeństwa. Przyjęła go z entuzjazmem, ale po 2 tygodniach czar prysnął. Zrobiła się płaczliwa, zaczęła mieć wybuchy histerii, ale takie, że trwają one po godzinie, półtorej, a nawet dłuzej. Histerie są o wszystko. W czasie histerii córka wydaje rozkazy typu "podaj chusteczkę, połóż ją na białym krzesełku, zrób to, zrób tamto" nie przyjmuje słowa "nie". Potrafi krzyczeć, wyć, rzucać się na podłogę. Wcześniej zaczęła sikać w majtki, chociaż już przed 2 rokiem życia sikała ładnie do nocnika. Sikanie przeszło, ale histerie nadal się nasilają. Już nie wiem jak mam do niej mówić. Potrafi siedzieć gołą pupą na płytkach, nic do niej nie trafia. Męczą mnie już te długie i bardzo intensywne histerie. Dodatkowo martwi mnie fakt, że zaczęła wyrywać włosy z głowy, ma już mały łysy placek na czubku głowy. Od marca ma pójść do przedszkola. Czy może ono pomóc, czy wręcz przeciwnie??Nie wiem, czy to samo minie, czy udać się z dzieckiem do psychologa. wyślij odpowiedź Autor: Olga Franelak 15:25 3 latek i pielucha Witam. Moja trzyletnia corka w tym roku skonczyla trzy latka mam problem bo nie chce siadac na nocnik ani na kibelek nie wiem jak mam jej tlumaczyc probuje wszystkiego obiecuje ze kupie ulubiona zabawke ale to nic nie daje prosze o porade. wyślij odpowiedź Autor: Natalia Morawska 08:58 3- latek strach przed przedszkolem Witam moja córka poszła od września do przedszkola, póki co wiecej choruje niż chodzi do przedszkola ale jak już idzie do przedszkola to strach jest niesamowity, na początku wymiotowała ale to chyba z płaczu, teraz robi luźne kupki( ze stresu), jak jest weekend jest okej jak tylko idziemy do przedszkola to wstaje rano woła na toaletę, w przedszkolu od razu idziemy na toaletę no i oprócz tego cały czas jest płacz. Jak już jest w przedszkolu nie chce uczestniczyć w zabawach siedzi na krzesełku i czeka na mamę :( Nie wim już co robić jak jej pomóc ? wyślij odpowiedź Autor: Justyna Makowska 16:14 Księżniczka Moja 3-letnia córeczka bardzo weszła w rolę księżniczki/wróżki. Chodziłaby tylko w sukienkach i tiarze na głowie. Zaczęło się od balu karnawałowego w przedszkolu. Nigdy nie wzmacniałam w niej tego chciałabym, aby wyrosła na zmanierowaną dziewczynę. Czy jest to powód do niepokoju, czy kolejny etap rozwoju? wyślij odpowiedź Autor: anna nowocinska 00:56 prosze o pomoc moj 4 letni synek ma problem z polykaniem pokarmu witam wszystkich prosze o pomoc moj 4 letni synek ma problem z polykaniem pokarmu, praktyznie nie je od tygodnia przyjmuje tylko plyny, lekarze nie widza w tym nic niepokojacego, poniewaz pije, zuje jedzenie w buzi poczym wszystko wyplówa. Mowi ze boli go brzuszek i jest glodny ale nic nie zjada czy mial moze ktos podobny problem???? prosze pomóżcie wyślij odpowiedź Autor: Jagoda Wojtkowiak 15:55 Odp:psycholog dziecięcy Dzień dobry! Moja córka zaczęła chodzić do przedszkola po Świętach Wielkanocnych. Chodzi chętnie, mówi, że lubi chodzić do przedszkola, że jej się podoba itd. No, ale płacze tam. I to raczej sporo. Nie podaje przyczyny. Tak, jakby nie wiedziała dlaczego płacze - czasem odpowiada, że tęskni za mamą, ale chyba nie do końca wie, co to znaczy i mówi tak, bo nie zna innej odpowiedzi. Niedługo wakacje, więc dojdą różne panie, różne dzieci. Nie wiem, co powinnam z tym zrobić, czy tylko dać temu czas. Ona ogólnie jest raczej zamknięta i wrażliwa. Gdyby nie chciała chodzić do przedszkola, to sprawa byłaby jasna. A tak z jednej strony płacze, a z drugiej idzie chętnie. Rozumiem, że może sobie nie radzić z nowymi emocjami. Nie chcę skrzywdzić mojego dziecka - nie wiem, co powinnam zrobić. wyślij odpowiedź Autor: karolina 22:43 gryzienie Witam potrzebuje pomocy poniewaz moj 2'3 letni synek gryzie kolege w piaskownicy. Szczegulnie gdy kluca sie o zabawke albo kolega go zaczepi. Co z tymrobic ? wyślij odpowiedź Autor: Anna 23:14 Przedszkole Puchatek i Przyjaciele Łagiewniki / Boręk Fałęcki Krakow Zapraszamy do nowo otwieranego PRZEDSZKOLA PUCHATEK I PRZYJACIELE w Krakowie. W sierpniu wpisowe tylko 450 zł . Znajdujemy się w cichej okolicy ,z dala od ruchliwej ulicy, teren ogrodzony. Posiadamy własny ogród i plac zabaw. Zapisy już teraz . Przyjmuje dzieci również w orzeczeniem o kształceniu specjalnym . Serdecznie zapraszamy !!!! wyślij odpowiedź Autor: malgorzata wisnicka 08:50 ciagla potrzeba wc u 5,5, latki bez potrzeby Witam mam 5,5 letna córke od ok kwietnia tego roku mam probe gdyz ne wiadomo z jakiej przyczyny corka ciagle pamieta zeby chodzic do wc ale too jest nie przesadzam ok 20 razy dziennie przed kazdym wyjsciem po dwa trzy raz jak jestem poza domem to tez ciagle pyta czy jest wc i czy moze isc jak juz tam jest oddaje kilka kropli i mowi ze juz potem czasem chodzi sprawdzic bo boi sie ze jeszcze cos zostalo i tak ciagle i ciagle od jakiegos tygodnia doszlo do tego kupka ciagle sie jej wydaje ze chce ( tłumaczy mi ze nie wie czemu ale cze potrzebe ze bedzie cos a nigdy nie ma tak samo jak z siku)idzie trze papierem po jeden kropli kilkakrotnie miala juz podraznione krocze ja sie denerwuje krzycze i zamykam juz wc nie mam nerowo a ona dostaje histerii na wiesc ze nie bedzie wc w domu dla niej co sie dzieje jak moge jej pomoc? wyślij odpowiedź Autor: Paulina Łacna 10:13 Odp:psycholog dziecięcy Witam. Mój synek ma 6 lat jest wcześniakiem i ma zawyżony próg bólu. Przez to często jak sie zdenerwuje lub jak jest coś nie po jego myśli uderza z całej siły głową w podłogę lub takich sytuacjach też przeklina i gryzie i bije. nie wiem jak se z nim radzić boję się żeby se nie zrobił krzywdy. jest bardzo uparty. mało mówi ale chodze z nim do logopedy i np jak go nie zrozumiem to do tąd "pajacuje" az odgadne co mówi lub mam stanąc idealnie jak on mi każe itp Bardzo proszę o pomoc wyślij odpowiedź Autor: Patrycja 21:38 Odp:psycholog dziecięcy Witam Mam pytanie do pani. Od mojej kolezanki dziecko je kupe ma 5 lat robili jej badanie i nic nie wykryto a ona caly czas je odchody co ma robic wyślij odpowiedź Autor: Ania wyszyńska 14:47 Odp:psycholog dziecięcy Pan Gawroński z Kalisza to bardzo dobry psycholog, ma dobre podejście wyślij odpowiedź Autor: Paula 21:53 3,5 letnia corka- histeria przedszkolna Witam:) Mieszkamy za granicą. Moja 3,5 letnia córka przygode z przedszkolem zaczęła rok temu ale tylko trzy razy w tygodniu na pół dnia. Wakacje miała wolne i pierwszy tydzien po powrocie ( wróciła na 3 całe dni od 9 do 16 i jeden dzien na 4 godz) był super z uśmiechem drugi troche gorzej a teraz jest koszmar. wieczorem pyta się czy idzie do przedszkola jak odpowiadamy szczerze i rozmawiamy z nia wpada w histerie aż sie cała trzesie. Rano pobudka samo ubranie jej i zjedzenie śniadania jest wręcz niemożliwe. jak widzi że skręcamy w strone przedszkola zanosi się płaczem. Dzieci ją bardzo lubią, ma ulubioną przedszkolanke. W przedszkolu piersze pół dnia jest ok (poza rozstaniem) drugie pół chodzi smutna a gdy nas zobaczy płacze i nie schodzi z rąk. Ma bardzo niespokojny sen i widac że sie denerwuje gdy sobie przypomni o przedszkolu standardowe wieczorne pytanie nie ide jutro do przedszkola? Bardzo prosze o jakąs radę pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: agata świętach 08:23 3 LETNIA SARA Dzień dobry, Mam 3 letnią córeczkę, która od dwóch tygodni chodzi do przedszkola. Nie chciała chodzic od poczatku uskarżając się, że w przedszkolu nei ma smoczka. Więc podjeliśmy decyzję o zabraniu córce smoczka z historią że zabrala dobra wróżka i będzie przynosiła prezenty. Sara miała smoczka tylko do zaśnięcia i teraz ma ogromne problemy z zaśnięciem. Strasznie płacze zwłaszcza z rana jak obudzi się bez smoczka. Wieczorem jak uśnie to śpi całą noc do ok. 5-6 rano. Rano zaczyna się dramatyczny płacz i uspokaja się po ok. 1hodzinie. Jest cały dzień zmeczona, wyczerpana. Z dnia na dzień sprawa wyglada coraz gorzej, jest coraz bardziej marudna i bardzo nerwowa, zaczyna zamykać piąstki z ogromna siłą, gryść ręces woje, palce i wyrywa włoski z główki trzymając je zeciśnięte w piąstce. Proszę o pomoc czy mamy dalej brnąć w kierunku nie dawania smoczka. Do tego jest podziębiona i nie chce chodzic do przedszkola. Nie wiem co mamy dalej robić. wyślij odpowiedź Autor: wojciech goj 12:09 Tato 4 latka Witam, moj maluch ma chustawki zachowania, chodzi do przedszkola, jestesmy w UK I tu sie urodzil, jest dwu jezyczny. Przy wyjsciu I pobutce rane straszliwie prosi mnei I mame zeby nie isc do przedszkola, tlumaczy ze jest zamkniete, ze jest zla pogoda, ze jest zapozno, rone prteksty co moze to wymysla, jest straszny placz przy rozstaniu w przedszkolu, zawsze po niego przyhcodzimy, nigdy sie nie spuznilismy, po wyjsciu dzownie do przedszkola aby sie upewnic ze ejst ok. I najczesciej sie sytuacja lagodzi po 10-15 minutach. Natomiast maly to pamieta I wieczorem prosi zeby go nie brac do przedszkola I to bardzo prosi nawte robi to czego nielubi bez problem tylko zeby nie isc do przedszkola, czy mozna mu troche odpuscic to przedszkole - narazie nie jest obowiazkowe, ale ze wzgledu na jezyk chcielismy zeby chodzil na 3 godziny dziennie, 3 razy w tygodniu. Pogorszylo sie od czasu kiedy jego pierwsza pani odeszla na maciezynski urlop. wyślij odpowiedź Autor: Joanna Stojanowska 22:59 Odp:psycholog dziecięcy proszę o radę 3,5 letni chłopiec, boi się zostać z dziadkami, ciociami itp/ nigdy nie udało mi się jego komukolwiek "podrzucić" gdyż płacz jest przerażliwy/ nie chce pójść do przedszkola. Dałam go na próbę i krzyczał przez dwie godziny. Jak jest w domu ze mną, mężem i starszm bratem to zachowuje się zwyczajnie. Jest sprawny ruchowo, bawi się, śmieje ale kontakt z obcymi powoduje, że się izoluje. Przeróżne stosowałam techniki - perswazja, prośby, obiecanki, w końcku próbowałam wywrzeć na nim przemoc - żadnej poprawy. Specjaliści twierdzą, że będzie mial tak do końca życia, że jest wrażliwy i akceptuje tylko najbliższych. Musi pójść do przedszkola a ja nie wiemco robić? czy to są zaburzenia do wyleczenia lub umiejętnego postępowania? Starszy szyn 8 lat tak samo nie znosi "obcych" ale ponieważ chodzi do szkoły to wszelkie trudności powoduję płacz i agresję. Nie można mu wytłumaczyć że nie może być chwalony kiedy inni są lepsi. Chciałby być we wszystkim najlepiej wynagradzany ale inni są od niego często lepsi... Powoduje to u niego stress. W swoim znanym mu środowisku jest bardzo żywiołowy, sprawny ruchowo, jeżdzi na nartach, łyżwach, pływa ale np. zostawienie czapki w szkole powoduje płacz i robienie z tego wielkiego problemu i płacz. Wyjątkowo przeżywa kłótnie i nieporozumienia z kolegami. Kiedyś jak był mały stwierdzonou niego lewouszność. Miałam z nim duże problemy aby go nauczyć mówić i to w dwóch językach. Dziś ma duży zasób słów i umie ładnie, rzeczowo opowiadać to co przeczyta lub obejrzy. Twierdzą specjaliści, że to jest problem, z którym się będzie on borykał co końca życia. Kiedy z nim idę na inne zajęcia, w obce mu środowisko potrafił wejść wysoko na drzewo tak go przerażało, że nikogo nie znał, i grała muzyka oraz było głośno. Godzinami mu tłumaczymy z mężem, obu synom poświęcamy dużo czasu a właściwe nasze życie kręcisię wokół nich i takie nas spotkały problemy. Gdzie można takie problemy rozwiązywać i jak. Proszę o pomoc, będę wdzięczna za każdąskuteczną radę. wyślij odpowiedź Autor: Karolina C 14:06 problem 4 latka witam od jakiegos czasu mam problem z corka ma 4 latka jest madra jak na swoj wiek nawet lekarze twierdza ze jest tak jak by byla starsza o rok , ale nie o tym chcialam zapytac od jakiegos czasu zapomina rożne rzeczy gdzie połozy lub lezą a nawet jak o cos ja sie prosi to ona poprostu pyta 3 razy o co ja sie prosiło bo nie pamieta bylam u psychologa ale twierdzi ze to jest trudnosc zapamietaniem i kazali sie skonsultowac z neurologiem wiec tez pojechalam do neurologa i pani neurolog napisala ze potrebuje wczesnego wspomagania ze wzgledu ze ona jest bardzo nadpobudliwa i jak bawi sie jedna rzecza to zachwile to zostawia i bierze kolejna ale pani psycholog nie chce mi dac zadnej opinia o tym zeby mogla isc do takiej szkoły bo jej znaniem ona jest madra ale ma problem jedynie z pamięcią. bylam w jednej ze szkoł dla takich dzieci i tam powiedzieli zebym tylko przyniosla opinie i dziecko zeczni e chodzic do takiej klasy dla takich dzieci i tam tez wyjasniłam jaka jet tytuacja i co pani neurolog powiedziała no i teraz nie mam pojecia co mam zrobic nie moge teo tak zostawic bo nie wiem co bedzie dalej jak dziecko bedzie rosło i pojdzie do szkoly wyślij odpowiedź Autor: Brygida Rzeszódko 22:16 Odp:psycholog dziecięcy Witam, jeśli to możliwe proszę o jakąś radę. Mam 3 i pół letnią córeczkę. Zaczynam się martwić jej zachowaniem. W sumie już od ok roku zauważyłam że nie lubi mieć mokrych dłoni, ciągle je wyciera. Buzię swojego czasu też ciągle pocierała szczególnie usta, chociaż teraz tego juz nie robi, ale też nie lubi jak coś tam jej kapnie na buźkę. Mycie buzi, kremowanie to nielada wyczyn. Gdy coś je musi mieć ręcznik papierowy, żeby buzię wycierać. Mokra chusteczka nigdy w życiu, ani do buzi, ani do rąk. Ostatnio jakoś to się chyba nasila, gdy pomaga mi mała w kuchni musi mieć szmatkę koło siebie, żeby mogła ręce wycierać. Kąpiel to jakaś masakra, jak się wykąpać żeby nie zamoczyć rąk? Jeszcze niedawno z kąpielą nie było żadnych problemów. Z wody trzeba było prosić żeby już wyszła. Teraz często kończy się to histerią. Nie rozumiem co dzieje się w główce mojej córeczki. Rozwija się prawidłowo, fizycznie, a intelektualnie nawet przewyższa swoich rówieśników. W naszym domu też nie ma nerwowej atmosfery, żeby to na dziecku się odbijało. Ja jestem osobą spokojną i nie zdaża się żeby coś wprowadziło mnie z równowagi. Zawsze poświęcam jej dużo czasu. Codziennie dużo czytamy bajek, bawimy się, chodzimy na spacery, angażuje ją do pomocy w sprzątaniu, gotowaniu itd, dlatego tym bardziej nie rozumiem. Czy powinnam udać się z córką do psychologa? wyślij odpowiedź Autor: katarzyna 11:30 p. Brygido Może warto pomyśleć o terapii integracji sensorycznej? wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka 19:49 problem z 3 latkiem Witam mam problem ze swoim synkiem który ma teraz 3latka i 4 miesiące do przedszkola poszedł jak miał 2 latka czyli teraz chodzi drugi rok, na poczatku było super panie mówiły ze Bartuś to wesoły chłopczyk który nikogo sie nie boi i z kazdym by poszedł za w grupie najmłodszy więc stego co wiem był pieszczony choć sam umiał jesć to go pani karmiła po jakimś czasie pani stwierdziła że Bartek wcale nie słucha co sie do niego mówi a druga pani twiedziła że on malutki i z tego wyrośnie w tym czasie bardzo i to bardzo dużo zaczoł mi chorować. Szybko nauczył sie chodzić bez pampersa jeszcze przed pujściem do przeczkola i zaczoł cos tam mówić a jak poszedł do przedszkola miałam wrażenie że on mi się cofnoł pierwszy rok to wogóle bardzo mało mówiła w przedszolu panie mówiły że do nich prawie wcale,pszyszedł nowy rok zmienila się pani Bartka ulubiona pani która go tuliła ona mówiła że on ładnie trzyma kretke jak rysuje że potrafi buty zdjąć i wogóle chwaliła jego postępy pani poszła na ręnte po 37 latach pracy niestety ,została pani za którą Bartek nie przepadał i przyszla nowa z tego co słyszałam że nawet ja kopał w tym roku panie zaczeły non stop się skarżyć na dziecko że nie słucha zbadaliśmy słuch ma ok zaczoł nam mocno chorować ciągle leciała mu z nosa ropa taki katar okazało się że ma ostry nieżyt nosa zatoki i powiekszony migdal jest leczony jeści nie pomoże zwykle leczenie to bedzie miał wycinany migdał , Bartek kilka razy skarzył sie że go głowa boli jak wychodziliśmy z przedszkola ,panie mówią ze Bartek wezmie zabawke i sam sie bawi nie chce w grupie brać udziału że oni biorą go na siłe ,że sam się nie rozbiera i nieubiera co w domu duł zdejmie bez problemu do nikogo za bardzo sie nie odzywa położy sie i leży i np pani zapyta o imie to nie odpowie i tak w kółko była raz zmianka że panie nie mogły się nadziwić jak bartek dostał do nosa sterydy na te zatoki dziecko brało udział w zajeciach był żywym wesłym chłopcem który wkońcu zaczoł słuchac poleceń i tak trwało 3 tyg do puki lek dzialam pużniej znowu ropa i dziecka niema ,niech mi pani powie co to może być czy tak choropa może cofac dziecko w domu dziecko mówi dużo pojedynczych słów zdania krótkie . wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka 20:06 Bartek dalszy ciąg Dodam że bartek w domu nawet w czasie choroby w miare normalnie sie zachowuje ,Bartek był rodzony przez cesarke miałam zielone wody dostał 10 punktów do roku był pod stałą kontrola neonatologiczna neurologiczna,wszystko było w nadal pod kardiologiczną .caly czas jest zatkany nawet jak nie ma z paniami w przedszkolu to ciagle widza problemże nie mogą do niego dotrzeć. wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka 16:55 Do mamy nauczycielki Pani napisała kilka zdań i również z co pani się odzywa na temat moich błędów po co te komentarze no po co aby ten nóż co pani pisze w serce mi pani nie rozczyta to proszę nie komentować i nie odpisywać i nie na ten temat czekam na odpowiedz. Za błędy przepraszam pisałam ze łzami w oczach nie zwracając na nie ,myśląc że to forum wyrozumiałe . wyślij odpowiedź Autor: Mama nauczycielka 18:46 Agnieszka. Glupie tlumaczenie chyba doroslej osoby. Ohydne bledy styl ponizej krytyki , pewnie do tego niewydolnosc szkoly dla doroslych , ktore nie ukonczyly szkoly podstawowej wiec warto skorzystac i do tego jescze psycholog by sie osoba, ktora ma problemy z soba moze wychowywac dziecko. Jaki bedzie mialo start, jaka czeka go przyszlosc? wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka 21:16 Do mamy nauczycielki Jestem po studiach jestem więcej nie komentować mojej osoby . wyślij odpowiedź Autor: MAŁGORZATA 19:05 Problem z zachowaniem 4-latki Witam mam problem z moja 4-letnia chodzi od 3 roku do przedszkola. w pierwszym poku w przedszkolu nauczycielki mialy z nia problem odnosnie agresywna biła kolezanki itp. W tym roku przedszkolanki powiedzialy ze nastapiła poprawa i mała zachwuje sie juz lepiej. dzisiaj gdy odbierałam ja z przedszkola Nauczycielka zwrocila mi uwage ze mała bez powodu uderzyła mocno glowa w stolik i zaczela powtarzac ze jest glupia. w domu jak sie na cos nie zgadzam ona stwierdza ze "dobrze , wiec jestem glupia" ja zawsze powtarzam ze nikt nie powiedzial jej ze jest glupia i tlumacze ze jest madra mala w domu ponadto potrafi byc zlosliwa czesto jak mowie ze nie pozwalam na cos zaczyna piszczec. czym moze to byc spowodowane? wyślij odpowiedź Autor: fiona 20:11 Odp:Agnieszka. Kobieto, mamo=nauczycielko, szok...Ty pisać nie umiesz. Naprawdę masz maturę i skończyłaś te najprostsze studia jakimi jest pedagogika? Cóz, jak czytam to forum, to się obawiam o rozwój własnego dziecko. Ono się przy takich opiekunkach cofa. wyślij odpowiedź Autor: Małgorzata 20:35 problem podczas spania z kołdrą Witam. Mój synek ma 4,5 roku tak od miesiąca, jak się kładzie spać, układa sobie tak kołdrę, żeby była rozścielona ładnie na całym łóżku, że nie widać prześcieradła. Budzi się w nocy i woła mnie, czasami spokojnie,a czasami z płaczem, żebym poprawiła mu kołdrę bo troszkę się w nóżkach zadarła i nie jest tak jak powinno być :[ nie wiem co jest przyczyną takiego zachowania. wyślij odpowiedź Autor: Małgorzata Augustynowicz 22:07 Odp:Aniołek Witam obecnie mam 30 lat czytam te komentarze bo może natkne się że ktoś ma taki sam problem jak ja moje 6 letnie dziecko nie rozmawia w szkole w domu normalnie a co do pani sytuacji sama jak byłam mała to siedziałam pod stołem non stop prawie była to dlamnie taka forma jakby wyciszenia. wyślij odpowiedź Autor: Liliana Chrząszcz 12:21 Pomoc dla dzieci z problemami wychowawczymi Dzień dobry. Jestem psychoterapeutą prowadzącym Ośrodek Doradztwa Rodzinnego w Trójmieście. Zapraszam z wszelkimi problemami rodziców i dzieci. Do umówienia się zapraszam pod nr. 507-848-941. wyślij odpowiedź Autor: Mama 2,5 latka 16:16 2,5 latek histeryzuje na widok gości Witam. Bardzo proszę o radę. Nasz 2,5 letni syn od dwóch miesięcy (wtedy urodziła mu się siostra)wpada w histerię gdy ktokolwiek do nas przychodzi. Nie odwiedzają nas obcy ludzie, wszystkich dobrze zna. Do tej pory bawił się z kuzynostwem i wszystko było ok. Dodam, że siostrę bardzo kocha i nie okazuje żadnej zazdrości. Za dwa tygodnie przyjdą do nas goście (około 15 osób)a ja już się boję. Jego histeria jest ogromna, nawet nie chce słyszeć, że ktoś ma przyjść bo od razu zanosi się płaczem. Czy można to jakos zmienić? wyślij odpowiedź Autor: Blanka 15:00 . Też wybieram sie do psychologa z córką, bo odkad dostała się do przedszkola mamy z nią problemy. Ciągłe zaparcia, do tego stopnia, ze powtarzają sie bardzo bardzo często i jedynie podawanie dicopegu junior na nią działa. Dodatkowo zaczęła coraz mniej mówić, mam wrażenie że się cofa a nie idzie dalej. Potrzebna jej pomoc wyślij odpowiedź Autor: Anna 07:36 Ankieta Witam! Poszukuję rodziców przedszkolaków, którzy wypełnią ankietę dotyczącą wpływu telewizji na świat wartości dziecka. Bardzo proszę o pomoc, ankieta jest anonimowa a jej wyniki zostaną wykorzystane w pracy licencjackiej. Dziękuję ;) wyślij odpowiedź Autor: malwina 15:26 Odp:Odp:Odp:psycholog dziecięcy Dobrze jest skorzystać z pomocy terapeuty, też byłam w kropce i nie wiedziałam jak sobie poradzić z synem, znalazłam pomoc na i teraz mi o wiele łatwiej. wyślij odpowiedź Autor: Olga 15:54 Odp:psycholog dziecięcy Witam. Piszę iż mam ogromny problem z zachowaniem mojego 16-miesięcznego synka, u ktorego ponad tydzień temu odstawiłam smoczka. Otóż syn w pierwszych dniach bez smoczka zachowywał się normalnie (troche marudził przy zasypianiu). Ale od paru dni jego zachowanie coraz bardziej się pogarsza. Zaczął bić głową o podłogę, meble, ma sine całe czoło. Wczoraj zauważyłam też, że bardzo bije się po buzi. Takie zachowania występują głównie kiedy coś zabraniam lub zbliza się pora snu. Co robić? wyślij odpowiedź Autor: Olga 16:21 Odp:Odp:psycholog dziecięcy Dodam, iż smoczek był stopniowo odstawiany. Potem był tylko do usypiania, syn potrafil przespać noc bez niego. Dziś bił głową o podłogę kilkukrotnie, płakał godzinę, aż dałam mu smoczka kolejnego bo nie moglam sobie z nim poradzic. Podczas takiego ataku nie daje sie nawet dotknąć. Kolejne próby przytulania czy jakiego kolwiek kontaktu czy dotyku czy slownego pogarszają tylko sytuacje wyślij odpowiedź Autor: ania 11:51 Odp:psycholog dziecięcy Witam mam problem z 7 letnia córką nie wiem jak mam opisać ten problem jest toche kręoujący ale jak dziecko siedzi na krzesełku to siada na róg krzesekła i jeżdzi na cipce albo jak na podłodze siedzi to 1 noge ma miedzy nogami i tez dziwnie sie rusz i obi to do tej pory az sie spoci prosze o porade bo nie wiem jak mam ja odzwyczaic od tego córke wyślij odpowiedź Autor: W 22:47 Odp:psycholog dziecięcy Witam, właśnie znalazłam Pani stronę, zastanawiam się czy jest jeszcze aktualna. Bardzo chciałabym poradzić się w pewnej kwesti. Proszę o kontakt, pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: Jarosław Pawłowski 19:29 Strach u 5 latka Dzień dobry, Mam pięciolatka który jest radosny i sytuacja na podwórku trochę mnie zaniepokoiła i nie wiem czy to nic groźnego czy też jednak rodzi się jakiś problem. Syn często bawi się z rówieśniczką u naszych sąsiadów przez płot. Ostatnio podczas zabawy w piaskownicy , zjeżdżając ze ślizgawki wjechał w trzyletnie dziecko . Ze łzami w oczach mówił,że go z tyłu popchnęła koleżanka i dlatego wpadł w młodszą było .Skończyło się to na moim jednym zdaniu ,że tak nie wolno a po wytłumaczeniu przez niego ,że go popchnięto temat został zakończony. Kilkanaście minut później owa koleżanka sypnęła piaskiem po oczach innemu dziewczynki dała jej słowną reprymendę. Ogólnie krzyki ,małe dziecko w płacz, słowne upomnienia od matki dziewczynki że tak nie wolno itd.... Mój syn widząc co się dzieje uciekł z całego zgiełku i schował się pod ślizgawka zwijając się w kłębek z oczami pełnymi od niego 3 metry jednak dzielił nas płot więc nie miałem jak do niego chciał wyjść i mówił mi że się boi. Czy takie zachowanie to normalne u dziecka czy też jest w tym jakiś głębszy problem. Będę wdzięczny za kilka słów. wyślij odpowiedź Autor: Grzegorz Wiśniewski 13:19 Odp:Strach u 5 latka Dziecko po założeniu spodni lub leginsów drapie się ciągnie za ubranie i mówi że jest za ciasne Chociaż ma nad robić wyślij odpowiedź Autor: Marysia 10:32 Odp:Odp:Strach u 5 latka Może ma nadwrażliwość dotykową czy jakoś tak to się nazywa. Myślę , że dobrze by było Wam zrobić diagnozę integracji sensorycznej. Znam dziecko, które miało problem z metkami, z nadwrażliwymi stópkami i u nich integracja sensoryczna i masaże wilbergera (zalecone przez terapeute IS) bardzo dużooo pomogły. Pozdrawiam wyślij odpowiedź Autor: koss anna 21:51 synek 6 lat Dobry wieczór mój syn ma 6 i pół roku na co dzień jest wesołym chłopcem bardzo energicznym od jakiegoś czasu mam z nim problem synek pokazuje pupę z kolegami jest to nie pierwszy raz byłam z nim już u psychologa powiedzieli ze dzieci tak mają w pewnym wieku lecz minęło kilka miesięcy i znów się to powtórzyło nie wiem co mam robić proszę o pomoc wyślij odpowiedź Autor: katarzyna sikora 11:42 strach Witam, mój syn ma 5 lat, trzeci rok chodzi do przedszkola, niestety poprzednie dwa lata całe, codziennie zaczynały się płaczem, syn bezprzerwy boi się rozłąki, nie lubi się bawić z dziećmi, ma starszego o 6 lata brata tylko z nim chce się bawić, mamy również problem z ubieraniem się jeśli np napadnie go myśl ze będzie chodził w długim rękawku to pomimo upału nie założy koszulki z krótkim, czy np koszulka musi mieć odpowiednia długość jeżeli będzie za długa denerwuje się i natychmiast przebiera,nie mogę go nigdzie zostawić czy to u dziadków czy u cioci od razu jest płacz, zaczął uczeszczc również na treningi piłki nożnej jednak boi się iść do dzieci twierdząc że go zostawię i pojadę płacze, krzyczy nie mogę już sobie z nim poradzić. Poświeciłam mu cały pierwszy rok z nikim go nie zostawiałam, nadmienię również że syn karmiony naturalnie do roku czasu później butla do czwartego roku życia... budził się w nocy jadł mleko czasem dwa trzy razy. proszę o jakąś porade wyślij odpowiedź Autor: Renata 22:23 Odp:psycholog dziecięcy witam moj syn 2 i 10miesiecy w poniedzilek poszedl pierwszy rz do przedszkola bardzo sie cieszyl wszedl bez problemu po przyjsciu po niego powiedziano mi ze od godz 9 do 14 plakl na okroglo non stop Pani powiedziala ze nie dorosl jeszcze i dala wszytkie rzeczy laczne z ksiazkami powiedzila ze nc nie jadl ni pil nie ssikal tylko zwymiotowal flegma na drugi dzien syn nwe nie chce slyszec mowi ze sie boi ze pani brzydko mowi ze ni ma drzwi nie da sie wyjsc nawet pokazl ze pani zrobila "aty" po raczce i ze mama sie zgubila i zsoatwila go nie wiem co myslec Pani w przedszkolu powiedziala ze jak bardzo chce to gora na godzine g przyprowadzac ale on nie chce slyszec o tym w nocy zle spi co robic ? wyślij odpowiedź Autor: Kalina Sosnowska 15:53 Odp:psycholog dziecięcy Jeżeli problem jest duży warto skonsultować się z kilkoma specjalistami, w Warszawie jest dobra klinika Psychomedic, tam diagnozują dzieci, mają dobrych psychologów i psychiatrów. Podaję numer, jakby ktoś był zainteresowany 22 253 88 88. wyślij odpowiedź Autor: joanna grabiwoda 06:48 Odp:psycholog dziecięcy Witam, jestem mama 5 i pol letniej dziewczynki. Corka jest wesolym przedszkolakiem, bardzo madrym i rozwinietym. W przedszkolu ma wiele kolezanek ale mieszkamy z daleka od dzieci wiec zapisalam ja na zajecia dodatkowe. Dosc chetnie chodzi na taniec (1,5godz) gdzie chodzi tez chlopiec z przedszkola ale nie chce chodzic na zajecia, gdzie nikogo nie zna (3godz-plastyka, zabawa, liczenie..) byla tylko 3 razy bo chorowala i inni zdazyli sie poznac. Niektore dzieci sa bardzo smiale i niegrzeczne i corka normalnue miala ostatnio lzy w oczach przed pojsciem, mowila ze zle sie czuje..ostatecznie poszla..mowi ze nie chce ram chodzic ale tez jej przykro rezygnowac. Pani z zajec mowi ze corka jest bardzo inteligentna i rozwinieta ale tez bardzo ugrzeczniona..nie wiem co robic? Zaprowadzac ja mimo niecheci? Chcialabym zeby nauczyla sie bycia z takimi dzieciakami bo przeciez ludzie sa rozni.. wyślij odpowiedź Autor: katia 23:17 Odp:psycholog dziecięcy Nie wiem jak reagowac' co robic,co mowic i jak dortrzec do mojego prawie 8 letniego syna. Jest super dziecikiem jak jest sam, a wokol nikogo. Gdy tylko pojawia sie ktokolwiek- tata,brat,babcia dziecku odbija. Ciagle dokucza, walczy o racje,wysmiewa jak ktos cos fajnie opowiada. Wyrywa zabawki, nakreca jakies glupkowate zabawy w stylu bieganie bez celu po domu' skakanie po lozkach po osobach i inne zaczepki slowo dosc nakreca go jeszcze bardziej. A przy tym odglosy malpy, ciagly glupkowaty smiech i wieczneawanturybz rodzenstwem ktoremu robi ciagle na zlosc. Fakt ze jest dzieckiem nerwowym, szukajacym akceptacji, ciagle kogos nasladuje i uwielbia byw centrum uwagi. Jak mu pomoc, jak dotrzec do niego i wyciagnac o co mu tak na prawde chodzi. wyślij odpowiedź Autor: Teresa Piatek 18:06 Odp:psycholog dziecięcy U mojego 4-letniego wnuka w przedszkolu, pani nauczycielka stosuje dość nietypowy sposób karania i nagradzania dzieci, a mianowicie na koniec dnia wręcza im czerwone lub czarne serca, które przypina na tablicy. Co mam o tym sposobie myśleć? wyślij odpowiedź Autor: Iwona Pająk 19:02 3-latek nie umie się sam uspokoić Dzień dobry, mój synek kiedy dostanie ataku płaczu, nie potrafi się uspokoić. Prosi mnie wtedy o pomoc" mamo ja nie umiem się uspokoić" "jak mam się uspokoić" "ale ja nie umiem" - jak mam mu pomóc? dodatkowo wówczas z płaczem pyta mnie "mamo ja chce być dobry ale ja nie umiem". prośba o poradę. (dodam że nerwy zaczęły się od pójścia do przedszkola). wyślij odpowiedź Autor: Alicja 23:35 5latka ktorą ciezko uspokoic w nocy Witam Problem polega na tym ze moja 5 letnia córka budzi się z płaczem Kiedy chce ją uspokoić nie udaje sie Pytam ją czy cos boli? , czy cos sie przysniło? Nic do niej nie dociera Wtedy probuje ja wybudzic Podnosze z lozeczka idziemy zrobic siku a ona nadal płacze Mam wrazenie ze rozumie i slyszy co sie do niej mowi ale za zadne skarby nie odpowiada na pytania Nie wiem czy to az tak mocny sen czy moze ona lunatykuje .... dziwne uczucie Nie wiem jak mam do niej dotrzec Pęka mi serce wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka S 22:00 Mama 4 łatki z "dziwnymi"odruchami Witam jakis miesiąc temu zauważyłam u mojej 4 letniej córki odruch ciągłego drapania się po buzi i ciele oraz oblizywania palców i ponownego drapania sie. Wyglada to w ten sposob ze jej rece sa w ciaglym ruchu wykonujac ruchy drapania -myziania po twarzy,recach, odruch mam wrażenie że staje się coraz czestszy i szybszy. Pisząc szybszy chodzi mi że coraz szybciej macha ręczni wykonując te czynności. Proszę o radę czym to moze być spowodowane oraz czy mam czym się martwić. wyślij odpowiedź Autor: Patrycja Junik 09:11 Odp:psycholog dziecięcy Dzień dobry Od początku września moje dziecko poszło do żłobka (ma 2 latka). Występuje problem z rozstaniem- co mówić dziecku by je przygotować na rozstanie? ( po chwili córka się uspokaja tylko rozstania sa najgorsze). Drugim problemem jaki nas trapi to to że córka jak tylko wchodzi do przedszkola zaczyna płakac zaraz woła siku kupa trzyma sie za tyłek i tak całe 8 godzin. Panie wyprowadzają córkę do toalety średnio co 5 min ale w większości razy nic nie robi. Generalnie Załatwiać się załatwia, ale problem jest w ciągłym zgłaszaniu potrzeby do toalety. W pampersie juz corka raczej nie chodzi - zakladamy tylko do jazdy w aucie albo na spanie. W zlobku probowalismy aby byla w pampersie ale ona go chce sciagnac. W domu problem zanika córka zgłasza każde wyproznienie. Proszę o pomoc gdzie leży problem? wyślij odpowiedź Autor: Tomasz 10:06 3 letnie dziecko w przedszkolu Witam, mój syn lubi chodzi do przedszkola, ale nie chce uczestniczyć w zabaw integracyjnych wspólnie z wszystkimi dziećmi. W domu natomiast opowiada nam, że bardzo lubi te zabawy i we wszystkich bierze udział. Chciałbym zapytać czym może być spowodowane takie zachowanie?? wyślij odpowiedź Autor: AgaG 09:57 Odp:psycholog dziecięcy Witam. Piszę z zapytaniem i prośbą o małą pomoc. Synek 2,5 latek poszedł we wrześniu do przedszkola. Opowiadaliśmy mu same wspaniałe rzeczy o tym miejscu. Pierwszego dnia poszedł chętnie, kiedy po niego przyszłam płakał i wymachiwał rękami do pani przedszkolanki przy obiadku. Pani powiedziała mi, że było wszystko dobrze, tylko wystraszył się leżaków. I cały czas nam mówił, że płakał bo były leżaki. Ogólnie we wrześniu był tylko 9 dni przez przeziębienia, teraz chodzi już półtora tygodnia, ale nadal płacze. Był 4 dni na leżaczkach ale przez ten czas cały czas krzyczał, już Pani zwracała mi uwagę, więc na razie zrezygnowaliśmy z leżaków tak nam doradziła przedszkolanka, by nie doznał traumy. Już sama nie wiem czy dobrze zrobiliśmy, Nasz synek jest pogodnym, wesołym dzieckiem. Ale od pewnego czasu są chwile, gdy jest coś nie po jego myśli, zanosi się płaczem i krzykiem. Woła wtedy, że on chce krzyczeć. Próbuję to lekceważyć, zabraniam mu tego czego chce, ponieważ krzyczy. Ręce mi już opadają. Nie wiem czy ten problem jest też dlatego, że ma malutkiego brata (3miesiące). Trochę się rozpisałam. Ale również mam wrażenie, że Paniom ta sytuacja, że dziecko im płacze krzyczy sprawia wielki problem. Idzie chętnie synek do przedszkola, ale w ciągu dnia raptownie zanosi się. wyślij odpowiedź Autor: zuzi zuzi 09:09 Odp:psycholog dziecięcy Witam. Mam 3 letnią córkę. I od jakiegoś czasu martwi mnie jej zachowanie. A konkretnie zabawa w jaką chce się bawić ze swoim bratem ciotecznym. Pewnego razu gdy zajrzałam do pokoju by sprawdzić jak się bawią. Córka powiedziała żeby nie wchodzić. Już to dziwnie wyglądało bo była trochę speszona a gdy zapytałam co robią to powiedziała ze nic ,ale gdy zaczełm dopytywac powiedziała że się liźą i masują. Zapytałam jak się masują to chłopczyk który ma 6 lat powiedział, że to moja córka wszystko wymyśliła, żeby się lizać i masować po pupie. Wczoraj też gdy weszłam do pokoju córka leżała na łóżku i miała opuszczone spodnie i majtki do kolan też była z bratem. Gdy zapytałam po co zdjęła ubrania to głupio się śmiała i mówiła że tak się bawią. Jej brat ciotecznym powiedział że znowu córka tak chciała się bawić. I że chciała żeby on się na nią położył i się pocieral. Ale on na szczęście nie chciał się tak bawić. Wytlumaczylam ze tak nie wolno i w ogóle. Nie wiem skąd ma takie pomysły i bardzo mnie to martwi. Wiem, że ostatnio oglądała jakieś bajki barbie na YouTube i wiedziałam że było tam jak te lalki są w ciąży potem dziecko wychodzi z brzucha widziałam że chętnie to ogląda. Wieczorem jeszcze raz zaczęłam dopytywac dlaczego tak się bawiła i jak dokładnie chciała się bawić. To się przerazilam jak usłyszałam co powiedziała. Powiedziała że jak brat by się na nią położył i opierał po jej cipce to potem wyszło by z niej dziecko. Bardzo się niepokoje tym wszystkim. Pytałam skąd wie ze tak jest to nie powiedzia gdzie tak widziała i skąd o tym wie. Proszę o pomoc co mam dalej z tym robić. wyślij odpowiedź Autor: Asia 12:58 Nerwowa zabawa Martwi mnie zabawa mojej córki 7 letniej pewnego czasu bawi się klęczy na podłodze i uderza wieszakiem w książkę robi to bardzo nie koniecznie jest wieszak może być łyżka lub tej zabawy mówi sama do siebie bardzo się tym męczy bo zawsze po zabawie jest cała wyślij odpowiedź Autor: Estera 13:29 Odp:psycholog dziecięcy Dzień dobry. Mam problem z niespełna czteroletnim synkiem, który od września rozpoczął przygodę z przedszkolem. Początki były trudne, dużo łez i rozpaczy przy rozstaniu. Podczas pobytu w przedszkolu nie płakał i brał udział w zajęciach. Niestety od ok dwóch tygodni problem zaczął narastac. Syn wieczorem płacze, że rano musi iść do przedszkola, rano przeżywa całą gamę uczuć, od smutku melancholii po atak histerycznego płaczu. Od trzech dni doszło kolejne zachowanie. Przez cały, poeciogodzinny pobyt w przedszkolu, na własną prośbę stoi przy biurku pani, nic nie je i nie pije, nie bierze żadnego udziału w zajęciach. Prosze o porady, jak do niego dotrzeć. Jak mu pomóc. Jakie działania wdrożyć ze strony pani w przedszkolu jak i mojej, jako mamy. Z góry dziękuję za pomoc. wyślij odpowiedź Autor: Angelika 09:40 3 latek nie chce spac bez mamy Witam, poszlam do pracy gdy syn nie mial nawet roku , a ze pracowalam po 10godz to zaczelam z nim spac bo nie dawalam rady w nocy wstawac a czesto sie budzil mimo ze juz nie jadl w nocy. Ale potem zmienilam prace i wstaje o 5 na co moj synek obecnie ponad 3 letni nie pozwala mi wyjsc z lozka , jak tylko sie w nim rusze to wstaje i placze , musze sie z nim polozyc a on nie przytula sie tylko kladzie na mnie zeby miec pewnosc ze nie wstane a czesto wstaje ze mna ja sie szykuje zagaduje go itd a potem zostawiam z tata co czezto powoduje placz . Czasami udaje mi sie go nie obudzic i isc do pracy ale maz mowi ze po przekreceniu klucza w drzwiach syn wstaje i placze conajmniej godzine i nie pozwala nawet sie dotknac ani przytulic ani do niego nic nie mowic . Chcielibysmy nauczyc go samodzielnego spania ale nie wiemy jak ? A to jest juz dla nas ciezkie poniewaz ja prawie nie spie , maz wstaje tez o 5 albo ma nocki ale przez to tez ciezko mu jest spac . Prosze o rade jak moge nauczyc go samodzielnego spania ? Wiem ze to przez to ze poszlam do pracy ale noestety musialam tylko jak to teraz naprawic? Pozdrawiam i dziekuje za pomoc. wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka Tofik 14:29 Odp:Lęk Witam mam problem z córeczka poszła do przedszkola majac 2,5 roku od Września było wszystko w porządku . W grudniu pojawił sie problem mała nie chce spać w przedszkolu dodam ze jest to przedszkole integracyjne chodzą tam rożne dzieci z porażeniami na wózkach itd moja jest zdrowa i chyba troszkę przerażona tymi dziećmi .Podczas drogi do przedszkola jest wszystko prawie ok po za tym ze wciaz pyta czy nie będzie spała bo ona chce w domku spac stała sie bardziej nerwowa . Nie krzycze na nia tylko do niej mowie za to ona na mnie krzyczy mowiac ,, nie krzycz na mnie i ucieka do swojego pokoju gdy ja przytule uspakaja sie. Zaczeła tez budzic sie w nocy i sie za kazdym razem gdy ja prowadze do przedszkola tłumaczyc ze mama zaraz po objadku przyjdzie po nia i zawsze jestem .Ciocie w przedszkolu sa cudowne zreszta ta sama ekipa co jak chodził mój syn 5 lat temu prosze o porade co zrobic jak wytłumaczyc aby była spokojna i chciała chodzic do przedszkola ?? wyślij odpowiedź Autor: Ewelina 16:25 Odp:psycholog dziecięcy Witam mam 3,5roczma córeczkę, bardzo wrażliwa i zżyta że mną bo taty często nie ma w w domu z racji jego pracy. We wrześniu 2017r. Zapisałam ja do przedszkola ale pochodzila przez 4dni i nie chciała bo Pani przedszkolaka krzyknęła na inne dziecko i córka się przestraszyłam i nie chciała więcej chodzić. Ostatnio kolezanka zwróciła jej uwagę głośniej i córka też zaczęła płakać. Go się dzieje? Czym to jest spowodowane, czy jest jakaś przestraszona? Nie twierdzę że ja też czasem na nią nie krzyczę jak zachowuje się źle ale takie jej zachowania zaczynają mnie nie przedszkole też będzie problem bo boi się tej Pani i cały czas to mówi nadal pamięta tamta sytuację. Co mam robic. Proszę o jakąś opinie i pomoc wyślij odpowiedź Autor: Aneta Gaj 17:03 Sztuczki na chodzenie do przedszkola Witam. Moje 4 letnie dziecko panicznie boi się przedszkola! Czy to normalne? W roku poprzednim nie było z nim problemów, zawsze chętnie i bez niczego maszerował do przedszkola, a teraz od Nowego Roku jest z nim duży problem. Płacze, wrzeszczy i nie chce wyjść z domu. Rozmawiałam z Paniami w przedszkolu i dziecko funkcjonuje normalnie w grupie, bawi się z innymi, bierze udział w zajęciach - ale dopiero po około 30 minutach od momentu pozostawienia go w przedszkolu. Czy można z tym coś zrobić? wyślij odpowiedź Autor: Paulina 17:32 Odp:psycholog dziecięcy Witam. Jestem mamą 3 letniej dziewczynki. Córka ma problem z zalatwianiwm się na nocnik. Wie, ze chce jej się siku lub kupkę jednak nie zrobi na nocnik ani do wc. Nie pomagają zadne tłumaczenia. Kiedy chce siku prosi o zalozenie pieliszko. Kiedy tlumacze ze musi zrobic na nocniczek to czasami po kilkunastu próbach stwierdza ze nie chce leciec i potrafi caly dzien wstrzymywać siku. Kilka razy nie wytrzymala i posiusiala majtk. Po tym stwiwrdzila ze bedzie teraz siusiac w majtki. Czy to mozliwe ze dziecko niw potrafi zalatwic sie na siedzaco? wyślij odpowiedź Autor: Patrycja 13:12 problem z zostawaniem w przedszkolu Witam. Mój problem brzmi następująca. Moja 6 letnia córka płacze przy zostawaniu w przedszkolu. Chodzi do przedszkola od 3 roku życia.. Mając 3 lata nie było żadnego problemu, jak miała 4 lata zmieniła się pani i po ok pól roku dziecko musiało być odrywane ode mnie...Okazało się że pani nie była lubiana przez zeszłym roku zmieniłyśmy przedszkole...(mała miała 5 lat) i było cały czas rewelacyjnie... aż do mniej więcej czerwca... Zaczął się płacz codziennie rano.... który trwał bardzo krótko.... Przez cały dzień w przedszkolu ( ok 8,5H) dziecko jest radosne zadowolone, uczęszcza na zajęcia dodatkowe i mimo spędzenia całego dnia w przedszkolu czasami marudzi że tak szybko przychodzę . Najgorsze jest to, ze syn ( 4 lata) jak widzi że córka płacze to też zaczyna płakać. Co robić . Proszę o poradę wyślij odpowiedź Autor: Ania 13:02 symulowanie choroby Witam! Moja córka (wkrótce 5 lat) rozpoczęła właśnie trzeci rok przedszkola. Poprzednie lata chodziła bez większych problemów. Natomiast od początku tego roku szkolnego zaczęły się problemy tzn łzy przy przyjściu do przedszkola, płacz w domu, obecnie jesteśmy na etapie wymyślania potencjalnych chorób... Pragnę nadmienić, iż nie zmieniałyśmy przedszkola, grupy, wychowawcy, itp. Mamy ustabilizowaną sytuację rodzinną. Czy ktoś miał podobny przypadek? wyślij odpowiedź Autor: Kasia 17:24 Odp:psycholog dziecięcy Witam mam takie pytanie mój syn od września poszedł do przeczkola w marcu 2019 będzie miał 5 lat wychowawczyni w przeczkolu powiedziała mi że mój syn jest lekko opuzniony w rozwoju stwierdza to po tym że dziecko nie lubi malować ani nie rozwiązuje zadan w książkach jakie są zakupione w przeczkolu gdyż jak to pani przeczkolanka powiedziała inne dzieci chętnie malują i starają się wypełniać zad w książeczkach czy to że jeszcze w sumie 4 latek nie lubi malować ani robić w książeczkach jest powodem żeby wysyłać go pedagoga psychologa i do poradni wyślij odpowiedź Autor: Kasia 17:26 Odp:psycholog dziecięcy Witam mam takie pytanie mój syn od września poszedł do przeczkola w marcu 2019 będzie miał 5 lat wychowawczyni w przeczkolu powiedziała mi że mój syn jest lekko opuzniony w rozwoju stwierdza to po tym że dziecko nie lubi malować ani nie rozwiązuje zadan w książkach jakie są zakupione w przeczkolu gdyż jak to pani przeczkolanka powiedziała inne dzieci chętnie malują i starają się wypełniać zad w książeczkach czy to że jeszcze w sumie 4 latek nie lubi malować ani robić w książeczkach jest powodem żeby wysyłać go pedagoga psychologa i do poradni wyślij odpowiedź Autor: Marzanna Hartwig 21:59 Histerycznie boj się moja wnuczkapsychologa w przedszkolu Moja wnuczka na początku chodziła chętnie do przedszkola do czasu gdy zaczęły przychodzić w czwartek psycholog do przedszkola ten pan ma grupszy głos nie wiem czy to powód jest niechęci dziecka do niego czy inna przyczyną jak on jest to w ten dzień wnuczka histeryzuje,nawet wymiotuje rano jak go w klasie zobaczy to płacze nie można ją uspokoić nie wiem co robić zaznaczam że moja córka sama wychowuje swoją córkę bo ojciec dziecka odszedł mama dziecka chodzi do pracy ja zaprowadzanie wnuczkę rano do przedszkola a mama dziecka ja odbiera z przedszkola Proszę o odpowiedź wyślij odpowiedź Autor: Patrycja Broniszewska 07:44 Powtarzajace sie zachowania 5 latka WITAM. Moj synek w marcu bedzie mial 5 lat. Od ostatniego czasu (grudnia ) pojawily sie u niego dziwne zachowania - kiedy idzie to nagle staje i aie cofa, gdy kladzie sie na lozko musi dotkanac lozka. Najgorzej jest jednak rano przy ubieraniu nie chce zdjac pizamy denerwuje sie placze czasami sie dotyka, kiedy zaklada albo my mu zakladamy majtki i dresy cialo mu sztywnieje. To zachowanie jest tylko rano przy ubieraniu i rowniez kiedy wybiera ubrania do przedszkola wtedy nie chce dotkan szuflady lub je szybko zamyka jakby go parzylo. Czasami rowniez robi przysiad dwa razy i cialo mu sztywnieje. W Grupie rówieśniczej nie ma takich zachowan . NIe wiem co mam robic, sama jestem pedagogiem jednak mam pustke w glowie. POMOCY wyślij odpowiedź Autor: Kasia 14:25 Niegrzeczna 4latka Witam mam problem z córką która w tym roku będzie kończyć 5lat. W przedszkolu słyszę ze dziecko jest niegrzeczne ze się nie słucha nie podporządkowuje się do zasad które panują w przedszkolu choć wszystkie zna na pamięć. Nie wiem co mam na ten temat sądzić i jak do niej dotrzeć by była grzeczna i słuchała o co prosi ją pani. Do tej pory córka była tylko z nami rodzicami i dziadkami choć najwięcej czasu to poświęcam jej sama. Nieraz dala mi w kość to wtedy ja kanałem za złe zachowanie. Gdy kara się kończyła mówiłam co zrobiła źle dlaczego ja poslalam na karę ale ze ja bardzo Kocham ale danego zachowania nie będę tolerować bo to tak nie ładnie. Czasami byłam bezsilna wtedy się na nią wydzieralam nie raz dostała klapsa w pupę dgy juz nie docierały słowa. Niestety mąż więcej przebywał w pracy wiec gdy prosiłam ze nie puszcza bajek bo była niegrzeczna to on i tak robił swoje bo był zmęczony po pracy i chciał odesłać to żeby córka mu nie przeszkadzala to w końcu mimo mojego zakazu dziecko oglądało bajki. Wiec na męża nie mam co liczyć bo mała wie ze jeżeli ja zabronie to tata i tak pozwoli. W domu z dzieckiem nie ma problemu sama się ubiora myje ząbki zbiera zabawki gdy jej powiem np trzeba zebrać wszystkie zabawki którymi się nie bawisz i odłożyć na miejsce a wyciąg nowe bo jeżeli za dużo nabalaganisz to potem będziesz płakać ze nie dasz rady posprzątać. I mała zbiera układa i nawet się chwali mamo posprzątałam czy mogę sobie wziąść to i pokaże palcem co chce wtedy mowie ze tak bo ładnie posprzątalas i możesz wyciągnąć kolejne zabawki. Nie wiem dlaczego w przedszkolu reaguje płaczem piskiem tupaniem nogami i wkoncu kończy się to tym ze jest odsunięta od zabawy i posadzona na krzesełku to tez na nim nie siedzi tylko zjeżdża pod stół i siedzi tam. Wiem też ze źle robiłam krzycząc na nią i wiem ze dziecko a przede mną respekt bo jeżeli powiem ze tak ma być to tak jest i wie ze że mną nie wygra. Oczywiście też jest czas na wspólną zabawę klockami puzle mi tymczasem w przedszkolu nie dopuszcza dziecka do siebie piszczy i krzyczy co powoduje strach u innych dzieci. Córka jest w grupie od do 5 latków. Prosze o poradę jak jej wytłumaczyć żeby była również grzeczna w przedszkolu tak jak w domu stosowałam system nagradzania i karania ale ona jest 2dni grzeczna a resztę juz po prostu opadają mi ręce wyślij odpowiedź Autor: Agnieszka Michalik 21:40 Odp:psycholog dziecięcy Witam, mam ogromny problem z moją 2,5 letnią córką. Generalnie załatwia się w pieluche bo na nocnik pozwala mi się posadzić tylko rano jak wstanie i wtedy robi siku a potem w ciągu dnia to juz mowi nie i sie zlości jak ją chce przekonać lub ucieka. Mamy problem z kupą bo jak ja widzi to jest straszna tragedia, poprostu sie jej boi. Myślałam, że może do nocnika jak zrobi to będzie inaczej ale na widok kupy byl krzyk i ucieczka z szlochem. Teraz problem jest o tyle gorszy, że jak otworze pieluche i zobaczy, że jest brudna to probuje ja zerwac z siebie i ucieka z takim szlochem ze nie mogę sobie dac rady. Dzisiaj wpadła w taką histerie, że nie mogłam jej uspokoić bo szlochała i strasznie krzyczała a serce to jej o mało z klatki piersiowej nie wyskoczyło. Jak mi sie udało ja jakoś wytrzeć i uspokoic to nie była w stanie sama ustać tak jej nogi drżały. Rozumiem, że dzieci w tym wieku mają różne fobie, ale boje się ze w koncu dostanie zawału i nie wiem kompletnie jak sobie z tym poradzić bo jest coraz gorzej a niestety robienia kupy nie da się ominąć. Prosze o porade bo juz sama nie wiem czy mam ukryć nocnik w szafie czy nadal próbowac. Zapomnialam dodać, że ostatnio jak przypadkiem zrobiła kupe do wanny to byłą trauma straszna. Generalnie boi sie wejsc do wody, płacze, a jak ja wsadze to stoi i sie nie rusza. Dzisiaj siku jej sie chcialo w wannie i stałą zaciskajac nogi na siłe więc ja na nocnik posadziłam. Siku zrobiłą od razu a potem sie go wystraszyła a wejsciu spowrotem do wody to nawet nie było mowy. Czy to jest wogóle normalne? wyślij odpowiedź Autor: Anna 19:08 Odp:Odp:psycholog dziecięcy Znam miejsce we Wrocławiu i osoby które mogą pomóc :) wyślij odpowiedź Autor: m ż 14:46 Odp:psycholog dziecięcy dzień dobry mam problem 3 letnim synem od kiedy poszedł do przedszkola nie wykonuje polecen nauczyciela rzuca butami w dzieci krzesłami . A w domu normalnie się zachowuje. Proszę o pomoc wyślij odpowiedź Autor: Marysia 21:41 hej witaj. to może być problem z radzenia sobie z emocjami. a skąd jesteś? jeśli z Warszawy to polecam bardzo skorzystać z całkowicie bezpłatnej pomocy oferowanej przez nowy ośrodek przy Centrum CBT, gdzie są udzielane porady dzieciom i rodzicom w ramach NFZ. w ramach tej pomocy wchodzą także terapie indywidualnej i grupowe wyślij odpowiedź Autor: Mż 21:57 Odp:hej Witam jestem z łodzi wyślij odpowiedź Autor: Asia 02:12 Odp:psycholog dziecięcy problem z czterolatkiem. w przedszkolu bardzo nie lubi kolorować i w domu jest to samo..nie chce .tupie nogami. Nie interesuje go to...lubi kolorowanki ale wodne. układać bardzo żywiołowy go zachęcić? wyślij odpowiedź Autor: Jarosław 07:15 Odp:psycholog dziecięcy Witam moja córka ma 5 lat i chodzi do przedszkola lecz ostatnio jakies dwa tygodnoe temu z żoną ze nasze dziecko dziwnie sie zachowanie wpatruje sie i zamysla sie lecz cos soe sie mówi nie umie odpowiedzieć ns pytanie co robic wyślij odpowiedź Autor: Anna Kulikowska 22:45 odp-psycholog dzieciecy babcią czteroletniej wnuczki,ktora od roku chodzi do nie rozmawia z problemy z emocjami w domu,w przedszkolu jest bardzo starsza o dwa lata siostrę,ktorą dość czesto były u nas w domu i własnie podczas zabawy chciala uderzyć siostre ,ale ja zatrzymalam jej ręke więc uderzyła mnie 4 razy w wczesniej wyjście na tym wydarzeniu poszłam na spacer polgodzinny tylko ze stersza została z chciala sie bawic,przesiadziała na tej pory nie chce do nas przychodzić ani nigdzie z domu z nia o tym wydarzeniu,ale to nic nie robić,jestem bardzo zmartwiona i prosze o radę. wyślij odpowiedź Autor: Paulina Mrowczynska 08:39 Mama 5 latka Moj syn jest 3 dzien w przedszkolu . Dzis rozmawiam z Wychowawca jak syn zie zachowuje czy je posilki jak zachowuje grupie . Pani powiedziala ze syn powtrza czynnosc za kolegami z grupy np zjadl zupke a widzi ze kolega bierze lyke i kancy swoja zupe syn robi to samo po mimio ze jej juz w talerzu nie ma . Oddla sie sam powtarza ostanie slowa w pytaniu ktore Pani mu zadla . Pyta go jak mama ma naimie on na to Matusz (przedsawia sie wsoim imieniem ) Wychowawca mowila ze tak moze reagowac na nowa sytuacje. Nigdy wczesniej syn nie chodzil do zadnego przedszkola czy zlobka prosze czy jest jakies zaburzenie wyślij odpowiedź Autor: Dobrhy 10:37 Hello Nigdy nie wiedziałem, że Wielka mutaba może tak szybko rzucić zaklęcie miłosne, aby przywrócić mojego męża, który zostawił mnie dla kogoś innego, dziękuję panu za zaklęcie miłosne, mój mąż wrócił do mnie i nigdy nie przestanę opowiadać światu o twojej wspaniałej pracy , jeśli potrzebujesz jego pomocy, napisz do niego na adres: Greatmutaba@ lub dodaj go do WhatsApp 2348054681416 wyślij odpowiedź Autor: Patrycja finger 19:14 Odp:psycholog dziecięcy finger 18:36 Zaburzenia u od czego zacząć Kochani jestem mama 3 i 10 latkow. Moje pytanie dotyczy bratanka, który ma również 3,5 roku. Wiem że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, nie należę do ludzi którzy porównują dzieci A moje to A moje tamto. Ale widzę u niego bardzo niepokojące objawy. Mam doświadczenie z zaburzeniami psychicznymi ponieważ mój młodszy brat A ojciec tego dziecka gdy był nastolatkiem cierpiał na nerwicę natręctw i nerwicę lekowa oraz bratanek nie potrafi mówić, mówi pojedyncze słowa ale jest to głównie powtarzanie słów których ktoś używa, gdy mój syn pow do męża tato wówczas i on wolał na niego tato. Nie umie skupić się na zabawie na jednej rzeczy czy czynności ciągle biega i chodzi nie potrafi siąść i się pobawić. Nie je, je tylko kilka potraw które lubi. Nie usiądzie przy stole, żeby wziąć widelec do ręki. Udaje odgłosy potrafi wpaść w taki trans i w kółko przez dłuższy czas udawać np. Traktor. My się śmiejemy on naśladuje nasz śmiech w sposób bardzo głośny i później choć nikt się nie śmieje on nadal naśladuje ten i wydaje się że nie słyszy lub nie słucha żyje w swoim świecie. Co robić od czego zacząć? Jeden z lekarzy na nocnej i świątecznej pomocy pow rodzicom aby poszli z nim do psychologa co wywołało wielkie oburzenie. Nie wiem co mam robić chce temu dziecku pomóc wiem że wcześnie podjęte działania mogą być zbawienne. Ale od czego zacząć jak rozmawiać z rodzicami? wyślij odpowiedź góra powrót