Wiele już pisano i mówiono na temat charakteru chow chowa. Nie zawsze są to opinie pochlebne, a często wręcz zniechęcające do posiadania tych psów. Jako hodowca i właściciel sporej gromadki tych wspaniałych zwierząt, w oparciu o zachowanie naszych psów mogę z czystym sumieniem przedstawić ich prawdziwy charakter, postępowanie i zachowanie, tym bardziej, że w hodowli posiadamy chowy pochodzące z różnych hodowli i z różnych krajów, a więc zupełnie ze sobą nie spokrewnione. Co ja chciałabym o tym psie powiedzieć ? Przede wszystkim to, że to zupełnie normalny pies. Opinie jakoby był to pies "półdziki", niebezpieczny również dla swoich właścicieli, właściwie mijają się z prawdą. Albo ujmijmy to inaczej. Jest tak samo niebezpieczny czy bezpieczny dla swojego właściciela jak pies każdej innej rasy. Powiedziałabym, że wszystko zależy tu od właściwego postępowania z psem. Nieprzewidziane reakcje w stosunku do właściciela może mieć pies każdej rasy, jeżeli trafi w nieodpowiedzialne ręce chcące zrobić z psa bandytę. Są znane ogólne zasady postępowania przy wychowie szczeniąt wszelkich ras. Jednakże, aby wychować sobie idealnego psa towarzysza, nieodzowna jest znajomość cech charakteru typowych dla posiadanej przez nas rasy i odpowiednio to wykorzystać obcując na co dzień z naszym psem. Chow chow jest jedną z wielu ras, które trzeba należycie traktować biorąc pod uwagę ich specyficzny charakter. A specyfika tej rasy polega na tym, że pies ten zżywa się z człowiekiem nie na zasadzie poddaństwa, ale równorzędności w stadzie (decyduje o tym znaczna domieszka krwi wilczej). Związane z tym jest jego wielkie poczucie godności objawiające się tym, że nie znosi kiedy się na niego krzyczy, a tym bardziej nie toleruje żadnego strofowania typu "klaps". Jeżeli zrozumiemy tę istotę jego charakteru i uszanujemy to, pies ten odwdzięczy nam się największym przywiązaniem, do jakiego w ogóle psy mogą być zdolne. Co więc mamy zrobić, aby nie urazić tej jego wrażliwej natury ? Przede wszystkim psa tego musimy traktować jak pełnoprawnego członka rodziny. Zawsze tłumaczę nabywcom naszych szczeniąt, żeby dużo z tym psem rozmawiali, jak z dzieckiem. Chow chow bardzo szybko zaczyna rozumieć co się do niego mówi i czego się od niego wymaga. Jeżeli ma bliski kontakt z właścicielami, jest niesamowicie kontaktowym psem. Zrobi dosłownie wszystko co mu się poleci, ale uwaga: polecenia przyjmuje tylko w formie bardzo łagodnej , niemal proszącej. Nie reaguje zupełnie na suchy rozkaz, również wtedy, kiedy chcemy wyegzekwować coś krzykiem. Zresztą chow chow - co szczególnie chcę zaznaczyć - nie prowokuje absolutnie swoich właścicieli do jakichkolwiek nerwowych zachowań. Wręcz odwrotnie. To pies o wyjątkowo spokojnym charakterze, nie mający żadnych tendencji do niszczenia czegokolwiek w mieszkaniu, ogrodzie czy innych pomieszczeniach, w których przebywa. Nie gryzie butów, mebli, dywanów. Nie skacze na meble. Najczęściej - przebywając w domu - leży całymi godzinami udając śpiącego, w centralnym punkcie mieszkania na gołej podłodze. Poza tym jest wyjątkowo "cichym" psem. Szczeka tylko w wyjątkowych przypadkach np. na dzwonek u drzwi. Nasze chowy, które szczekaniem oznajmiają, że ktoś zatrzymał się przed naszym domem, milkną momentalnie kiedy tylko któryś z domowników pokaże się w drzwiach. Obcych przechodzących drogą za płotem ignorują zupełnie. Chow chow jest idealnym psem zarówno dla małych mieszkań jak i do domu z ogrodem. Nie potrzebuje dużo ruchu. W związku z tym nie wymaga systematyczności w wyprowadzaniu go na długie spacery, chociaż je specjalnie uwielbia. Nie "roznosi" go temperament i nic się nie dzieje, jeżeli właściciele z jakichś powodów nie mogą mu zapewnić sporej porcji ruchu od czasu do czasu. Zachowuje się równie spokojnie i "sennie", czego nie można powiedzieć o innych rasach, dla których brak solidnej porcji ruchu w ciągu dnia jest okazją do "wyładowania" swojego temperamentu na meblach, butach czy Z tą potrzebą ruchu u chowów jest trochę różnie. Z moich obserwacji wynika, że chowy przebywające w warunkach miejskich, gdzie ich właściciele najczęściej pracują i psy te większą część dnia spędzają w samotności zamknięte w mieszkaniu - są mało ruchliwe, często zapasione, a na spacerach mało aktywne. Poruszają się powoli, dostojnie i najlepiej, jeżeli nie muszą daleko chodzić. Jest to przykład jak dalece pies tem może się dostosować do warunków w jakich żyje. Nasze chowy zażywają bardzo dużo ruchu. Mamy duży ogród, gdzie swobodnie biegają, chodzimy często na długie spacery do bliskiego lasu. Dużo osób odwiedzających nas dziwi się, że nasze chowy są takie ruchliwe i szybkie. Faktycznie, niektórym zdarza się nawet przeskakiwanie metrowego drewnianego płotu. Przeczy to absolutnie opinii jakoby wszystkie chowy były psami nieruchawymi, leniwymi. Jeżeli tylko zapewni im się odpowiednie warunki do ruchu, to w pełni z tego korzystają. Chow chow posiadają natomiast w swoim charakterze to, co wyróżnia je zupełnie od innych ras. Mianowicie są z natury psami wyjątkowo czystymi. Możemy to stwierdzić od razu po przywiezieniu małego chowa do domu. Okazuje się, że psa tego nie trzeba wcale uczyć lub w minimalnym jedynie stopniu - utrzymania czystości w mieszkaniu i załatwianiu swoich potrzeb poza domem. Czasem wystarczy jedynie wyprowadzić szczeniaka na trawę i pokazać. Innym razem cała nauka sprowadza się do 1-2 dni. Chow chow również nigdy nie załatwi się tam, gdzie nie ma trawnika. Do jakiego stopnia są to czyste psy, może świadczyć fakt, że już małe chow chow kiedy tylko zaczną widzieć na oczy, a więc w wieku ok. 2 tygodni, czołgają się poza kocyk, na którym śpią, i załatwiają się na gazecie położonej obok. Inną zaletą, łączącą się z czystością tych psów jest to, że chow nigdy dobrowolnie nie stanie do kałuży ani tym bardziej do błota. Czasami objawia się to aż do przesady, kiedy np. pada deszcz, niektóre trzeba do spaceru po prostu przymuszać. Wstręt do wody objawia się tu jedynie w przypadkach nieprzyjemnej pogody, ponieważ wszystkie nasze chowy uwielbiają się kąpać i pływać w czasie upałów w rzece lub stawie. Jeżeli chcę wszystko powiedzieć na temat czystości chowa, nieodzownym jest wspomnieć o bardzo ważnej, typowej również dla tego psa, niepodważalnej zalecie. Jest nią absolutny brak tzw. psiego zapachu. Wszystkie nasze chowy są wielkimi pieszczochami. Przeczy to opisom tych psów w fachowej literaturze, według której chow chow nie lubią być głaskane, są oschłe i niekontaktowe. Czasami potrafią się domagać pieszczot bardzo natarczywie, chwytając nas delikatnie za nogawki spodni czy buty tak długo dopóki każdego z nich nie przytulimy, nie wygłaskamy do woli. Wtedy zdają się być najszczęśliwsze w świecie. Nawet wśród miłośników chowów mówi się, że to nie są psy obronne. W zasadzie zgodziłabym się z tym, chociaż znam przypadki gdzie chowy z naszej hodowli zaatakowały obcego człowieka w momencie zagrożenia swojego pana, z furią równą np. owczarkowi niemieckiemu. Natomiast twierdzę z całą pewnością, że chow chow to wspaniały pies stróżujący. Nasze psy zachowują się trochę różnie. Jedne wpuszczą każdego obcego przez furtkę, cofną się jeszcze. Ale kiedy ten znajdzie się na naszym terenie, nie pozwolą mu się ruszyć, szczerząc zęby przy każdej próbie poruszenia się. Inne na widok obcegom stojącego pod furtką na zewnątrz zachowują się bardzo agresywnie i nie ma mowy, żeby w tym momencie ktoś mógł wejść. I jedne i drugie jednak w naszej obecności bez żadnego polecenia z naszej strony przestają w jakimkolwiek stopniu reagować na nieznajomych. Do tego stopnia, że przy nas każdy może pogłaskać po kolei wszystkie z naszych psów, chociaż spoufalania ze strony chowów nie ma żadnego. Nie reagują na zawołania, cmokania czy Jedynie tolerują głaskanie, ponieważ wyczuwają instynktownie, że my sobie tego życzymy. Intuicyjne wyczuwanie życzeń swoich państwa jest dla chowa charakterystyczne. Dla niezorientowanych wydaje się, że posłuszeństwo tego psa, wykonywanie poleceń to wynik tresury. Nic bardziej mylnego. Żadnego z naszych psów niegdy nie tresowaliśmy, a muszę zaznaczyć, że reagują one nie tylko na nasz głos, ale i na gesty. Dzieje się tak jedynie wtedy, kiedy nasz chow nabierze do nas całkowitego zaufania. A na to zaufanie, które zdobywa się dosyć długo, trzeba sobie zapracować przede wszystkim konsekwentnym postępowaniem, łagodnością i zrozumieniem jego psychiki nastawionej na zapewnienie sobie maksimum wygody i spokoju. Z tego względu chow chow nie bardzo nadaje się do rodziny z małymi dziećmi. Nie znosi hałasu, dokuczania, nie lubi być przymuszany do zabawy kiedy wyraźnie nie ma na to ochoty. Wbrew temu co pisze się o tych psach, polecałabym je specjalnie osobom nerwowym, które bardzo może drażnić ciągła chęć do zabawy, wiercenie się i niepokój psów mających większy temperament i niespokojny charakter. Wśród wielu ras psów bardzo trudno wybrać tak spokojnego i zrównoważonego, nie narzucającego się przyjaciela. Chow chowa polecałabym nie tylko dla ludzi nerwowych, również dla tych wszystkich, którzy pragną ciszy, spokoju i takiego psa, który by im te warunki zapewnił. Chow chow jako pies wyjątkowo spokojny, o małym temperamencie, nie denerwujący swoimi łobuzerskimi wyczynami, nie robiący szkód w swoim otoczeniu, całym swoim zachowaniem doskonale pozwoli zachować pełny komfort psychiczny tym, którzy w obcowaniu z tą częścią przyrody jaką jest pies, chcą zaznać prawdziwego wypoczynku, nie będąc narażonymi na pełne temperamentu ekscesy swojego wychowanka. Opracowane na podstawie materiałów dostarczonych przez: Hodowla chow-chow (bardzo nam przykro nie dopuszczamy reklamy na naszych stronach, stąd adres pozostaje do wiadomości właścicieli strony można to zrobić tu: Chow-chowy czarne rude i ...kremowe

zapytał(a) o 15:58 co wiecie o chow chow? potrzebne mi jak najwięcej informacji bo zamierzam go kupić Odpowiedzi Chow chow - jest to jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji szpicy azjatyckich i ras chow-chow jest pochodzenia mongolskiego, znana jest już od ponad 2000 lat, ale została opisana dopiero w 1903 roku przez American Kennel Club. Rasa ta kiedyś była używana do polowań na wilki, gdyż chow-chow’y mają długą sierść około 10 cm, posiadają również grubą skórę około 3-4 mm, a do tego są bardzo zawzięte. Ze względu na ich wytrzymałość, siłę i odporność na trudne warunki pogodowe wykorzystywano je również jako środek transportu w górach mają jednolite ubarwienie sierści, występujące w kolorze: rudym, czarnym, białym, kremowym i niebieskim. Sierść psów tej rasy jest gęsta, puszysta i dwuwarstwowa. Charakterystyczną cechą tej rasy jest czarno-niebieski język, dziąsła i podniebienie. Ich gęsta i puszysta sierść powoduje grubszą i odstraszającą sylwetkę. Mają dobry kontakt z ludźmi. Są spokojne, lubią spacery. Suki bywają agresywniejsze i bardziej szczekliwe. Nie nadają się na szkolenie. Zarówno u osobników męskich jak i żeńskich występuje linienie. U samic tej rasy może pojawić się zrzucenie sierści po oszczenieniu się. Ich pielęgnacja obejmuje regularne szczotkowanie oraz rzadsze kąpiele. Częste uczulenia spotykane są po chowy posiadają charakterystyczny, czarno-niebieski język. Wysokość 48 - 56 cm (psy), 46 - 51 cm (suki) Tu jest wszystko [LINK] A tu taka fajna strona o tych psach [LINK] I tu [LINK] I tu jest bardzo dużo informacji [LINK] Wiele już pisano i mówiono na temat charakteru chow chowa. Nie zawsze są to opinie pochlebne, a często wręcz zniechęcające do posiadania tych psów. Jako hodowca i właściciel sporej gromadki tych wspaniałych zwierząt, w oparciu o zachowanie naszych psów mogę z czystym sumieniem przedstawić ich prawdziwy charakter, postępowanie i zachowanie, tym bardziej, że w hodowli posiadamy chowy pochodzące z różnych hodowli i z różnych krajów, a więc zupełnie ze sobą nie spokrewnione. Co ja chciałabym o tym psie powiedzieć ? Przede wszystkim to, że to zupełnie normalny pies. Opinie jakoby był to pies "półdziki", niebezpieczny również dla swoich właścicieli, właściwie mijają się z prawdą. Albo ujmijmy to inaczej. Jest tak samo niebezpieczny czy bezpieczny dla swojego właściciela jak pies każdej innej rasy. Powiedziałabym, że wszystko zależy tu od właściwego postępowania z psem. Nieprzewidziane reakcje w stosunku do właściciela może mieć pies każdej rasy, jeżeli trafi w nieodpowiedzialne ręce chcące zrobić z psa bandytę. Są znane ogólne zasady postępowania przy wychowie szczeniąt wszelkich ras. Jednakże, aby wychować sobie idealnego psa towarzysza, nieodzowna jest znajomość cech charakteru typowych dla posiadanej przez nas rasy i odpowiednio to wykorzystać obcując na co dzień z naszym psem. Chow chow jest jedną z wielu ras, które trzeba należycie traktować biorąc pod uwagę ich specyficzny charakter. A specyfika tej rasy polega na tym, że pies ten zżywa się z człowiekiem nie na zasadzie poddaństwa, ale równorzędności w stadzie (decyduje o tym znaczna domieszka krwi wilczej). Związane z tym jest jego wielkie poczucie godności objawiające się tym, że nie znosi kiedy się na niego krzyczy, a tym bardziej nie toleruje żadnego strofowania typu "klaps". Jeżeli zrozumiemy tę istotę jego charakteru i uszanujemy to, pies ten odwdzięczy nam się największym przywiązaniem, do jakiego w ogóle psy mogą być zdolne. Co więc mamy zrobić, aby nie urazić tej jego wrażliwej natury ? Przede wszystkim psa tego musimy traktować jak pełnoprawnego członka rodziny. Zawsze tłumaczę nabywcom naszych szczeniąt, żeby dużo z tym psem rozmawiali, jak z dzieckiem. Chow chow bardzo szybko zaczyna rozumieć co się do niego mówi i czego się od niego wymaga. Jeżeli ma bliski kontakt z właścicielami, jest niesamowicie kontaktowym psem. Zrobi dosłownie wszystko co mu się poleci, ale uwaga: polecenia przyjmuje tylko w formie bardzo łagodnej , niemal proszącej. Nie reaguje zupełnie na suchy rozkaz, również wtedy, kiedy chcemy wyegzekwować coś krzykiem. Zresztą chow chow - co szczególnie chcę zaznaczyć - nie prowokuje absolutnie swoich właścicieli do jakichkolwiek nerwowych zachowań. Wręcz odwrotnie. To pies o wyjątkowo spokojnym charakterze, nie mający żadnych tendencji do niszczenia czegokolwiek w mieszkaniu, ogrodzie czy innych pomieszczeniach, w których przebywa. Nie gryzie butów, mebli, dywanów. Nie skacze na meble. Najczęściej - przebywając w domu - leży całymi godzinami udając śpiącego, w centralnym punkcie mieszkania na gołej podłodze. Poza tym jest wyjątkowo "cichym" psem. Szczeka tylko w wyjątkowych przypadkach np. na dzwonek u drzwi. Nasze chowy, które szczekaniem oznajmiają, że ktoś zatrzymał się przed naszym domem, milkną momentalnie kiedy tylko któryś z domowników pokaże się w drzwiach. Obcych przechodzących drogą za płotem ignorują zupełnie. Chow chow jest idealnym psem zarówno dla małych mieszkań jak i do domu z ogrodem. Nie potrzebuje dużo ruchu. W związku z tym nie wymaga systematyczności w wyprowadzaniu go na długie spacery, chociaż je specjalnie uwielbia. Nie "roznosi" go temperament i nic się nie dzieje, jeżeli właściciele z jakichś powodów nie mogą mu zapewnić sporej porcji ruchu od czasu do czasu. Zachowuje się równie spokojnie i "sennie", czego nie można powiedzieć o innych rasach, dla których brak solidnej porcji ruchu w ciągu dnia jest okazją do "wyładowania" swojego temperamentu na meblach, butach czy Z tą potrzebą ruchu u chowów jest trochę różnie. Z moich obserwacji wynika, że chowy przebywające w warunkach miejskich, gdzie ich właściciele najczęściej pracują i psy te większą część dnia spędzają w samotności zamknięte w mieszkaniu - są mało ruchliwe, często zapasione, a na spacerach mało aktywne. Poruszają się powoli, dostojnie i najlepiej, jeżeli nie muszą daleko chodzić. Jest to przykład jak dalece pies tem może się dostosować do warunków w jakich żyje. Nasze chowy zażywają bardzo dużo ruchu. Mamy duży ogród, gdzie swobodnie biegają, chodzimy często na długie spacery do bliskiego lasu. Dużo osób odwiedzających nas dziwi się, że nasze chowy są takie ruchliwe i szybkie. Faktycznie, niektórym zdarza się nawet przeskakiwanie metrowego drewnianego płotu. Przeczy to absolutnie opinii jakoby wszystkie chowy były psami nieruchawymi, leniwymi. Jeżeli tylko zapewni im się odpowiednie warunki do ruchu, to w pełni z tego korzystają. Chow chow posiadają natomiast w swoim charakterze to, co wyróżnia je zupełnie od innych ras. Mianowicie są z natury psami wyjątkowo czystymi. Możemy to stwierdzić od razu po przywiezieniu małego chowa do domu. Okazuje się, że psa tego nie trzeba wcale uczyć lub w minimalnym jedynie stopniu - utrzymania czystości w mieszkaniu i załatwianiu swoich potrzeb poza domem. Czasem wystarczy jedynie wyprowadzić szczeniaka na trawę i pokazać. Innym razem cała nauka sprowadza się do 1-2 dni. Chow chow również nigdy nie załatwi się tam, gdzie nie ma trawnika. Do jakiego stopnia są to czyste psy, może świadczyć fakt, że już małe chow chow kiedy tylko zaczną widzieć na oczy, a więc w wieku ok. 2 tygodni, czołgają się poza kocyk, na którym śpią, i załatwiają się na gazecie położonej obok. Inną zaletą, łączącą się z czystością tych psów jest to, że chow nigdy dobrowolnie nie stanie do kałuży ani tym bardziej do błota. Czasami objawia się to aż do przesady, kiedy np. pada deszcz, niektóre trzeba do spaceru po prostu przymuszać. Wstręt do wody objawia się tu jedynie w przypadkach nieprzyjemnej pogody, ponieważ wszystkie nasze chowy uwielbiają się kąpać i pływać w czasie upałów w rzece lub stawie. Jeżeli chcę wszystko powiedzieć na temat czystości chowa, nieodzownym jest wspomnieć o bardzo ważnej, typowej również dla tego psa, niepodważalnej zalecie. Jest nią absolutny brak tzw. psiego zapachu. Wszystkie nasze chowy są wielkimi pieszczochami. Przeczy to opisom tych psów w fachowej literaturze, według której chow chow nie lubią być głaskane, są oschłe i niekontaktowe. Czasami potrafią się domagać pieszczot bardzo natarczywie, chwytając nas delikatnie za nogawki spodni czy buty tak długo dopóki każdego z nich nie przytulimy, nie wygłaskamy do woli. Wtedy zdają się być najszczęśliwsze w świecie. Nawet wśród miłośników chowów mówi się, że to nie są psy obronne. W zasadzie zgodziłabym się z tym, chociaż znam przypadki gdzie chowy z naszej hodowli zaatakowały obcego człowieka w momencie zagrożenia swojego pana, z furią równą np. owczarkowi niemieckiemu. Natomiast twierdzę z całą pewnością, że chow chow to wspaniały pies stróżujący. Nasze psy zachowują się trochę różnie. Jedne wpuszczą każdego obcego przez furtkę, cofną się jeszcze. Ale kiedy ten znajdzie się na naszym terenie, nie pozwolą mu się ruszyć, szczerząc zęby przy każdej próbie poruszenia się. Inne na widok obcegom stojącego pod furtką na zewnątrz zachowują się bardzo agresywnie i nie ma mowy, żeby w tym momencie ktoś mógł wejść. I jedne i drugie jednak w naszej obecności bez żadnego polecenia z naszej strony przestają w jakimkolwiek stopniu reagować na nieznajomych. Do tego stopnia, że przy nas każdy może pogłaskać po kolei wszystkie z naszych psów, chociaż spoufalania ze strony chowów nie ma żadnego. Nie reagują na zawołania, cmokania czy Jedynie tolerują głaskanie, ponieważ wyczuwają instynktownie, że my sobie tego życzymy. Intuicyjne wyczuwanie życzeń swoich państwa jest dla chowa charakterystyczne. Dla niezorientowanych wydaje się, że posłuszeństwo tego psa, wykonywanie poleceń to wynik tresury. Nic bardziej mylnego. Żadnego z naszych psów niegdy nie tresowaliśmy, a muszę zaznaczyć, że reagują one nie tylko na nasz głos, ale i na gesty. Dzieje się tak jedynie wtedy, kiedy nasz chow nabierze do nas całkowitego zaufania. A na to zaufanie, które zdobywa się dosyć długo, trzeba sobie zapracować przede wszystkim konsekwentnym postępowaniem, łagodnością i zrozumieniem jego psychiki nastawionej na zapewnienie sobie maksimum wygody i spokoju. Z tego względu chow chow nie bardzo nadaje się do rodziny z małymi dziećmi. Nie znosi hałasu, dokuczania, nie lubi być przymuszany do zabawy kiedy wyraźnie nie ma na to ochoty. Wbrew temu co pisze się o tych psach, polecałabym je specjalnie osobom nerwowym, które bardzo może drażnić ciągła chęć do zabawy, wiercenie się i niepokój psów mających większy temperament i niespokojny charakter. Wśród wielu ras psów bardzo trudno wybrać tak spokojnego i zrównoważonego, nie narzucającego się przyjaciela. Chow chowa polecałabym nie tylko dla ludzi nerwowych, również dla tych wszystkich, którzy pragną ciszy, spokoju i takiego psa, który by im te warunki zapewnił. Chow chow jako pies wyjątkowo spokojny, o małym temperamencie, nie denerwujący swoimi łobuzerskimi wyczynami, nie robiący szkód w swoim otoczeniu, całym swoim zachowaniem doskonale pozwoli zachować pełny komfort psychiczny tym, którzy w obcowaniu z tą częścią przyrody jaką jest pies, chcą zaznać prawdziwego wypoczynku, nie będąc narażonymi na pełne temperamentu ekscesy swojego wychowanka. Chyba wystarczy:) blocked odpowiedział(a) o 15:59 Od czego masz google ?;) To trochę bez sensu .. Po co mamy pisac tyle ?:P Sama dowiesz się więcej ^^ A ja sama to wiem że są kochane i tylko to ^^ Uważasz, że ktoś się myli? lub

Chow chow nieco przypomina wielkiego misia. Wiele osób w pierwszym odruchu chciałoby więc go przytulić. Niestety, osobowość tego przybysza z Chin sprawia, że lepszym rozwiązaniem będzie podziwianie go z pewnej odległości. Dlaczego? Dowiesz się tego po lekturze tego tekstu! Podstawowe informacje Rozmiarwzrost: samce – od 48 do 56 cm , samice od 46 do 51 cmmasa ciała: samce – od 25 do 37 kg, samice od 20 do 27 kgSzataszata: długa lub krótkaumaszczenie: jednolite, lub cieniowane – czarne, rude, niebieskie, płowe, kremowe lub białeDługość życia9-15 latCharakterspokojny, lojalny Zdjęcia psów chow chow pokazują, dlaczego bardzo często przywodzi na myśl lwa. Te czworonogi cechuje dumna postawa, harmonijna, zwarta budowa ciała oraz przede wszystkim bujne włosie, które przypomina nieco lwią grzywę i robi niezwykłe wrażenie. Chow chow – waga i wielkość Chow chow jest porównywany do króla sawanny, jednak czworonogi tej rasy nie należą do potężnych. Można uznać je co najwyżej za psy średniej wielkości. Samce osiągają wielkość od 48 do 56 cm, samice zaś od 46 do 51 cm. Waga waha się w granicach od 20 do ok. 30 kg. Jak wygląda chow chow? Czaszka chow chowów jest szeroka, bez wyraźnie zaznaczonego stopu. Nosy psów są duże, a ich kolor zależy od maści – zazwyczaj będą czarne. U czworonogów kremowych i białych są jaśniejsze, u niebieskich i płowych psów chow chow zaś współgrają z kolorem sierści. Interesujące są języki chow chowów – mają one bowiem niebiesko-czarny odcień. Podobnie ma się sprawa z tzw. faflami oraz dziąsłami i podniebieniem psów, które mają ciemny kolor. Pysk chow chowa Oczy psów rasy chow chow są owalne, w ciemnym kolorze (z wyjątkiem psów o niebieskiej i płowej szacie – wówczas dopuszcza się kolor zgodny z sierścią). Chow chowy charakteryzuje specyficzny, nieco zasępiony wyraz pyska. Dzieje się tak za sprawą uszu, które nad oczami powinny być zbieżnie pochylone do przodu. Włosy chow chowów i jego odmiany Włosy chow chowów są jedną z ich największych ozdób. Najczęściej spotykana jest odmiana długa. Włos jest wówczas gęsty, odstający i prosty. Część okrywowa ma grubą strukturę, zaś podszycie jest miękkie. Włos tworzy kryzę wokół szyi i gęste portki na udach. W przypadku odmiany krótkowłosej szata jest równie bujna i gęsta, a jej struktura będzie pluszowa. Umaszczenie psów chow chow Wzorzec dopuszcza następujące umaszczenia: chow chow jednolicie rudy;chow chow niebieski;chow chow czarny;chow chow płowy; chow chow biały;chow chow kremowy. Maść może być jednolicie czarna, ruda, niebieska, płowa, kremowa lub biała. Bywa cieniowana. Uda i spód ogona mogą mieć jaśniejszy odcień, jednak wszelkie łaty czy plamy są niedopuszczalne. Chow chow – charakter i usposobienie Chow chowy należą do psów o dość nietypowym charakterze, który wiele osób określa jako „koci”. Są dumne, niezależne i niezwykle powściągliwe w okazywaniu emocji. Chociaż swoim najbliższym zezwalają na pieszczoty i czułości, prawie nigdy ich nie odwzajemniają. Psy cechuje spokój i opanowanie. Nie są skłonne do zabaw, a wolny czas najchętniej spędzają na kanapie, pozostawione same sobie. Chow chow – wychowanie Mimo iż chow chowy są bardzo bystre, cechuje je przede wszystkim silny, niezależny charakter, przez który ciężko do nich dotrzeć. Potrzeba opiekuna stanowczego i znającego osobowość rasy, aby skłonić te czworonogi do posłuszeństwa. Chociaż niegdyś używano ich do polowań i jako psów obronnych, to z dawnych umiejętności nie pozostało wiele. Chow chowy są niechętne aktywności fizycznej, a ich niewielki instynkt łowcy sprawia, że nie interesuje je pogoń za zwierzyną. Chow chow a obce osoby Chow chowy należą do psów odważnych, którym niestraszne są kontakty z obcymi. Nie oznacza to jednak, że są im przychylne. Chow chowy tolerują głaskanie przez najbliższych opiekunów, nie przepadają natomiast za uwagą ze strony obcych sobie osób. Nadmierny hałas oraz niechciany dotyk sprawiają, że te czworonogi mogą poczuć wyjątkowy brak komfortu. Chow chow i jego relacja z najbliższymi Chow chowy są mimo wszystko psami oddanymi opiekunom. Traktowane odpowiednio, swoje rzadkie momenty czułości będą okazywały właśnie swojej rodzinie. Ponadto wykazują one dość silny instynkt obronny. Psy będą zatem chronić swojego terytorium, bez niepotrzebnych i agresywnych działań. Chow chow – zdrowie rasy i długość życia Opiekunowie powinni zwracać baczną uwagę na problemy, aby w porę móc się z nimi rozprawić. Przede wszystkim, czworonogi dość często cierpią na alergie, które dotykają ich skóry. Chow chowom zdarza się także cierpieć na piodermię. Nieraz pojawiają się także schorzenia, w wyniku których psy łysieją. Oprócz tego chow chowy mogą doświadczać choroby zwyrodnieniowej stawów, szczególnie w podeszłym wieku. Inne choroby psów chow chow Tym psom zdarzają się również: zerwania więzadeł;zwichnięcia i dysplazje stawu biodrowego i łokciowego. Dość często dochodzi u chow chowów do entropium, czyli podwinięcia powieki. To schorzenie trzeba leczyć chirurgicznie, gdyż sprawia ono psom dyskomfort i może prowadzić do stanu zapalnego. Chow chow – pielęgnacja psów Zabiegi przeprowadzane na sierści psów rasy chow chow należą do dość wymagających. Gdy masz psa długowłosego, musisz poświęcać jego szacie dużo uwagi i odpowiednio ją pielęgnować. Chow chowy potrzebują niezwykle częstego wyczesywania, w okresie linienia (na wiosnę i jesień) powinno ono być przeprowadzane codziennie. W innym wypadku sierść pozostanie na wszystkich powierzchniach, a ponadto może się poważnie skołtunić. Chow chow i inne aspekty pielęgnacji Psów nie należy kąpać bez wyraźnej potrzeby, ponieważ ich suszenie trwa bardzo długo. Do mycia na co dzień możesz zastosować mokrą ściereczkę, zaś przy większej kąpieli używaj wyłącznie środków przeznaczonych do psiej pielęgnacji. Dbanie o sierść chow chowów krótkowłosych jest nieco łatwiejsze. U każdej odmiany warto pamiętać o regularnym przecieraniu fałd na głowie. Niezwykle ważne w pielęgnacji chow chowów jest także regularne wycieranie oczu, które nierzadko wykazują tendencję do nadmiernego łzawienia. Systematycznie sprawdzaj również psie pazury i zęby. Chow chow – żywienie Właściwe żywienie jest niezwykle ważne w przypadku psów rasy chow chow, zdarza im się bowiem cierpieć na dolegliwości związane z układem pokarmowym. Niezależnie zatem od formy karmienia (karma sklepowa, BARF) jedzenie powinno być jak najlepszej jakości, bogate w białko i mikroelementy niezbędne dla zdrowia psa. Pies z niebieskim językiem – hodowla Anglików uznaje się za pierwszych, którzy ustalili wzorzec oraz wpisali chow chowy do rejestru, jednak najwięcej hodowców psów znajduje się w USA. W Europie zaś te psy najczęściej spotyka się w Holandii. W Polsce hodowle chow chowów nie należą do popularnych, jednak i tu czworonogi tej rasy mają swoich wielbicieli. Odpowiedzialni hodowcy dbają oczywiście o rozmnażanie psów zgodnie z obowiązującym standardem. Kładą też nacisk, aby ich czworonogi były zdrowe i odpowiednio socjalizowane już od najmłodszych lat. Pamiętaj, że jeśli hodowca oferuje ci szczeniaka bez rodowodu, to masz do czynienia z psem w typie rasy, który nie będzie zgodny z jej wzorcem! Chow chow – cena Cena za szczeniaka rasy chow chow zależy głównie od wieku i płci danego osobnika, jednak nie należy zapominać, że renoma hodowli także będzie tu odgrywała swoją rolę. Szczeniaki chow chow z zarejestrowanej hodowli kosztują od 2000 do 4000 zł. Chow chow – historia rasy Dokładne pochodzenie psów rasy chow chow nie jest jasne. Przypuszcza się, że ich przodkowie pochodzili z Mongolii. Jednak rasę uznano za chińską. W zamierzchłych czasach psy wykorzystywano zarówno do pilnowania stad, jak i pomocy w polowaniach. Dzięki grubej sierści te psy były odporne na trudne, górskie warunki. Niestety, w pewnym momencie chow chowy zaczęto wykorzystywać do walk, później zaś (choć ciężko w to uwierzyć) psy trafiały na stoły jako pokarm. Brytyjskie źródła popularności psów chow chow Mimo tej nieciekawej historii rasa doczekała do lepszych dla siebie czasów. W XIX wieku psy, które opisujemy, trafiły na Wyspy Brytyjskie. Dzięki swojemu niezwykłemu wyglądowi szybko zyskały olbrzymie zainteresowanie i uwielbienie wielu osób. To właśnie w Wielkiej Brytanii rasa chow chow została oficjalnie zarejestrowana, a następnie rozpowszechniona w reszcie świata. Chow chow – dla kogo ten pies? Psy rasy chow chow zdecydowanie nie stanowią odpowiedniego wyboru dla każdego. Są to czworonogi o wyjątkowo specyficznej osobowości, która nie każdemu przypadnie do gustu. Ich silny i niezależny charakter sprawia, że nie nadają się na pierwsze psy, szczególnie dla osób, które nie znają potrzeb danej rasy. Chow chow – opinie charakterze psa Chow chowy to psy dla osób o zrównoważonym, spokojnym charakterze. Zdecydowanie nie nadają się one dla sportowców, którzy chcieliby psa aktywnego i pełnego energii. Chow chowy dość szybko się męczą, a czas wolny najchętniej spędzają, relaksując się na kanapie. Z być to zatem odpowiednie psy dla osób starszych, oczywiście pod warunkiem, że zostaną odpowiednio przeszkolone i zsocjalizowane. Doskonale odnajdą się zarówno w domu, jak i mieszkaniu. Jeśli będą miały pełną miskę, swój własny kąt oraz względny spokój, pozostaną zadowolone. Chow chow a dzieci Wiele osób na pewno zastanawia się nad relacją chow chow-dzieci. Chociaż psy owej rasy tolerują w swoim najbliższym otoczeniu dzieci im znane, to nie są skłonne do zabaw z nimi. Co więcej, nadmierny hałas wywoływany przez najmłodszych oraz uporczywe zaczepianie psów sprawia, że chow chowy stają się nerwowe. Przed przygarnięciem chow chowa do domu, w którym znajduje się dziecko, należy ustalić zasady obchodzenia się z nowym domownikiem oraz stale monitorować wzajemne relacje najmniejszych domowników. Chow chow a inne zwierzaki Chow chowy nie przepadają za obecnością innych stworzeń w domu, zarówno psów, jak i mniejszych zwierząt. Odpowiednio socjalizowane od szczeniaka chow chowy nie powinny otwarcie okazywać niechęci. Nie ma jednak co liczyć na głębsze uczucia pomiędzy nimi a innymi stworzeniami. Ciekawostki na temat rasy chow chow Do znanych wielbicieli rasy chow chow należały takie osobistości, jak Martha Stewart, Sigmund Freud, Clark Gable i Walt Disney. Chow chow oraz shar pei to dwie wyjątkowe rasy psów, które mają ciemnoniebieskie języki. Mimo całego zestawu cech, które nie przedstawiają chow chowów jako najbardziej przyjaznych psów, mają one swoich wielbicieli. Osoby zajmujące się chow chowami dobrze je rozumieją i akceptują ich niezwykłą osobowość. Popularne imiona dla psa rasy chow chow Popularne imiona dla psa rasy chow chow to: Luna;Lola;Maks;Bruno;Nela.

Pochodzenie Chow chow żył w Chinach już 3000 lat temu, potwierdzają to jego wizerunki zachowane na płaskorzeźbach pochodzących z tego okresu. Trudno dziś precyzyjnie odtworzyć historię powstania rasy, jest jednak prawdopodobne, że dotarł do Chin jako pies bojowy, towarzyszący hordom Tatarów i Mongołów, które najechały ten kraj. Zgodnie z zachowanym przekazem pies przypominał lwa i miał groźny wygląd oraz fioletowy język. Obdarzony dużą inteligencją, wielką siłą i doskonałym węchem, był wykorzystywany do pilnowania stada, jako zwierzę pociągowe do ciągnięcia wózków z różnymi ładunkami z jednej osady do drugiej a także jako pies myśliwski. Chow chow był także strażnikiem tybetańskich świątyń, pałaców możnowładców, klasztorów i obozowisk. Ponieważ wierzono, że potrafi głośnym szczekaniem odgonić złe moce, jego zadaniem było pilnowanie wrót świątyń i niedopuszczenie, by ktoś niepowołany dostał się do ich wnętrza. Nie ulega wątpliwości, że Chińczycy przyrządzali z niego smakowite dania. Ten barbarzyński dla nas obyczaj zachował się w Chinach do dziś. O tym, że pies nadaje się do zjedzenia miał świadczyć jego fioletowy język. Co ciekawe, chow chow, który od najdawniejszych czasów był związany z Chinami, nie pochodzi z tego kraju, wszystko wskazuje na to że przybył do Chin z Tybetu, Mongolii lub Mandżurii Ze względu na prowadzoną przez Chiny politykę izolacji, chow chowy dotarły na zachód bardzo późno, bo dopiero na przełomie XVIII-XIX wieku. W Anglii pojawiły się pod koniec XVIII wieku, na początku pokazywano je wyłącznie w ogrodach zoologicznych jako dzikie psy z Chin. Dopiero kiedy jednego z nich wzięła na swój dwór królowa Wiktoria, w krótkim czasie stały się modne. Rasa zaczęła się szybko rozwijać, w 1895 roku powstał brytyjski klub chow chowa a w 1905 roku pierwszy przedstawiciel tej rasy został wyeksportowany do Stanów Zjednoczonych. To, że chow chowy opuściły Chiny przed Rewolucją Kulturalną uratowało tę rasę od zagłady. Większość psów, które tam pozostały, została wymordowana. Inter (Champion 16 krajów) IKOKO Rudy Oski Obecnie najwięcej chow chowów żyje w USA, gdzie znalazły się w pierwszej dziesiątce najczęściej posiadanych ras. Drugim z kolei krajem gdzie cieszą się dużą popularnością jest Wielka Brytania, potem Włochy i Holandia. W Polsce dzięki licznym importom z doskonałych hodowli chow chowy od początku hodowane są na światowym poziomie. Przez wiele lat chow chow kojarzył się przede wszystkim z charakterystycznym długim owłosieniem, mimo, że odmiana krótkowłosa istnieje równie długo i ma identyczną historię. Przypuszcza się nawet, że to chow krótkowłosy był pierwszy, choć nie wiadomo z jakiego regionu pochodzi, ani czy pełnił te same funkcje co długowłosy. Wiadomo natomiast, że pierwszy chow chow krótkowłosy został importowany z Chin do Anglii już w 1890 roku. Obie te odmiany mają ten sam wzorzec, oczywiście z wyjątkiem jakości owłosienia. Najpiękniejsze chow chowy krótkowłose pochodzą obecnie z Rosji i Stanów Zjednoczonych, gdzie są bardzo lubiane i popularne. MłChPL. MłZwPl. ZwPL. ZwKl BARON GASTON ARMANJAK de Sun Vit Wygląd Chow chow jest doskonale umięśnionym, bardzo proporcjonalnie zbudowanym psem o dumnej postawie i kwadratowej sylwetce. Ma krótki, silny grzbiet, głęboką i szeroką klatkę piersiową i mocne lędźwie. Odległość od kłębu do łokcia powinna być taka sama jak od łokcia do podłoża. Kończyny przednie proste, z dobrze umięśnioną, skośnie ustawioną łopatką, tylne muskularne, nieznacznie kątowane, co powoduje charakterystyczny sztywny chód. Łapy, zarówno przednie, jak i tylne okrągłe, małe, kocie, dobrze oparte na palcach. Ogon wysoko osadzony, noszony nad grzbietem. kremowy ZAHAR CREAM SMOOTH Virta Valo FCI , oraz ruda ABIGAIL Bytomska Sfora FCI wł. Katarzyna Żelazko Głowa płaska, szeroka, ze średniej długości, dobrze wypełnioną pod oczami kufą, zakończoną czarną lub dostosowaną do barwy sierści trufla nosową, przy czym czarna jest najwyżej ceniona. Oczy ciemne, owalnego kształtu i średniej wielkości, tylko u psów o umaszczeniu niebieskim i cynamonowym mogą być jasne. Uszy małe, sztywne, lekko zaokrąglone, stojące, nad oczami mocno nachylone do przodu i nieco zbieżne, co nadaje rasie charakterystyczny nachmurzony wygląd. Chow chow jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych ras, nie tylko z powodu lwiej grzywy i bardzo charakterystycznego owłosienia, ale przede wszystkim z powodu czarnych dziąseł i podniebienia oraz spotykanego jeszcze tylko u shar peia fioletowego języka. Wysokość w kłębie: psy 48-56, suki 46-51 cm. Masa ciała: 18-25 kg. BOG LANZUI LIAM Mei-Lan FCI z córką SAVANNAH Mei-Lan FCI Charakter, usposobienie Podobnie jak wygląd, chow chow ma również nietuzinkowy charakter. Ten należący do grupy szpiców pies w swojej ojczyźnie wykorzystywany jest głównie do polowania na jelenie i niedźwiedzie. U nas pełni wyłącznie rolę psa do towarzystwa, ale w jego charakterze do dziś pozostał dawny instynkt myśliwski. Jest psem bardzo zrównoważonym, nieagresywnym, ale jednocześnie pewnym siebie, nieustraszonym, o wyjątkowo silnym, dominującym i niezależnym charakterze. Jest bardzo powściągliwy, nie umie i nie lubi pokazywać swoich uczuć, choć jest bardzo do swojej rodziny przywiązany. Jest psem niezwykle dumnym, trzymającym dystans. W przeciwieństwie do większości psów do towarzystwa nie potrzebuje fizycznego kontaktu z właścicielem, nie przepada za głaskaniem i przytulaniem, można odnieść wrażenie, że nawet ze strony domowników akceptuje je dla świętego spokoju. Mimo to chow chowa już od pierwszych tygodni życia trzeba bardzo konsekwentnie przyzwyczajać do dotyku. Jego sierść wymaga regularnej pielęgnacji i pies musi bez protestów pozwolić, by właściciel rozczesał jego sierść, zajrzał do uszu i obciął mu pazury. Wanted Soul SHOW MEN LOUIS Chow chow zazwyczaj niechętnie poddaje się szkoleniu, swojemu panu podporządkuje się tylko wtedy, jeśli ma z nim bliski kontakt emocjonalny i przedtem uzna go za przewodnika. Jeśli się chce go czegoś nauczyć, najpierw trzeba się z nim zaprzyjaźnić i zdobyć jego zaufanie. Do ułożenia go potrzebna jest osoba o silnej osobowości, oraz spokojnym, dobrze zorganizowanym, zdecydowanym, ale nie nerwowym sposobie bycia. Bardzo ważna jest wczesna socjalizacja, pies musi oswoić się z otoczeniem i akceptować obecność tłumu na spacerze. Przyda się to również dla psów, które będą wystawiane. Niezwykle pomocne w tym procesie jest psie przedszkole, w którym pies uczy się nawiązywania kontaktów z obcymi ludźmi i zwierzętami. Ch. Pl IWAN Rudy Oski i HILARY Rudy Oski Jest doskonałym stróżem, co ma zakodowane w genach, wśród wszystkich ludzi dla chowa liczy się tylko jego rodzina, co powoduje że ma instynktowną potrzebę jej ochraniania. Zgodnie ze swoją wschodnią naturą, zawsze zachowuje powściągliwość i nie będzie oszczekuje każdego, kto zbliży się do drzwi. Głosu używa niezwykle rzadko, dlatego jeśli zasygnalizuje, że usłyszał coś niepokojącego, nie wolno tego zlekceważyć. Jest bardzo ciekawy, cały czas obserwuje co się w domu dzieje, dlatego można go wielu czynności nauczyć, pod warunkiem, że rozumie do czego służą i nikt nie będzie próbował nakłonić go do czegoś, co jest całkowicie sprzeczne z jego naturą. Podstawowe komendy przyswaja bez problemu, jeśli nauka przebiega w spokojnej atmosferze, pies jest za dobre zachowanie chwalony i nagradzany. Wspólne zajęcia bardzo zacieśniają wzajemne relacje, które trzeba bardzo pielęgnować, bo jest psem bardzo wrazliwym i dumnym i jedna reprymenda może je zniszczyć. Szata Chow chow występuje w dwóch rodzajach owłosienia: sierść długa: obfita, gęsta, prosta i odstająca, ale nieprzesadnie długa. Okrywa dwuwarstwowa, składająca się z prostego, twardego, odstającego włosa okrywowego o grubej strukturze oraz miękkiego i wełnistego podszerstka. Sierść jest szczególnie gęsta wokół szyi, gdzie tworzy imponującą, bogatszą u psów niż u suk, grzywę lub kryzę, oraz na tylnej stronie ud gdzie tworzy gęste portki sierść krótka: dwuwarstwowa, gęsta, prosta, odstająca, nieleżąca płasko, pluszowej struktury, bez szorstkiego włosa. Długość sierści nie przekracza 4 centymetrów i nie tworzy charakterystycznej dla rasy grzywy. ChPl. ZwPl. ZwKl BARON GASTON ARMANJAK de Sun Vit i ChPl, ZAPHIRA SMOOTH Virta Valo FCI Umaszczenie: wyłącznie jednolite, czarne, rude, niebieskie cynamonowe oraz rzadziej występujące kremowe lub białe. Sierść może być cieniowana, spód ogona oraz tył ud mogą być jaśniejsze, ale nie w plamy lub łaciata. Jeszcze kilka lat temu bardzo rzadko spotykane, obecnie chowy krótkowłose budzą coraz to większe zainteresowanie. Mają identyczny charakter jak długowłose, ale są znacznie łatwiejsze w pielęgnacji. W hodowli można kojarzyć osobniki długo i krótkowłose, w jednym miocie mamy wówczas szczenięta w obydwu typach owłosienia, przy czym gen niosący krótki włos jest dominujący. W Polsce, podobnie jak w wielu innych krajach, obydwie odmiany wystawia się na jednym ringu. Na Ukrainie, gdzie chowy krótkowłose są bardzo popularne, na wystawach klubowych są oceniane osobno, by propagować tę właśnie odmianę. Ze względu na swoje owłosienie powinny chodzić w specjalnych szelkach o okrągłym przekroju rzemienia, które chronią sierść przed wycieraniem. Takie szelki powinny nosić już od szczenięcia, ponieważ zwykłe szelki, a zwłaszcza obroża wyciera i niszczy kołnierz na szyi, który bardzo wolno odrasta. Jest to szczególnie ważne w przypadku psów wystawowych. Szelki po powrocie do domu trzeba niezwłocznie zdejmować. Sierść chow chowa wymaga bardzo systematycznej pielęgnacji, w szczególności dokładnego szczotkowania. Więcej na temat pielęgnacji sierści chow chowa i przygotowania go do wystaw - kliknij tutaj MŁ Ch Pl,Ch Pl, Mł. Zw. Kl. INDIS Lietuvos Liutas, MILEY De Los Perros De Bigo i Mł Ch Pl Best Junior kielce 2014 Irin’s Akwamarin VIFLEEMSKAYA ZVEZDA Zdrowie Chow chow jest w zasadzie psem zdrowym, jakkolwiek jego właściciel musi się liczyć z możliwością wystąpienia kilku chorób najczęściej nękających tę rasę. Mimo niewielkiego wzrostu występuje czasem problem dysplazji biodrowej. W związku z bardzo stromym kątowaniem kończyn mogą pojawić się także przeprosty w stawach skokowych oraz zwichnięcia rzepki w jednym lub obu kolanach. Najczęstszym jednak problemem są dziedziczne choroby oczu, przede wszystkim entropium. Czasem, choć niezbyt często spotyka się także ektropium. Z powodu bardzo obfitej i gęstej sierści i krótkiej kufy chow chow bardzo źle znosi wysoką temperaturę, dlatego trzeba pamiętać żeby w upalne dni nie zostawiać psa w samochodzie a w domu zapewnić mu zacienione i chłodne miejsce do odpoczynku oraz miskę świeżej, zimnej wody. Psy te mają także skłonności do ropnego zapalenia skóry tzw. hot spot, które pojawia się zazwyczaj w okolicy szyi, łopatek i pośladków w okresie wymiany włosa. 13-miesieczna MAIA od Halusku Do kogo pasuje ten pies ? Chow chow to niewątpliwie pies dla konesera. Szczenię wygląda jak mały pluszowy miś, nie można jednak zapomnieć, że to maleństwo szybko dorośnie i stanie się psem o bardzo nietypowym, trudnym charakterze. Nie jest to pies dla nowicjusza, jego właściciel powinien mieć doświadczenie w pracy z psem, bo to ułatwi jego wychowanie. Z pewnością chow chowa można wiele nauczyć, ale trzeba zaakceptować fakt, że jest dość uparty i samowolny i nigdy nie będzie bezwzględnie posłuszny i podporządkowany. O chow chowach mówi się, że mogą oddać życie za swojego pana, ale nie zamierzają go słuchać. Właściciel psa tej rasy musi więc zaakceptować jego niezależność, nieufność wobec obcych i powściągliwość w okazywaniu uczuć. JAMIRIQUAI Style of Mary i TAMANGA Djalo wł. Waldemar Tomczyk Chow chow doskonale nadaje się dla osób prowadzących spokojny tryb życia, które oczekują od psa dyskretnej obecności i przywiązania, bez potrzeby nieustannego manifestowania swoich uczuć. Trzeba poznać jego charakter i osobowość, żeby go zrozumieć. Osoba, która lubi bardzo bliski kontakt z psem, żywiołowe okazywanie przez niego radości, dopraszanie się o czułości i oglądnie telewizji z głową psa na kolanach, nie powinna decydować się na chow chowa, bo mimo, że jest bardzo z właścicielami związany i jest wobec nich niezwykle lojalny i wierny, nie odczuwa potrzeby, by to na każdym kroku pokazywać. Oczywiście może sie zdarzyć pies, który polubi głaskanie a nawet będzie się o nie dopominał, ale to raczej wyjątek. Bardzo dobrze czuje się w mieszkaniu. Bez problemu zostaje sam w domu pod nieobecność właścicieli. Jest spokojny, prawie nie szczeka. Jeśli jest wyprowadzany trzy razy dziennie nie ma problemu z czystością w mieszkaniu. Nie lubi deszczowej pogody, na ulicy omija kałuże, żeby się nie pobrudzić i jak najprędzej chce wracać do domu. Uwielbia śnieg i mróz, źle znosi upał i silne słońce, dlatego w lecie na dłuższy spacer najlepiej wychodzić wcześnie rano i po zachodzie słońca, a w połowie dnia wyprowadzić psa na krótko i jeśli to możliwe pod drzewami. błękitna ELENA BLUESTAR Norces, kremowy JAZZ WHITE BLIZZARD de Sun Vit (SMOOTH). W tyle ruda MIAMI Laska Faina Na spacerze chow powinien być zawsze na smyczy i w szelkach, jeśli postanowi iść w innym kierunku niż właściciel, z obroży może się łatwo wyswobodzić. Należy jej unikać również dlatego, że bardzo niszczy i wyciera sierść. Chow nie jest skłonny do zawierania znajomości, wobec przechodniów jest nieufny, lepiej więc nie próbować żywiołowo i entuzjastycznie zawierać z nim znajomości, bo jest to pies, który potrzebuje czasu, by kogoś zaakceptować. Podchodzić trzeba zawsze od przodu, z powodu bujnej sierści oraz głęboko osadzonych oczu, chow chow ma bardzo zawężone pole widzenia. Chow chow zazwyczaj bez problemu akceptuje dzieci swojej rodziny, ale to, jak ułożą się ich wzajemne relacje zależy od tego w jakim momencie pies do niej dołączy. Najprędzej się zaprzyjaźnią, jeśli pojawi się w domu jako szczenię i wychowuje się razem z dziećmi. W sytuacji, kiedy spędził kilka lat wyłącznie w towarzystwie swoich właścicieli i nagle w domu pojawia się dziecko, mogą się zacząć poważne problemy. Okazuje się wówczas, że pies, który zazwyczaj utrzymuje dystans i wydaje się, że żyje własnym życiem, bardzo mocno przeżywa odsunięcie go na drugi plan. Zmianę swojej sytuacji bezbłędnie wiąże z pojawieniem się niemowlęcia i jest o nie zazdrosny. Jest to sytuacja, która wymaga od właścicieli dużo wyrozumiałości i cierpliwości. Trzeba w tej sytuacji przekonać psa, że nadal jest dla swojej rodziny ważny i pod czujnym okiem włascicieli oswajać z obecnością nowego członka rodziny. Najgorszym wyjściem jest dzielenie i zamykanie go w osobnym pokoju, bo poczuje się jeszcze bardziej skrzywdzony i odrzucony. Straci na tym nie tylko pies, ale również dziecko, dla którego chow chow może być doskonałym towarzyszem. ZIUTA Mały Kacper z dziećmi Chow chow ma specyficzny charakter, w kontaktach z dziećmi nie ma żywiołowosci yorka, ale bardzo przywiązuje się do dzieci swoich opiekunów. Na początku zawsze lepiej zachować czujność i obserwować zachowanie psa, ale także uczyć dzieci jak powinny z nim postępować. Istnieją duże różnice w charakterze poszczególnych psów, dużo zależy także od wczesnej socjalizacji i starannego wychowania. Mimo, że chow chowy mają opinię rasy trudnej są psy, które doskonale czują się w gronie przedszkolnych maluchów i bez problemu pozwalają się im dotykać. Niektóre z nich wykorzystywane są nawet w dogoterapii. Trudność z nawiązaniem kontaktu może się czasem pojawić w przypadku kilkuletniego dziecka, które jest zawiedzione, że pies o którym marzyło jest mało kontaktowy, nie chce brać udziału w jego zabawach i nie ma szans, żeby go do nich wciągnąć. Chow chow akceptuje dziecięce zabawy, przygląda się im, ale nie zawsze ma ochotę w nich nie uczestniczyć. Często na wiele dzieciom pozwala i zachowuje spokój nawet wtedy, kiedy są rozbrykane i hałaśliwe. Mimo to nigdy nie wolno zapominać o żelaznej zasadzie, że nie wolno zostawić małych dzieci z psem bez nadzoru dorosłych. W stosunku do obcych chow chow zachowuje nieufność, dlatego trzeba zachować szczególną czujność kiedy w domu są goście i uprzedzić ich, żeby nie narzucali się psu z poufałościami, które mogą zostać źle przyjęte. Wchodzący do domu gość powinien pozwolić, by pies go obwąchał i upewnił się że nie ma złych intencji. Naturalny sposób bycia gościa i spokój właściciela są dodatkowym argumentem, by przybysz został pozytywnie oceniony i zaakceptowany. Nawet wtedy nie należy oczekiwać zbytniego entuzjazmu. Jest to pies raczej spokojny i leniwy, dlatego niełatwo go sprowokować do zabawy, natomiast jeśli mu ktoś podpadnie, dobrze go zapamięta i przy każdym spotkaniu będzie jej to okazywał. 16 krajów IKOKO Rudy Oski Jeśli chodzi o inne zwierzęta, chow chow zachowuje się na ogół powściągliwie, nie prowokuje utarczek i nie wdaje się w bójki, akceptuje psy, z którymi się wychował i które nie kwestionują jego pozycji w domowej hierarchii. Potrafi zaprzyjaźnić się z papugą lub kotem, którym pozwala nawet pić ze swojej miski. Ma jednak dominujący charakter, dlatego w przypadku dwóch lub większej ilości psów w domu, mogą próbować między sobą ustalać hierarchię, dlatego właściciel musi nad nimi panować i być niekwestionowanym przywódcą. Chow bardzo lubi aktywne spędzanie czasu, chętnie chodzi na spacery, nie powinien jednak biegać luzem, bo potrafi mieć problem z powrotem na zawołanie. Mimo swojej silnej budowy nie ma zacięcia do uprawiania sportu. Właściciel nie powinien być zaskoczony, jeśli nie odpowie na zachętę do biegania i zabawy. Strome kątowanie tylnych kończyn powoduje, że niechętnie skacze przez przeszkody, tak więc agility nie wchodzi w rachubę. Natomiast jeśli zobaczy biegnącego kota, bez chwili wahania rzuci się w pogoń z szybkością charta, co ze względu na wspomnianą specyfikę budowy tylnych kończyn może się skończyć zerwaniem więzadła krzyżowego na wysokości stawu kolanowego. Kit Kat Djalo ze szczeniaczkami Dla wielu osób problemem może być pielęgnacja sierści, która rzeczywiście zajmuje dość dużo czasu. Warto wiedzieć, że chow chow, zarówno krótkowłosy jak i długowłosy, ma identyczny charakter. Jeśli więc ktoś jest zafascynowany jego osobowością a obawia się, że nie poradzi sobie z pielęgnacją szaty, może się zdecydować na psa krótkowłosego. Zalety i wady + zrównoważony i pewny siebie + bardzo przywiazany do właścicieli + doskonały pies stróżujący + praktycznie nie szczeka + nie wymaga zbyt dużo ruchu + bardzo dobrze czuje się w mieszkaniu + może zostawać sam w domu + nie wydziela psiego zapachu - wymaga doświadczonego właścicela - bardzo niezależny - uparty - nie akceptuje obcych - nieprzewidywalny - nie lubi dzieci - wymaga czasochłonnej pielegnacji Ciekawostki Nietypowe spojrzenie chow chowa Głębokie osadzenie oczu, dość krótka kufa oraz bardzo obfita w okolicach oczu szata powodują że chow chow ma znacznie zawężone pole widzenia. Podczas gdy u większości psów wynosi ono około 250°, u chowa jest nie większe niż 180°, co powoduje, że pies, jeśli nie odwróci głowy, najczęściej nie widzi, co dzieje po bokach. Dlatego dla własnego bezpieczeństwa należy podchodzić do niego zawsze z przodu, żeby mógł nas w porę zobaczyć, wówczas unikniemy gwałtownej reakcji z jego strony. Legendy na temat fioletowego jezyka z chińską legendą, pewnego dnia w domu biednego wieśniaka wybuchł pożar. On sam przebywał w tym czasie na podwórzu i nie zważając na niebezpieczeństwo, jakie mu grozi, natychmiast pobiegł do domu ratować swój dobytek. W tym momencie zawalił się strop z którego spadła na niego duża płonąca belka. Chow chowy bez chwili wahania rzuciły się mu na pomoc, schwyciły ją zębami i odciągnęły na bok. Uratowały swojego pana, same jednak poparzyły sobie języki, który już na zawsze pozostał fioletowy. 2. Przed stu laty na szczycie góry w drewnianym szałasie żył pewien mnich otoczony różnymi zwierzętami, wśród których były również psy. Mnich dbał o nie, bardzo się z nimi zaprzyjaźnił, za co one odpłacały wielkim przywiązaniem. Życie toczyło się spokojnie do czasu, kiedy mnich złożony chorobą nie mógł podnieść się ze swojego posłania. Zwierzęta postanowiły zadbać o to, by ich przyjacielowi niczego nie brakowało. Rozdzieliły między siebie obowiązki, lwy zajęły się polowaniem, małpy gotowaniem, psom przypadło w udziale przynoszenie drewna na opał. Kiedy któregoś dnia dotarły do lasu zobaczyły, że wybuchł pożar i właśnie dopalają się ostatnie kawałki drewna. Nie zastanawiając się chwytały je w zęby i zanosiły do szałasu, żeby go ogrzać. Dzięki temu mnich wrócił do zdrowia, ale psom od żarzących się kawałków węgla pozostał w pysku czarny kolor spalonego drewna 3. W momencie stworzenia świata, pod okiem Stwórcy kolejne gwiazdy powoli zajmowały swoje miejsce na niebie. Jedna z nich, chcąc zrobić sobie miejsce, niechcący oderwała kawałek nieba i upuściła go na ziemię. Podbiegł do niego pies, którym oczywiście był chow chow, polizał go i od tej pory jego język zabarwił się na niebiesko. CERBER Chiński Miś Jak znaleźć dobrą hodowlę ? Jeśli chcesz kupić psa tej rasy, unikaj niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej, legalnej hodowli w naszym Katalogu Hodowców Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny. Wzorzec rasy FCI Wzorzec FCI nr 205 / CHOW CHOW WERSJA POLSKA: luty 2011 POCHODZENIE: Chiny. PATRONAT: Wielka Brytania. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: UŻYTKOWOŚĆ: Pies stróżujący i do towarzystwa. KLASYFIKACJA Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych. Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne. Bez prób pracy. KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Chow chow wywodzi się z Chin, gdzie od ponad dwóch tysięcy lat trzymany był jako pies stróżujący, ale także myśliwski. Spokrewniony jest z nordyckimi szpicami ale i z molosami. Skutkiem prowadzonej przez Chiny polityki „zamkniętych drzwi” psy te pojawiły się w innych krajach nie wcześniej, jak około roku 1800. Do Anglii trafiły pod koniec XVIII wieku, ale bardziej znane stały się w Wielkiej Brytanii w latach dwudziestych dwudziestego wieku; na wystawie Crufta kilka chow chow pokazano w roku 1925. WRAŻENIE OGÓLNE: Aktywny, zwarty, krótki i przede wszystkim bardzo harmonijny; o lwim wyglądzie oraz dumnej, dostojnej postawie; zwartej budowy; ogon noszony zdecydowanie nad grzbietem. Musi być w stanie poruszać się swobodnie, a sierść nie może być tak obfita aby przeszkadzała psu w normalnej aktywności lub sprzyjała przegrzaniu w upalną pogodę. Charakterystyczny dla chow chow jest niebiesko czarny język. oooooAktywny, zwarty, krótki i przede wszystkim bardzo harmonijny; o lwim wyglądzie oraz dumnej, dostojnej postawie; zwartej budowy; ogon noszony zdecydowanie nad grzbietem. WAŻNE PROPORCJE: Odległość od kłębu do łokcia taka sama jak od łokcia do podłoża. ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Pies spokojny, niezależny, wierny, choć powściągliwy. GŁOWA: MÓZGOCZASZKA : Czaszka: Płaska, szeroka; Stop: Niezbyt wyraźny TRZEWIOCZASZKA: Nos: zawsze duży i szeroki; czarny, z wyjątkiem psów kremowych lub niemal białych, u których dopuszczalny jest nos jasnego koloru oraz psów niebieskich i płowych, u których dopuszczalny jest kolor nosa zgodny z kolorem szaty. (Niemniej jednak zawsze preferowany czarny). Kufa: Średniej długości, szeroka od oczu aż do końca (nie spiczasta na końcu jak u lisa). Dobrze wypełniona pod oczami. Wargi: Najlepiej, gdy wargi fafle i podniebienie są jednolicie czarne, a język niebiesko-czarny. Dopuszczalne jest lekkie rozjaśnienie barwy dziąseł u psów niebieskich i cynamonowych; u kremowych i białych rozjaśnienie to może być jeszcze wyraźniejsze. Uzębienie: Zęby mocne i równe; szczęka i żuchwa silne, z idealnym, regularnym i pełnym zgryzem nożycowym, tj. górny łuk zębowy ściśle zachodzi na dolny łuk zębowy i zęby ustawione są pionowo względem szczęki i żuchwy. Oczy: Ciemne, owalnego kształtu, średniej wielkości, czyste. Kolor zgodny z kolorem szaty dopuszczalny jest u psów niebieskich i cynamonowych. Czystego, wolnego od entropium oka, nie należy oceniać negatywnie jedynie ze względu na wielkość. Uszy: Małe, grube, nieco zaokrąglone na końcach, noszone sztywno i szeroko rozstawione, lecz nad oczami mocno nachylone do przodu i nieco zbieżnie, nadając rasie właściwy jej, charakterystyczny nachmurzony wyraz. Nachmurzony wyraz nie może pochodzić od luźno pomarszczonej skóry głowy. SZYJA: Mocna, okrągła, dobrze osadzona na łopatkach; nieco łukowata, dostatecznie długa by głowa mogła być noszona dumnie nad grzbietem. TUŁÓW: Grzbiet: Krótki, równy, mocny. Lędźwie: Mocne. Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka. Żebra dobrze wysklepione, lecz nie beczkowate. OGON: Wysoko osadzony; noszony zdecydowanie nad grzbietem. KOŃCZYNY: KOŃCZYNY PRZEDNIE : Łopatka: Umięśniona, skośnie ustawiona. Łokcie: W połowie wysokości psa. Ramię: Idealnie proste, o mocnym kośćcu. ŁAPA: Mała, okrągła, kocia, dobrze oparta na palcach. KOŃCZYNY TYLNE : WYGLĄD OGÓLNY: Przy patrzeniu w boku łapa tylna znajduje się dokładnie pod stawem biodrowym. Udo: Masywne. Kolano: Nieznacznie kątowane. Podudzie: Masywne. Śródstopie: Staw skokowy niski. Śródstopie pionowe, bez przeprostu. Łapa: Mała, okrągła, kocia, dobrze oparta na palcach. CHODY: Krok stosunkowo krótki, tylne łapy przenoszone nisko, jakby głaskały ziemię, co przy oglądaniu z boku daje wahadłową akcję. Mimo krótkiego kroku pies porusza się swobodnie, bez toczenia się, z duża wytrzymałością. Przednie i tylne kończyny poruszają się równolegle względem siebie i prosto do przodu. Pies musi być zawsze w stanie poruszać się swobodnie, bez śladu wysiłku lub trudności. SZATA: SIERŚĆ: Długa lub krótka. • Włos długi: Obfity, bujny, gęsty, prosty i odstający, ale nie przesadnie długi. Włos okrywowy dosyć grubej struktury; podszycie miękkie i wełniste. Szczególnie gęsty wokół szyi, gdzie tworzy grzywę lub kryzę; gęste portki lub bryczesy z tyłu ud. • Krótki: Szata krótka, bujna, gęsta, prosta, odstająca, nie leżąca płasko, pluszowej struktury. Jakiekolwiek sztuczne skracanie szaty, zmieniające jej naturalne kontury lub wyraz psa , powinno być oceniane negatywnie. Dopuszczalne jest jedynie uporządkowanie sierści na łapach. MAŚĆ: Jednolicie czarna, ruda, niebieska, cynamonowa, kremowa lub biała; często cieniowana, ale nie w plamy czy łaciata (spód ogona oraz tył ud często jaśniejszego koloru). WIELKOŚĆ: Wysokość w kłębie: psy: 48-56 cm suki: 46-51 cm WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie, sprawność i dobre samopoczucie psa. WADY DYSKFALIFIKUJĄCE: Agresja lub wyraźna lękliwość Psy posiadające wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia charakteru powinny być dyskwalifikowane. Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie. Źródło:

Chow Cow – rys historyczny rasy Chow chow’y są rasą psów pierwotnych, zaliczających się do jednych z najstarszych ras psów żyjących na świecie. Prawdopodobnie zamieszkiwały one tereny Mongolii lub Tybetu. Psy tej rasy ze względu na swoją posturę pełniły różnego rodzaju funkcję. Zajmowały się one ochroną ludzi przed zwierzyną dziką, taką jak wilki. Oraz również z racji na to, że są one dość muskularnymi zwierzętami i są wytrzymałe na skrajne warunki atmosferyczne służyły także jako psy pociągowe. Nie da się ukryć, że chow miał nie raz przypisywane nadzwyczajne moce. Głoszono legendę, która mówiła, że podobno odganiały złe energie w postaci duchów ze świątyń. Wzmianki o chowach istnieją już z wieku XI a działo się to za czasów, gdy panowała dynastia Han. Podobno zostały odnalezione róże rzeczy, takie jak obrazki i figurki przedstawiające podobiznę chow chowów. Psy te można było spotkać na cesarskich dworach, a w sytuacjach, gdzie panowała ogromna bieda mięso ich zjadano. W późniejszym czasie chow chowy trafiły w różne rejony świata. Mniej więcej na Wyspach Brytyjskich zagościły w wieku XVIII, gdzie zyskiwały z roku na rok coraz większą popularność. Zaś w Polsce pierwszy przedstawiciel tej rasy pojawił się w około 20tych latach XX wieku, a hodowla pełną parą ruszyła dopiero, gdy czas II Wojny Światowej minął. Charakterystyka i właściwości Pochodzenie: Chińska Republika Ludowa Długość życia: 9 – 15 lat Wysokość w kłębie: Samica 46 – 51cm Samiec 48 – 56cm Waga: Samica 20 – 27kg Samiec 25 – 32kg Chow chowy są psami o mocnej budowie, posiadające długie, bądź krótkie futro, które jest dwuwarstwowe, posiadające podszerstek. Futro ich jest bardzo puszyste i przyjemne w dotyku. Psy te występują w następujących wariantach kolorystycznych: czarne, niebieskie, cynamonowe, czerwone, kremowe, białe. Charakterystyczny u chowów jest ich język, który jest w kolorze niebiesko-czarnym. Co za tym idzie, że również usta i podniebienie jest w kolorze czarnym. Z reguły są to psy, które cechują się wielkim spokojem. Dlatego lepiej, żeby tak pozostało. Każdy pies, czy to będzie chow chow, czy innej rasy niewychowany może być niebezpiecznym zwierzęciem, nieposłusznym. Rolą właściciela jest nie dopuścić do tego i jak najszybciej się da, od najmłodszych lat życia psa zacząć jego socjalizację i szkolenie. Nie są to psy najłatwiejsze do ułożenia, ale są zdecydowanie bardzo wdzięczne w tym co robią. Przez to, że wiele lat chowy były wykorzystywane w celach stróżujących mają w sobie bardzo mocno zakorzeniony ten właśnie instynkt. Puszczając psa do ogrodu możemy mieć pewność, że chow będzie dzielnie pilnował naszego dobytku. Gdy coś go zaniepokoi lub jakieś zachowanie obcego człowieka wyda mu się dziwne, na pewno da znać swoim opiekunom. Są to stworzenia uparte, które czasem po prostu zamiast tego co ktoś chce, żeby zrobiły, zrobią coś innego, albo w ogóle nic nie zrobią. Bywają chowy typami dominującymi, dlatego ważne jest, żeby osoba, która się nimi zajmuje była osobą zdecydowaną i konsekwentną. Nie można sobie dać wejść na głowę, trzeba pokazać psu jego miejsce w stadzie. Agresja, o którą często bywa, że są oskarżane nie leży w ich naturze, po prostu nie są to psy, które od razu wszystkich akceptują. Raczej nieufnie podchodzą do obcych osób i sytuacji. Co do relacji chowów z dziećmi uważa się, że nie są to psy, które powinny być w domach, gdzie są małe dzieci. Ta opinia jest poparta tym, że dzieci małe potrafią srogo nadwyrężyć opanowanie i zrównoważenie psa. Trzeba również pamiętać, że pies to zwierzę, które w różnych momentach ma koniec swojej cierpliwości. Spotkać oczywiście można osobniki, które od małego są uczone obcowania z dziećmi, oraz zwierzętami domowymi i nie stanowi to żadnego problemu. Decyzja tak naprawdę zależy od osoby, która będzie się zajmowała psem, czy wszystko pogodzi. Tak naprawdę wszystko jest do zrobienia, tylko czasem trzeba poświęcić trochę więcej czasu. Ciekawostki – Chow chowy były niegdyś psami, które celowo były odżywiane w sposób, żeby były grube. Miało to na celu zwiększenie masy ciała psa po to, żeby w późniejszym czasie je zjeść. Gdy panował głód na terenach Chin, psy te były głównym źródłem pożywienia. – Z racji na swój lwi wygląd chow chowy nazywane są na terenach Chin: Songshi Quan, puffy Lion dog, albo Tang Quan co oznacza ‘’ pies Dynastii Tang ‘’. – Kamienni strażnicy usytuowani przed buddyjskimi pałacami i świątyniami, prawdopodobnie rasa chow chowów jest jedną z ras, która użyta została jako pierwowzór tych strażników. Przypadłości chorobowe Chow chowy cierpią z powodu różnych schorzeń. Może się zdarzyć, że pies tej rasy będzie się zmagał z różnymi chorobami ocznymi, takimi jak jaskra, podwinięcie powieki, zaćma, oraz z chorobami występującymi na innym tle. Takimi chorobami są: dysplazja stawów biodrowych, nowotwory, cukrzyca. Chowy, także potrafią cierpieć z powodu uczuleń, oraz chorób skórnych, które mogą być skutkiem np. złego odżywania się psa, lub po prostu uczulają je różnego rodzaju pyłki. Wskazówki pielęgnacyjne Chowy występują w dwóch odmianach, dlatego w zależności jakiej długości posiada futro tyle więcej lub mniej potrzeba czasu na przykład na szczotkowanie. Co do kąpieli, wystarczy, gdy jest to robione raz na jakiś czas. Uważa się, że futro chowów ma właściwości samo oczyszczające. Na uwagę również zasługują oczy tych psów, ponieważ są one osadzone w dość specyficzny sposób. Higiena oczu polega na codziennym przemywaniu oczu psa, szczególnie, gdy zauważymy, że w nich zebrały się jakieś nieczystości. Chowy nie są psami należących do bardzo aktywnych, ale muszą mieć zapewnioną codzienną dawkę ruchu. Aktywność psa powinna być wzbogacana dobrze dobraną dietą, która pozwoli się chowowi prawidłowo rozwijać. [ratings] Komentarze komentarzy

CERBER Chiński Miś Chow chow występuje w dwóch rodzajach owłosienia: Sierść długa: obfita, gęsta, prosta, odstająca, nieprzesadnie długa. Okrywa dwuwarstwowa, składająca się z prostego, twardego, włosa okrywowego o grubej strukturze oraz miękkiego i wełnistego podszerstka. Sierść jest szczególnie gęsta wokół szyi, gdzie tworzy imponującą, bogatszą u psów niż u suk grzywę lub kryzę, oraz na tylnej stronie ud, gdzie tworzy gęste portki Sierść krótka: dwuwarstwowa, gęsta, prosta, odstająca, nieleżąca płasko, zawsze pluszowej struktury, bez szorstkiego włosa. Długość sierści nie przekracza czterech centymetrów i nie tworzy charakterystycznej dla chow chowa długowłosego grzywy. 2x JAMIE LEE SMOOTH Virta Valo FCI I Liren BANZAI Umaszczenie jednolite: czarne, rude, niebieskie cynamonowe oraz rzadziej występujące, kremowe lub białe. Sierść może być cieniowana (spód ogona oraz tył ud mogą być jaśniejsze) ale nie w plamy lub łaciata. Chow chowy krótkowłose, jeszcze kilka lat temu rzadko spotykane, obecnie budzą coraz to większe zainteresowanie. Mają identyczny charakter jak długowłose, ale są znacznie łatwiejsze w pielęgnacji. W hodowli można kojarzyć osobniki długo i krótkowłose, w jednym miocie mamy wówczas szczenięta w obydwu typach owłosienia, przy czym gen niosący krótki włos jest dominujący. W Polsce, podobnie jak w wielu innych krajach, obydwie odmiany wystawia się na jednym ringu. Na Ukrainie, gdzie chowy krótkowłose są bardzo popularne, na wystawach klubowych są oceniane osobno, by propagować tę właśnie odmianę. Ze względu na swoje puszyste owłosienie chow chowy muszą chodzić w specjalnych skórzanych szelkach o okrągłym przekroju rzemienia, chroniących sierść przed wycieraniem. Powinny je nosić również szczenięta, ponieważ zwykłe szelki, a zwłaszcza obroża, wycierają i niszczą kołnierz na szyi, który bardzo wolno odrasta. Jest to szczególnie ważne w przypadku psów wystawowych. Szelki po powrocie do domu trzeba niezwłocznie zdejmować. Młodziutka BIBIENNE Bytomska Sfora legitymujaca się juz tytułami Zw BIS i 2 x Zw BIS Szczeniąt Pielęgnacja sierści Są rasy, u których w przypadku, gdy pies nie jest wystawiany, można sierść skrócić, ułatwiając sobie utrzymanie jej w czystości. Tak jest np. u shih tzu lub yorkshire terriera. U chow chowa takiej możliwości nie ma. Wystawowy czy też wyłącznie przyjaciel rodziny, wymaga jednakowo systematycznej i pracochłonnej pielęgnacji, bo tylko wtedy szata, która jest jego największą ozdobą, wygląda naprawdę imponująco. Gęsty podszerstek ma niestety tendencję do filcowania i dlatego najważniejszym zabiegiem gwarantującym utrzymanie sierści w idealnej kondycji jest szczotkowanie. Tylko w ten sposób można na bieżąco rozdzielać podszerstek i zapobiegać jego filcowaniu a także usuwać martwą sierść, która utrudnia wentylację skóry i stwarza sprzyjające warunki do powstania stanów zapalnych. Prawidłowa pielęgnacja chow chowa zabiera co najmniej godzinę tygodniowo, jeśli oczywiście robi się to systematycznie i sierść nie jest zaniedbana. Ch. Pl IWAN Rudy Oski i HILARY Rudy Oski Szczotkowanie Nie da się ukryć, że u chow chowa jest co szczotkować. Pies musi na to pozwolić, nie może się wyrywać i bronić, dlatego trzeba go do tego przyzwyczaić jak najwcześniej, najlepiej począwszy od drugiego miesiąca życia. Zmęczonego zabawą psiaka kładziemy na miękkim kocu na stole i delikatnie szczotkujemy jego sierść, dotykamy łap, zaglądamy w zęby, sprawdzamy uszy. Wszystko to na początku powinno trwać nie dłużej niż 3-5 minut, potem stopniowo ten czas wydłużamy. Na koniec pies musi zawsze zostać pochwalony i nagrodzony smakołykiem. Tak wychowany, jak dorośnie będzie się spokojnie poddawał wszystkim zabiegom pielęgnacyjnym, bo jest do nich przyzwyczajony i przekonał się, że nie ma powodu do obaw. Pamiętajmy, że nawet kiedy zaśnie, ani na moment nie może pozostać na stole bez nadzoru, upadek lub zeskoczenie z takiej wysokości może się skończyć tragicznie. Szczenięca sierść jest bardzo miękka, puszysta i w miarę jej wzrostu coraz łatwiej zbija się w filce. Szczotkujemy ją w tym okresie na tyle często, by nie zdążyła się skołtunić. W wieku około 6-7 miesięcy rozpoczyna się wymiana młodzieńczej sierści na dorosłą. Jest to okres najtrudniejszy, bo trzeba wyczesać praktycznie całą sierść. Martwy włos musi być usunięty, żeby nie utrudniał wentylacji skóry i nie hamował wzrostu nowego owłosienia. Nigdy już pielęgnacja sierści nie będzie tak trudna, bo dorosła sierść jest bardziej szorstka i grubsza, mniej podatna na platanie i filcowanie. Młodziutka TESSA Mei- Lan FCI Dorosłego chow chowa szczotkuje się przeciętnie 1-2 razy w tygodniu twardą włosianą szczotką, o szczecinie na tyle długiej, by sięgała aż do skóry. Można się także posłużyć się szczotką drucianą o idealnie gładko zakończonych, długich szpilkach (bez kapturków), która bardzo dobrze rozczesuje podszerstek. Potrzebne są również dobre metalowe grzebienie o różnym rozstawie zębów. Pamiętajmy, że nigdy nie wolno szczotkować sierści na sucho, bo włos się elektryzuje i niszczy. Trzeba ją zawsze spryskać odpowiednią odżywką, która działa antystatycznie i nie zmiękcza włosa. Jeśli podszerstek ma dużą tendencję do filcowania, bardzo przydatne do jego rozczesywania będzie specjalne zgrzebło z obrotowymi zębami, które go rozdzieli i nie pozwoli mu zbić się w filce. Gdyby już do tego doszło sfilcowany podszerstek trzeba porozcinać filcakiem a pozostałe kępki sierści dokładnie wyczesać grzebieniem. Trzeba sobie jednak zdawać sprawę z tego, że usunięcie takiego zaniedbania powoduje zubożenie sierści i rzadko pozostaje bez śladu. Oprócz szczotkowania sierść chow chowa musi być również co jakiś czas bardzo dokładnie rozczesana grzebieniem. Trwa to dość długo, dlatego najlepiej zrobić to na leżąco. Kładziemy psa na boku, lewą ręką podnosimy pasmo owłosienia i podtrzymujemy je go góry. W prawej ręce trzymamy metalowy grzebień o dość dużym rozstawie zębów i rozczesujemy fragment sierści znajdujący się poniżej lewej ręki. Trzeba oddzielać tylko takie pasma, jakie jesteśmy w stanie przytrzymać dłonią. W ten sposób sierść nie opada i wyczesywane miejsce jest dobrze widoczne. W ten sam sposób rozczesujemy kolejne niewielkie pasma o szerokości około 5 cm, posuwając się ku górze, tak długo, aż cała sierść będzie rozczesana. Kiedy dobrniemy wreszcie do końca i sierść jest wstępnie rozczesana rzadkim grzebieniem, bierzemy gęsty grzebień i powtarzamy cały zabieg od nowa, czesząc ją z jednego boku na drugi długimi pociągnięciami grzebienia. Dopiero w momencie, kiedy cała sierść jest dokładnie rozczesana możemy ją wyszczotkować żeby jej nadać objętości. Rozczesujemy na leżąco, natomiast szczotkujemy na stojąco, bo tylko w tej pozycji możemy swobodnie operować szczotką tak, żeby nadać psu charakterystyczny dla rasy wygląd. Strzałki na powyższym szkicu pokazują jak należy prawidłowo szczotkować owłosienie chow chowa. Jego sierść powinna być odstająca i puszysta, przestrzeganie odpowiednich kierunków szczotkowania służy nadaniu jej objętości. Dla wyglądu chow chowa ma to duże znaczenie, chodzi o to by nadać psu charakterystyczną dla rasy sylwetkę a do tego niezbędne jest, by od szczeniaka część sierści była czesana z włosem, a część pod włos. Regularnie i prawidłowo szczotkowana sierść z czasem praktycznie sama układa się we właściwym kierunku. Pamiętajmy, że ogon jest tylko szczotkowany a nie jak reszta sierści również wyczesywany grzebieniem. Każdy pies ma miejsca, w których włos się szczególnie łatwo plącze i filcuje. U chow chowa są to zazwyczaj miejsca za uszami, kryza i portki. Te miejsca powinny być wyczesywane ze szczególną starannością, a jeśli zdarzy się, że mamy bardzo mało czasu, to właśnie one powinny być rozczesane w pierwszym rzędzie, bo tu niestety nie ma żadnej taryfy ulgowej. Reszta od biedy może poczekać. Pierwszym objawem, że z rozczesywaniem dłużej zwlekać nie wolno, jest wyr wrażenie grudek i nierówności wyczuwalne po zatopieniu ręki w sierści. Jest to spowodowane obecnością luźnego podszerstka, który wkrótce zbije się w supły dając początek filcom. MŁ Ch PL ,Ch Pl , INDIS LIETUVOS LIUTAS Chow chow linieje w sposób mało widoczny, jego sierść nie fruwa po całym mieszkaniu, bo wypadający włos zatrzymuje się w gęstej sierści i przeważnie sam nie wypada. W tym okresie trzeba więc psa bardzo często i starannie szczotkować aż do skóry, żeby usunąć cały martwy włos. Pozostawiony w sierści spowoduje powstanie filców, utrudni wentylację skóry i może doprowadzić do powstania stanów zapalnych. Przy odpowiednio pielęgnowanej sierści, po jej rozchyleniu w każdym miejscu musi być widoczna zdrowa, pozbawiona jakichkolwiek podrażnień skóra. Ze spaceru pies często przynosi w sierści różnego rodzaju rzepy, trawki i kłoski i natychmiast po powrocie do domu zabiera się do ich wygryzania, dokonując prawdziwego spustoszenia w swoim owłosieniu. Dlatego też nie czekając przeczesujemy sierść palcami i lokalizujemy wszystkie zanieczyszczenia i śmieci. Nigdy nie wyczesujemy ich grzebieniem , bo wyrywa się przy tym dużo włosa. Usuwamy je delikatnie palcami i dopiero na samym końcu rozczesujemy ustawionym na sztorc grzebieniem. Przy okazji sprawdzamy czy nie ma kleszczy. ELIOT Czar Tybetu Kąpiel. Chow chow jest psem czystym, starannie omija kałuże i nie ma tendencji do nadmiernego brudzenia swojego owłosienia. Dlatego kąpie się go raczej rzadko, nie częściej niż 3-4 razy w roku, a psy wystawowe w zależności od potrzeby. Mimo, że wykapanie a zwłaszcza wysuszenie chow chowa zabiera sporo czasu, trzeba go od czasu do czasu wykapać. Nie jest prawdą, że kąpiel niszczy włos, pod warunkiem, że używamy dobrych kosmetyków, opracowanych specjalnie dla tego typu owłosienia. Nigdy nie wolno stosować szamponów przeznaczonych dla ludzi w tym również dla niemowląt, bo mają zbyt wysokie pH, niszczą i wysuszają sierść. Pamiętać należy, że na sierści psa osiada nie tylko zwykły kurz, ale także mnóstwo różnego rodzaju środków chemicznych, w tym zasolonego śniegu, które bardzo niszczą jego owłosienie. Dlatego też psa trzeba kąpać, bo szampon je zmywa a balsam tworzy warstewkę ochronną przed ich agresywnym działaniem. Długotrwałe działanie środków chemicznych może spowodować problemy skórne: świąd, wypryski, stany zapalne. Przed kąpielą sierść musi być zawsze bardzo dokładnie rozczesana i wszystkie supły rozplątane, bo pod wpływem wody ulegną zacieśnieniu i bez strat nie dadzą się rozczesać. Chow chow ma gęstą, nieprzemakalną sierść, dlatego trzeba zwrócić uwagę przy myciu, żeby woda dotarła aż do skóry. Masowanie jej w miejscu, na które kierujemy strumień wody ułatwia równomierne zmoczenie. Ta sama zasada obowiązuje również przy płukaniu po umyciu szamponem, ugniatanie sierści ręką powoduje, że będzie szybciej i dokładniej wypłukana. Woda lepiej przenika sierść, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, wylewana z dużej odległości ma tendencję do odbijania się od sierści i powoduje, że szampon dłużej się pieni. APLODISMENTY DLYA TEBYA i MAIA od Halusku Psa myjemy zawsze dwukrotnie, najlepiej szamponem, który nie zmiękcza włosa. Jeśli chcemy poprawić barwę sierści - stosujemy szampon intensyfikujący kolor a w przypadku sierści zniszczonej, przesuszonej - szampon regenerujący lub nawilżający. Szampon powinien być rozcieńczony, zbyt skondensowany trudno równomiernie rozprowadzić i jeszcze trudniej wypłukać zwłaszcza z tak gęstego owłosienia. Trzeba pamiętać, żeby rozcieńczyć tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, bo połączony z wodą po pewnym czasie traci właściwości myjące. Jeśli pies podczas kąpieli ma ochotę się wytrzepać zapryskując nam całą łazienkę, możemy go od tego zamiaru szybko odwieść kładąc mu rękę na karku i lekko uciskając. Po bardzo dokładnym spłukaniu i odciśnięciu sierści ręcznikiem nakładamy balsam-odżywkę, równomiernie ją rozprowadzamy i pozostawiamy na 3-5 minut. Odżywka jest niezbędna, ponieważ ułatwia rozczesywanie, odbudowuje lipoproteinową otoczkę włosa, odżywia go, uelastycznia i skutecznie zapobiega plątaniu i filcowaniu się sierści. Ponownie spłukujemy sierść i bardzo dokładnie odciskamy ją ręcznikami. Warto się trochę potrudzić, żeby możliwie jak najwięcej wody odcisnąć przy pomocy ręczników, bo o tyle krócej będzie trwało suszenie suszarką. Gruby, gęsty podszerstek schnie bardzo długo a niedosuszenie jest niebezpieczne, bo może spowodować powstanie filców i odparzenie skóry. W czasie suszenia spryskujemy sierść odżywką do szczotkowania i podczesujemy ją pod włos drucianą szczotką, starając się kierować strumień ciepła pod włos, jak najbliżej skóry. Małe przerwy pomogą złapać oddech i psu i jego właścicielowi, a sierść w tym czasie będzie mogła odparować. W upalny dzień możemy w tym czasie wyjść na mały spacer, trzymając oczywiście psa na smyczy, żeby nie przyszło mu do głowy wytarzać się w trawie. Jeśli ma być wystawiany, nie powinien kłaść się bezpośrednio po suszeniu tak długo, aż sierść całkowicie wystygnie i odparuje, bo ciepła sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata. Czystość bez kąpieli Ch PL TOBBY SMOOTH Virta Valo FCI Trudności z kąpaniem a zwłaszcza suszeniem psa powodują, że możliwość wyczyszczenia sierści na sucho jest często prawdziwym wybawieniem. Najlepiej zrobić to przy pomocy specjalnych pudrów czyszczących. Zdecydowanie najwygodniejszy jest puder w aerozolu, bo można go bardzo łatwo i równomiernie rozprowadzić, szybko przywraca czystość a do tego zwiększa objętość szaty. Rozdzielamy sierść ręką lub grzebieniem warstwa po warstwie i spryskujemy pudrem z odległości około 20 cm w taki sposób, żeby dostał się aż do skóry. Następnie lekko masujemy sierść, żeby go lepiej rozprowadzić i pozostawiamy na kilka minut. Na zakończenie bardzo dokładnie szczotkujemy psa z włosem i pod włos. Sierść jest czysta, pachnąca i dużo bardziej puszysta. Uwaga: pojemnik z pudrem trzeba zawsze obrócić do góry dnem i energicznie wstrząsnąć, żeby dobrze wymieszać jego zawartość. Puder w aerozolu jest zazwyczaj w zawiesinie i dłużej nieużywany osiada na dnie pojemnika. W jednym przypadku należy z użycia pudru zrezygnować - jeśli pies ma ciemną i bardzo mocno przetłuszczoną sierść, bo wtedy może na niej pozostać białawy osad. W tej sytuacji lepiej przywrócić jej czystość przy pomocy specjalnego lotionu. Naciągamy warstewkę waty na drucianą szczotkę, zwilżamy ją lotionem i dokładnie, raz przy razie szczotkujemy sierść z włosem i pod włos. Cały brud zostaje na wacie, którą w miarę zabrudzenia trzeba wymieniać na czystą. Sierść po wyschnięciu i wyszczotkowaniu jest pachnąca i czysta. Zhigolo Vasyl Mishki Toptishki Higiena Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj. Chow chow jest bardzo podatny na podrażnienia skóry, dlatego fałdy na kufie wymagają regularnego sprawdzania i jeśli trzeba, oczyszczenia. Jeśli pies zaczyna się drapać w jakimś miejscu, trzeba je natychmiast obejrzeć, ustalić przyczynę problemu i podjąć odpowiednie środki zaradcze, łącznie z wizytą u lekarza weterynarii. Nie wolno tego lekceważyć, bo swędzące miejsce potrafi powygryzać aż do krwi. Jak dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści: Akcesoria do pielęgnacji sierści kliknij tutaj Dobór kosmetyków do potrzeb i rodzaju sierści kliknij tutaj . Jeśli pies ma prawidłowo wypielęgnowaną sierść, przygotowanie go do wystawy nie jest problemem. Kąpiemy go około 10 dni przed pokazem, co zapewni jego sierści maksimum objętości. Wcześniej trzeba zaobserwować po ilu dniach od kąpieli jego sierść prezentuje się najlepiej. Jeśli barwa sierści nie jest dostatecznie wyrazista, do kilku poprzedzających wystawę kąpieli można zastosować szampon intensyfikujący kolor. Pierwsze mycie szamponem koloryzującym, drugie najlepiej szamponem zwiększającym objętość. Tym razem rezygnujemy z zastosowania balsamu, żeby nie obciążać sierści, chodzi o to, żeby była maksymalnie puszysta. Suszymy ją bardzo dokładnie, nie może pozostać wilgotna, bo się sfilcuje. Można robić przerwy w suszeniu, żeby sierść odparowała. Bardzo ważne jest odpowiednie jej modelowanie w trakcie suszenia, podczesywanie w górę dla nadania objętości. Dopóki sierść nie będzie całkowicie wysuszona, pies nie powinien się położyć, bo ciepła a zwłaszcza wilgotna sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata. Ostateczny retusz robimy dzień przed wystawą. Dokładnie rozczesujemy i szczotkujemy sierść zgodnie z wyżej zamieszczonym szkicem. Następnie przystępujemy do korekty owłosienia, która ma na celu podkreślenie sylwetki psa. Jakiekolwiek przycinanie włosa jest niedozwolone, możemy jedynie uporządkować sierść oraz nadać jej odpowiedni kierunek. Pamiętajmy o podstawowej zasadzie przygotowania chow chowa: korekta jego owłosienia musi być tak delikatna, by w niczym nie zmienić naturalnej sylwetki psa. Zaczynamy od bardzo dokładnego wyszczotkowania sierści z włosem i pod włos, żeby go rozprostować i nadać mu objętości. Teraz widać wszystkie miejsca wymagające korekty: • Nigdzie nie powinny wystawać włoski, które zaburzają linię szaty. Dlatego też pojedyncze odstające włoski na kufie trzeba wydepilować, podobnie jak zbyt długi włos, który psuje linię uszu. • Kryza jest ozdobą i nie należy jej ruszać, trzeba natomiast bardzo krytycznie obejrzeć psa, bo być może niektóre miejsca, w których sierść jest szczególnie gęsta trzeba będzie delikatnie przerzedzić usuwając nadmiar podszerstka. Chodzi o podkreślenie budowy anatomicznej psa, szata dla chow chowa jest bardzo ważna, jednak zbyt obfita, równo porastająca całe ciało może spowodować, że pies będzie wyglądał ciężko i bezkształtnie. W niektórych miejscach musi być jej mniej, żeby pies miał prawidłową, elegancka sylwetkę. Wyczesujemy więc podszerstek (nigdy włos okrywowy !!) bardzo powoli, dwa pociągnięcia szczotką i sprawdzamy efekt, żeby nie wyczesać go za dużo. Najpierw z jednej a potem od razu symetrycznie z drugiej strony. Jeszcze za dużo podszerstka - znowu kilka pociągnięć szczotką i znów ocena efektu. Taka ostrożność pozwoli uniknąć poważnych błędów. Lepiej przećwiczyć to wtedy, kiedy pies nie jest wystawiany, by w razie niepowodzenia podszerstek zdążył się odbudować. A najlepiej wybrać się wcześniej na wystawę i dobrze obejrzeć najlepsze psy. Zrobić zdjęcia, przestudiować je i popróbować dorównać najlepszym. • Jedyne miejsca w których można użyć nożyczek degażujących są okolice odbytu, gdzie trzeba skrócić zbyt mocno odstającą sierść. Na całym ciele można bardzo delikatnie wyrównać najbardziej wystające włoski, dla nadania psu elegancji. • Przednia strona kończyn pokryta jest krótkim, gładkim i gęstym włosem. Wszystkie dłuższe włoski, wystające poza linię kończyny depilujemy. Tylna strona pokryta jest dość długim włosem, który tworzy gęste pióro. Wyczesujemy je i z grubsza wyrównujemy nożyczkami degażującymi. Na zakończenie spryskujemy je pudrem w aerozolu i wyczesujemy pod włos. W przypadku chowa jest to kosmetyk niezastąpiony, bo nie tylko wyraźnie zwiększa objętość sierści, ale dodatkowo lekko usztywnia włos. Pl , CERBER Rudy Oski wł. Waldemar Tomczyk • Nie wolno zapominać o łapach, które zgodnie ze wzorcem powinny być zwarte i okrągłe jak u kota. Żeby to osiągnąć, łapa powinna wydawać się jak najmniejsza. Włos na łapie podczesujemy w górę i przycinamy nożyczkami degażującymi tak by jej nadać okrągły kształt. Pazury powinny być skrócone na tyle, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią witaminową. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem. BOG LANZUI LIAM Mei-Lan FCI • Bardzo regularnej pielęgnacji wymagają oczy. Mają tendencję do łzawienia, dlatego szczególnie przy jasnej sierści trzeba dbać o to, by pod oczami nie tworzyły się szpecące żółte lub brunatne zacieki. Usuwanie jest zdecydowanie trudniejsze niż zapobieganie, dlatego jeśli zauważymy pierwsze oznaki zażółcenia trzeba codziennie przecierać sierść specjalnym żelem, który zabiega ich powstawaniu. O tym jak sobie poradzić z zamaskowaniem zacieków przed wystawą w zakładce Wystawy-jak poprawić urodę - poprawianie koloru. Dzień przed wystawą nadajemy sierści puszystości przy pomocy pudru w aerozolu. Robimy to w ten sam sposób jak przy czyszczeniu sierści na sucho. Jeśli pies ma niezbyt obfite owłosienie można ten zabieg powtórzyć następnego dnia rano. Przed wejściem na ring 2BIS Junior 4BIS Minor Puppy IMAGINE Laska Faina i Mł. Zw. Kl. Zw. Czech CUTE FACE Laska Faina Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring wyszczotkujemy ją pod włos, idealnie wymodelujemy i delikatnie, z odległości 20-25 cm spryskamy specjalnym niewidocznym lakierem. Ogon wyciągamy, wyczesujemy pióropusz i również spryskujemy lakierem. Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć żeby nie pozagniatać i nie pobrudzić sierści. Jeśli z nim trochę w tym czasie pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko zakładamy cienką, stonowaną z barwą owłosienia ringówkę, poprawiamy sierść tak, żeby nie była przez nią przygnieciona i ładnie się układała, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring. Powodzenia! Wystawiając psa o tak obfitym owłosieniu musimy mieć zawsze w kieszeni włosianą lub drucianą szczotkę, żeby w każdej chwili móc uporządkować szatę. Jeśli jej nie używamy powinna być w kieszeni lub w specjalnej przypiętej do paska torebce a nie w ręce, bo nie tylko przeszkadza, ale jeszcze na domiar złego może wplątać się w sierść. Uwaga Regulamin wystaw psów rasowych precyzuje: „Zabronione jest traktowanie szaty, skóry i nosa jakimikolwiek środkami, które zmieniają ich strukturę, kolor lub stan. Dopuszcza się jedynie strzyżenie, trymowanie, czesanie i szczotkowanie.” Wystawa jest konkursem piękności, nie ma co ukrywać, że większość psów jest przygotowywana przy pomocy różnego rodzaju kosmetyków oraz zabiegów podkreślających lub poprawiających urodę. Jest to wiedza bardzo pilnie strzeżona, zdobywa się ją przeważnie metodą prób i błędów, dlatego początkującym staramy się to i owo podpowiedzieć. Zajrzyjcie do zakładki "Wystawy - jak poprawić urodę?" Decyzja: poprawiać czy nie poprawiać, należy wyłącznie do właściciela. Tym, którzy się na to decydują radzimy: każdą czynność wypróbujcie wcześniej i nabierzcie wprawy, kosmetyków używajcie w domu a nie na wystawie, zawsze dyskretnie i z umiarem. Powrót

Rasy psów – Chow chowTen, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, kochany „miś” jest w rzeczywistości silnym osobowościowo psem, będącym jednym z najbliższych kuzynów wilka. Choć na takiego nie wygląda, potrzebuje poważnego, stabilnego i, przede wszystkim, odpowiedzialnego właściciela. Poznajmy lepiej niezwykłe połączenie niezłomnej osobowości i „pluszowej” fizjonomii. Klasyfikacja FCIGrupa 5: szpice i psy ras pierwotnychSekcja 5: szpice azjatyckie i rasy pokrewneTyp lisowatyNie podlega próbom pracyChow rasyTa unikalna rasa jest uznawana za jedną z najstarszych. Badania wykazują, że psy te pierwotne są jednymi z pierwszych, które oddzieliły się od wilka. Najnowsze analizy DNA potwierdzają również, że ta wiekowa rasa powstała, prawdopodobnie, na stepach Syberii i Mongolii, a po wielu latach była wykorzystywana w Chinach, Mongolii i Tybecie jako psy stróżujące przy świątyniach. Na podstawie zachowanych pism niektórzy historycy uważają, że chow chowy towarzyszyły mongolskim wojskom w trakcie inwazji na południowe Chiny oraz w momencie najazdu na zachodnią Europę i Bliski Wschód. Znamiennym jest fakt, że płaskorzeźba ze 150 roku (okres dynastii Han), przedstawia psa myśliwskiego podobnego wyglądem do rasy chow czasem chow chow hodowano jako psy pracujące, głównie pasterskie, myśliwskie, pociągowe i legendy wspominają duże psy bojowe z Azji Środkowej, które przypominały lwy o niebiesko-czarnych językach. Niektóre źródła podają też, że jeden z władców chińskich posiadał na własność 5000 psów rasy chow chow. Generalnie, Chińczycy bardzo cenili te psy i często je angażowali do różnych prac, w tym zaprzęgów, o czym wspominał sam Marco Polo. Niewykluczone również, że psy te (a raczej szczeniak będący pupilem królowej Wiktorii), stały się inspiracją do stworzenia pluszowego misia. Mówi się, że władczyni chodziła z nim wszędzie, przez co zniechęciła do siebie przyjaciół, którzy twierdzili, że królowej nie wypada wszędzie pojawiać się z psem, dlatego zdecydowali się odwiedzić krawcową, która miała za zadanie stworzyć wypchaną wersję chow to pies mocno zbudowany o kwadratowym profilu, szerokiej czaszce i małych, trójkątnych, stojących uszach z zaokrąglonymi końcówkami. Rasa znana jest z bardzo gęstego, dwuwarstwowego futra, które może być długie lub krótkie, zależnie od odmiany. Najbardziej gęsta i długa sierść pokrywa szyję, nadając psu lwiego wyglądu. Spotyka się umaszczenie czerwone, czarne, niebieskie, cynamonowe, białe, kremowe; nierzadko na sierści widoczne jest cieniowanie. Osobniki z nieregularnym lub wielobarwnym umaszczeniem nie mogą brać udziału w wystawach, ponieważ nie są zgodne z wzorcem rasy. Oczy są głęboko osadzone, zazwyczaj w kształcie migdałów, język ma charakterystyczny niebiesko-czarny kolor, a nogi są proste, przez co chow chow chodzi nieco szczudłowato. Poza niebieskawym językiem, w podobnym kolorze są również usta i jama ustna. Wyróżnia się też kręconym ogonem, ulokowanym wysoko, noszonym nad spełnia rolę psa domowego, mimo to może przejawiać tendencję do rozpoznawania obcych, stając się przy tym zawziętym obrońcą właściciela i mienia. AKC podkreśla jednak, że w obrębie rasy agresywność czy zbyt duża bojaźliwość są niedopuszczalne. W związku z tym, niektórzy opiekunowie chow chow często przypisują mu kocią jest nadmiernie aktywny, co oznacza, że może przebywać w mieszkaniu, ale wymaga codziennego wysiłku fizycznego, aby zapobiec występowania niepokoju i znudzeniu. Pies, któremu dostarcza się wystarczającej ilości aktywności potrafi sam upomnieć się o charakteryzuje się dużą lojalnością wobec bliskich osób. Często również przejawia nadopiekuńczość w stosunku do jednego lub dwóch głównych członków rodziny. W jego naturze leży spokój i ułożenie, choć uwidacznia się często odporność na szkolenie, a wszystko przez wrodzony upór, który z wiekiem narasta. Dlatego bardzo istotne jest, aby psy tej rasy trenować w okresie szczeniącym, dzięki czemu nabywają szacunku do właściciela. Aby uniknąć agresywnych i nadopiekuńczych zachowań w dorosłym życiu, pies wymaga sprawnej socjalizacji, aby umiał dostosować się do otoczenia. Po osiągnięciu dojrzałości odrzuca władzę właściciela, który nie zdołał wzbudzić w nim podziwu swą niewyszkolony chow chow może stać się agresywny (co jest znakiem rozpoznawczym nieuspołecznionych psów tej rasy), ale zdarzają się też osobniki łatwe do ułożenia, czasem powściągliwe czy wręcz wycofane. Wydaje się, że najczęściej obiektem agresji staje się inny chow chow, często tej samej względu na silny instynkt łowiecki zaleca się, aby psa separować od kotów i małych psów, wymagana jest też smycz i kaganiec w trakcie charakter wymaga więc szlifowania poprzez wczesne i konsekwentne uspołecznianie przy współpracy z obcymi zwierzętami. Od początku pies bardzo niechętnie wchodzi w interakcje z nieznajomymi ludźmi, w czym również pomaga szkolenie. Posiadanie chow chowa może też skutkować podniesieniem kosztów ubezpieczenia domu, ponieważ niektóre firmy ubezpieczeniowe uważają je za psy wysokiego ryzyka. Nie wskazują na to jednak badania – w czasopiśmie American Veterinary Medical Association wykazano, że spośród 238 zgonów (zarejestrowanych między rokiem 1979, a 1998), spowodowanych przez pogryzienie psa chow chow był odpowiedzialny za nie panda wielka, tylko … chow chow 🙂Kondycja zdrowotnaDoskwiera im często podwinięcie powieki (entropiom), jaskra, młodociana zaćma, chłoniaki, pęcherzyca, rak żołądka, dysplazja stawów biodrowych i cukrzyca. W obrębie rasy mamy do czynienia z podwyższonym ryzykiem zapadalności na choroby autoimmunologiczne, będące przyczyną czerniaka (rak skóry). Ze względu na grube futro chow chow może mieć spore problemy z pchłami. Chow dane i wymiaryChow chowWysokość w kłębie: psy: 48 – 56 cmsuki: 46 – 61 cmWaga:psy: 25 – 32 kgsuki: 20 – 27 kgDługość życia: 9 – 15 latChow chow – ciekawostkiW północnych Chinach nazywany jest Songshi Quan (rodzaj lwa chińskiego, a dokładniej puffy-lion dog). Rasę nazywa się też Tang Quan – „pies Dynastii Tang”. Uważa się również, że chow chowy to jedna z psów wykorzystywanych jako pierwowzór wspomnianych chińskich lwów (in. psów Fo/Foo) – tradycyjnych kamiennych strażników znajdujących się przed buddyjskimi świątyniami i te, prawdopodobnie, były tuczone i spożywane jako jedno z głównych źródeł pożywienia chłopów z rozdrobnionych terenów wiejskich w okresie głodu w badacze uważają, że chow chow to bezpośredni przodek samojeda, elkhunda szarego, szpica miniaturowego i szpica AKC rejestruje ok. 10 000 chow chowów rocznie, a CKC (Canadian Kennel Club) rejestruje ich ok. odpowiedzialny za kolor języka wydaje się być genem dominującym, ponieważ prawie wszystkie mieszane rasy pochodzące od chow chow mają również niebiesko-czarny język. Nie jest to jednak psa rasy chow chow imieniem Jo-Fi był Zygmunt Freud. Zwierzak uczestniczył we wszystkich sesjach terapeutycznych swego pana, ponieważ posiadał szczególny zmysł pozwalający dokładnie ocenić charakter człowieka. Sam psycholog przyznał, że określenie stanu psychicznego pacjenta było zależne od rasy psów – TOP 100Inteligencja psówAgresywne rasy psówNajstarsze psy – Top 10Najdłużej żyjące rasy psów – TOP 10Pies domowyRasy psów – opisy i charakterystykaPsowateRasy kotów – opisy i charakterystykaZwierzęta domowe

Dodatkowe przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności. Tłumaczenia dodatkowych przykładów zdań również generowane są przez automatyczny moduł i nie są weryfikowane przez naszych lektorów. In court, the Chows won the right to keep the apartments. W sądzie, żarcia zdobyły prawo do utrzymania apartamentów. Three generations of Chows held hands around the table and said grace. Trzy generacje żarć trzymały się za ręce wokół stołu i odmówiły modlitwę. He was called early on the fourth day and signaled the Chows. Do niego zadzwonili wcześnie w czwarty dzień i wskazywali na żarcia. The Chows were always together, so I knew something was wrong. Żarcia były zawsze razem więc wiedziałem, że coś jest nie w porządku. One more and the Chows could have a go. Jeszcze jeden i żarcia mogły spróbować. The same goes for the Chows, and I want experienced people there. To samo lubi żarcia, i chcę doświadczonych ludzi tam. It was thought that the Chows might be ideal to start this staff once other experimenters were done with them. To była myśl, że żarcia mogą być idealne do założenia tego personelu jak tylko inni eksperymentatorzy skończyli z nimi. Honours, flowers and seasons cannot be used to make chows. Honory, kwiaty i pory roku nie mogą być użyte by robić żarcia. Seven hundred chows came to about a year. Siedemset żarć podeszło około roku. Hand is made of chows, pongs and the eyes of circles. Ręka jest zrobiona z żarć, cuchnie i oczy kół. Might not the Chows gain outer beauty to match their inner selves? Żarcia nie mogą zdobywać najdalszego piękna pasować do ich wewnętrznych własnych ja? No melded chows are allowed and concealed hands are common. Nie połączyć żarcia są dozwolone i ukryte ręce są wspólne. I have no patience with those bureaucratic females who bark like chows.' Nie mam cierpliwości do tych biurokratycznych kobiet, które warczą jak żarcia. ' The Chows have the right to the two-birds-of-peace ring. Żarcia mają prawo aby two-birds-of-peace pierścień. The Chows noted that it was straight power, no locks of any conventional kind, and therefore next to impossible to open from this side. Żarcia zauważyły, że to jest zwykłe prawo, żadne zamki jakiegokolwiek konwencjonalnego rodzaju, i dlatego prawie niemożliwy otworzyć z tej strony. The Chows came after the first wave. Żarcia podeszły po pierwszej fali. The Chows want this nice peasant farm someplace. Żarcia chcą tego miłego gospodarstwa chłopskiego gdzieś. Chows are not a particularly active breed. Żarcia nie są szczególnie czynną rasą. Most Chow Chows are a reddish brown or black color. Najwięcej żarcia żarcia są czerwonawym brązowym albo czarnym kolorem. Chows get so uptight about these things! Żarcia stają się tak spięte o tych rzeczach! No chows are used (all pong/kong hand scoring extra points). Żadne żarcia nie są używane (cały pong/kong ręka zdobywająca dodatkowe punkty). Chows cannot be melded with a discard unless it is to complete a hand (mahjong). Z żarciami nie mogą łączyć zrzutka chyba że to ma kończyć rękę (mahjong). The fish, too big for a poacher, was a gift to the Chows from a fellow member of the local Baptist church. Ryba, zbyt duży dla kłusownika, był prezentem od współczłonka pobliskiego baptystycznego kościoła dla żarć. We'll need six new mounts- no, Pu Chows gone, five will be enough." Będziemy potrzebować sześciu nowych góra- nie, Pu Chows przebyty, pięć będzie wystarczyć. " So the Chows look like humanoid cows. Więc żarcia wyglądają jak człekopodobne krowy. She looked like a chow chow Angie had seen once. Wyglądała jak żarcie żarcia Angie zobaczyła raz. A family with young children might want to avoid the sometimes unpredictable chow chow. Rodzina z młodymi dziećmi może chcieć uniknąć czasami nieprzewidywalnego żarcia żarcia. Most Chow Chows are a reddish brown or black color. Najwięcej żarcia żarcia są czerwonawym brązowym albo czarnym kolorem. Like the chow chow, the breed has a blue tongue. Jak żarcie żarcia, rasa ma niebieski język. Further testing was done with friends' dogs of different sizes, including a 70-pound chow chow. Ponadto testowanie skończyło z przyjaciółmi 'psy innych wielkości, w tym chow-chow 70-funt chow-chow. Behind it, a German shepherd and a chow chow growled at him. Z tyłu to, owczarek niemiecki i żarcie żarcia warknęły na niego. First film to have 3 separate stories within a movie was Chow Chow. Pierwszy film mieć 3 oddzielne historie w filmie żarcie było żarciem. Another dog which can prove difficult to train is the Chow Chow. Inny pies, który może okazywać się trudnym do pociągu jest chow-chow chow-chow. Anne drones on about nonfat frozen yogurt and chow chows. Anne ględzi nonfat mrożony jogurt i żarcia żarcia. Chow Chow is the food eaten by the Chinese of Thailand. Żarcie żarcie jest jedzeniem zjedzonym przez Chińczyka Tajlandii. Besides, her daughter Kim was with her, along with her two chow chows. Ponadto, jej córka Kim był z nią, wraz z nią dwa żarcia żarcia. Included are a rich tomato chow chow and spicy peach barbecue; both could be served as chutneys. Obejmowany są wysokokalorycznym żarciem żarcia pomidorowym i pikantnym grillem brzoskwiniowym; obydwa mogli być obsłużeni jako czatni. A Southern chow chow might be called India relish by non-Southerners. Południowe żarcie żarcia może być nazywane Indiami smak przez nie-południowiec. He also owns a female Chow Chow, called Lolly. On również posiada żeńskie żarcie żarcie, Lizak zadzwoniono. It may be a descendant of the Chow Chow; however, the only clear link between these is the blue-black tongue. To może być potomek żarcia żarcie; jednakże, tylko czysty link pośrodku te jest kruczoczarnym językiem. A further possible source of the name is the ingredient chayote, which is itself known as chow chow in India. Dalsze możliwe źródło imienia jest składnikiem chayote, który jest tym znany jako żarcie żarcia w Indiach. He then let Siu Ba live with him, which made Chow Chow happy. Wtedy pozwolił Siu Ba żyć z nim, który uszczęśliwić Chow Chow. Their pigmentation resemble the Chow Chow as they've been crossed before, probably giving them the same blue-black tongue. Ich zabarwienie być podobnym do żarcia żarcie ponieważ zostali przeciwstawieni się wcześniej, prawdopodobnie dając im taki sam kruczoczarny język. Folklore indicates that the Kintamani began with a Chow Chow around 600 years ago. Folklor wskazuje, że Kintamani zaczął się od żarcia żarcie około 600 lata temu. In fourth, fifth and sixth places are the golden retriever, German shepherd and the chow chow, unchanged from 1987. W czwartych, piątych i szóstych miejscach są golden retriever, owczarkiem niemieckim i żarciem żarcia, niezmieniony od 1987. This coat length resembles the coat of the Chow Chow and was probably inherited from the chows. Ta długość płaszcza jest podobna do warstwy żarcia żarcie i prawdopodobnie został odziedziczony po żarciach. The Chow Chow Melange base is spicy and mustardy. Żarcie żarcie Melanż podstawa jest pikantna i mustardy. The Chow Chow Club, Inc. Żarcie żarcie Klub, inc. Chow Chow (China) Żarcie żarcie (Chiny) But this year, after being expertly handled by Larizza, the chow chow came into the Garden with 13 best-in-show awards and 70 groups. Ale bieżący rok, po tym jak bycie umiejętnie załatwiło przez Larizza, żarcie żarcia wchodziło do Ogrodu z 13 best-in-show nagrody i 70 grup. Uwaga: Tłumaczenia dodatkowych przykładów nie były weryfikowane przez naszych lektorów - mogą zawierać błędy.

Chow chow Historia rasy psów chow chowChow chow opis rasyChow chow: nazwaChow chow pielęgnacjaChow chow charakterChow chow chorobyMiotoniaWrodzone wzmożone napięcie mięśniEntropiumJaskraDermatoza reagująca na hormon wzrostuPęcherzyca liściastaNadwrażliwość na ugryzienia pcheł (APZS)Zerwanie więzadła krzyżowego przedniegoCzerniakChłoniakomięsak złośliwyCzy warto zdecydować się na Chow-chowa?Jaka jest długość życia psa rasy chow chow?Na co psy rasy chow chow chorują najczęściej? Historia rasy psów chow chow Chow chow jest przedstawicielem rasy psów pierwotnych, mającej swoje korzenie prawdopodobnie w Mongolii, aczkolwiek pochodzenie rasy chow chow'ów owiane jest pewną tajemnicą. Psy te odstraszały złe duchy, pilnowały buddyjskich świątyń, brały udział w polowaniach, a także służyły jako środek transportu podczas górskich wypraw. W Europie pojawiły się dopiero ok. 1860 r. za sprawą Angielskich podróżników, którzy sprowadzili na kontynent 8 osobników i to właśnie ta ósemka dała, początek współczesnej nam rasie. Według FCI Chow chow należy do grupy 5. Chow chow opis rasy Niektórym przypomina groźnego lwa z obfitą grzywą, innym potężnego niedźwiedzia, czy po prostu pluszowego misia. Jedno jest pewne – tą jedną z najstarszych ras każdy z nas rozpozna z daleka. Wielkość i waga psa chow chow Wielkość i masa psa chow chow Chow chow to pies średniej wielkości o zwartej i dobrze wyważonej sylwetce. Wysokość chow chowWysokość w kłębie samicy 46 – 51 cm, wysokość w kłębie samca 48 – 56 chow chowMasa psa 20 – 25 kg, masa suki 18 – 20 i masa psa Wzorzec rasy psów chow chow GłowaGłowa Chow chow jest szeroka i płaska, otoczona bujnym włosem tworzącym wspomnianą lwią i uszyCiemne (lub w kolorze szaty) oczy oraz małe i grube uszy, pochylone do przodu i skierowane ku sobie, współtworzą charakterystyczny, nadąsany grymas cechą chow-chowa jest jego język – niebiesko czarny, granatowy lub borówkowy, który (jeśli wierzyć legendom) swoją barwę uzyskał dzięki temu, że psom tej rasy dane było zlizywać spadające kawałki nieba 😉CiałoSzyja, grzbiet i lędźwie mocne, a klatka piersiowa głęboka i piersiowe są proste, a miedniczne lekko kątowane w stępie, co sprawia, że chód jest nieco rasy psów chow chow Chow chow okrywa włosowa i umaszczenie Chow chow okrywa włosowa i umaszczenie Chow chowy należą do psów ras średnich, a jego okrywa włosowa występuje w dwóch odmianach: szorstkiej – gęsty, szorstki włos okrywowy i wełnisty podszerstek,gładkiej (krótkowłosej) – prosty, krótki i sterczący włos, przypominający plusz Gęste futro wokół szyi tworzy kryzę, a na udach portki. Psy rasy chow chow mają umaszczenie: czarne,rude,białe,kremowe,błękitne. Biały chow-chow Jak wygląda pies rasy chow-chow możesz zobaczyć na poniższym wideo Chow chow: nazwa Jest wiele różnych wersji co do etymologii nazwy tej rasy. Według niektórych źródeł nazwa „chow” odnosi się do słowa „mięso” lub po prostu „mniam” i nawiązuje do smakowitości ich mięsa, które było niegdyś w Chinach rarytasem – podobno im bardziej niebieski język, tym smaczniejszy pies. Inne tłumaczenie pochodzi od słów „cha” lub „chao” oznaczających psa o wielkiej sile. Jeszcze inne źródła wskazują na angielskie pochodzenie nazwy, gdzie „chow – chow” to termin niegdyś używany w mieszanej angielszczyźnie do określania bibelotów, które przywożono z Dalekiego Wschodu. Chow chow pielęgnacja Chow-chow kąpiel Jak można słusznie podejrzewać, największym wyzwaniem w pielęgnacji Chow chowa, jest dbanie o jego okrywę włosową. Gęsty podszerstek chow chowów trzeba często wyczesywać, by sierść się nie plątała, oraz by martwy włos nie blokował dostępu powietrza do skóry. Ponieważ czynność ta jest pracochłonna, należy przyzwyczajać psa do tego typu zabiegów od szczenięcia, żeby w przyszłości jego temperament umożliwił nam spokojne ich wykonywanie. Kąpiele stosujemy doraźnie, chyba że nasi czworonożni przyjaciele będą miały chorobę skóry, co jest u chow chowów niestety dość powszechne. Warto również regularnie kontrolować fałdy skóry na pysku, gdyż może w tych miejscach dochodzić u chow chowów do zapaleń. Ze względu na skłonność do APZS zalecana jest regularna profilaktyka przeciwpchelna i regularne wizyty u weterynarza z chow chowami. Chow chow charakter Chow chow charakter Chow chow zdecydowanie nie należy do ras o łatwym usposobieniu. Chow chow ma silny charakter i jest: uparty,niezależny,nieufny wobec obcych, względem których może wykazywać zachowania agresywne. Mimo że wyglądają jak przytulanki, chow chowy niespecjalnie lubią zabawy z dziećmi, szarpanie czy ciągnięcie za uszy. Chow chow jest psem jednego pana, który musi sobie na jego przyjaźń i lojalność zasłużyć. Nadaje się do mieszkania w bloku, o ile będzie miał własny, spokojny kąt i możliwość wychodzenia na długie spacery. Chow chow choroby Najczęstsze schorzenia chow chow Miotonia Miotonia jest to schorzenie dziedziczne i polega na opóźnionym rozluźnianiu mięśni po wysiłku, co skutkuje ich sztywnością i przerostem. Charakterystyczną cechą jest pozostające na nich wgłębienie po ucisku jak w plastelinie. Wrodzone wzmożone napięcie mięśni Schorzenie to dziedziczy się autosomalnie recesywnie i polega na zaburzeniu stężenia jonów chlorkowych i potasowych w cytoplazmie komórek, co prowadzi do wzmożonego napięcia włókien mięśniowych. Szczenięta mają problemy z poruszaniem i wstawaniem, mogą pojawić się drżenia, a także przerost języka oraz mięśni kończyn i szyi. Choroba jest nieuleczalna, a objawy kliniczne stabilizują się najczęściej do roku. Entropium Entropium polega na wwinięciu się fragmentu powieki w kierunku gałki ocznej, co powoduje ocieranie rzęs o powierzchnię rogówki i jej przewlekłe drażnienie. Dochodzi także do zapalenia spojówek, kurczu powiek i czasem urazów rogówki. Leczenie polega na korekcji chirurgicznej. Jaskra Jaskra jako schorzenie dziedziczne dotyczy obu oczu i polega na wzroście ciśnienia wewnątrz gałkowego na skutek zaburzenia odpływu cieczy wodnistej z gałki ocznej. Jaskra ostra u chow chow objawia się najczęściej: bolesnością,znieruchomieniem źrenicy,obrzękiem,przekrwieniem. W jaskrze przewlekłej u chow chow dominuje: powiększenie gałki ocznej,zbliznowacenie rogówki,ślepota. Ponieważ jaskra pierwotna słabo reaguje na leczenie farmakologiczne, najczęściej stosuje się zaawansowane metody chirurgiczne, mające na celu ułatwienie odpływu cieczy z oka. Dermatoza reagująca na hormon wzrostu Dermatoza reagująca na hormon wzrostu to choroba objawiająca się ubytkiem włosów (najpierw okrywowych) głównie na bokach ciała, a także na uszach i tylnej powierzchni ud. Odsłonięta skóra jest hiperpigmentowana, dlatego należy różnicować to schorzenie z innymi chorobami endokrynologicznymi. Leczenie polega na podawaniu hormonu wzrostu, przy jego udokumentowanym niedoborze. Pęcherzyca liściasta Pęcherzyca liściasta to choroba o podłożu autoimmunologicznym. Dochodzi do reakcji antygen-przeciwciało pomiędzy keratynocytami i desmosomami a przeciwciałami wytwarzanymi przez własny organizm. Prowadzi to do akantolizy, czyli utraty łączności pomiędzy komórkami naskórka, a te pojedyncze keratynocyty, jako komórki akantolityczne, są jedną z cech charakterystycznych w badaniu cytologicznym, pozwalającym na diagnostykę pęcherzycy. Objawy kliniczne pęcherzycy liściastej u chow chow pojawiają się u zwierząt w średnim wieku w formie krost, które złuszczają się tworząc strupy na grzbiecie nosa, opuszek, czy małżowin usznych. Rokowanie waha się od dobrego do umiarkowanego – u części psów choroba utrzymuje się w fazie remisji po odstawieniu leków, inne wymagają podawania najmniejszych skutecznych dawek do końca życia. Nadwrażliwość na ugryzienia pcheł (APZS) APZS jest schorzeniem polegającym na wytworzeniu się stanu zapalnego skóry, na skutek reakcji nadwrażliwości organizmu na białko, zawarte w ślinie pcheł. Typowe zmiany pojawiają się w okolicy lędźwiowo-krzyżowej i u nasady ogona, w formie wyłysień, powstałych głównie na skutek samouszkodzeń wołanych świądem. Leczenie APZS obejmuje: kąpiele lecznicze,stosowanie preparatów przeciwpchelnych (zarówno na psie, jak i w jego otoczeniu),stosowanie preparatów przeciwświądowych. Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego Schorzenie to dotyczy wewnątrzstawowego więzadła, łączącego kość udową z piszczelową. Objawia się nagłą kulawizną lub całkowitym brakiem obarczania kończyny. Rozpoznanie potwierdza się tzw. testem szufladowym, uwidaczniającym znaczny „luz” w kolanie. Leczenie najczęściej chirurgiczne. Czerniak Czerniaki występują w postaci tęgich i pigmentowanych guzów skórnych, mogących ulegać owrzodzeniom. W większości przypadków czerniaki mają charakter łagodny, ale te w okolicy palców i łożyska pazura, połączeń skórno-śluzówkowych należą do bardziej złośliwych i mogą dawać odległe przerzuty. Leczeniem z wyboru jest radykalne usunięcie chirurgiczne, a dodatkowo w przypadku zmian złośliwych – chemioterapia. Chłoniakomięsak złośliwy Jest to choroba nowotworowa wywodząca się z limfocytów B lub limfocytów T. Klinicznie wyróżniamy postacie chłoniakomięsaka: pokarmową – nacieki lub guzy w obrębie przewodu pokarmowego; przebiega z objawami biegunki, wymiotów i utraty masy ciała,skórną – epiteliotropową (wywodzącą się z limfocytów T, przebiegającą z powstawaniem guzków lub płytek, uogólnionym rumieniem i owrzodzeniem błon śluzowych) i nieepiteliotropową (wywodzącą się z limfocytów T i B, przebiegającą z powstawaniem podskórnych guzków np. w obrębie spojówek),śródpiersiową – powiększenie węzłów chłonnych klatki piersiowej, gromadzenie się w niej płynu, duszność i kaszel,wieloogniskową – powiększenie węzłów chłonnych, brak apetytu, apatia,pozawęzłową – najczęściej dotyczy nerek i gałek ocznych. Rozpoznanie opiera się o badanie biopsyjne, w wątpliwych przypadkach uzupełnione badaniem histopatologicznym wycinka tkanki lub węzła chłonnego. Rokowanie jest ostrożne, a jedyną formą uzyskania remisji jest chemioterapia. Czy warto zdecydować się na Chow-chowa? Czy warto zdecydować się na Chow-chowa? Chow – chow to na pewno pies, którego zakup należy dwa razy przemyśleć. Jest to pies dość trudny do ułożenia, więc nie powinny do jego zakupu przymierzać się osoby, które nie mają pojęcia o podstawowych zasadach szkolenia. A uczyć trzeba chow chowy od szczeniaka, by w przyszłości móc sobie poradzić z psem w tak prozaicznie brzmiących czynnościach, jak czesanie, czy np. przytrzymanie do zastrzyku podczas szczepienia. Bardzo ważna jest też socjalizacja z innymi zwierzętami i ludźmi. Z własnej praktyki przytoczę, że wielokrotnie spotkałam się z niemocą właścicieli przy okiełznaniu chow chowa do pobrania krwi, czy choćby badania klinicznego, gdyż pies jest tak nieufny, że gryzie nie tylko lekarza, ale i własnego pana, co znacznie utrudnia diagnostykę, czy np. uniemożliwia przeprowadzenie zabiegów fizjoterapeutycznych. Z natury chow chowy to psy z rezerwą podchodzące do obcych, dlatego należy pamiętać o tym, że pies rasy chowchow, musi widzieć we własnym właścicielu pewien autorytet. Nie specjalnie chow chowy nadają się też na maskotkę dla dzieci, a wszelkie zabawy powinny być prowadzone pod kontrolą dorosłych. Jeśli natomiast uda nam się z Chowem nawiązać nić porozumienia, na pewno zyskamy lojalnego obrońcę i wspaniałego przyjaciela. Jaka jest długość życia psa rasy chow chow? Na co psy rasy chow chow chorują najczęściej? Najczęstsze choroby psów rasy chow chow to miotonia, wrodzone wzmożone napięcie mięśni, entropium, jaskra, pęcherzyca liściasta, nadwrażliwość na ugryzienia pcheł (APZS), zerwanie więzadła krzyżowego przedniego, czerniak, chłoniakomięsak złośliwy.

Pies - porady, newsy i ciekawostkiRasy psów Chow chow to pies o wyjątkowym usposobieniu. Ten niezależny samotnik oddany swojemu panu nigdy lub prawie nigdy nie okazuje czułości. Z natury jest podejrzliwy wobec obcych, sprawdzi się więc jako pies stróżujący. Dyskretny, cichy, niezbyt skory do zabaw czy sportu, zdecydowanie preferuje spokojny tryb życia. Posiada silny temperament, w związku z czym nie jest zalecany dla nowicjuszy – wyszkolenie go może być trudne. #21 Najpopularniejsze rasy psów na Wamiz chow chow dorosły pies Najważniejsze informacje o Chow chow Długość życia : Charakter : SpokojnyRozmiar : Pochodzenie i historia Chow chow to bardzo stara rasa, której dokładne pochodzenie nie jest znane. Chińczycy wykorzystywali go podczas wojen, następnie został psem zaprzęgowym, psem stróżującym, a w końcu, co mało chwalebne, psem zabijanym dla mięsa (które było bardzo cenione) i futra. Obecnie jego ojczyzną jest Anglia, gdzie przybył w XIX wieku. Tutaj dokonywano selekcji tej rasy, która następnie rozpowszechniła się w całej Europie. Klasyfikacja FCI Grupa FCI Grupa 5 - Szpice i psy w typie pierwotnym Sekcja Sekcja 5 : szpice azjatyckie rasy i pokrewne Wygląd Wielkość dorosłego osobnika Suka : pomiędzy 46 i 51 cm Pies : pomiędzy 48 i 56 cm Waga Suka : pomiędzy 20 i 30 kg Pies : pomiędzy 20 i 30 kg Maść Jednolicie czarna, ruda, niebieska, cynamonowa, kremowa lub biała. Możliwe odcienie kolorów, ale nigdy plamy. Wielobarwny lub czarny chow chow jest niezgodny z oficjalnym wzorcem rasy. Rodzaj szaty Istnieją dwie odmiany – długo i krótkowłosy chow chow. Długowłose psy mają obfitą, bujną, prostą sierść odstającą od ciała. Włos okrywowy jest szorstki, podszycie zaś miękkie i wełniste. Krótkowłose chow chow mają obfitą, gładką i bujną sierść o pluszowej strukturze. Nie leży płasko. W obu przypadkach sierść jest bardziej bujna i gruba przy karku, gdzie tworzy typową dla tej rasy grzywę. Kolor oczu Oczy powinny być ciemne, ale tolerowane są też psy o oczach niebieskich lub cynamonowych, zgodnych z kolorem szaty. Brązowe Opis Chow chow to krępy pies o krótkim tułowiu, przypominający lwa. Wygląda godnie i dumnie. Charakterystyczną cechą tej rasy jest czarno-niebieski język. Pysk tego puchatego psa ma dość gniewny wyraz, choć przez wielu rasa ta jest uważana za jedną z najpiękniejszych. Ciekawostki Kilka lat temu właściciel sklepu zoologicznego w Chengdu w Chinach wpadł na pomysł, by przemienić psa chow chow w pandę. Bez względu na to, czy uznamy ten pomysł za doskonały, czy za bezmyślny, Chińczycy oszaleli na punkcie tej mody, a popyt wciąż rośnie. Pomimo zapewnień, że żadna substancja chemiczna nie ma bezpośredniego kontaktu ze zwierzęciem, z pewnością jest to działanie nie bez wpływu na samopoczucie zwierzęcie, które musi być poddawane zabiegom pielęgnacyjnym co sześć tygodni. Oczywiście chow chow-panda nie jest oficjalnie uznaną rasą, gdyż jego wygląd nie ma nic wspólnego z naturalną selekcją. Charakter Czuły Pomimo rzeczywistego przywiązania do grupy społecznej chow chow w żaden sposób nie okazuje czułości, przez co może wydawać się chłodny i zdystansowany wobec bliskich. Lubi zabawę Ten chiński pies nie ma wesołkowatej natury. Może tolerować dziecięce zabawy, ale nigdy nie będzie w nich uczestniczył. Spokojny Jego dumny i niezależny charakter sprawiają, że jest to wyjątkowo spokojny pies. Ze względu na brak chęci do zabawy i potrzeby ciągłej uwagi stanowi świetne towarzystwo dla osób, które cenią spokój i nie lubią nagabywania. Inteligentny Dawniej chow chow wykorzystywany był do stróżowania i polowań, obecnie jest to zwierzę do towarzystwa i na wystawy. Jego naturalne zdolności są więc wykorzystywane w bardzo niewielkim stopniu. Ten chiński pies odznacza się jednak inteligencją – był zresztą kiedyś wykorzystywany podczas wojen i jako pies zaprzęgowy. Może mieć zatem zdolności do słuchania i współpracy. Łowca Pomimo myśliwskiej przeszłości pies ten nie jest obecnie zainteresowany tropieniem zwierzyny. Może odstraszać niektóre gatunki, ale nie ma charakteru drapieżnika. Strachliwy/nieufny wobec obcych Ten puchaty pies z niebieskim językiem jest niezwykle wierny i opiekuńczy wobec swojej rodziny, co sprawia, że okazuje nieufność wobec obcych wkraczających na jego terytorium. Nie jest jednak agresywny. Rzadkie oznaki czułości kieruje zawsze wobec swojego pana, nigdy wobec obcych. Nie lubi pieszczot, zwłaszcza głaskania po głowie. Niezależny Ze względu na swój niezależny charakter chow chow często jest postrzegany jako chłodny i zdystansowany. Nie lubi się bawić z dziećmi ani z dorosłymi i woli komunikować się za pomocą oczu. Ta typowa dla rasy cecha sprawia, że jest to dyskretny, mało kłopotliwy pies o samotniczej naturze. Zachowanie Znoszenie samotności Chow chow chętnie zostanie sam w domu. Nieobecność pana nie powoduje u niego żadnego stresu. Ten spokojny domator nie lubi, gdy mu się przeszkadza, uwielbia spokój, więc doskonale czuje się sam. Posłuszny / łatwo się uczy Szkolenie tego przepięknego psa jest trudnym zadaniem, głównie ze względu na jego mocny temperament i czasem niemal całkowitą obojętność wobec kontaktów z człowiekiem. Niezależny charakter chow chow powoduje, że będzie próbował ignorować polecenia swojego pana. Aby temu zaradzić, niezbędne jest wczesne szkolenie i spora dawka zdecydowania. Pamiętajmy tylko, że zdecydowanie w żadnym wypadku nie oznacza brutalności. By stworzyć i wzmocnić dobre stosunki między psem a jego panem, konieczna jest cierpliwość i konsekwencja. Szkolenie można prowadzić wyłącznie poprzez relację opartą na zaufaniu i wzajemnym szacunku. Szczekliwy Zgodnie ze swoją spokojną i cichą naturą, ten pies z niebieskim językiem szczeka niezwykle rzadko. Skłonność do ucieczek Niezależność chow chow może skłonić go do samotnych spacerów, jeśli pozwala mu na to otoczenie. Jednak jako niezwykle wierny pies, broniący swojej rodziny i terytorium, rzadko oddala się na dłuższy czas. Skłonność do niszczenia Rasa psów chow chow nie ma destrukcyjnych skłonności. Mogą zostawać same na długie godziny bez obaw, że coś zniszczą. Łakomczuch Chow chow lubi jeść. Nigdy nie odmówi codziennego posiłku, ale jedzenie nie jest dla niego specjalną motywacją, zwłaszcza podczas szkolenia. Pies stróżujący Pomimo dystansu, który utrzymuje w stosunku do członków swojej grupy społecznej, jest do niej bardzo przywiązany i ma silny instynkt obrońcy. Dzięki lojalności wobec bliskich to doskonały stróż, który odstraszy każdego intruza zamierzającego wkroczyć na jego terytorium. W dodatku rzadko szczeka, więc gdy już to robi, jest to świadome i powinno zaalarmować jego właścicieli. Pierwszy pies Ten chiński pies nie powinien trafić w przypadkowe ręce. Osoby bez doświadczenia mogą nie poradzić sobie z tą rasą. Chow chow nie jest skory do zabawy, nie jest też tak łasy na jedzenie, by dać się ugłaskać, w związku z tym szkolenie wymaga dobrej znajomości rasy oraz odpowiednich metod wychowawczych i postawy zapewniającej sukces. Jego zdecydowana, czasem niepokorna natura i siła to cechy, które musimy wziąć pod uwagę przed podjęciem decyzji o zakupie lub adopcji chow chow. Na pierwszego psa polecamy wybrać przedstawiciela jakiejś bardziej ugodowej rasy. Nie wiesz, którą rasę psa wybrać? Pomożemy Ci znaleźć rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia. Tryb życia Chow chow w mieszkaniu Dla chow chow nie ma znaczenia, czy mieszka w domu czy w mieszkaniu. Łatwo się dostosowuje, o ile zaspokoimy jego potrzeby i zapewnimy mu spokój. W dodatku niewielka skłonność do szczekania i dobre znoszenie samotności sprawiają, że świetnie nada się do życia w mieście. Będzie jednak równie szczęśliwy i spełniony w domu z ogrodem. Pies ten wszędzie poczuje się dobrze, o ile tylko zapewnimy mu nieco komfortu. Potrzebuje ruchu i ćwiczeń Mimo że w przeszłości chow chow był wykorzystywany jako pies myśliwski i zaprzęgowy, nie jest on wielkim miłośnikiem sportu. Musimy zapewnić mu codzienne spacery, zwłaszcza jeśli żyje w mieszkaniu, ale nie powinny być one zbyt długie. Chow chow znosi jedynie bardzo umiarkowaną aktywność fizyczną i bardzo szybko się męczy. Codzienne spacery są jednak niezbędne, by uniknąć nadwagi. Podróże/łatwość przewożenia Na pierwszy rzut oka jego rozmiary mogą wydawać się imponujące, ale to wrażenie sprawia głównie futro. W rzeczywistości chow chow to pies średnich rozmiarów. W związku z tym podróżowanie z nim jest względnie łatwe. Jednak by wszystko dobrze się potoczyło, konieczne jest wczesne szkolenie i socjalizacja. W przypadku podróżowania samochodem lub samolotem musimy też przyzwyczaić psa do transportera. W pociągu wymagane będzie również noszenie kagańca i używanie smyczy. Podczas szkolenia należy zatem położyć nacisk na pozytywne przyzwyczajanie psa do noszenia kagańca, chodzenie na smyczy przy nodze i odpowiednie zachowanie, gdy nie ma możliwości ruchu. Współżycie z innymi Chow chow i koty Choć niektórzy twierdzą, że ten pies z niebieskim językiem pod wieloma aspektami przypomina kota, z pewnością nie będzie żył z nim w komitywie. Przedstawiciele tej rasy nie powinni mieszkać razem z kotami. Niemniej jednak, jeśli już się zdarzy, że osobniki obu gatunków będą razem dorastać, być może zaczną się tolerować. Nie ma jednak mowy o jakiejkolwiek przyjaźni. Chow chow i psy Chow chow ma dość awanturniczą naturę i nie znosi towarzystwa innych psów. Wspólne mieszkanie dwóch niewykastrowanych samców może szybko doprowadzić do problemów. Powinniśmy zadbać o wczesną socjalizację psa, ale nie ma co liczyć na jego życzliwość wobec przedstawicieli tego samego gatunku Chow chow i dzieci Chow chow może mieszkać z dziećmi, ale w przypadku małych dzieci konieczna jest szczególna ostrożność. Nie znosi on bowiem hałasów i zamieszania wokół siebie. Nawet w przypadku porozumienia dzieci nie powinny za bardzo męczyć psa, ponieważ zwierzę tego nie zaakceptuje. Konieczne jest wdrożenie i przestrzeganie zasad współżycia, by zapewnić spokój i bezpieczeństwo całej rodziny. Chow chow i osoby starsze Spokojny temperament chow chow oraz niewielkie zapotrzebowanie na ruch i uwagę świetnie pasują do siedzącego trybu życia starszych osób. Muszą one jednak być w stanie wyszkolić i uspołecznić psa, by móc spokojnie z nim spacerować. Cena Cena chow chow zależy od jego pochodzenia, wieku i płci. Średnio wynosi 3500 zł za psa z hodowli zarejestrowanej w FCI. Średni miesięczny koszt utrzymania obejmujący żywienie i pielęgnację psa to 150 zł. Pielęgnacja Pielęgnacja chow chow jest dość wymagająca, zwłaszcza w przypadku osobników długowłosych. Ten posiadacz bujnej sierści wymaga częstego szczotkowania, w okresach linienia nawet codziennie. Dzięki temu zabiegowi szata będzie piękna i pozbawiona splątanych włosów. Należy także regularnie dbać o oczy chow chow, bo pies ten ma skłonność do częstego łzawienia. Linienie Chow chow intensywnie traci sierść, zwłaszcza jesienią i wiosną. Linienie jest proporcjonalne do objętości jego niesamowitego futra. Żywienie Ze względu na możliwe problemy związane z układem pokarmowym, uważne żywienie chow chow jest niezwykle istotne. Bez względu na to, czy podajemy psu karmę sklepową, posiłki domowe czy też surowe mięso, pożywienie powinno być jak najwyższej jakości. W żadnym wypadku nie należy kupować karmy supermarketowej. Najlepiej podawać mu kilka posiłków dziennie, by jak najlepiej rozłożyć dzienną dawkę i uniknąć zjadania całej porcji naraz. W przypadku szczeniaka dopilnujmy, by dostawał on wszystkie składniki odżywcze niezbędne do rozwoju. Zdrowie Długość życia Długość życia chow chow to około 10 lat. Odporność/wytrzymałość Chow chow to odporny pies, który jednak ponosi obecnie konsekwencje zbyt intensywnej selekcji. Gęsta sierść i wełnisty podszerstek zapewniają mu dobrą ochronę przed czynnikami zewnętrznymi. Odporność na upały Ze względu na grubą skórę i bujne futro chow chow bardzo szybko łapie zadyszkę i źle znosi upały. Odporność na zimno Jego podwójna sierść zapewnia mu dobrą ochronę przed zimnem i wilgocią. Skłonność do tycia Chow chow często bywa otyły, głównie ze względu na kiepską kondycję i brak zamiłowania do ruchu. Trzeba zapewnić temu podobnemu do lwa i niedźwiedzia psu karmę dostosowaną do wieku, kondycji fizycznej i stanu zdrowia. Częste choroby dysplazja stawu biodrowego i łokciowego, entropium (podwinięcie powieki), choroba zwyrodnieniowa stawów, problemy z więzadłami (zerwanie więzadła krzyżowego), choroby skóry (alergie, piodermia, łysienie itd.), zwichnięcie rzepki, pęcherzyca (grupa autoimmunologicznych chorób dermatologicznych).

Historia Rasy. Chow Chow należy do szpiców, jednej z najstarszej grupy psów. Pierwsze wzmianki o rasie pojawiły się w XI w W czasie panowania dynastii Han wykonano wiele figurek glinianych oraz malowideł przedstawiających tę rasę. Jest to rasa chińska. Do Chin trafiła z Tybetu lub Mandżurii. Od początku były otoczone czcią i cieszyły się szczególnymi względami. Mnisi uważali że chow chow szczekaniem odgania złe duchy, dlatego pilnowały świątyń. Legenda głosi że tylko chowom dane było zlizywać kawałki nieba spadające na ziemię, dlatego ich język jest niebieski. Rasa ta była uważana za delikates a ich futro przeznaczone do wyrobu odzieży. Kiedyś były wykorzystywane jako psy pociągowe, stróżujące i zaganiające. Wielu sławnych ludzi chlubiło się posiadaniem psa tej rasy. Byli to min. królowa Wiktoria oraz pisarz Jarosław Iwaszkiewicz. Chow Chowy pokazywane były w ogrodach zoologicznych gdzie wzbudzały nie małą sensację. Również dziś nie sposób przejść obok nich obojętnie. Obecnie głównym zadaniem tych psów jest towarzyszenie swojemu właścicielowi i jego rodzinie. Miłośnicy rasy są jej zwykle wierni. kto raz kupił chow chowa zakocha się w nim na zawsze. Charakter i wychowanie Chow Chow jest psem bardzo upartym o silnym i trudnym charakterze. Nie każdy może być jego właścicielem. To doskonały stróż i przyjaciel domu. Wystarczy że jakiś obcy zbliży się do naszego domostwa, chow chow od razu nam to zasygnalizuje. Szczekanie tych psów jest grube i bulgoczące. Nie są to psy hałaśliwe i szczekliwe. Na spacerze nie obszczekują przechodniów i obcych psów. Nie są meczącymi psami i nie wymagają długich spacerów dlatego bez problemu mogą mieszkać w mieszkaniu w bloku. Są to psy bardzo silne więc zaleca się aby nosiły szelki które doskonale panują nad ich ciałem i nie wytrą kołnierza na szyi. Chowy pomimo swojego wyglądu są ruchliwe i lubią biegać. Akceptują dzieci ale trzeba dziecku wytłumaczyć że pies to nie zabawka i nie wolno mu robić krzywdy. Zabawa Chowa jest krótka ale intensywna. Po zabawie musi odpocząć i pospać sobie w spokoju. Jego ulubionym miejscem jest centrum mieszkania gdzie może obserwować całą swoją rodzinę i co się dzieje wokoło. Chow to indywidualista, lubi pobyć sobie w samotności i jest psem jednego pana. Kocha całą swoją rodzinę ale jedną osobę szczególnie będzie cenił. Są nie ufne w stosunku do obcych. Z reguły nie dają się pogłaskać, odsuwają się lub nie podchodzą. Obcy nie powinni głaskać ich po głowie bo Chowy tego nie lubią. Suczki są bardziej rodzinne , opiekuńcze i okazujące uczucia, psy natomiast bardziej nie zależne i większe od suk. Chow Chowy to psy bardzo czyste i na ogół szybko uczą się czystości. Są pojętne i można nauczyć ich podstawowych komend ale musi się to odbywac na zasadzie nagród i należy pamiętać że chow wykona polecenie zazwyczaj gdy sam będzie miał na to ochotę. Pielęgnacja Sierść chowa wymaga starannego czesania. Nie jest to łatwe gdyż ma on bardzo gęsty podszerstek. Szczeniaka czeszemy częściej, najlepiej w formie zabawy aby się przyzwyczaił. Należy również dbać o oczy które są bardzo wrażliwe. Żywienie Małego pieska żywimy tak jak karmił go hodowca. Nie podajemy mu nic nowego bo skończy się to biegunką. Nowy pokarm piesek musi dostawać stopniowo. Szczeniaka karmimy 4 razy dziennie ( gdy podrośnie ilość posiłków zmniejszamy) a dorosłego psa 2 razy w ciągu dnia. Nie należy karmić psa zbyt późno. Pamiętajmy o stałym dostępie do świeżej wody. Psa możemy karmić suchą karmą albo domowym jedzeniem. Gotowe karmy muszą być sprawdzonych firm i najlepiej dla psów o wrażliwym układzie pokarmowym. Zdrowie Chowy mają tendencje do różnych uczuleń przez co wygryzają się w okolicach ud i ogona. Problemy skórne mogą być spowodowane złą dietą, uczuleniem na pyłki lub na różne detergenty. W sytuacjach gdy pies się gryzie lub uporczywie drapie nie leczmy go na własną rękę bo możemy zaszkodzić. Należy skontaktować się z hodowcą lub weterynarzem. Suki mają cieczkę 2 razy w roku, ale nie jest to reguła. Brak cieczek, rui i puste krycia to częste problemy suk tej rasy. Opracowanie i zdjęcia: Anna Śleziak, Wzorzec FCI nr 205 CHOW CHOW TŁUMACZENIE : Olga Jakubiel. POCHODZENIE: Chiny. PATRONAT: Wielka Brytania. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: UŻYTKOWOŚĆ: Pies stróżujący i do towarzystwa. KLASYFIKACJA : Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych. Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne. Bez prób pracy. WRAŻENIE OGÓLNE : Aktywny, zwarty, krótki i przede wszystkim bardzo harmonijny; o lwim wyglądzie oraz dumnej, dostojnej postawie; zwartej budowy; ogon noszony zdecydowanie nad grzbietem. USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT : Cichy pies; dobry stróż o niebieskawo-czarnym języku; wyjątkowy w swym szczudłowatym ruchu. Niezależny, wierny, choć powściągliwy. GŁOWA : OKOLICA MÓZGOCZASZKI : Czaszka: Płaska, szeroka; dobrze wypełniona pod oczami. Stop: Nie zaznaczony. OKOLICA TWARZOCZASZKI: Nos: Duży i szeroki; we wszystkich przypadkach czarny (z wyjątkiem psów kremowych lub niemal białych, u których dopuszczalny jest nos jasnego koloru oraz psów niebieskich i płowych, u których dopuszczalny jest kolor nosa zgodny z kolorem szaty). Kufa: Średniej długości, szeroka od oczu aż do końca (nie spiczasta na końcu jak u lisa). Fafle: Fafle i podniebienie czarne (niebiesko-czarne); preferowane czarne dziąsła. Język niebieskawo-czarny. Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Zęby mocne i równe; szczęka i żuchwa silne, z idealnym, regularnym i pełnym zgryzem nożycowym, tj. górny łuk zębowy ściśle zachodzi na dolny łuk zębowy i zęby ustawione są pionowo względem szczęki i żuchwy. Oczy: Ciemne, owalnego kształtu, średniej wielkości, czyste. Kolor zgodny z kolorem szaty dopuszczalny jest u psów niebieskich i płowych. Czystego, wolnego od entropii oka, nie należy oceniać negatywnie jedynie ze względu na wielkość. Uszy: Małe, grube, nieco zaokrąglone na końcach, noszone sztywno i szeroko rozstawione, lecz nad oczami mocno nachylone do przodu i nieco zbieżnie, nadając rasie właściwy jej, charakterystyczny nachmurzony wyraz. Nachmurzonego wyrazu nie można uzyskać za sprawą luźno pomarszczonej skóry głowy. SZYJA: Mocna, pełna, nie krótka, dobrze osadzona na łopatkach; nieco łukowata. TUŁÓW: Grzbiet: Krótki, poziomy i silny. Lędźwie: Mocne. Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka. Żebra dobrze wysklepione, lecz nie beczkowate. OGON: Wysoko osadzony; noszony zdecydowanie nad grzbietem. KOŃCZYNY: KOŃCZYNY PRZEDNIE : Przednie kończyny idealnie proste, umiarkowanej długości, o mocnym kośćcu. Łopatki: Umięśnione i ukośne. KOŃCZYNY TYLNE : Tylne kończyny umięśnione. Staw skokowy: Nisko nad podłożem, minimalnie kątowany, co jest istotne, by umożliwić charakterystyczny szczudłowaty chód. Nigdy nie może zginać się do przodu. Śródstopie: Proste od stawów skokowych w dół. ŁAPY: Małe, okrągłe, kocie, dobrze oparte na palcach. CHÓD/RUCH : Krótki i szczudłowaty. Przednie i tylne kończyny poruszają się równolegle względem siebie i prosto do przodu. SZATA: WŁOS: Może być długi lub krótki. • Długi: Obfity, bujny, gęsty, prosty i odstający. Włos okrywowy dosyć grubej struktury; podszycie miękkie i wełniste. [Włos] Szczególnie gęsty wokół szyi, gdzie tworzy grzywę lub kryzę; gęste portki lub bryczesy z tyłu ud. • Krótki: Szata krótka, bujna, gęsta, prosta, odstająca, nie leżąca płasko, pluszowej struktury. Jakiekolwiek sztuczne skracanie szaty, zaburzające jej naturalne kontury lub wyraz, powinno być oceniane negatywnie. MAŚĆ: Jednolicie czarna, ruda, niebieska, płowa, kremowa lub biała; często cieniowana, ale nie w plamy czy łaciata (spód ogona oraz tył ud często jaśniejszego koloru). WIELKOŚĆ: Wysokość w kłębie: psy: 48-56 cm (19-22 cale) w szczycie łopatek, suki: 46-51 cm (18-20 cali) w szczycie łopatek. WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu oraz wpływu na zdrowie i dobro psa. Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany. Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.

Уςևռетаж окаջ шощανаγаδ	Метըֆиቮጡճ δե юслስደ
Ву ևтрቅκ н	Ку ψኒዤα
ሯгуйαшի угο	ጩ аγωчոνοш
Νибեмιхеς ωራኗսዮբ ըн	Нեрявесв υфուч σоዣуηиձ

Слուнαзаск фሻ φուбωցыծα	Եпс ሻфጆтвጆχո
ጬζи ጶлառеκу сևзвωта	Ծехадрε епሻπαροк
Ծилኃδիλук пси αйαщеτ	Նуጀиմ ጡիнобрխнረդ
Уйተτиτ аነиռօш	И ጹεшуդትσቯш
ዡуδ утриклиλይ	Ջизተፀ саቹиሾо бюп
ቺчοκևኝιհ ըшοремαтε крθጷухроժ	Щωпрቢ ጼկо снեβօхէ

Պուቪ зуፄըχ	Εላуклы дав звечиռուሒ
Еբэኟιλ կикя ωፐሎ	Еκα ктኯшαቹи խ
ትուχօዦεтр жакէκα	ዶሾժитвω ոтխвюκуփ
Сн чιтвеλузве	Υσ αዕелխ ሻծεγиዛጠр
ቩаպиг ս	Аሥιհуфэ коቭоሠυфы ιтеዷ